Update 025: Volume 16, Number 2 (20

Update 025: Volume 16, Number 2 (2002)

Special Report: The Death that Backfired on the Right-to-Die Movement

Australian Nancy Crick, 70, was a lot of things to a lot of people. She was a mother, grandmother, and great-grandmother. She was a devoted friend to many in and around her home town on Queensland’s Gold Coast. But, since last February, she was first and foremost the right-to-die movement’s poster patient—and it was her case that advocates felt would finally bring down Australia’s laws prohibiting euthanasia and assisted suicide.

Nancy Crick died from an intentional drug overdose on May 22, 2002, in the presence of 21 supporters. The facts surrounding her life and death are anything but clear-cut. Her case has turned into a bizarre mix of fact and fiction, truth and lies. One thing, however, is clear: Her death has boomeranged into a colossal public relations and credibility disaster for the pro-euthanasia camp.

Crick’s Internet diary

Last February, Crick went on-line with a diary aimed at generating public support for euthanasia legalization. The strategy was two-fold.

First, Crick publicly attacked specific government officials who are opposed to euthanasia, particularly Queensland Premier Peter Beattie and Minister of Ageing Kevin Andrews. Beattie had just announced in February that there was no way the government would legalize assisted suicide or euthanasia, and Andrews had been responsible for the 1997 overturning of the short-lived Northern Territory law permitting euthanasia.

Secondly, Crick presented her own medical condition as justification for legalizing assisted death. Two years ago, she wrote, she “was diagnosed with bowel cancer and given 3 years to live.” “I made a promise to myself not to live through another winter,” she explained. “I intend to keep that promise. Whether it happens by natural causes or by my hand remains to be seen.” [“The Diary of Nancy Crick,” nancycrick.com, 2/6/02. Hereafter cited as Diary.]

While the diary bore Crick’s name, it was, in fact, a group effort. Australia’s “Dr. Death,” Dr. Philip Nitschke, and his newly formed pro-euthanasia organization, Exit Australia, provided the computer and the web site software, as well as “Internet helpers” to actually post the diary entries. Nitschke was particularly helpful and supportive, Crick said, as was John Edge, also from Exit Australia, who served as her media front man and secretary. She was also receiving assistance from the Voluntary Euthanasia Society of Queensland. [Diary, 2/25/02, 3/26/02, and 4/23/02]

From Crick’s perspective, the diary web site accomplished its goals. “The diary has given me a chance to explain to everyone why I think we’ve got to make changes to the law,” she wrote. “I’ve been overwhelmed that my diary has been such a huge success and I’ve had letters of support from all round the world.” [Diary, 5/21/02] An earlier entry, however, revealed just how much the attention, notoriety, and the sense of purpose meant to Crick personally: “To all my Internet friends enquiring about my health all I can say is, going on the Internet has put the spark back in my life.” [Diary, 2/13/02]

Among her “Internet friends,” were noted euthanasia VIPs: Dr. Richard MacDonald, president of the World Federation of Right to Die Societies; Flemming Schollaart, head of the Danish Right to Die Society; Michael Irwin, president of the British Voluntary Euthanasia Society; and Derek Humphry, co-founder of the Hemlock Society, head of ERGO!, and author of the how-to-kill-yourself manual, Final Exit. [Diary, 2/16/02]

“Derek Humphry, the British/American author of the book ‘Final Exit’ got to hear about my internet site and sent me a message of support,” she proudly wrote. “This was followed on Monday by a mailed autographed copy of the book from none other than the author himself.” [Diary 4/16/02] In a later entry, Crick thanked Humphry “for writing such a useful book for people like me.” She said the “book told me what drugs I needed and how to peacefully end my life.” [Diary, 4/27/02]

Bowel cancer

Throughout the diary, Crick described her diminished life with bowel cancer. “I have bowel cancer and it is bloody painful.” [Diary, 2/20/02]

She had undergone three surgeries after she was diagnosed with cancer. “I was recently asked how much had my life style changed since the discovery of bowel cancer,” she wrote. “Things changed dramatically after the first bowel operation,” she explained, “no more window shopping, no swimming with my mates, no bingo, no longer free and easy, [sic] I became ever increasingly bonded to my toilet in a ‘Till death do us part’ relationship.” [Diary, 2/16/02]

The fear of being dependent and a burden—like so many of the assisted suicide victims in Oregon—was Crick’s underlying motivation for death. “Bowel cancer is a filthy disease made worse by constant vomiting and diarrhoea,” she wrote. “For now I can cope with the problem, however I know that at sometime in the near future I shall not be able to attend to matters of hygiene. The thought of some one else having to do this for me would take away my dignity and my self respect…. I will not allow this to happen.” [Diary, 3/14/02] Crick’s son, Wayne Crick, told reporters after her death that his mother had told him and his younger brother, Daryle, that she was determined to end her life to stop her suffering and to make sure that she did not become a burden on her family. [news.com.au, 5/24/02]

Orchestrated death campaign

There is no doubt that Crick’s death campaign was planned and orchestrated primarily by Dr. Philip Nitschke, John Edge, and others from Exit Australia. As reported in the last Update [2002, # 1, p. 7], Nitschke et al. organized a euthanasia rally in March to show support for Crick’s death wish. When she arrived at the rally, the crowd of 300 greeted her with a standing ovation. The media were in attendance, and dutifully reported on the rally. Crick was now a true celebrity.

Nitschke and Edge actively sought the media’s attention. They said TV stations from as far away at Japan and the U.S. wanted to film her death. [Gold Coast Bulletin, 3/26/02; news.com.au, 3/26/02]

Since aiding and abetting a suicide is punishable up to life in prison in Queensland, the folks at Exit Australia came up with a scheme to thwart attempts to prosecute anyone present when Crick died. Approximately 500 copies of her house key were made. Individual keys were sold for $20 (Australian). Anyone who purchased a key could claim that they were present when she died. Nitschke reasoned that the sheer number of claimants would make any investigation impossible. The money generated from the key sales would go directly into Exit’s coffers for future euthanasia promotions. [Diary, 3/7/02; Courier Mail (Brisbane), 3/27/02; Herald Sun, 5/25/02]

Concerned that his mother was being used by the euthanasia movement, Wayne recounted, “I said to her one day: ‘Mum, they are using you,’ and she said: ‘Yes, I know, but I’m using them.” [Courier Mail, 5/29/02]

An unexpected about-face?

Early on, Crick had picked April 10 for her “self-deliverance”—the day she would end her life by drug overdose. Then suddenly, in late March, she seemed to change her mind. She decided to give palliative care a chance to improve her condition. She entered the palliative care ward at St. Vincents Hospital in Robina. She did so, however, with some misgivings. She was worried about the appearance of changing her mind, that it would look like she was backing down from her original promise. But Dr. Nitschke encouraged her to enter the hospital program, which she did on April 3. “I’d hate to think she was ending her life without exploring and finding out what was possible,” he told the press. [Ananova, 3/27/02]

According to her diary, Crick felt that her pain treatment was going well. She was put on a morphine pump and given “pain patches,” and concluded that “one thing is certain, it’s a lot more comfortable with the patches and morphine pump than it was before I went into the hospital.” [Diary, 4/11/02] But the doctors at St. Vincent’s wanted her to have surgery because they thought that her real problem was that her bowel, in her words, “is all stuck together.” She refused the surgery. [Diary 4/9/02]

During her hospital stay, Crick received cards and letters from all over the world. Some were supportive, others were not. Reportedly, she received cards from staunch euthanasia advocates accusing her of wavering and reneging on her death promise. Crick discussed one such message in her diary; it was “from a V.E. [voluntary euthanasia] supporter stating that because I didn’t end my life on April 10th, I am no longer a heroine of the V.E. cause.” [Diary, 4/27/02]

Real motive revealed

Another entry after she returned home from the hospital reveals that Dr. Nitschke had an ulterior motive—other than Crick’s well-being—for encouraging her to enter the palliative care program with as much fanfare as possible. “Philip pointed out,” she wrote, “that most politicians, including the Federal Minister for Ageing Kevin Andrews and the Premier of Queensland Peter Beattie, rejected the need for V.E. Legislation claiming it was unnecessary, due to the continual improvements being made in palliative care. Had I ended my life without having explored this opportunity, I would have allowed politicians to claim I had chosen to end my life unnecessarily.” [Diary, 4/27/02; emphasis added.]

Back in favor

By early May, it was apparent that Crick was back on the death trail. “There’s been a lot of interest in things since I told everyone that I hadn’t changed my mind and still am going ahead with my plans,” she wrote, “even though I got real good help from the palliative care people in St. Vincent’s hospital. Still, fact is, I’ve tried real hard and now I think people should just let me do things

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรับปรุง 025: ปริมาณ 16 หมายเลข 2 (2002)รายงานพิเศษ: การตายที่ Backfired ในการเคลื่อนไหว Right-to-Dieคริกออสเตรเลีย Nancy, 70 ถูกมากมากมาก เธอเป็นแม่ ยาย และการ ยายดี เธอเป็นเพื่อนกับใน และ รอบเมืองของเธอหน้าแรกบนชายฝั่งของรัฐควีนส์แลนด์ทองคำอุทิศ แต่ ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ล่าสุด เธออันดับแรกผู้ป่วยโปสเตอร์ของขบวนการ right-to-die — และกรณีของเธอสนับสนุนสักหลาดจะนำกฎหมายของออสเตรเลียห้ามการุณยฆาตในที่สุด และช่วยฆ่าตัวตายตายจากการใช้ยาเกินขนาดยามิบน 22 may, 2002, Nancy คริกในต่อหน้าของผู้สนับสนุน 21 ข้อเท็จจริงรอบชีวิตและความตายของเธอคืออะไรแต่ที่แน่ชัด กรณีของเธอได้เปลี่ยนเป็นผสมแปลกประหลาดของความจริง และนิยาย ความจริง และอยู่ สิ่งหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เป็นที่ชัดเจน: ความตายของเธอมี boomeranged มหาศาลประชาสัมพันธ์และภัยค่ายการุณยฆาตที่สนับสนุนความน่าเชื่อถือไดอารี่ของคริกอินเทอร์เน็ตเดือนกุมภาพันธ์ล่าสุด คริกไปง่ายดายกับไดอารี่ที่มุ่งสร้างการสนับสนุนสาธารณะสำหรับดำเนินการุณยฆาต กลยุทธ์ 2 พับได้ครั้งแรก คริกสาธารณะโจมตีเจ้าหน้าที่ของรัฐเฉพาะที่มีการการุณยฆาต โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Beattie ปีเตอร์พรีเมียร์รัฐควีนส์แลนด์และรัฐมนตรีของอายุ Kevin แอนดรูวส์ Beattie มีเพียงประกาศในเดือนกุมภาพันธ์ที่มีทางรัฐบาลจะตามกฎหมายช่วยฆ่าตัวตายหรือการุณยฆาต และแอนดรูวส์ได้ชอบพยายาม 1997 อาชญาอาณาเขตเหนือกฎหมายอนุญาตให้การุณยฆาตประการที่สอง คริกแสดงอาการตนเองเป็นเหตุผลสำหรับ legalizing จนตาย สองปีที่ผ่านมา เธอเขียน เธอ "ถูกวินิจฉัยกับโรคมะเร็งลำไส้ และให้ปี 3 อยู่" "ผมทำสัญญากับตัวเองไม่อยู่ผ่านหนาวอีก เธออธิบาย "ฉันตั้งใจที่จะรักษาสัญญานั้น ว่ามันเกิดขึ้น โดยสาเหตุธรรมชาติ หรือมือยังคงจะมองเห็น" ["ไดอารี่ของ Nancy คริก nancycrick.com, 2/6/02 ปรโลกอ้างเป็นไดอารี่]ในขณะที่ไดอารี่แบกชื่อของคริก ได้ ในความเป็นจริง เป็นความพยายามของกลุ่ม ของออสเตรเลีย "ดร.ตาย ดร.ฟิลิป Nitschke และองค์กรของเขาการุณยฆาตที่สนับสนุนรูปแบบใหม่ ออกจากออสเตรเลีย ให้คอมพิวเตอร์ และเว็บไซต์ เป็น"อินเทอร์เน็ตตัวช่วย"เพื่อบันทึกรายการที่ลงรายการบัญชีจริง Nitschke ได้ประโยชน์อย่างยิ่ง และ สนับสนุน คริกกล่าวว่า เป็นจอห์นขอบ ยังจากออสเตรเลียออก ซึ่งเป็นของเธอสื่อเชิดและเลขานุการ นอกจากนี้เธอยังได้รับความช่วยเหลือจากการสมัครใจการุณยฆาตสังคมของรัฐควีนส์แลนด์ [ไดอารี่ 2/25/02, 3 26/02 และ 4/23/02]จากมุมมองของคริก ไดอารี่เว็บไซต์ทำวัตถุประสงค์และเป้าหมาย "ไดอารี่ให้ฉันมีโอกาสที่จะอธิบายให้ทุกคนที่ผมคิดว่า เราได้ทำการเปลี่ยนแปลงกฎหมาย เธอเขียน "ผมเคยจมว่า ไดอารี่ของฉันแล้วสำเร็จมาก และได้จดหมายสนับสนุนจากรอบโลก" [ไดอารี่ 5/21/02] รายการก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม เปิดเผยความสนใจเพียงจำนวน notoriety และความรู้สึกของวัตถุประสงค์หมายถึงคริกตัว: "เพื่อนทั้งหมดอินเทอร์เน็ต enquiring เกี่ยวกับสุขภาพทั้งหมดที่สามารถพูดได้ ไปบนอินเทอร์เน็ตได้วางจุดประกายในชีวิต" [ไดอารี่ 2/13/02]เพื่อน ๆ ของเธอ"อินเทอร์เน็ต ถูกการุณยฆาตตาม VIPs: ดร.ริชาร์ดแมคโดนัลด์ ประธานสหพันธ์สิทธิของโลกเพื่อสังคมตาย Flemming Schollaart หัวด้านขวาเดนมาร์กเพื่อสังคมตาย Michael เชอร์ ประธานาธิบดีของอังกฤษสมัครใจการุณยฆาตสังคม และดี Humphry ผู้ร่วมก่อตั้งสมาคม Hemlock หัวของ ERGO !, และผู้เขียนของ how-ไปฆ่าตัวเองคู่มือ ทางออกสุดท้าย [ไดอารี่ 2/16/02]"ดี Humphry อังกฤษ/อเมริกันผู้เขียนหนังสือ 'สุดท้ายออก' ได้ฟังเกี่ยวกับอินเทอร์เน็ตไซต์ของฉัน และส่งฉันข้อความสนับสนุน เธอภูมิใจเขียน "นี้ถูกตามจันทร์ mailed autographed สำเนาหนังสือจากไม่มีอื่น ๆ กว่าผู้เขียนเอง" [ไดอารี่ 4/16/02] ในรายการในภายหลัง คริกขอบคุณ Humphry "สำหรับการเขียนหนังสือเป็นประโยชน์สำหรับคนอย่างผม" เธอกล่าวว่า "จองบอกฉันว่าฉันจำเป็นต้องใช้ยาและวิธีการจบชีวิตสงบ" [ไดอารี่ 4/27/02]มะเร็งลำไส้ตลอดทั้งไดอารี่ คริกอธิบายชีวิต diminished โรคมะเร็งลำไส้ "ฉันมีโรคมะเร็งลำไส้ และเป็นเลือดเจ็บปวด" [ไดอารี่ 2/20/02]เธอได้เปลี่ยนการผ่าตัดสามหลังจากที่เธอถูกวินิจฉัยกับโรคมะเร็ง "เพิ่งถามเท่าใดมีสไตล์ชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงนับตั้งแต่การค้นพบโรคมะเร็งลำไส้ เธอเขียน "สิ่งที่เปลี่ยนแปลงอย่างมากหลังจากการดำเนินงานแรกของลำไส้ เธออธิบาย, " ไม่มีหน้าต่างเพิ่มเติมที่ศูนย์การค้า ไม่ว่ายน้ำกับเพื่อน ๆ ของฉัน ไม่ bingo ไม่ฟรีและง่าย, [sic] ผมก็เคยขึ้นพันธะกับห้องน้ำของฉันในการ 'Till ตาย ทำเราส่วน ' ความสัมพันธ์กัน " [ไดอารี่ 2/16/02]ความกลัวของการอ้างอิงและภาระ — ชอบมากมายเหยื่อช่วยฆ่าตัวตายในออริกอน — ถูกของคริกต้นแรงจูงใจสำหรับความตาย "มะเร็งลำไส้เป็นโรคส่วนการคงอาเจียนและท้องเสียแย่ลง เธอเขียน "สำหรับตอนนี้ ฉันสามารถรับมือกับปัญหา แต่ฉันรู้ว่า ที่ sometime ในอนาคตฉันจะไม่สามารถเข้าร่วมในเรื่องของสุขอนามัย คิดว่าของบางอย่างอื่น ต้องทำให้ฉันจะพาไปศักดิ์ศรีของฉัน และเคารพตัวเอง... ฉันจะไม่ให้เกิดขึ้น" [ไดอารี่ 3/14/02] คริกเป็นบุตร Wayne คริก บอกผู้สื่อข่าวหลังจากการตายของเธอที่แม่ของเขาได้บอกเขาและพี่ชายของเขาวัย Daryle ว่า เธอมีกำหนดจะจบชีวิตของเธอ จะหยุดการทรมานเธอ และ เพื่อให้แน่ใจว่า เธอไม่ได้เป็นภาระในครอบครัวของเธอ [news.com.au, 5/24/02]แคมเปญ orchestrated ตายมีข้อสงสัยว่า แคมเปญของคริกตายแผน และกลั่นเป็นหลัก โดยดร.ฟิลิป Nitschke จอห์นขอบ และอื่น ๆ จากออสเตรเลียออก รายงานว่าในการปรับปรุงล่าสุด [2002, #1, p. 7], Nitschke และ al. จัดชุมนุมการุณยฆาตในเดือนมีนาคมเพื่อแสดงการสนับสนุนของคริกต้องตาย เมื่อเธอมาถึงที่ชุมนุม ฝูงชนของ 300 รับการต้อนรับเธอ ด้วย ovation ยืน สื่อในการเข้างาน และ dutifully รายงานในการชุมนุม คริกเป็นดาราจริงขณะนี้Nitschke และขอบกำลังค้นหาความสนใจของสื่อ พวกเขากล่าวว่า สถานีโทรทัศน์จากไกลที่ญี่ปุ่น และสหรัฐอเมริกาต้องการฟิล์มตายของเธอ [กระดานข่าวฝั่งทอง 3/26/02; news.com.au, 3 26/02]เนื่องจากช่วยงาน และ abetting ฆ่าตัวตายมีโทษถึงชีวิตในคุกในรัฐควีนส์แลนด์ folks ที่ออสเตรเลียออกมาขึ้นกับแบบแผนการความพยายามที่จะดำเนินคดีกับคนปัจจุบันเมื่อคริกตาย ประมาณ 500 สำเนาของคีย์บ้านของเธอได้ทำการ แต่ละคีย์มีขายสำหรับ $20 (ออสเตรเลีย) ใครที่ซื้อคีย์อาจอ้างว่า พวกเขาปัจจุบันเมื่อตาย Nitschke reasoned ที่ จำนวนประเทศจะทำให้การสอบสวนไม่ เงินที่สร้างขึ้นจากการขายหลักจะไปเข้าออกของเงินกองทุนสำหรับการุณยฆาตในอนาคตโปรโมชั่นโดยตรง [ไดอารี่ 3/7/02 พัสดุจดหมาย (บริสเบน), 3/27/02 เฮรัลด์อาทิตย์ 5/25/02]กังวลว่า แม่ของเขาถูกใช้ โดยขบวนการการุณยฆาต Wayne recounted, "ผมพูดกับเธอหนึ่งวัน: 'Mum ใช้ คุณ' และเธอกล่าวว่า: " ใช่ ฉันรู้ แต่ฉันกำลังใช้ " [พัสดุจดหมาย 5/29/02]About-face ไม่คาดคิดหรือไม่ช่วงบน คริกได้รับ 10 เมษายนเธอ "ช่วยตัวเอง" ซึ่งวันที่เธอจะจบชีวิต ด้วยยาเสพติดใช้ยาเกินขนาด แล้ว ทันใดนั้น ในปลายเดือนมีนาคม เธอดูเหมือนจะเปลี่ยนใจเธอ เธอตัดสินใจที่จะทำให้มีโอกาสในการปรับปรุงสภาพของเธอบรรเทา เธอป้อนบรรเทาผู้ป่วยที่โรงพยาบาลเซนต์ Vincents ในสโมสร เธอไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ด้วยที่น่าเคลือบแคลงบางอย่าง เธอเป็นกังวลเกี่ยวกับลักษณะของการเปลี่ยนแปลงจิตใจของเธอ มันจะดูเหมือนเธอถูกสนับสนุนลงจากสัญญาเดิมของเธอ แต่ดร. Nitschke ให้กำลังใจเธอป้อนโปรแกรมโรงพยาบาล ที่เธอได้ในวันที่ 3 เมษายน "ฉันจะเกลียดเธอได้สิ้นชีวิต โดยไม่มีการสำรวจ และค้นหาสิ่งที่เป็นไปได้คิด เขาบอกให้กด [Ananova, 27/3/02]ตามบันทึกประจำวันของเธอ คริกรู้สึกว่า รักษาอาการปวดของเธอกำลังดีขึ้น เธอใส่ปั๊มมอร์ฟีน และกำหนด "ปวดแพทช์" และสรุปว่า "สิ่งหนึ่งคือนอน พักมาก มีแพทช์และมอร์ฟีนปั๊มมากกว่ามันเป็นก่อนที่ฉันเดินเข้าไปในโรงพยาบาล" [ไดอารี่ 4/11/02] แต่หมอที่ St. Vincent อยากให้เธอได้ผ่าตัดเนื่องจากพวกเขาคิดว่า ปัญหาที่แท้จริงของเธอคือ ว่า ลำไส้ของเธอ ในคำของเธอ "ทั้งหมดติดอยู่ด้วยกัน" เธอปฏิเสธการผ่าตัด [ไดอารี่ 4/9/02]ในระหว่างอยู่โรงพยาบาล คริกได้รับการ์ดและจดหมายจากทั่วโลก บางคนสนับสนุน ผู้อื่นไม่ รายงาน เธอรับบัตรจากการุณยฆาต staunch สนับสนุนกล่าวหาเธอรี ๆ รอ ๆ และทั้งนี้นายบุญยสิทธิ์ทางความตายของเธอ คริกกล่าวถึงข้อความดังกล่าวหนึ่งในไดอารี่ของเธอ มันเป็น "จากผู้สนับสนุน V.E. [การุณยฆาต] ที่ระบุที่เนื่องจากผมไม่ได้จบชีวิตในวันที่ 10 เมษายน ฉันไม่เอก V.E. สาเหตุ" [ไดอารี่ 4/27/02]แรงจูงใจที่แท้จริงที่เปิดเผยรายการอื่นหลังจากที่เธอกลับจากโรงพยาบาลเปิดเผยว่า ดร. Nitschke มีแอบ — ไม่ดีเป็นของคริก — สำหรับสนับสนุนให้เธอป้อนโปรแกรมการรักษาบรรเทากับ fanfare มากที่สุด "ฟิลิปชี้," เธอเขียน "ที่นักการเมืองส่วนใหญ่ รวมทั้งรัฐมนตรีของภาคแอนดรูวส์ Kevin ดีและนายกรัฐมนตรีของรัฐควีนส์แลนด์ปีเตอร์ Beattie ปฏิเสธ V.E. กฎหมายว่า จะต้องได้ไม่จำเป็น เนื่องจากการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องที่จะทำในการรักษาบรรเทา ฉันสิ้นสุดลงชีวิตโดยไม่มีสำรวจโอกาสนี้ ฉันจะได้อนุญาตให้นักการเมืองอ้างว่า ฉันก็เลือกที่จะจบชีวิตโดยไม่จำเป็น" [4/27/02 ไดอารี่ เน้นเพิ่ม]ในโปรดปรานBy early May, it was apparent that Crick was back on the death trail. “There’s been a lot of interest in things since I told everyone that I hadn’t changed my mind and still am going ahead with my plans,” she wrote, “even though I got real good help from the palliative care people in St. Vincent’s hospital. Still, fact is, I’ve tried real hard and now I think people should just let me do things

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัพเดท 025: เล่ม 16 จำนวน 2 (2002) รายงานพิเศษ: ความตายที่ส่งผลบนขวาไปตายเคลื่อนไหวออสเตรเลียแนนซี่Crick, 70, เป็นจำนวนมากของสิ่งที่ผู้คนจำนวนมาก เธอเป็นแม่คุณยายและคุณยายที่ดี เธอเป็นเพื่อนที่ทุ่มเทให้กับหลาย ๆ คนในและรอบเมืองบ้านเกิดของเธอในรัฐควีนส์แลนด์โกลด์โคสต์ แต่ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ที่เธอเป็นครั้งแรกและสำคัญที่สุดที่เหมาะสมต่อการตายของผู้ป่วยและโปสเตอร์การเคลื่อนไหวของมันเป็นกรณีของเธอที่สนับสนุนรู้สึกว่าในที่สุดก็จะนำมาลงตามกฎหมายของออสเตรเลียห้ามนาเซียและช่วยฆ่าตัวตาย. แนนซี่ Crick เสียชีวิตจากยาเกินขนาดโดยเจตนาใน 22 พฤษภาคม 2002 ในการปรากฏตัวของ 21 ผู้สนับสนุน ข้อเท็จจริงรอบชีวิตและความตายของเธอเป็นอะไร แต่ที่ชัดเจน กรณีของเธอได้กลายเป็นส่วนผสมที่แปลกประหลาดของความเป็นจริงและนิยายความจริงและความเท็จ สิ่งหนึ่ง แต่มีความชัดเจน:. การตายของเธอได้ boomeranged เป็นประชาสัมพันธ์ที่ใหญ่โตและภัยความน่าเชื่อถือสำหรับค่ายโปรเซียอินเทอร์เน็ตCrick ของไดอารี่ล่าสุดกุมภาพันธ์บิดไปในแนวเดียวกันกับไดอารี่มุ่งเป้าไปที่การสร้างการสนับสนุนจากประชาชนถูกต้องตามกฎหมายเซีย กลยุทธ์ที่เป็นสองเท่า. แรก Crick สาธารณชนโจมตีเจ้าหน้าที่ของรัฐโดยเฉพาะผู้ที่เป็นศัตรูกับนาเซียโดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐควีนส์แลนด์พรีเมียร์ปีเตอร์ทีย์และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเควินแอนดรูเอจจิ้ง ทีย์ได้ประกาศเพียงในเดือนกุมภาพันธ์ว่าไม่มีทางที่รัฐบาลจะออกกฎหมายให้ฆ่าตัวตายช่วยหรือนาเซียและแอนดรูได้รับความรับผิดชอบในการปี 1997 พลิกคว่ำเหนือสั้นกฎหมาย Territory อนุญาตให้นาเซีย. ประการที่สอง Crick นำเสนอเงื่อนไขทางการแพทย์ของเธอเองเป็นข้ออ้าง สำหรับกฎหมายการตายช่วย สองปีที่แล้วที่เธอเขียนเธอ "ถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งลำไส้และได้รับ 3 ปีที่จะมีชีวิตอยู่." "ผมให้สัญญากับตัวเองไม่ได้ที่จะมีชีวิตอยู่ผ่านฤดูหนาวอีก" เธออธิบาย "ผมตั้งใจที่จะรักษาสัญญาที่ ไม่ว่าจะเกิดขึ้นจากสาเหตุตามธรรมชาติหรือด้วยมือของฉันยังคงที่จะเห็น. "[" ไดอารี่ของแนนซี่ Crick "nancycrick.com, 2/6/02 อ้างปรโลกเป็นไดอารี่.] ในขณะที่ไดอารี่บิดเบื่อชื่อของมันเป็นในความเป็นจริงเป็นความพยายามของกลุ่ม ของออสเตรเลีย "ดร. ความตาย "ดร. ฟิลิปนิชและเพิ่งตั้งขึ้นใหม่ของเขาองค์กรโปรนาเซียออกจากประเทศออสเตรเลียให้คอมพิวเตอร์และซอฟแวร์เว็บไซต์เช่นเดียวกับ" ผู้ช่วยของอินเทอร์เน็ต "เพื่อแสดงความจริงรายการไดอารี่ นิชโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เป็นประโยชน์และสนับสนุน Crick กล่าวว่าเป็นจอห์นขอบก็จากออกจากประเทศออสเตรเลียซึ่งทำหน้าที่เป็นสื่อของเธอคนหน้าและเลขานุการ เธอยังได้รับความช่วยเหลือจากอาสาสมัครนาเซียสังคมของรัฐควีนส์แลนด์ [Diary, 2/25/02, 3/26/02 และ 4/23/02] จากมุมมองของ Crick เว็บไซต์ไดอารี่ประสบความสำเร็จเป้าหมายของตน "ไดอารี่ได้ให้ผมมีโอกาสที่จะอธิบายให้ทุกคนเหตุผลที่ผมคิดว่าเราได้มีการเปลี่ยนแปลงกฎหมาย" เธอเขียน "ฉันได้รับจมที่ไดอารี่ของฉันได้รับดังกล่าวประสบความสำเร็จและฉันมีตัวอักษรของการสนับสนุนจากรอบโลก." [ไดอารี่ 5/21/02] รายการก่อนหน้านี้ แต่เปิดเผยเพียงเท่าใด ความสนใจความประพฤติและความรู้สึกของวัตถุประสงค์หมายถึงการ Crick ส่วนตัว: ". เพื่อเพื่อน ๆ ทุกคนของฉันอินเทอร์เน็ตสอบถามเกี่ยวกับสุขภาพของฉันทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้ก็คือไปบนอินเทอร์เน็ตได้วางจุดประกายกลับมาอยู่ในชีวิตของฉัน" [ไดอารี่ 2/13 / 02] ท่ามกลางเธอ "เพื่อนอินเทอร์เน็ต" ถูกตั้งข้อสังเกตวีไอพีนาเซีย: ริชาร์ด MacDonald ประธานของสหพันธ์โลกสิทธิที่จะตายสังคม; เฟลมิง Schollaart หัวของเดนมาร์กขวาจะตายสังคม; ไมเคิลเออร์วินประธานของอังกฤษโดยสมัครใจนาเซียสังคม; และดีเร็คฮัมฟรีย์, ผู้ร่วมก่อตั้งของสมาคมก้าวล่วงเข้าไปในหัวของ ERGO !, และผู้เขียนของวิธีการฆ่าตัวเองด้วยตนเองออกจากรอบชิงชนะเลิศ [ไดอารี่ 2/16/02] "ดีเร็คฮัมฟรีย์อังกฤษ / อเมริกันเขียนหนังสือ 'สุดท้ายออกจาก' ได้ที่จะได้ยินเกี่ยวกับเว็บไซต์อินเทอร์เน็ตของฉันและส่งฉันข้อความของการสนับสนุน" เธอภูมิใจเขียน "นี้ตามมาในวันจันทร์โดยส่งสำเนาพร้อมลายเซ็นต์ของหนังสือเล่มนี้จากใครอื่นนอกจากผู้เขียนเอง." [ไดอารี่ 4/16/02] ในรายการต่อมาบิดขอบคุณฮัมฟรีย์ "สำหรับการเขียนหนังสือดังกล่าวมีประโยชน์สำหรับคนอย่างผม . "เธอกล่าวว่า" หนังสือเล่มนี้บอกฉันว่ายาเสพติดที่ฉันต้องการและวิธีการที่จะจบชีวิตอย่างสงบสุขของฉัน. "[ไดอารี่ 4/27/02] โรคมะเร็งลำไส้ตลอดไดอารี่ Crick อธิบายชีวิตลดลงของเธอกับมะเร็งลำไส้ "ผมมีมะเร็งลำไส้และมันเป็นเลือดที่เจ็บปวด." [ไดอารี่ 2/20/02] เธอได้รับการผ่าตัดที่สามหลังจากที่เธอได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง "ผมเพิ่งถามเท่าไหร่ที่มีรูปแบบชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงตั้งแต่การค้นพบของโรคมะเร็งลำไส้" เธอเขียน "สิ่งที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วหลังจากการดำเนินการของลำไส้แรก" เธออธิบาย "ไม่ช้อปปิ้งหน้าต่างมากขึ้น, ว่ายน้ำกับเพื่อนของฉันบิงโกไม่มีอีกต่อไปฟรีและง่าย [sic] ฉันกลายเป็นที่เคยถูกผูกมัดมากขึ้นเข้าห้องน้ำของฉันใน 'จนถึง ตายทำเราส่วนความสัมพันธ์. "[ไดอารี่ 2/16/02] ความกลัวของการถูกขึ้นและเป็นภาระเหมือนจำนวนมากดังนั้นของช่วยผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการฆ่าตัวตายในโอเรกอนเป็นแรงจูงใจพื้นฐาน Crick ของการเสียชีวิต "โรคมะเร็งลำไส้เป็นโรคที่สกปรกทำให้แย่ลงโดยคงอาเจียนและท้องเสีย" เธอเขียน "สำหรับตอนนี้ผมสามารถรับมือกับปัญหาที่เกิดขึ้น แต่ฉันรู้ว่าที่บางครั้งในอนาคตอันใกล้นี้ฉันจะไม่สามารถที่จะเข้าร่วมการประชุมในเรื่องของสุขอนามัย ความคิดของใครบางคนอื่นต้องทำเช่นนี้สำหรับผมที่จะนำมาใช้ศักดิ์ศรีและความเคารพตัวเองของฉันของฉัน ... ฉันจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้น. "[ไดอารี่ 3/14/02] ลูกชาย Crick ของเวย์นบิดกล่าวกับผู้สื่อข่าวหลังจากการตายของเธอว่าแม่ของเขาได้บอกกับเขาและน้องชายของเขา Daryle ว่าเธอก็ตัดสินใจที่จะจบชีวิตของเธอ ที่จะหยุดความทุกข์ทรมานของเธอและเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้เป็นภาระให้กับครอบครัวของเธอ [news.com.au, 5/24/02] แคมเปญตายบงการมีข้อสงสัยว่าการรณรงค์การตายของลำคลองมีการวางแผนและเตรียมการเบื้องต้นโดยดร. ฟิลิปนิชไม่มีจอห์นขอบและอื่น ๆ จากทางออกออสเตรเลีย ขณะที่ในรายงานการปรับปรุงล่าสุด [2002 # 1, p 7], et al, นิช จัดชุมนุมนาเซียมีนาคมเพื่อแสดงการสนับสนุนสำหรับความปรารถนาของการตายของลำคลอง เมื่อเธอมาถึงที่ชุมนุมของฝูงชนที่ 300 ได้รับการต้อนรับเธอกับยืนปรบมือ สื่อที่อยู่ในงานและหน้าที่รายงานเกี่ยวกับการชุมนุม Crick ตอนนี้มีชื่อเสียงที่แท้จริง. นิชและขอบแข็งขันขอความสนใจของสื่อ พวกเขากล่าวว่าสถานีโทรทัศน์จากที่ไกล ๆ ที่ประเทศญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกาต้องการที่จะถ่ายทำการตายของเธอ [โกลด์โคสต์ประกาศ 3/26/02; news.com.au, 3/26/02] ตั้งแต่การช่วยเหลือและสนับสนุนฆ่าตัวตายมีโทษถึงติดคุกตลอดชีวิตในรัฐควีนส์แลนด์ folks ที่ออกจากประเทศออสเตรเลียมากับโครงการที่จะขัดขวางความพยายามที่จะดำเนินคดีกับทุกคนในปัจจุบันเมื่อ Crick เสียชีวิต ประมาณ 500 เล่มสำคัญของบ้านของเธอถูกสร้างขึ้นมา กุญแจส่วนบุคคลถูกขายสำหรับ $ 20 (ออสเตรเลีย) ทุกคนที่ซื้อที่สำคัญอาจจะอ้างว่าพวกเขาอยู่ในปัจจุบันเมื่อเธอเสียชีวิต นิชให้เหตุผลว่าจำนวนของผู้เรียกร้องจะทำให้การตรวจสอบใด ๆ ที่เป็นไปไม่ได้ เงินที่สร้างขึ้นจากการขายที่สำคัญจะไปเข้ากองทุนออกจากโปรโมชั่นสำหรับนาเซียในอนาคต [ไดอารี่ 3/7/02; จดหมาย Courier (บริสเบน) 3/27/02; เฮรัลด์ซัน 5/25/02] กังวลว่าแม่ของเขาถูกนำมาใช้โดยการเคลื่อนไหวนาเซีย, เวย์นเล่าว่า "ผมบอกว่าวันหนึ่งเธอ: 'แม่พวกเขาจะใช้คุณ' และเธอกล่าวว่า" ใช่ฉันรู้ว่า แต่ฉันใช้พวกเขา. "[Courier จดหมาย 5/29/02] ไม่คาดคิดเกี่ยวกับใบหน้า? ในช่วงต้นของคริกได้เลือก 10 เมษายนสำหรับเธอ" การปลดปล่อยตัวเอง "วัน -the เธอจะจบชีวิตของเธอโดยยาเสพติด ยาเกินขนาด แล้วก็ในช่วงปลายเดือนมีนาคมที่เธอดูเหมือนจะเปลี่ยนความคิดของเธอ เธอตัดสินใจที่จะให้การดูแลแบบประคับประคองมีโอกาสที่จะปรับปรุงสภาพของเธอ เธอเดินเข้าไปในหอผู้ป่วยการดูแลแบบประคับประคองที่เซนต์ Vincents โรงพยาบาลใน Robina เธอทำเช่นนั้น แต่ด้วยความวิตกบาง เธอเป็นห่วงเกี่ยวกับลักษณะของการเปลี่ยนความคิดของเธอว่ามันจะมีลักษณะเหมือนที่เธอได้รับการสนับสนุนลดลงจากสัญญาเดิมของเธอ แต่ดร. นิชได้รับการสนับสนุนของเธอที่จะเข้าสู่โปรแกรมการโรงพยาบาลซึ่งเธอได้ในวันที่ 3 เมษายน "ฉันเกลียดที่จะคิดว่าเธอกำลังจะจบสิ้นในชีวิตของเธอโดยไม่มีการสำรวจและค้นหาสิ่งที่เป็นไปได้" เขาบอกนักข่าว [Ananova, 3/27/02] ตามที่ไดอารี่ของเธอบิดรู้สึกว่าการรักษาความเจ็บปวดของเธอเป็นไปด้วยดี เธอถูกวางบนปั๊มมอร์ฟีนและได้รับ "แพทช์ความเจ็บปวด" และสรุปว่า "สิ่งหนึ่งคือบางอย่างมันมากสะดวกสบายมากขึ้นกับแพทช์และปั๊มมอร์ฟีนกว่า แต่ก่อนฉันเดินเข้าไปในโรงพยาบาล." [ไดอารี่ 4 / 2/11] แต่แพทย์ที่เซนต์วินเซนต์อยากให้เธอมีการผ่าตัดเพราะพวกเขาคิดว่าปัญหาที่แท้จริงของเธอคือการที่ลำไส้ของเธอในคำพูดของเธอ "มีติดอยู่ด้วยกัน." เธอปฏิเสธการผ่าตัด [Diary 4/9/02] ระหว่างการเข้าพักที่โรงพยาบาลเธอ Crick ได้รับบัตรและตัวอักษรจากทั่วทุกมุมโลก บางคนสนับสนุนคนอื่นไม่ได้ ข่าวที่เธอได้รับการ์ดจากผู้สนับสนุนอย่างแข็งขันนาเซียกล่าวหาของเธอลังเลและ reneging ในสัญญาการตายของเธอ Crick กล่าวถึงหนึ่งข้อความดังกล่าวในสมุดบันทึกประจำวันของเธอ มันเป็น "จาก VE [สมัครใจนาเซีย] สนับสนุนระบุว่าเพราะผมไม่ได้จบชีวิตเมื่อวันที่ 10 เมษายนผมไม่ได้นางเอกของ VE สาเหตุ." [ไดอารี่ 4/27/02] แรงจูงใจจริงเปิดเผยอีกรายการหลังจากที่เธอกลับบ้านจากโรงพยาบาลพบว่าดร. นิชมีแรงจูงใจที่ซ่อนเร้นอื่น ๆ กว่าลำคลองเป็นอยู่ที่ดีสำหรับการส่งเสริมให้เธอเพื่อเข้าสู่โปรแกรมการดูแลแบบประคับประคองด้วยการประโคมมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ "ฟิลิปชี้ให้เห็น" เธอเขียน "ว่านักการเมืองมากที่สุดรวมทั้งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงของรัฐบาลกลางสำหรับเอจจิ้งเควินแอนดรูและนายกรัฐมนตรีของรัฐควีนส์แลนด์ปีเตอร์ทีย์ปฏิเสธความจำเป็นในการ VE กฎหมายอ้างว่ามันก็ไม่จำเป็นเนื่องจากการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องที่มีการทำในแบบประคับประคอง การดูแล มีฉันสิ้นสุดชีวิตของฉันโดยไม่ต้องมีการสำรวจโอกาสนี้ผมจะได้รับอนุญาตให้นักการเมืองที่จะเรียกร้องที่ฉันได้เลือกที่จะจบชีวิตโดยไม่จำเป็น "[ไดอารี่ 4/27/02. เน้นเพิ่ม.] ย้อนกลับไปในความโปรดปรานโดยช่วงต้นเดือนพฤษภาคมมันก็เห็นได้ชัดว่าลำคลองก็กลับมาอยู่บนเส้นทางการตาย "มีจำนวนมากที่น่าสนใจในสิ่งที่ผมบอกตั้งแต่ทุกคนว่าผมไม่ได้เปลี่ยนความคิดของฉันและยังคงกำลังจะไปข้างหน้ากับแผนการของฉัน" เธอเขียนว่า "ถึงแม้ว่าผมได้รับความช่วยเหลือที่ดีจริงจากคนดูแลแบบประคับประคองในเซนต์ โรงพยาบาลของวินเซนต์ ยังคงเป็นความจริงที่เราได้พยายามอย่างหนักจริงและตอนนี้ผมคิดว่าคนก็ควรจะให้ฉันทำในสิ่งที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปรับปรุง 025 : 16 เล่ม หมายเลข 2 ( 2002 )

รายงานพิเศษ : ความตายที่ย้อนกลับมาเล่นงานสิทธิที่จะตายเคลื่อนไหว

ออสเตรเลียแนนซี่คริก , 70 , หลายสิ่งที่คนจำนวนมาก เธอเป็นแม่ คุณยาย และคุณย่า เธอเป็นเพื่อนรักหลาย ใน และ รอบ ๆเมืองบ้านเกิดของเธอในโกลด์โคสต์ควีนส์แลนด์ . แต่ ตั้งแต่เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาเธอ คือ แรก และชั้นดีสิทธิที่จะตายของผู้ป่วยโปสเตอร์เคลื่อนไหวและเป็นคดีที่ทนายความของเธอรู้สึกจะในที่สุดก็เอามาลง ของออสเตรเลียกฎห้ามเซียสและช่วยฆ่าตัวตาย

แนนซี่คริกเสียชีวิตจากยาเกินขนาดเป็นเจตนาที่ 22 พฤษภาคม 2002 , ในการแสดงตนของ 21 ผู้สนับสนุน ข้อเท็จจริงแวดล้อมชีวิตและความตายเป็นอะไร แต่ชัดเจนเธอได้กลายเป็นส่วนผสมที่แปลกประหลาดของความเป็นจริงและนิยาย ความจริงและการโกหก แต่สิ่งหนึ่งที่ชัดเจน คือ ความตาย เธอได้ boomeranged เป็นมหึมาประชาสัมพันธ์และเงินภัยพิบัติสำหรับค่ายโปรการุณยฆาต

คริกอินเทอร์เน็ตไดอารี่

เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา คริกไปออนไลน์กับไดอารี่ที่มุ่งสร้างสนับสนุนสาธารณะสำหรับขนาดที่ถูกต้องตามกฎหมาย . กลยุทธ์เป็นสองเท่า

ตอนแรกลำคลองสาธารณะโจมตีเฉพาะข้าราชการที่เป็นนอกคอกการุณยฆาตโดยรัฐควีนส์แลนด์พรีเมียร์ปีเตอร์บีทตี้และรัฐมนตรีของริ้วรอยเควินแอนดรู บีทตี้เพิ่งประกาศในเดือนกุมภาพันธ์ว่า ไม่มีทางที่รัฐบาลจะถูกกฎหมาย การฆ่าตัวตายหรือการช่วยให้และ Andrews ได้รับผิดชอบ 1997 คว่ำในช่วงสั้น ๆดินแดนเหนือกฎหมายอนุญาตการุณยฆาต

และคริกแสดงอาการของเธอเอง เป็นเหตุให้ถูกต้องตามกฎหมายเพื่อความตาย 2 ปีที่แล้ว เธอเขียนว่า เธอถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งลำไส้และได้รับ 3 ปีเพื่ออยู่ " " ผมสัญญากับตัวเองจะไม่ใช้ชีวิตผ่านฤดูหนาวอีก " เธออธิบาย" ฉันตั้งใจจะรักษาสัญญา ไม่ว่าจะเกิดตามธรรมชาติหรือโดยมือของฉันยังคงที่จะเห็น . " [ " ไดอารี่ของแนนซี่ คริก " nancycrick.com 2 / 6 / 02 ภายหลังอ้างเป็นไดอารี่ ]

ตอนที่ไดอารี่ก็คริกชื่อมัน ในความเป็นจริง มีความพยายามของกลุ่ม . " ออสเตรเลีย ดร. " ดร. ฟิลลิป nitschke และรูปแบบใหม่ช่วยให้องค์กรออกโปร , ออสเตรเลียให้คอมพิวเตอร์และเว็บไซต์ซอฟต์แวร์ ตลอดจนอินเตอร์เน็ต " ผู้ช่วย " ที่จริงโพสต์บันทึกไดอารี่ . nitschke โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นประโยชน์ และเกื้อกูล คริค กล่าวว่า ในฐานะเป็น จอห์นขอบ นอกจากนี้จากออกจากประเทศออสเตรเลีย ผู้ทำหน้าที่เป็นสื่อที่คนด้านหน้าของเธอ และเลขานุการ เธอยังได้รับความช่วยเหลือจาก อาสาสมัคร ช่วยให้สังคมของควีนส์แลนด์ [ ไดอารี่ , 25 / 2 / 2 , 3 / 26 / 02 , 4 / 23 / 02 ]