Our main finding is the strong asso

Our main finding is the strong association between symptoms of gastroesophageal reflux and the risk of esophageal adenocarcinoma, regardless of the presence of Barrett's esophagus. An association, although weaker, was also found for adenocarcinoma of the cardia, but not for esophageal squamous-cell carcinoma.
The strengths of the study include the population-based design, the uniform classification of tumors, and the complete and rapid case ascertainment, which enabled us to conduct personal interviews with all subjects. To avoid the problem of reverse causality, we restricted our analysis to symptoms that had begun at least five years before the interview. Patients with an esophageal tumor may be more inclined to remember previous esophageal symptoms (including reflux) than are other subjects. But because the patients were unaware of the histologic subtype of their tumors and of the possible differences in the pattern of risk among the subtypes, the effects of any recall bias should be similar for squamous-cell carcinoma and adenocarcinoma. For this reason, the totally negative finding with regard to squamous-cell carcinoma should allay concern about recall bias. Moreover, the clear dose–response relation points to a biologic effect rather than to bias.
We adjusted for tobacco smoking, body-mass index,13-15 and other possible confounders. None of them had a serious influence on the risk estimates. The effect of gastroesophageal reflux on the risk of esophageal adenocarcinoma thus appears to be independent of other variables. Moreover, associations of the magnitude found here are not plausibly explained by confounding. A nonparticipation rate of 27 percent among controls could have introduced bias. However, nonparticipation by patients and controls is unlikely to be linked to reflux.
Symptoms of reflux are considered to be fairly accurate, but not perfect, indicators of gastroesophageal reflux disease.11,16-19 The misclassification should be random, hence leading to underestimation rather than exaggeration of the association with the risk of cancer.20
Some misclassification of tumors according to site was unavoidable in some cases as a result of anatomy that had become deranged by the tumor. To evaluate the contribution of misclassification to the moderate association we found between reflux and risk of adenocarcinoma of the gastric cardia, we reanalyzed our data after applying more conservative criteria for cancer near the gastroesophageal junction (69 tumors were located within 10 mm of the gastroesophageal junction in endoscopic, surgical, and histopathologic measures). The point estimates were unchanged, indicating the robustness of our findings. The differential association with the symptoms of reflux implies that adenocarcinomas of the esophagus and of the gastric cardia are different diseases, contrary to recent suggestions.15
Multiple comparisons involving three groups of patients and one control group inflated the risk of a type I error. However, the strength and consistency of the observed association and the clear dose dependency make an effect of chance unlikely.
As compared with the only previous epidemiologic study of gastroesophageal reflux and esophageal adenocarcinoma or adenocarcinoma of the gastric cardia,10 we found a considerably stronger association. Our more extensive data on symptoms of reflux and our ability to distinguish accurately between adenocarcinomas of the esophagus and those of the gastric cardia may explain the discrepancy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค้นหาหลักของเราคือ ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างอาการของกรดไหลย้อนเรื่องความเสี่ยงของมะเร็งหลอดอาหาร โดยไม่คำนึงถึงการมีอยู่ของอาหาร barrett ความสัมพันธ์ อ่อนแอ แม้ว่ายังพบ สำหรับมะเร็งชนิดต่อมของ cardia แต่ไม่ สำหรับมะเร็ง squamous เซลล์หลอดอาหารจุดแข็งของการศึกษาได้แก่การออกแบบตามประชากร การจัดประเภทชุดของเนื้องอก และที่รวดเร็ว และสมบูรณ์กรณี ascertainment ซึ่งเราสามารถดำเนินการสัมภาษณ์ส่วนตัวกับทุกวิชา เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาของเวรกรรมย้อนกลับ เราถูกจำกัดวิเคราะห์อาการที่เริ่มอย่างน้อยห้าปีก่อนการสัมภาษณ์ ผู้ป่วยที่เป็นมะเร็งหลอดอาหารอาจจะโน้มเอียงไปทางจำมากกว่า วัตถุอื่น ๆ ที่มีอาการหลอดอาหารก่อนหน้านี้ (รวมถึงกรดไหลย้อน) แต่เนื่องจากผู้ป่วยไม่ทราบของชนิดย่อย histologic เนื้องอกของตนเอง และ ความแตกต่างได้ในรูปแบบของความเสี่ยงระหว่างชนิดย่อย ผลกระทบจากอคติใด ๆ เรียกคืนควรจะคล้าย squamous เซลล์มะเร็งและมะเร็ง ด้วยเหตุนี้ การค้นพบโดยสิ้นเชิงลบเกี่ยวกับมะเร็ง squamous เซลล์ควรบรรเทาความกังวลเกี่ยวกับอคติเรียกคืน นอกจากนี้ ความสัมพันธ์ชัดเจนตอบสนองยา – จุดเอฟเฟกต์ biologic แทน ความโน้มเอียงเราปรับสำหรับสูบบุหรี่ ดัชนีมวลกาย 13-15 และอื่น ๆ confounders เป็นไปได้ ไม่มีพวกเขามีอิทธิพลอย่างจริงจังในการประเมินความเสี่ยง ผลของกรดไหลย้อนเรื่องความเสี่ยงของมะเร็งหลอดอาหารจึงจะ เป็นอิสระของตัวแปรอื่น ๆ นอกจากนี้ ความสัมพันธ์ของขนาดที่พบที่นี่จะไม่ plausibly อธิบาย โดยรบกวน Nonparticipation อัตราร้อยละ 27 ในตัวควบคุมสามารถแนะนำอคติ อย่างไรก็ตาม nonparticipation โดยผู้ป่วยและควบคุมไม่น่าจะเชื่อมโยงกับ refluxอาการของกรดไหลย้อนจะถือว่าเป็นความถูกต้อง แต่ไม่สมบูรณ์ ตัวชี้วัดเรื่องกรดไหลย้อน disease.11,16-19 การจัดประเภทที่ควรจะสุ่ม จึง นำ underestimation มากกว่าพูดของความสัมพันธ์กับความเสี่ยงของ cancer.20การจัดประเภทบางเนื้องอกตามไซต์ถูกหลีกเลี่ยงไม่ได้ในบางกรณีเนื่องจากกายวิภาคที่มีกลายเป็นบ้า โดยเนื้องอก การประเมินผลงานของการจัดประเภทความสัมพันธ์ปานกลางที่เราพบระหว่างความเสี่ยงของมะเร็งชนิดต่อมของ cardia กระเพาะและกรดไหลย้อน เรา reanalyzed ข้อมูลของเราหลังจากการใช้เกณฑ์ที่อนุรักษ์นิยมมากขึ้นสำหรับมะเร็งใกล้แยกเรื่อง (69 เนื้องอกได้ภายใน 10 มม.ของแยกเรื่องมาตรการโดยการส่องกล้อง ผ่าตัด และ histopathologic) การประเมินจุดไม่เปลี่ยนแปลง ระบุความแข็งแกร่งของเราค้นพบ ความสัมพันธ์ที่แตกต่างกับอาการของกรดไหลย้อนหมายถึงว่า แพร่กระจาย ของหลอดอาหาร และ cardia กระเพาะอาหารเป็นโรคที่แตกต่างกัน ขัดกับ suggestions.15 ล่าเปรียบเทียบหลายที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มที่สามของผู้ป่วยและกลุ่มควบคุมหนึ่งลมเสี่ยงชนิดของผมผิดพลาด อย่างไรก็ตาม ความแข็งแรงและความสอดคล้องของการสังเกตและการพึ่งพายาชัดเจนได้ผลของโอกาสไม่น่าเมื่อเทียบกับการศึกษา epidemiologic ก่อนหน้าเพียงเรื่องกรดไหลย้อน และมะเร็งหลอดอาหารหรือมะเร็งชนิดต่อมของ cardia กระเพาะอาหาร 10 เราพบการเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งมาก ข้อมูลของเรากว้างขวางมากขึ้นจากอาการกรดไหลย้อนและความสามารถของเราถูกต้องแยกแยะแพร่กระจายของหลอดอาหารและของ cardia กระเพาะอาจอธิบายความขัดแย้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การค้นพบหลักของเราคือการเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งระหว่างอาการของกรดไหลย้อน gastroesophageal และความเสี่ยงของมะเร็งหลอดอาหารโดยไม่คำนึงถึงการปรากฏตัวของหลอดอาหารบาร์เร็ตต์ของ สมาคมแม้จะปรับตัวลดลงนอกจากนี้ยังพบสำหรับมะเร็งของต่อม cardia แต่ไม่ได้สำหรับหลอดอาหารมะเร็ง squamous เซลล์.
จุดแข็งของการศึกษารวมถึงการออกแบบประชากรตามการจัดหมวดหมู่เครื่องแบบของเนื้องอกและสอบถามกรณีที่สมบูรณ์และรวดเร็ว ซึ่งช่วยให้เราสามารถดำเนินการสัมภาษณ์ส่วนตัวกับทุกวิชา เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาของเวรกรรมย้อนกลับเรา จำกัด การวิเคราะห์ของเราไปสู่อาการที่ได้เริ่มอย่างน้อยห้าปีก่อนการสัมภาษณ์ ผู้ป่วยที่มีเนื้องอกหลอดอาหารอาจมีแนวโน้มที่จะจำอาการหลอดอาหารก่อนหน้า (รวมถึงกรดไหลย้อน) มากกว่าเป็นวิชาอื่น ๆ แต่เนื่องจากผู้ป่วยไม่ทราบชนิดย่อย histologic ของเนื้องอกของพวกเขาและความแตกต่างที่เป็นไปได้ในรูปแบบของความเสี่ยงในหมู่เชื้อที่ผลกระทบจากการเรียกคืนอคติใด ๆ ควรจะคล้ายมะเร็ง squamous เซลล์มะเร็งของต่อม ด้วยเหตุนี้การค้นพบเชิงลบโดยสิ้นเชิงในเรื่องเกี่ยวกับมะเร็ง squamous เซลล์ที่มีควรจะบรรเทาความกังวลเกี่ยวกับการเรียกคืนอคติ นอกจากนี้ยังมีความชัดเจนจุดปริมาณการตอบสนองความสัมพันธ์กับผลกระทบทางชีววิทยามากกว่าที่จะมีอคติ.
เราปรับสำหรับการสูบบุหรี่ยาสูบดัชนีมวลกาย, 13-15 และตัวแปรอื่น ๆ ที่เป็นไปได้ ไม่มีของพวกเขามีอิทธิพลอย่างรุนแรงต่อการประมาณการความเสี่ยง ผลของการไหลย้อน gastroesophageal เกี่ยวกับความเสี่ยงของมะเร็งหลอดอาหารจึงดูเหมือนจะเป็นอิสระจากตัวแปรอื่น ๆ นอกจากนี้สมาคมของขนาดที่พบที่นี่ไม่ได้อธิบายเหตุผลโดยรบกวน อัตรา nonparticipation ของร้อยละ 27 ในหมู่ควบคุมจะได้รับการแนะนำอคติ อย่างไรก็ตาม nonparticipation โดยผู้ป่วยและการควบคุมที่ไม่น่าจะเชื่อมโยงกับการไหลย้อนกลับ.
อาการของกรดไหลย้อนจะถือว่าเป็นธรรมที่ถูกต้อง แต่ไม่สมบูรณ์ตัวชี้วัดของกรดไหลย้อน gastroesophageal disease.11,16-19 จำแนกควรจะสุ่มจึงนำไปสู่การดูเบา มากกว่าการพูดเกินจริงของการเชื่อมโยงกับความเสี่ยงของการ cancer.20
จำแนกบางส่วนของเนื้องอกตามเว็บไซต์ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ในบางกรณีเป็นผลมาจากลักษณะทางกายวิภาคที่ได้กลายเป็นวิกลจริตโดยเนื้องอก ในการประเมินผลงานของจำแนกที่สมาคมปานกลางเราพบกันระหว่างกรดไหลย้อนและความเสี่ยงของมะเร็งของต่อมของ cardia กระเพาะอาหารที่เรา reanalyzed ข้อมูลของเราหลังจากใช้เกณฑ์อนุรักษ์นิยมมากขึ้นสำหรับโรคมะเร็งใกล้ทางแยก gastroesophageal นี้ (69 เนื้องอกถูกตั้งอยู่ภายใน 10 มมของสนธิ gastroesophageal ส่องกล้องในมาตรการการผ่าตัดและทางจุลพยาธิวิทยา) ประมาณการจุดไม่เปลี่ยนแปลงแสดงให้เห็นความแข็งแกร่งของการค้นพบของเรา สมาคมความแตกต่างกับอาการของกรดไหลย้อนก็หมายความว่า adenocarcinomas ของหลอดอาหารและของ cardia กระเพาะอาหารเป็นโรคที่แตกต่างตรงกันข้ามกับ suggestions.15 ล่าสุด
เปรียบเทียบหลายที่เกี่ยวข้องกับสามกลุ่มของผู้ป่วยและกลุ่มควบคุมที่สูงเกินจริงความเสี่ยงของความผิดพลาดประเภทที่ แต่ความแข็งแรงและความสอดคล้องของสมาคมการสังเกตและการพึ่งพายาที่ชัดเจนทำให้ผลของการมีโอกาสที่ไม่น่า.
เมื่อเทียบกับเพียงการศึกษาทางระบาดวิทยาก่อนหน้าของกรดไหลย้อน gastroesophageal และมะเร็งหลอดอาหารหรือมะเร็งของต่อมของ cardia กระเพาะอาหาร 10 ที่เราพบความสัมพันธ์อย่างมากที่แข็งแกร่ง . ข้อมูลอย่างกว้างขวางมากขึ้นของเราเกี่ยวกับอาการของกรดไหลย้อนและความสามารถของเราที่จะแยกแยะได้อย่างถูกต้องระหว่าง adenocarcinomas ของหลอดอาหารและบรรดาของ cardia กระเพาะอาหารอาจอธิบายความแตกต่าง