Other people were thrilled when the

Other people were thrilled when they saw the Tower of Light.
But the people that know Weed found it hard to believe.
“How is it that Oppa has such a delicate sense of beauty...”
Yurin was suspicious so she asked Hwaryeong.
“He’s very good with his hands right?”
“Yes. I like to eat the apples he peels.”
“I wonder how he made that.”
Pale fell into anguish.
‘Maybe we were wrong about Weed all this time?’
They wanted to see him. Artists are often misunderstood for their sense of aesthetics.
‘Weed! I really love the sculpture you made. You’re right. Without enthusiasm and affection for the sculpture there is no way you can make such a beautiful piece.’
Irene apologized to him tearfully.
‘I though Weed kept talking about how he dislikes his profession... I think in the future the complaints are only going to increase.’
Zephyr grinned.
‘Weed is someone that’s really hard to be proud of. This might be something of an accomplishment for making something like this, right?’
Hwaryeong was mistaken about Weed’s mindset.
‘The creation of a new innovative piece of art requires painstaking effort and passion. Along with a wealth of emotions and affection. Weed really is someone that can warm your heart.’
***
When Weed was making the tower he had no idea what to do and was going to make a normal tower.
Moonlight sculpting!
It boasted a high level of sculpting difficulty.
The sculpture itself emits light so it was hard to think of an idea.
“Damn it. There is no end to sculpting’s curses.”
Weed was annoyed with his harness.
He was able to use moonlight sculpting to make small sculptures, to some extent, by outline the shape. But for such a large object, he had to think of one or two things else.
“This damnable sculpting!”
Weed dealt his frustration of hanging on the peak by slashing the rock.
He was dangling high above the ground with the sculpture.
As he was smashing the snow with moonlight sculpting, tears trickled down his face.
So far to note, in the sunlight the effects of light sculpting was greatly diminished. Then night came.
Morata village had a full moon.
The moon shone on the sculptures crookedly. The mirror like surfaces of the rocks reflected the moonlight.
“The light is reflecting off the sculptures and onto the snow!”
Weed was irritated as he clung onto the mountain. He spent hours trying to position the moonlight correctly. Gradually he just slashed to cut the sculpture at more angles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนอื่น ๆ ก็รู้สึกตื่นเต้นเมื่อเห็นหอแสงแต่คนที่ทราบว่าวัชพืชพบมันยากที่จะเชื่อ"คือว่า Oppa ได้กล่าวความรู้สึกละเอียดอ่อนงดงาม..."Yurin น่าสงสัยเพื่อเธอถาม Hwaryeong"เขาคือดีกับมือขวา"ใช่ ชอบกินแอปเปิ้ลที่เขามักหลุดลอกกัน""ฉันสงสัยว่า เขาทำที่"จางตกลงไปในความปวดร้าว'บางทีเรามีความผิดเกี่ยวกับวัชพืชขณะนี้"พวกเขาอยากเห็น ศิลปินมัก misunderstood สำหรับความสุนทรียภาพ' วัชพืช ผมรักคุณทำประติมากรรม ถูกของคุณ ไม่ มีความกระตือรือร้นและจิตสำหรับประติมากรรมมีวิธีทำชิ้นสวย 'ไอรีนอุ้มเขา tearfully' ฉันว่าวัชพืชเก็บพูดว่าเขาไม่ชอบอาชีพของเขา... ผมคิดว่า ในอนาคตเท่านั้นจะร้องเรียนที่เพิ่มขึ้น "เซเฟอร์ grinned' วัชพืชเป็นบุคคลที่ยากจริง ๆ ที่จะภูมิใจ นี้อาจเป็นสิ่งที่ประสบความสำเร็จการทำอะไรเช่นนี้ ขวา?'Hwaryeong ถูกดาวตามปกติเกี่ยวกับ mindset ของวัชพืช' การสร้างศิลปะนวัตกรรมชิ้นใหม่ต้องพยายามรอบคอบและรัก พร้อมให้เลือกมากมายของอารมณ์และจิต วัชพืชจริง ๆ คือคนที่สามารถอุ่นใจ '***เมื่อวัชพืชหอ เขามีความคิดจะทำอะไร และจะทำให้อาคารปกติมูนไลท์แกะสลักมัน boasted ระดับสูงแกะสลักยากปั้นเอง emits ไฟดังนั้นมันยากที่จะคิดว่า ความคิด“Damn it. There is no end to sculpting’s curses.”Weed was annoyed with his harness.He was able to use moonlight sculpting to make small sculptures, to some extent, by outline the shape. But for such a large object, he had to think of one or two things else.“This damnable sculpting!”Weed dealt his frustration of hanging on the peak by slashing the rock.He was dangling high above the ground with the sculpture.As he was smashing the snow with moonlight sculpting, tears trickled down his face.So far to note, in the sunlight the effects of light sculpting was greatly diminished. Then night came.Morata village had a full moon.The moon shone on the sculptures crookedly. The mirror like surfaces of the rocks reflected the moonlight.“The light is reflecting off the sculptures and onto the snow!”Weed was irritated as he clung onto the mountain. He spent hours trying to position the moonlight correctly. Gradually he just slashed to cut the sculpture at more angles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนอื่น ๆ ก็ตื่นเต้นเมื่อพวกเขาเห็นหอคอยแห่งแสง.
แต่คนที่รู้วัชพืชพบว่ามันยากที่จะเชื่อว่า.
"มันเป็นวิธีการที่พี่ได้เช่นความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนของความงาม ... "
Yurin เป็นที่น่าสงสัยดังนั้นเธอจึงถาม
Hwaryeong. " เขาเป็นคนที่ดีมากด้วยมือของเขาใช่มั้ย? "
"ใช่ ผมชอบที่จะกินแอปเปิ้ลที่เขาเปลือก. "
"ผมสงสัยว่าที่เขาทำว่า."
ซีดตกอยู่ในความทุกข์.
'บางทีเราผิดเกี่ยวกับวัชพืชที่ทุกเวลานี้? "
พวกเขาต้องการที่จะเห็นเขา ศิลปินมักจะเข้าใจผิดสำหรับความรู้สึกของความสวยงาม.
'วัชพืช! ผมรักประติมากรรมที่คุณทำ คุณถูก โดยไม่ต้องมีความกระตือรือร้นและความรักสำหรับประติมากรรมมีวิธีการที่คุณสามารถทำเช่นชิ้นสวยงาม.
ไอรีนขอโทษเขาฟูมฟาย.
'ผมว่าวัชพืชเก็บไว้พูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่เขาไม่ชอบอาชีพของเขา ... ผมคิดว่าในอนาคตการร้องเรียนเป็นเพียง จะเพิ่มขึ้น.
แพรยิ้ม.
'วัชพืชเป็นคนที่ยากมากที่จะเป็นความภาคภูมิใจของ นี้อาจจะมีบางสิ่งบางอย่างของความสำเร็จในการทำบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้ใช่มั้ย? '
Hwaryeong ถูกเข้าใจผิดเกี่ยวกับความคิดของวัชพืช.
'การสร้างนวัตกรรมชิ้นใหม่ของศิลปะต้องใช้ความพยายามความเพียรและความหลงใหล พร้อมกับความมั่งคั่งของอารมณ์ความรู้สึกและความรัก วัชพืชจริงๆเป็นคนที่สามารถอุ่นหัวใจของคุณ.
***
เมื่อวัชพืชทำหอเขามีความคิดว่าจะทำอย่างไรและจะทำให้หอปกติ.
ปั้นแสงจันทร์!
มันโตในระดับสูงของความยากลำบากแกะสลัก.
ประติมากรรม ตัวเองเปล่งแสงเพื่อให้มันเป็นเรื่องยากที่จะคิดว่าความคิด.
"ประณามมัน มีให้ยุติการสาปแช่งของแกะสลักไม่เป็น. "
เป็นวัชพืชรำคาญกับเทียมของเขา.
เขาก็สามารถที่จะใช้แกะสลักแสงจันทร์ที่จะทำให้รูปปั้นขนาดเล็กที่มีขอบเขตโดยร่างรูปร่าง แต่สำหรับเช่นวัตถุขนาดใหญ่ที่เขาจะต้องคิดหนึ่งหรือสองสิ่งอื่น.
"นี่แกะสลักน่าเกลียดน่ากลัว!"
วัชพืชจัดการความยุ่งยากของเขาแขวนอยู่บนจุดสูงสุดด้วยการตัดราคาร็อค.
เขาเป็นคนที่ห้อยสูงเหนือพื้นดินที่มีประติมากรรม.
ในฐานะที่เป็น เขาได้รับการยอดเยี่ยมที่มีการแกะสลักหิมะแสงจันทร์น้ำตาไหลลงใบหน้าของเขา.
เพื่อให้ห่างไกลที่จะต้องทราบในแสงแดดผลกระทบของการแกะสลักแสงได้รับการลดลงอย่างมาก คืนจากนั้นก็มา.
Morata หมู่บ้านมีพระจันทร์เต็มดวง.
ดวงจันทร์ส่องประติมากรรม crookedly กระจกเช่นพื้นผิวของหินสะท้อนแสงจันทร์.
"ไฟจะสะท้อนออกประติมากรรมและบนหิมะ!"
วัชพืชรู้สึกหงุดหงิดในขณะที่เขายังยึดติดบนภูเขา เขาใช้เวลาพยายามที่จะวางตำแหน่งแสงจันทร์ได้อย่างถูกต้อง ค่อยๆเขาก็จะตัดเฉือนประติมากรรมในมุมที่มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนอื่นตื่นเต้นเมื่อพวกเขาเห็นหอคอยแห่งแสง แต่คนที่รู้
วัชพืชพบมันยากที่จะเชื่อ .
" มันเป็นยังไง ที่พี่ได้เช่นละเอียดอ่อนความรู้สึกของความสวยงาม . . . . . . . "
ยูรินสงสัยเธอจึงถาม hwaryeong .
" เขาดีมาก ด้วยมือขวาของเขา ? "
" ครับ ฉันชอบกินแอปเปิ้ลเขาเปลือก "
" ฉันสงสัยว่าทำไมเขาทำอย่างนั้น ๆ "

ตกอยู่ในความทุกข์ทรมาน' บางทีเราอาจจะผิดเกี่ยวกับวัชพืชตลอดเวลา ? '
พวกเขาต้องการที่จะเห็นเขา ศิลปินมักจะเข้าใจผิดสำหรับความรู้สึกของสุนทรียศาสตร์ .
'weed ! ผมชอบรูปที่คุณทำ คุณพูดถูก โดยปราศจากความกระตือรือร้นและความรักสำหรับประติมากรรม มีวิธีที่คุณสามารถทำให้เป็นชิ้นสวยงาม '
n
ขอโทษเขาฟูมฟาย' ฉันคิดว่าวัชพืชเก็บไว้พูดคุยเกี่ยวกับว่าเขาไม่ชอบอาชีพของเขา . . . . . . . ฉันคิดว่าในอนาคต ร้องเรียนเท่านั้นจะเพิ่มค่ะ

'weed Zephyr เลยด้วย ใครว่าเป็นเรื่องยากที่จะภูมิใจ นี่อาจเป็นบางสิ่งบางอย่างของความสำเร็จสำหรับทำแบบนี้ใช่มั้ย ? '
hwaryeong เข้าใจผิดเกี่ยวกับวัชพืชเป็น mindset
" การสร้างนวัตกรรมชิ้นใหม่ของศิลปะที่ต้องใช้ความพยายาม อดทน และความรัก พร้อมกับความหลากหลายของอารมณ์และความรัก วัชพืช จริงๆเป็นคนที่อบอุ่นหัวใจของคุณ . '
* *
เมื่อวัชพืชให้หอเขามีความคิดที่ไม่มีสิ่งที่ต้องทำและกำลังจะทำปกติ ทาวเวอร์
แสงจันทร์ sculpting !
มันคือระดับสูงของ sculpting
ยากประติมากรรมที่ตัวเองเปล่งแสงแล้วมันก็ยากที่จะมีความคิด .
" ให้ตายสิ ไม่มีจุดจบสำหรับแกะสลักเป็นคำสาป "
.
ก็รำคาญกับเทียมของเขา เขาสามารถใช้แสงจันทร์สลักให้ประติมากรรมขนาดเล็กในบางส่วน โดยเค้าโครงรูปร่าง แต่สำหรับวัตถุดังกล่าวมีขนาดใหญ่ , เขาจะต้องคิดว่าของหนึ่งหรือสองอย่างอื่น .
" นี้เกิดขึ้นเพียง ! "
วัชพืชแจกแห้วของเขาแขวนอยู่บนยอดเขา โดยฟันหิน
เขาห้อยสูงเหนือพื้นดินกับประติมากรรม .
เป็นเขาทุบหิมะท่ามกลางแสงจันทร์สลัก น้ำตาหยดลงใบหน้าของเขา .
จนถึงหมายเหตุในแสงแดด ผลของแสงที่แกะสลักก็ยิ่งลดลง แล้วคืนมา . . .
morata หมู่บ้านมีพระจันทร์เต็มดวง พระจันทร์ส่องแสงบน
ประติมากรรมเบี้ยวกระจกเหมือนพื้นผิวของหินสะท้อนแสงจันทร์ .
" แสงสะท้อนออกและประติมากรรมบนหิมะ "
วัชพืชหงุดหงิดที่เขาเกาะติดภูเขา เขาใช้เวลาหลายชั่วโมงพยายามที่จะตำแหน่งแสงจันทร์ได้อย่างถูกต้อง ค่อย ๆ เขาแค่เฉือนตัดรูปในมุมที่มากกว่า