The Storm Queen and her company sat

The Storm Queen and her company sat their horses on the trade road outside the fortified wall of Mont Lille, at the embarrassing disadvantage of having been locked out of her own capital city.

The rebels had invaded by airship while the Storm Queen was a week’s ride away, gloating over her latest conquest. Now, archers lined the battlements, wearing the mismatched and tattered uniforms of a dozen defeated territories. Despite their advantage, the archers trembled at the sight of the Storm Queen of legend and the Queen’s Shield beside her, a woman whose name had been forgotten during the long years of peace. None even remembered her face. She aged, or didn’t, behind the ceremonial mask of war. Stories of the Queen’s Shield had grown into fantastical legends. The serpents on her mask, it was said, came to life and snapped poisoned fangs into enemies; songs were sung of foes turning to stone after looking into the mask’s blank eyes.

The mask’s face was impassive as ever as the iron gate rose and three riders emerged flying the flag of parley. The Storm Queen rode forward with only her Shield. The rebel parley consisted of a Gythian war mage, an elderly general of Lionne and a golden-haired young lady carrying a staff.

“Today, you answer for your war crimes,” announced the war mage. “The true queen has taken the throne of Mont Lille.”

A raven shifted on the Storm Queen’s shoulder and cocked its head. “Ah,” sighed the queen, “she is the image of her mother at that age. And just as short-sighted. Years of Gythian spying and politicking has resulted in … this? A motherless girl-mage and a rag-tag band of rebels?” The ravens overhead circled and cried out their rage as dark clouds rolled like waves across the sun.

“A girl-mage who has taken Mont Lille,” said the lady. The horses whinnied and stamped in fear of the stormclouds; the wind whipped away the queen’s black veil.

“You may inherit my throne, as is your right by law, when I am dead. It is a pity that you will not outlive me!” cried the Storm Queen, and a crack of thunder punctuated her threat as the lightning blasted down, ravens diving down with it like living spears. A hundred bolts, a hundred murderous birds.

The Queen’s Shield seized the young lady ’round her waist, lifted her away from her horse and held her close as she summoned a Stormguard force field around them both. Tongues of electricity stabbed at the bubble and reflected, striking back at the queen who had summoned them. Arrows, too, rained down in the chaos of the storm, striking the force field only to return and pierce into the archers. Ravens smashed into the crimson surface, squawking, feathers exploding in all directions.

The Storm Queen tumbled from her horse and lay on the road, shivering with electric jolts. She could not even scream her pain, held rigid by the charge.

The Queen’s Shield released the rebel mage and dismounted, standing over the moaning queen. The younger woman’s eyes narrowed at the Shield’s mask. “I was right to trust you, Catherine. Your crimes … are forgiven.”

“I have one more to commit,” said the voice behind the mask.

“But you are my Shield,” gasped the electrocuted woman.

“No,” said Catherine. “I am the Shield of the Queen.” The blade shot out from the arc shield, cleaving bone, rending in two the ruler’s cold heart.

“Long live the queen,” she whispered, and if she wept, no one kne

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควีนพายุและบริษัทของเธอนั่งม้าของพวกเขาบนถนนค้าอยู่นอกกำแพงธาตุมงลีล ข้อเสียอายมีการล็อกออกจากเมืองหลวงของตนเองที่กบฏได้รุกราน โดย airship ขณะพายุราชินี นั่งประจำสัปดาห์ gloating กว่า ชนะล่าสุดของเธอ ตอนนี้ ยิงธนูเรียง battlements ใส่เครื่องแบบไม่ตรง และ tattered ของเขตแพ้โหล แม้ มีประโยชน์ต่อตนเอง การยิงธนู trembled ในสายตาของควีนพายุของตำนานและโล่ของราชินีข้างเธอ ผู้หญิงที่มีชื่อถูกลืมในช่วงปียาวนานของสันติภาพ ไม่มีแม้แต่จดจำใบหน้าของเธอ เธออายุ หรือ ไม่ เบื้องหลังรูปแบบพิธีกรรมของสงคราม เรื่องราวของราชินีโล่ได้เติบโตขึ้นเป็นตำนานที่แปลกประหลาด งูที่บนหน้ากากของเธอ กล่าว มาชีวิต และจัดชิดยาพิษเขี้ยวเป็นศัตรู เพลงที่สูงของศัตรูเปิดหินหลังจากการค้นหาตัวพรางตาเปล่าใบหน้าของหน้ากากได้เฉย ๆ เช่นเคยเป็นประตูเหล็ก และทำให้ผู้ขับขี่สามเกิดบินธงสเต๊ก ควีนพายุขี่ไปข้างหน้ากับโล่ของเธอเท่านั้น สเต๊กกบฏ consisted ของ mage เป็นสงคราม Gythian ทั่วไปเป็นผู้สูงอายุของ Lionne และหญิงสาวโกลเด้น haired แบกความ"วันนี้ คุณตอบสำหรับอาชญากรรมสงครามของคุณ ประกาศสงคราม mage "ราชินีจริงได้ขึ้นบัลลังก์ของลีลมง"Raven เปลี่ยนบนไหล่ของพระราชินีพายุ และถูกผึ่งใหญ่ "อา ถอนหายใจราชินี "เธอเป็นภาพของแม่ของเธอในยุคนั้น และเพิ่งเป็น sighted สั้น ปี Gythian การสอดแนม และ politicking มีให้...นี้ แม่สาว mage และวงผ้าขี้ริ้วแท็กของ" Ravens ที่จัด และทูลความโกรธของพวกเขาเค้าสะสมเช่นจ่ายคลื่นในดวงอาทิตย์"ความสาว-mage ที่ถูกลีลมง กล่าวว่า เลดี้ ม้า whinnied และประทับในความกลัวของ stormclouds ลมได้พัดเอาเก็บผิวดำของพระราชินี"คุณอาจสืบทอดบัลลังก์ของฉัน เป็นท่านมีสิทธิตามกฎหมาย เมื่อฉันตาย ก็สงสารว่า คุณจะไม่ outlive ฉัน "ร้องควีนพายุ และรอยแตกของฟ้าร้อง punctuated คุกคามเธอเป็นฟ้าผ่าเสียหายลง ravens ดำลงด้วยชอบนั่งเล่นหอก สลักเกลียวร้อย ร้อย murderous นกโล่ห์ของพระราชินียึดหญิงสาว ' รอบเอวของเธอ ยกเธอจากม้าของเธอ และจับเธอปิดขณะที่เธอเฝ้าเขตแรง Stormguard รอบ ๆ พวกเขาทั้งสอง ลิ้นไฟฟ้าแทงที่ฟอง และ ผล โดดเด่นที่ควีนผู้มาเฝ้า ลูกศร เกินไป ฝนตกลดลงในความสับสนวุ่นวายของพายุ โดดเด่นฟิลด์บังคับเฉพาะการส่งคืน และเจาะเข้าไปในการยิงธนู Ravens ซึ่งได้ถูกทุบเป็นพื้นผิวสีแดงเข้ม squawking ขนขยายทุกทิศทางควีนพายุ tumbled จากม้าของเธอ และวางบนถนน สั่น ด้วยไฟฟ้า jolts เธออาจไม่ได้ร้องเจ็บปวดของเธอ ชอบแข็ง โดยค่าธรรมเนียมโล่ห์ของพระราชินีออก mage กบฏ และ ดัง ยืนเหนือราชินี moaning สายตาของผู้หญิงอายุจำกัดที่รูปแบบของโล่ "ผมต้องเชื่อคุณ แคทเธอรี อาชญากรรม...จะให้อภัย ""ฉันมีหนึ่งกระทำ กล่าวว่า เสียงเบื้องหลังหน้ากาก"แต่คุณมีโล่ของฉัน gasped หญิง electrocuted"ไม่ แคทเธอรีกล่าว "ฉันโล่ของราชินี" ใบมีดยิงออกจากโล่อาร์ค cleaving กระดูก rending สองห้องเย็นของไม้บรรทัด"เจริญควีน เธอกระซิบ และ ถ้าเธอ ร้องไห้ ไม่ kne หนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พายุราชินีและ บริษัท ของเธอนั่งม้าของพวกเขาอยู่บนท้องถนนการค้าที่อยู่นอกกำแพงป้อม Mont ลีลที่ข้อเสียที่น่าอายที่ได้รับการล็อคออกจากเมืองหลวงของเธอเอง. กบฏบุกโดยเรือเหาะในขณะที่พายุพระราชินีก็นั่งสัปดาห์ ออกไปมองด้วยความละโมบมากกว่าชัยชนะล่าสุดของเธอ ตอนนี้ธนูเรียงรายเชิงเทินสวมเครื่องแบบที่ไม่ตรงกันและขาดรุ่งริ่งของโหลแพ้ดินแดน แม้จะมีข้อได้เปรียบของพวกเขายิงธนูสั่นที่สายตาของพายุพระราชินีในตำนาน Shield และสมเด็จพระราชินีฯ ข้างๆเธอผู้หญิงที่มีชื่อถูกลืมในช่วงปีที่ยาวนานของความสงบสุข ไม่มีแม้กระทั่งจำใบหน้าของเธอ เธออายุหรือไม่ได้อยู่เบื้องหลังหน้ากากพระราชพิธีของสงคราม เรื่องราวของโล่สมเด็จพระราชินีฯ ได้เติบโตขึ้นเป็นตำนานที่แปลกประหลาด งูหน้ากากของเธอมันก็บอกว่าเข้ามาในชีวิตและหักเขี้ยวพิษเป็นศัตรู; เพลงนี้ถูกร้องของศัตรูเปลี่ยนเป็นหินหลังจากมองเข้าไปในดวงตาว่างเปล่าหน้ากาก. หน้ากากใบหน้าก็ไม่ยินดียินร้ายเช่นเคยเป็นประตูเหล็กเพิ่มขึ้นและขี่ม้าสามคนโผล่ออกมาบินธงของการเจรจาข้อพิพาท พายุราชินีขี่ม้าไปข้างหน้ามีเพียงโล่ของเธอ เจรจากบฏประกอบด้วยเวทย์สงคราม Gythian, ผู้สูงอายุทั่วไปของ Lionne และหญิงสาวที่มีผมสีทองแบกพนักงาน. "วันนี้คุณตอบอาชญากรรมสงครามของคุณ" ประกาศสงครามเวทย์ "สมเด็จพระราชินีที่แท้จริงได้ดำเนินการบัลลังก์ Mont ลีล." กาขยับบนไหล่พายุพระราชินีและง้างหัวของมัน "อา" ถอนหายใจราชินี "เธอคือภาพของแม่ของเธอที่ว่าอายุ และเช่นเดียวกับสายตาสั้น ปีของการสอดแนม Gythian และการเมืองที่เกิดขึ้นใน ... นี้หรือไม่? สาวนักเวทย์แม่และวงเศษแท็กกบฏ "กาวนค่าใช้จ่ายและร้องออกมาด้วยความโกรธของพวกเขาเป็นเมฆมืดรีดเหมือนคลื่นข้ามดวงอาทิตย์. "สาวนักเวทย์ที่ได้ดำเนินการ Mont ลีลล์" หญิงกล่าวว่า ม้า whinnied และประทับตราในความกลัวของ stormclouds; วิปปิ้งลมออกผ้าคลุมสีดำของพระราชินี. "คุณอาจจะสืบทอดบัลลังก์ของเราเป็นที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณเมื่อผมตาย มันเป็นความสงสารที่คุณจะไม่อายุยืนฉัน! "ร้องไห้พายุราชินีและแตกฟ้าร้องคั่นภัยคุกคามของเธอในฐานะฟ้าผ่าทำลายลงกาดำน้ำลงกับมันเหมือนหอกที่อยู่อาศัย ร้อยน็อตร้อยนกฆาตกรรม. สมเด็จพระราชินีฯ คว้าโล่หญิงสาวรอบเอวของเธอยกเธอออกไปจากหลังม้าของเธอและจัดสนิทของเธอขณะที่เธอเรียกสนามพลัง Stormguard รอบตัวพวกเขาทั้งสอง ลิ้นของการผลิตไฟฟ้าที่แทงฟองและสะท้อนให้เห็นโดดเด่นกลับมาที่พระราชินีที่ได้เรียกพวกเขา ลูกศรเกินไปฝนตกลงไปในความวุ่นวายของพายุสนามพลังที่โดดเด่นเท่านั้นที่จะกลับมาและเจาะเข้าไปยิงธนู กากระแทกเข้ากับพื้นผิวสีแดงเข้ม, บ่นขนระเบิดในทุกทิศทาง. พายุราชินีร่วงลงจากหลังม้าของเธอและวางอยู่บนถนนที่มีการสั่น jolts ไฟฟ้า เธอไม่สามารถแม้แต่จะกรีดร้องเจ็บปวดของเธอที่จัดขึ้นโดยการแข็งค่าใช้จ่าย. สมเด็จพระราชินีฯ โล่เวทย์ปล่อยออกมาประท้วงและลงจากหลังม้า, ยืนอยู่เหนือเสียงสวดพระราชินี ดวงตาของหญิงสาวที่ลดลงของหน้ากากโล่ของ "ผมเป็นสิทธิที่จะไว้วางใจคุณแคทเธอรี การก่ออาชญากรรมของคุณ ... ได้รับการอภัย. " "ผมมีอีกหนึ่งที่จะกระทำ" กล่าวว่าเสียงที่อยู่เบื้องหลังหน้ากาก. "แต่คุณเป็นโล่ของฉัน" อ้าปากค้างผู้หญิงดูด. "ไม่มี" แคทเธอรีกล่าวว่า "ผมโล่ของสมเด็จพระราชินี." ใบมีดยิงออกมาจากอาร์โล่, แยกกระดูกปวดร้าวในสองหัวใจเย็นผู้ปกครอง. "Long live พระราชินี" เธอกระซิบและถ้าเธอร้องไห้ไม่มีใคร KNE

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พายุราชินีและบริษัทของเธอนั่งม้าของพวกเขาในการค้าถนนนอกป้อมกำแพงมนต์ ลิลล์ ในข้อเสียที่น่าอับอายของมีการล็อกออกจากเมืองหลวงของตัวเอง

พวกกบฏได้บุกโดยเรือเหาะในขณะที่พายุราชินีเป็นอาทิตย์ ขี่ไป ความสุขเหนือชัยชนะล่าสุดของเธอ ตอนนี้ นักธนูเรียงรายเชิงเทิน ,ใส่ไม่ตรงกันและเครื่องแบบที่ขาดรุ่งริ่งของโหล แพ้ ดินแดน แม้จะมีข้อได้เปรียบของพวกเขา นักธนูสั่นสะท้านเมื่อเห็นพายุราชินีแห่งตำนานและราชินีโล่ข้างๆเธอ ผู้หญิงที่ชื่อถูกลืมในระหว่างปีของสันติภาพ ไม่มีใครจำหน้าของเธอ เธออายุ หรือ ไม่ได้ เบื้องหลังหน้ากากพิธีกรรมของสงครามเรื่องราวของราชินีโล่มีการเจริญเติบโตในตำนานประหลาด . งูในหน้ากากของเธอ มันบอกว่ามาถึงชีวิตและ snapped เขี้ยวพิษลงในศัตรู ; เพลงซองของศัตรูกลายเป็นหินเมื่อมองเข้าไปในหน้ากากของว่างตา

หน้าของหน้ากากถูกเตือนเป็นเคยเป็นประตูเหล็ก โรส และ สามคนโผล่ออกมาบินธงของการเจรจาพายุราชินีขี่ไปข้างหน้า มีเพียงโล่ของเธอ การเจรจากบฏประกอบด้วย gythian สงคราม Mage , คนแก่ทั่วไปของ lionne และโกลเด้น haired สาวน้อยถือไม้เท้า

" วันนี้ตอบอาชญากรรมสงครามของคุณ " ประกาศสงครามผู้วิเศษ " ราชินีที่แท้จริงได้ขึ้นครองบัลลังค์ของ Mont ลีลล์ "

ราเวนขยับในพายุราชินีของไหล่และเอียงหัว " อ๊ะ . . " ถอนหายใจ ราชินี" เธอคือภาพของแม่ที่อายุนะ และเช่นเดียวกับที่สายตาสั้น ปี และ gythian สอดแนม politicking มีผลในนี้ . . . . . . ? เป็นนักเวทย์สาวกำพร้าแม่ และผ้าขี้ริ้วแท็กวงดนตรีต่อต้าน ? " กาเหนือวงกลมและร้องความโกรธของพวกเขาเป็นเมฆมืดกลิ้งเหมือนคลื่นข้ามอาทิตย์

" สาวนักเวทย์ที่ได้มง ลีลล์ กล่าวว่า นายหญิงม้า whinnied และประทับในความกลัวของ stormclouds ; ลมพลิ้วไหวไปผ้าคลุมหน้าสีดำของราชินี

" คุณอาจจะสืบทอดบัลลังก์ เป็นสิทธิของท่านตามกฎหมาย เมื่อฉันตาย น่าเสียดายที่คุณจะไม่ได้อยู่นานกว่าฉัน " ร้องไห้พายุราชินี และรอยร้าวของฟ้าร้อง คั่น คุกคามของเธอเป็นสายฟ้าระเบิดลง กาดำน้ำลงไปกับมันเหมือนหอก ร้อยน็อตร้อยนกฆาตกรรม

ราชินีโล่ยึด Young Lady ' รอบเอวของเธอ หน้าของเธออยู่ห่างจากตัวเธอ และจัดขึ้นใกล้กับเธอ เรียก stormguard สนามพลังรอบๆพวกเขาทั้งสอง ลิ้นไฟฟ้าแทงที่ฟองและสะท้อนให้เห็น ตื่นตาตื่นใจกลับที่พระราชินีที่เรียกพวกเขา ลูกศรด้วย ฝนตกลงในความสับสนวุ่นวายของพายุกับสนามพลังเท่านั้นที่จะกลับมาและแทงเป็นนักธนู กากระแทกพื้นผิวสีแดงเข้มบ่น , ขนระเบิดในทุกทิศทาง

พายุราชินีร่วงลงจากม้าของเธอและนอนอยู่บนถนน ตัวสั่นกับ jolts ไฟฟ้า เธอไม่สามารถแม้แต่จะกรีดร้อง ความเจ็บปวดของเธอ โดยจัดขึ้นที่แข็งค่า

ของราชินีออกมาต่อต้าน และลงจากหลังม้าเกราะเวทย์ ,ยืนเหนือครางราชินี ตาน้องผู้หญิงแคบที่หน้ากากของโล่ " ฉันเชื่อใจคุณ แคทเธอรีน อาชญากรรม . . . . . . . ของคุณได้รับการอภัย . "

" ฉันมีมากกว่าหนึ่งการกระทำ " กล่าวเสียงเบื้องหลังหน้ากาก . .

" แต่คุณโล่ " อ้าปากค้างไฟฟ้าดูด ผู้หญิง

" ไม่ " กล่าวว่า แคทเธอรีน " ฉันเป็นโล่ของราชินี " เบลดยิงออกมาจากอาร์คโล่ , cleaving กระดูกสองของ rending ไม้บรรทัดหนาวหัวใจ

" ทรงพระเจริญ " เธอกระซิบ และถ้าเธอร้องไห้ ไม่มีใคร kne