mortality significantly.Bleeding wa

mortality significantly.
Bleeding was frequent in DIC patients. The most common site was gastrointestinal bleeding which was in the upper tract more than the lower tract. We detected bleeding early in ICU patient with NG tube. Bleeding from endotracheal tube might be late but the mortality rate was not different from patients with other bleeding sites. Thrombosis was seen in fewer cases. Thrombosis in DIC patients occurred more common in the microvascular circulation and manifested as organ failure rather than signs of thrombosis in major blood vessels. Treatment of DIC varied depending on the clinician’s decision and the patient’s conditions. Patients who received blood products seemed to fare better. The median survival of DIC patients was 12 days. Patients with overt DIC had shorter median survival than patients with non-overt DIC. Patients with acute renal failure and patients with shock had worse survival. Early diagnosis and treatment might improve the prognosis of these patients.
In summary, the mortality rate of patients with DIC was high, particularly those admitted in the ICU. Sepsis was the most common etiology of DIC. It is useful to establish standard guideline for early diagnosis and treatment of DIC. The limitation of this study is that it is a retrospective study. Further prospective study to see whether restoration of coagulation and physiological anticoagulant pathways will improve the prognosis of patients with DIC is warranted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตายอย่างมีนัยสำคัญมีเลือดออกได้บ่อยในผู้ป่วย DIC ระบบทางเดินอาหารมีเลือดออกซึ่งเป็นทางเดินบนมากกว่าทางเดินลดลงในเว็บไซต์ทั่วไปได้ เราตรวจพบเลือดออกในผู้ป่วย ICU ด้วยท่อ NG มีเลือดออกจาก endotracheal tube อาจล่าช้า แต่อัตราการตายไม่แตกต่างจากผู้ป่วยที่มีเว็บไซต์อื่น ๆ ที่มีเลือดออก เกิดลิ่มเลือดที่เห็นในกรณีที่น้อยกว่า เกิดลิ่มเลือดในผู้ป่วย DIC เกิดขึ้นบ่อยในการไหลเวียน microvascular และประจักษ์เป็นอวัยวะล้มเหลวแทนที่เป็นสัญญาณของการเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดที่สำคัญ รักษาของ DIC ที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเจ้าหน้าที่และอาการของผู้ป่วย ผู้ป่วยที่ได้รับเลือดที่ดูเหมือนจะ ดี การอยู่รอดเฉลี่ยของผู้ป่วย DIC ได้ 12 วัน ผู้ป่วยที่ มี DIC ก่อมีความอยู่รอดเฉลี่ยสั้นกว่าผู้ป่วยที่มี DIC ไม่ก่อ ผู้ป่วยที่ มีไตวายเฉียบพลันและผู้ป่วยช็อกมีรอดแย่ลง การวินิจฉัยและการรักษาอาจปรับปรุงการคาดคะเนของผู้ป่วยเหล่านี้ในสรุป อัตราการตายของผู้ป่วยที่มี DIC ได้สูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เข้ารับการรักษาใน ICU Sepsis เป็นสาเหตุทั่วไปของ DIC มันเป็นประโยชน์ในการสร้างหลักเกณฑ์มาตรฐานสำหรับการวินิจฉัยและการรักษาของ DIC ข้อจำกัดของการศึกษานี้คือ ว่า มันเป็นการศึกษาย้อนหลัง เพิ่มเติม การรับประกันผู้สนใจศึกษาเพื่อดูว่า ฟื้นฟูของการแข็งตัวและทางเดินแข็งทางสรีรวิทยาจะช่วยปรับปรุงการคาดคะเนของผู้ป่วยที่มี DIC

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตายอย่างมีนัยสำคัญ.
มีภาวะเลือดที่พบบ่อยในผู้ป่วย DIC เว็บไซต์ที่พบมากที่สุดคือเลือดออกในทางเดินอาหารซึ่งอยู่ในระบบทางเดินบนมากกว่าระบบทางเดินที่ต่ำกว่า เราตรวจพบเลือดออกในช่วงต้นของผู้ป่วยไอซียูกับหลอด NG มีเลือดออกจากท่อช่วยหายใจอาจจะช้า แต่อัตราการตายก็ไม่ได้แตกต่างจากผู้ป่วยที่มีเว็บไซต์อื่น ๆ มีเลือดออก ลิ่มเลือดอุดตันที่เห็นในกรณีที่น้อยลง การเกิดลิ่มเลือดในผู้ป่วย DIC เกิดขึ้นบ่อยในการไหลเวียนของหลอดเลือดฝอยและประจักษ์เป็นอวัยวะล้มเหลวมากกว่าสัญญาณของการเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดที่สำคัญ การรักษา DIC ผันแปรไปขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของแพทย์และเงื่อนไขของผู้ป่วย ผู้ป่วยที่ได้รับผลิตภัณฑ์ของเลือดดูเหมือนจะดีขึ้นค่าโดยสาร การอยู่รอดของผู้ป่วยแบ่งเป็น DIC 12 วัน ผู้ป่วยที่มีโจ่งแจ้ง DIC อยู่รอดได้เฉลี่ยสั้นกว่าผู้ป่วยที่มี DIC ที่ไม่ชัดเจน ผู้ป่วยที่มีภาวะไตวายเฉียบพลันและผู้ป่วยด้วยความตกใจอยู่รอดได้เลวร้าย วินิจฉัยและการรักษาอาจปรับปรุงการพยากรณ์โรคของผู้ป่วยเหล่านี้.
โดยสรุปอัตราการตายของผู้ป่วยที่มี DIC อยู่ในระดับสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เข้ารับการรักษาในห้องไอซียู แบคทีเรียเป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของ DIC มันจะมีประโยชน์ในการสร้างแนวทางมาตรฐานในการวินิจฉัยและการรักษาของ DIC ข้อ จำกัด ของการศึกษานี้ก็คือว่ามันคือการศึกษาย้อนหลัง การศึกษาในอนาคตต่อไปเพื่อดูว่าการฟื้นฟูของการแข็งตัวของเลือดแข็งและทางเดินทางสรีรวิทยาจะปรับปรุงการพยากรณ์โรคของผู้ป่วยที่มี DIC คือการรับประกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราการตายอย่างมีนัยสำคัญเลือดออกบ่อยในผู้ป่วยมีอาการ . เว็บไซต์ที่พบมากที่สุด คือ เลือดออกในทางเดินอาหารซึ่งในทางเดินชั้นบนกว่าทางเดินที่ลดลง เราพบเลือดออกในช่วงต้นผู้ป่วยไอซียู ของหลอด เลือดออกจากสุดาอาจจะสายไป แต่อัตราการตายไม่แตกต่างจากเว็บไซต์อื่น ๆในผู้ป่วยที่มีเลือดออก จากที่เห็นในกรณีที่น้อยลง การอุดตันในผู้ป่วยที่อาจเกิดขึ้นทั่วไปในการไหลเวียนของหลอดเลือด และปรากฏเป็นอวัยวะล้มเหลวมากกว่าอาการของการอุดตันในเส้นเลือดใหญ่ การรักษาอาจแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของแพทย์และสภาพของผู้ป่วย ผู้ป่วยที่ได้รับเลือดเหมือนจะคุณภาพดีกว่า การอยู่รอดมัธยฐานของผู้ป่วยประจำปี 12 วัน ผู้ป่วยมีอาการชัดเจนมีสั้นกลางรอดกว่าผู้ป่วยไม่เปิดเผย DIC . ผู้ป่วยไตวายเฉียบพลันและผู้ป่วยช็อกได้แย่กว่าความอยู่รอด การวินิจฉัยและการรักษา อาจปรับปรุงการพยากรณ์โรคของผู้ป่วยเหล่านี้ในการสรุป , อัตราการตายของผู้ป่วยมีอาการอยู่ในระดับสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เข้ารับการรักษาในไอซียู ต้องมีสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของ DIC . มันเป็นประโยชน์ที่จะสร้างแนวทางในการวินิจฉัยและการรักษามาตรฐานของการรักษาพยาบาล . ข้อจำกัดของการศึกษานี้คือมันมีการศึกษาย้อนหลัง . ศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อดูว่า การฟื้นฟูการแข็งตัวของเลือดและร่างกายมุ่งจะปรับปรุงการพยากรณ์โรคของผู้ป่วยอาจเป็นประกัน