Most cineastes associate Orson Well

Most cineastes associate Orson Welles with landmark motion pictures like “The Magnificent Ambersons,” “Touch of Evil,” and the granddaddy of them all, “Citizen Kane.” But his 1974 oddity, “F for Fake” — a nifty riff on the notion of deceit and what exactly “artistic license” really means, and also the last picture he would ever direct — is worth seeking out for those who wish to dig into the more obscure corners of the legendary filmmaker’s body of work. A loosely structured, free-form narrative hoax, one that Roger Ebert famously called “fun and engaging [but] minor,” “F for Fake” cannot attest to the almost-unanimous acclaim of Welles’ earlier pictures, but, oddly enough, it plays well today. The film has a prankish, fearless spirit that is as ahead of its time, in its own way, as the films of Jean-Luc Godard (an amusing comparison, if for no other reason than Welles had some not-very-nice things to say about the French New Wave pioneer). The film is also fascinating for its editing, which managed to further blur the lines between truth and fiction in the medium that Mr. Welles knew so well. “F for Fake,” it can be argued, remains the quintessential blueprint for the modern video essay. So what better way to learn about than by watching a video essay yourself? Every Frame a Painting has now given us this cool new look at “F for Fake,” which runs under just about five-minutes, and diehard devotees of the old master will certainly want to give it a look.

The author of this particular video essay claims to use “F for Fake” as his own personal bible, and it shows. The essay mostly explicates on the order of how things happen in traditional cinematic storytelling, and why a totally linear structure is never a good thing. Consider 2014’s “Wild,” a jagged, rough film filled with flashbacks and fast-forwards, an entire story seemingly out of its linear place. Jean-Marc Valle’s melodramatically-charged drama didn’t work for many (I loved it), but its structure remains its most interesting quality. By employing different vantage points from the life of the protagonist Cheryl Strayed, the film becomes less a journey from California to Oregon than a disturbing and evocative tapestry of one woman’s very fucked-up life. That same logic on display in “F for Fake” is what saves films like “Wild” from fundamental screenwriting weaknesses, although this is only one recent example.

Employing the Chinese drive-thru scene from “Dude, Where’s My Car?” — wherein Ashton Kutcher and Seann William Scott face off against a bellicose drive-thru attendant who greets their every request with “and thennnn” — the author of the essay argues adamantly against a formalized, routine structure, against the “and then” logic entirely. He also examines the deadening stasis that a paint-by-numbers narrative — one that moves from A to B in a dutiful and predictable line — can have on a film. Alfred Hitchcock’s old adage that filmmaking is a constant game of, “Meanwhile, back at the ranch,” is invoked here as well, the idea that basic cinematic storytelling implies two compelling stories working together in unison, and in parallel. It’s fascinating stuff, and there are even some glimpses of some familiar faces along the way, including Welles’ old friend Peter Bogdonavich and “South Park” creator Matt Stone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Cineastes ส่วนใหญ่เชื่อมโยงออร์สันกับแลนด์มาร์คภาพเคลื่อนไหว "สวยงาม Ambersons "สัมผัสความชั่วร้าย และ granddaddy ของพวกเขาทั้งหมด "ซิติเซนเคน" แต่เขาพิเศษ 1974, "F สำหรับปลอม" — riff สวยบนความหลอกลวงและสิ่งว่า "ศิลปะใบอนุญาต" หมายความจริง ๆ และยัง รูปสุดท้ายเขาจะเคยตรง — เที่ยวหาสำหรับผู้ที่ต้องการขุดเป็นมุมมากขึ้นปิดบังร่างกายจุดตำนานของงาน การซึ่งโครงสร้าง อิสระบรรยายหลอกลวง หนึ่งว่า Roger Ebert ซึ่งเรียกว่า "สนุก และฉลาด [แต่] รอง "F สำหรับปลอม"ไม่ยืนยันการ acclaim เกือบเอกฉันท์ของสันก่อนหน้านี้ภาพ แต่ น่าพอ มันเล่นกันวันนี้ ฟิล์มมีวิญญาณ prankish จอมคนผงาดโลกที่อยู่ข้างหน้าเวลา ในทางของตนเอง เป็นภาพยนตร์ของฌองลุค Godard (สนุกเปรียบเทียบ ถ้าไม่มีเหตุผลอื่นมากกว่าสันมีไม่มากแนะนำเกี่ยวกับสิ่งที่พูดเกี่ยวกับผู้บุกเบิกคลื่นใหม่ของฝรั่งเศส) ฟิล์มคือยังน่าสนใจสำหรับการแก้ไข ซึ่งจัดการการเบลอเส้นแบ่งระหว่างความจริงและนิยายในสื่อที่สันนายรู้ดีต่อไป "F สำหรับปลอม มันสามารถจะโต้เถียง ยังคงเรียงวิดีโอสมัยพิมพ์เขียวรี่ ดังนั้น อะไรดีกว่าวิธีการเรียนรู้เกี่ยวกับมากกว่า โดยดูเรียงวิดีโอตัวเอง ทุกเฟรมภาพวาดได้ตอนนี้ให้เราดูใหม่นี้เย็นที่ "F สำหรับปลอม ที่ทำงานเพียง 5 นาที และแน่นอนต้องเลือกสรรค์ diehard มาสเตอร์เก่าให้ดูผู้เขียนบทความครั้งนี้วิดีโอเฉพาะอ้างว่า ใช้ "F สำหรับปลอม" เป็นคัมภีร์ส่วนตัวของเขาเอง และแสดง การเรียงส่วนใหญ่ explicates ขั้นว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในผลงานชิ้น storytelling ดั้งเดิม และทำไมโครงสร้างเชิงเส้นทั้งหมดเป็นไม่เป็นสิ่งที่ดี พิจารณาของ 2014 "ป่า แบบขรุขระ หยาบฟิล์มด้วย flashbacks fast-forwards เป็นเรื่องราวทั้งหมดดูเหมือนว่าจะออกจากสถานที่เชิง ฌองมาร์คผ่อนคิด melodramatically ละครไม่ได้ทำงานมาก (ฉันรักมัน), แต่โครงสร้างยังคง คุณภาพน่าสนใจ โดยใช้คะแนน vantage แตกต่างจากชีวิตของตัวเอก Strayed เชอรีล ฟิล์มจะน้อยกว่าการเดินทางจากแคลิฟอร์เนียไปโอเรกอนกว่าพรมแขวนผนังต่าง ๆ และรบกวนชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งมากระยำขึ้น ตรรกะที่เหมือนกันบน "F สำหรับปลอม" เป็นสิ่งบันทึกภาพยนตร์เช่น "ป่า" จาก screenwriting พื้นฐานอ่อน แม้ว่าจะล่าอย่างเดียวใช้จีนไดรฟ์-ทรูฉากจาก "ครับ ซึ่งเป็นรถของฉัน? " — นั้นแอชตันคุและสก็อต William Seann ปิดหน้ากับการ bellicose ไดรฟ์-ทรูบนที่ทักทายพวกเขาคำกับ "และ thennnn" — ผู้เขียนเรียงความจน adamantly กับโครงสร้างอย่างเป็นทาง งานประจำ กับการ "และ" ตรรกะทั้งหมด เขายังตรวจสอบดี deadening ที่เล่าเรื่องการระบายสีโดยตัวเลข — ที่ย้ายจาก A ไป B ในบรรทัด dutiful และได้ — ได้บนแผ่นฟิล์มได้ อัลเฟรดฮิตช์ค็อกเก่าดิฉันเกิดที่เป็นเกมคงของ "ในขณะเดียวกัน กลับไปที่บ้านไร่ จะถูกเรียกที่นี่เป็นอย่างดี คิด storytelling ผลงานชิ้นนั้นพื้นฐานความหมายจับใจสองเรื่องราวทำกันพรึบ และขนานกัน มันเป็นสิ่งที่น่าสนใจ และมีใบหน้าคุ้นเคยบางเขา สันเพื่อนเก่าปีเตอร์ Bogdonavich และสร้าง "เซาท์พาร์ก" แมตต์สโตนซึ่งบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

cineastes ส่วนใหญ่เชื่อมโยงออร์สันเวลส์ที่มีภาพเคลื่อนไหวสถานที่สำคัญเช่น "การ Ambersons งดงาม", "สัมผัสแห่งความชั่วร้าย" และปู่ของพวกเขาทั้งหมด "Citizen Kane" แต่ 1974 เหตุการณ์ที่แปลกประหลาดของเขา "F สำหรับปลอม." - แจ๊สที่ดีใน ความคิดของการหลอกลวงและสิ่งที่ว่า "ศิลปะการอนุญาต" จริงๆหมายถึงและภาพสุดท้ายที่เขาจะเคยโดยตรง - เป็นมูลค่าการแสวงหาสำหรับผู้ที่ต้องการที่จะขุดลงไปในมุมที่คลุมเครือมากขึ้นของร่างกายอำนวยการสร้างภาพยนตร์ตำนานของการทำงาน โครงสร้างหลวมแบบฟรีฟอร์มหลอกลวงการเล่าเรื่องหนึ่งที่โรเจอร์อีเบิร์ทเรียกว่าที่มีชื่อเสียง "สนุกและมีส่วนร่วม [แต่] เล็ก ๆ น้อย ๆ " "F สำหรับปลอม" ไม่สามารถยืนยันถึงโห่ร้องเกือบเป็นเอกฉันท์ของเวลส์ภาพก่อนหน้านี้ แต่ผิดปกติพอ มันเล่นได้ดีในวันนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้มี prankish จิตวิญญาณความกล้าหาญที่เป็นก่อนเวลาของตนในทางของตัวเองในขณะที่ภาพยนตร์ของ Jean-Luc โกดาร์ด (การเปรียบเทียบสนุกถ้าไม่มีเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่เวลส์มีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่มากดีที่จะ พูดเกี่ยวกับผู้บุกเบิกคลื่นลูกใหม่ฝรั่งเศส) ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นยังน่าสนใจสำหรับการแก้ไขซึ่งมีการจัดการเพื่อเบลอเส้นแบ่งระหว่างความจริงและนิยายในสื่อที่นายเวลส์รู้เป็นอย่างดี "F สำหรับปลอม" มันสามารถจะแย้งยังคงเป็นพิมพ์เขียวที่เป็นแก่นสารสำหรับการเขียนเรียงความวิดีโอที่ทันสมัย ดังนั้นสิ่งที่จะดีไปกว่าการเรียนรู้เกี่ยวกับการเขียนเรียงความโดยการดูวิดีโอตัวเองหรือไม่? ทุกเฟรมจิตรกรรมขณะนี้ได้ให้เรานี้รูปลักษณ์ใหม่เย็นที่ "f สำหรับปลอม" ซึ่งทำงานภายใต้เพียงประมาณห้านาทีและสาวกพันธุ์แท้ของเจ้านายเก่าจะแน่นอนต้องการที่จะให้มันดู. ผู้เขียนของวิดีโอนี้โดยเฉพาะ เรียงความอ้างว่าจะใช้ "F สำหรับปลอม" ตามที่พระคัมภีร์ส่วนตัวของเขาเองและมันแสดงให้เห็น เรียงความส่วนใหญ่ explicates ในการสั่งซื้อของวิธีการที่สิ่งที่เกิดขึ้นในการเล่าเรื่องในโรงภาพยนตร์แบบดั้งเดิมและทำไมโครงสร้างเชิงเส้นทั้งหมดจะไม่เป็นสิ่งที่ดี พิจารณา 2014 ของ "ป่า" ซึ่งเป็นขรุขระหยาบภาพยนตร์ที่เต็มไปด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและส่งต่อเรื่องราวทั้งหมดดูเหมือนจะออกจากสถานที่เชิงเส้น ละคร melodramatically ชาร์จ Jean-Marc Valle ไม่ได้ทำงานให้กับหลายคน (ฉันรักมัน) แต่โครงสร้างของมันยังคงเป็นที่น่าสนใจที่มีคุณภาพมากที่สุด โดยการใช้จุดได้เปรียบที่แตกต่างจากชีวิตของตัวละครเอกของเชอริลหลงในภาพยนตร์เรื่องนี้จะกลายเป็นน้อยเดินทางจากแคลิฟอร์เนียโอเรกอนกว่าพรมรบกวนและอารมณ์ของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีชีวิตระยำขึ้นมาก นั่นตรรกะเดียวกันแสดงอยู่ใน "F สำหรับปลอม" คือสิ่งที่จะช่วยประหยัดภาพยนตร์เช่น "ป่า" จากจุดอ่อนบทพื้นฐานถึงแม้นี่จะเป็นเพียงหนึ่งตัวอย่างล่าสุด. จ้างจีน Drive-Thru ภาพจาก "ชายที่รถของฉัน?" - นั้น Ashton Kutcher และฌอนน์วิลเลียมสก็อตต์ปิดหน้ากับก้าวร้าว Drive-Thru ที่ทักทายผู้เข้าร่วมประชุมทุกคำขอของพวกเขาด้วย "และ thennnn" - ผู้เขียนเรียงความระบุยืนกรานกับกรงเล็บโครงสร้างประจำกับ "แล้ว" ตรรกะทั้งหมด นอกจากนี้เขายังตรวจสอบสภาพเดิมระงับที่สีโดยตัวเลขการเล่าเรื่อง - หนึ่งที่ย้ายจาก A ถึง B เป็นเส้นกตัญญูและคาดการณ์ - สามารถมีอยู่ในภาพยนตร์ สุภาษิตโบราณที่อัลเฟรดฮิตช์ค็อกที่ปราดเปรื่องเป็นเกมอย่างต่อเนื่องของ "ในขณะเดียวกันกลับมาที่ไร่" จะเรียกที่นี่เช่นกันความคิดที่ว่าการเล่าเรื่องพื้นฐานหมายถึงภาพยนตร์สองเรื่องที่น่าสนใจการทำงานร่วมกันในเวลาเดียวกันและในแบบคู่ขนาน มันเป็นสิ่งที่น่าสนใจและมีเปลวเทียนแม้บางส่วนของใบหน้าที่คุ้นเคยบางอย่างไปพร้อมกันรวมทั้งเพื่อนเก่าเวลส์ปีเตอร์ Bogdonavich และ "South Park" แมตต์สโตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่ cineastes เชื่อมโยง ออร์สัน เวลส์กับสถานที่ภาพยนตร์เช่น " ambersons งดงาม " , " สัมผัสแห่งความชั่วร้าย " และคุณปู่ของพวกเขาทั้งหมด , " บอดี้สแลม " แต่ความแปลกประหลาดของเขา 1974 " F สำหรับปลอม " - เก๋ไก๋ riff ในความคิดของการหลอกลวงและสิ่งที่ " ศิลปะใบอนุญาต " จริงๆหมายถึงและภาพสุดท้ายที่เขาจะได้โดยตรง - มีมูลค่าการแสวงหาออกสำหรับผู้ที่ต้องการที่จะขุดลงในมุมที่มากกว่าของตำนานภาพยนตร์ของร่างกายทำงาน โครงสร้างหลวม สระแบบหลอกลวง หนึ่งว่า โรเจอร์ เอเบิร์ตได้เรียกว่า " สนุกและมีส่วนร่วม [ แต่ ] เล็กน้อย " " F สำหรับปลอม " ไม่สามารถพิสูจน์ได้โห่ร้องเกือบเป็นเอกฉันท์ของเวลส์ ' ก่อนหน้านี้ภาพแต่ผิดปกติพอเล่นได้ดีในวันนี้ ภาพยนตร์มีที่ล้อเล่น , กล้าหาญจิตวิญญาณที่เป็นข้างหน้าของเวลาในทางของตัวเองของฌอง ลุค โกดาร์ด เป็นภาพยนตร์ ( เปรียบเทียบเป็นขบขัน ถ้าไม่มีเหตุผลอย่างอื่นมากกว่า เวลส์มีไม่มากสิ่งที่ดีที่จะพูดเกี่ยวกับฝรั่งเศสผู้บุกเบิกคลื่นลูกใหม่ ) ภาพยนตร์ยังเป็นที่น่าสนใจสำหรับการแก้ไขซึ่งสามารถเพิ่มเติมเบลอเส้นระหว่างความจริงและนิยายในสื่อที่คุณเวลล์รู้จักดี " F สำหรับปลอม " มันสามารถจะแย้ง ร่างพิมพ์เขียวที่เป็นแก่นสารสำหรับเรียงความวิดีโอที่ทันสมัย ดังนั้นสิ่งที่วิธีที่ดีกว่าที่จะเรียนรู้เรื่องกว่าโดยการดูวิดีโอบทความตัวเอง ทุกกรอบภาพได้ ตอนนี้ให้เราดูที่ " เย็นนี้ใหม่ F สำหรับปลอม" ซึ่งทำงานอยู่เพียงห้านาที และมิจฉาทิฐิ devotees ของเจ้านายเก่าจะแน่นอนต้องการให้มันดู . . . .

ผู้เขียนของวิดีโอนี้โดยเฉพาะเรียงความเรียกร้องให้ใช้ " F สำหรับปลอม " เป็นคัมภีร์ส่วนตัวของเขาเอง และมันแสดงให้เห็น เรียงความส่วนใหญ่ explicates ในการสั่งซื้อของสิ่งที่เกิดขึ้นในการเล่าเรื่องแบบดั้งเดิม และทำไมโครงสร้างทั้งหมดเชิงเส้นจะไม่เป็นสิ่งที่ดีพิจารณา 2014 " ป่า " เป็นขรุขระ , หยาบภาพยนตร์ที่เต็มไปด้วยภาพและรวดเร็วไปข้างหน้า ทั้งเรื่องราวที่ดูเหมือนจะออกจากสถานที่เชิงเส้นของมัน ของฌอง มาร์คเวลคิดเกี่ยวกับเรื่องประโลมโลก ละครไม่ได้ทำงานมาก ( ผมชอบนะ ) แต่โครงสร้างยังคงคุณภาพที่น่าสนใจมากที่สุดของ โดยใช้จุดได้เปรียบที่แตกต่างจากชีวิตของตัวเอก เชอรี่ หลง ,ภาพยนตร์จะเดินทางจากแคลิฟอร์เนียโอเรกอนกว่ารบกวน และนำมาซึ่งพรมแขวนผนังของผู้หญิงระยำชีวิตน้อยลง ว่าตรรกะเดียวกันที่แสดงใน " F สำหรับปลอม " เป็นสิ่งที่จะบันทึกภาพยนตร์เช่น " ป่า " จากพื้นฐาน Screenwriting จุดอ่อน ถึงแม้ว่านี้เป็นเพียงหนึ่งในตัวอย่างล่าสุด

พนักงานคนจีนขับรถผ่านฉากจาก " เพื่อน รถของฉันอยู่ไหน ?" ซึ่ง แอชตัน คุชเชอร์ และกระดูกสแคฟฟอยด์เผชิญหน้ากับก้าวร้าวขับรถผ่านผู้ทักทายทุกอีกด้วย " และ thennnn " - ผู้เขียนเรียงความโต้แย้งขัดขวางอีกคราว หน้าที่ โครงสร้าง กับ " และ " ตรรกะทั้งหมดเขายังตรวจสอบระงับการหยุดนิ่งที่ทาสีโดยตัวเลขการเล่าเรื่องหนึ่งที่ย้ายจาก A ไป B ในความรับผิดชอบ และทายสาย - สามารถมีภาพยนตร์ อัลเฟรด ฮิตช์ค็อกภาษิตเก่าที่ปราดเปรื่องเป็นค่าคงที่เกม " โดยกลับไปที่ไร่ " เรียกมาที่นี่ด้วย ความคิดที่ว่า การเล่าเรื่องแบบพื้นฐานถึงสองเรื่องที่น่าสนใจทำงานในพร้อมเพรียงกันและในแบบคู่ขนาน มันเป็นสิ่งที่น่าสนใจ และมีแม้กระทั่งบางบาง มองใบหน้าที่คุ้นเคยไปพร้อมกัน รวมทั้งและ " ปาร์ค " ผู้สร้างแมตต์หินใต้เวลส์ ' เพื่อนเก่าปีเตอร์ bogdonavich .