Digestibility MeasuresEnzyme treatm

Digestibility Measures
Enzyme treatments had no impact on IDE in the starter phase of the present study. This finding is in accordance with Olukosi et al. (2007b) who also reported no effect of a mixture of xylanase, amylase, and protease on IDE in 21-d-old broiler chickens. However, it is in contrast to the study of Cowieson et al. (2010) where IDE was increased as a result of addition of xylanase + glucanase in 21-d-old broilers. Wyatt et al. (1999) reported that addition of an enzyme blend containing xylanase, amylase, and protease increased IDE of cornsoy diets in 28-d-old broiler chickens, which is in agreement with our observations in the grower phase in the birds fed corn 2 diets.There were no effects of enzyme products on ileal digestibility of CP in the starter phase of the present study. The lack of effects of enzyme treatments on CP digestibility in this phase is in agreement with Mahagna et al. (1995), who also did not observe any positive effects of addition of exogenous amylase and protease on CP digestibility of sorghum-soy diets in 14-d-old broiler chickens. In the grower phase of the present study, each of the enzyme products increased ileal CP digestibility in birds fed the corn 2 diets. Rutherfurd et al. (2007)reported that addition of an enzyme mixture of xylanase, amylase, and β-glucanase in a corn-soy diet significantly increased ileal nitrogen digestibility in 29-dold broiler chickens.Ileal digestibility of AA also followed a pattern similar to CP digestibility. There were no effects of enzyme supplementation on the digestibility of AA in the starter phase of the present study. Cowieson et al. (2010) also reported that xylanase and glucanase (added separately into diets) had no effects on ileal digestibility of AA in the starter phase in birds fed corn-soy diets.The extent of enhancement in digestibility of AA was not the same for all AA in the present study. Previous studies with corn-soy diets (Zanella et al., 1999; Cowieson et al., 2006b; Rutherfurd et al., 2007; Cowieson and Ravindran 2008a,b) have also demonstrated that increases in digestibility of AA were not equal for all AA. In the present study, enzyme products had no effects on Met digestibility, which is in accordance with other studies (Zanella et al., 1999; Cowieson et al.,
2006b; Rutherfurd et al., 2007; Cowieson and Ravindran, 2008b), which also reported the smallest increases in digestibility of Met compared with other AA following exogenous enzyme supplementation. Rutherfurd et al. (2007) showed that addition of an enzyme product composed of xylanase, amylase, and β-glucanase increased digestibility of Met from 89 to 92%. It appears that, regardless of enzyme supplementation, the ileal digestibility of Met in corn-soy rations is inherently high (Rutherfurd et al., 2007; Cowieson, 2010).Inherent digestibility of AA should always be considered when evaluating the effects of exogenous enzymes on the ileal digestibility of AA. For instance, Met is highly digestible and exogenous enzymes may not be able to elicit a great response compared with other AA
(Cowieson and Bedford, 2009; Cowieson, 2010; Cowieson et al., 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาตรการ digestibilityเอนไซม์บำบัดไม่มีผลต่อ IDE ในระยะเริ่มต้นของปัจจุบันศึกษาได้ ค้นหานี้ได้ตาม Olukosi et al. (2007b) ที่ยัง ไม่มีผลของส่วนผสมของไซลาเนส amylase และรติเอสรายงานบน IDE ในไก่อายุ 21 d อย่างไรก็ตาม มันจะตรงข้ามกับการศึกษาของ Cowieson et al. (2010) ที่มี IDE ขึ้นจากการเพิ่มของไซลาเนส + คัดในไก่เนื้ออายุ 21 d Wyatt et al. (1999) รายงานว่า นอกจากนี้การผสมเอนไซม์ไซลาเนส amylase และรติเอสเพิ่ม IDE cornsoy อาหารในไก่กระทงอายุ 28 d ซึ่งเป็นข้อตกลงกับข้อสังเกตของเราในระยะ grower ในนกได้รับอาหารข้าวโพด 2ยังมีไม่ผลผลิตภัณฑ์เอนไซม์ digestibility ileal ของ CP ในระยะเริ่มต้นของการศึกษาปัจจุบัน การขาดผลของเอนไซม์บำบัดใน digestibility CP ในระยะนี้จะยังคง Mahagna et al. (1995), ที่ยัง ไม่ได้สังเกตใด ๆ ผลบวกของเพิ่มบ่อย amylase และรติเอสการ digestibility CP ของถั่วเหลืองข้าวฟ่างอาหารในไก่อายุ 14 d ในระยะ grower ปัจจุบันศึกษา แต่ละผลิตภัณฑ์เอนไซม์เพิ่ม ileal digestibility CP ในนกได้รับอาหารข้าวโพด 2 Rutherfurd et al. (2007) รายงานว่า นอกจากนี้มีส่วนผสมของเอนไซม์ไซลาเนส amylase และβ-คัดในอาหารถั่วเหลืองข้าวโพดเพิ่มไนโตรเจน ileal digestibility ในไก่ 29-doldDigestibility ileal ของ AA ตามรูปแบบที่คล้ายกับ CP digestibility ไม่มีผลของเอนไซม์แห้งเสริมในการ digestibility ของ AA ในระยะเริ่มต้นของการศึกษาปัจจุบันได้ Cowieson et al. (2010) รายงานว่า ไซลาเนสและคัด (เพิ่มแยกเป็นอาหาร) มีผลไม่ digestibility ileal ของ AA ในระยะเริ่มต้นในนกได้รับอาหารข้าวโพดถั่วเหลืองขอบเขตของการปรับปรุงใน digestibility ของ AA ไม่เหมือนกันสำหรับ AA ทั้งหมดในการศึกษาปัจจุบัน การศึกษาก่อนหน้านี้ ด้วยอาหารถั่วเหลืองข้าวโพด (Zanella et al., 1999 Cowieson et al., 2006b Rutherfurd et al., 2007 Cowieson และ Ravindran 2008a, b) ได้นอกจากนี้ยังแสดงว่า เพิ่ม digestibility ของ AA ไม่เท่ากันสำหรับ AA ทั้งหมด ในปัจจุบันศึกษา ผลิตภัณฑ์เอนไซม์มีผลไม่ digestibility เม็ท ซึ่งเป็นไปตามการศึกษาอื่น (Zanella et al., 1999 Cowieson et al., 2006b Rutherfurd et al., 2007 Cowieson และ Ravindran, 2008b), ซึ่งรายงานเพิ่มขึ้นน้อยที่สุดใน digestibility เม็ทเทียบกับ AA อื่น ๆ ต่อแห้งเสริมเอนไซม์บ่อย Rutherfurd et al. (2007) แสดงให้เห็นว่า เพิ่มผลิตภัณฑ์เอนไซม์ประกอบด้วยไซลาเนส amylase และβ-คัดเพิ่ม digestibility ของ Met จาก 89 92% ปรากฏว่า ไม่แห้งเสริมเอนไซม์ เม็ท digestibility ileal ในข้าวโพดถั่วเหลืองได้เป็นความสูง (Rutherfurd et al., 2007 Cowieson, 2010)ควรจะพิจารณา digestibility โดยธรรมชาติของ AA เมื่อประเมินผลกระทบของเอนไซม์บ่อยบน digestibility ileal ของ AA เม็ทเป็น digestible สูง และเอนไซม์บ่อยอาจไม่ได้รับการตอบรับที่ดีเมื่อเทียบกับ AA อื่น ๆ เช่น (Cowieson และกลาสโกว์ 2009 Cowieson, 2010 Cowieson et al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาตรการการย่อย
ของเอนไซม์บำบัดมีผลกระทบต่อ IDE ในขั้นตอนการเริ่มต้นของการศึกษาในปัจจุบัน การค้นพบนี้เป็นไปตาม Olukosi และคณะ (2007B) ที่ยังรายงานผลไม่มีส่วนผสมของไซลาเนส, อะไมเลสและโปรติเอสใน IDE ในไก่เนื้อ 21-D-เก่า แต่ก็เป็นในทางตรงกันข้ามกับการศึกษาของ Cowieson และคณะ (2010) ที่ IDE ที่เพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของไซลาเนส + glucanase ในไก่เนื้อ 21-D-เก่า ไวแอตต์และคณะ (1999) รายงานว่านอกเหนือจากการผสมผสานการทำงานของเอนไซม์ที่มีเอนไซม์อะไมเลสและโปรติเอสเพิ่มขึ้น IDE ของอาหาร cornsoy ในไก่เนื้อ 28-D-เก่าซึ่งอยู่ในข้อตกลงกับข้อสังเกตของเราในขั้นตอนการปลูกในนกที่เลี้ยงด้วยข้าวโพด 2 อาหาร มีผลกระทบใด ๆ ของผลิตภัณฑ์เอนไซม์ในการย่อย ileal ของซีพีในช่วงเริ่มต้นของการศึกษาครั้งนี้ได้ ไม่มีผลในการรักษาเอนไซม์ในการย่อยโปรตีนในขั้นตอนนี้คือในข้อตกลงกับ Mahagna และคณะ (1995) ซึ่งยังไม่ได้สังเกตเห็นผลในเชิงบวกใด ๆ ของการเพิ่มของอะไมเลสจากภายนอกและน้ำย่อยในการย่อยโปรตีนของอาหารข้าวฟ่างถั่วเหลืองในไก่เนื้อ 14-D-เก่า ในขั้นตอนการปลูกของการศึกษาแต่ละผลิตภัณฑ์เอนไซม์ย่อยเพิ่มขึ้น CP ileal ในนกที่เลี้ยงด้วยข้าวโพด 2 อาหาร Rutherfurd และคณะ (2007) รายงานว่าการเพิ่มส่วนผสมของเอนไซม์ไซลาเนส, อะไมเลสและβ-glucanase ในอาหารข้าวโพดถั่วเหลืองที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญการย่อยไนโตรเจน ileal ใน 29 DOLD การย่อยเนื้อ chickens.Ileal ของ AA ยังตามรูปแบบคล้ายกับ CP ย่อย มีไม่มีผลของการเสริมเอนไซม์ในการย่อยได้ของ AA ในขั้นตอนการเริ่มต้นของการศึกษาครั้งนี้ได้ Cowieson และคณะ (2010) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าไซลาเนสและ glucanase (เพิ่มแยกเป็นอาหาร) ไม่มีผลต่อการย่อย ileal ของ AA ในขั้นตอนการเริ่มต้นในนกที่เลี้ยงด้วยข้าวโพดถั่วเหลือง diets.The ขอบเขตของการเพิ่มประสิทธิภาพในการย่อยได้ของเอเอก็ไม่ได้เหมือนกันทุก AA ในการศึกษาครั้งนี้ การศึกษาก่อนหน้าด้วยอาหารข้าวโพดถั่วเหลือง (Zanella et al, 1999;. Cowieson และคณะ, 2006b. Rutherfurd et al, 2007;. Cowieson และ Ravindran 2008a b) ยังได้แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของการย่อยได้ของ AA ไม่เท่าเทียมกันทุกราย AA ในการศึกษาปัจจุบันผลิตภัณฑ์เอนไซม์ไม่มีผลต่อการย่อยได้พบซึ่งเป็นไปตามการศึกษาอื่น ๆ (Zanella et al, 1999;. Cowieson, et al.
2006b. Rutherfurd et al, 2007; Cowieson และ Ravindran, 2008b) ซึ่งยังรายงานเพิ่มขึ้นน้อยที่สุดในการย่อยได้ของเมทเมื่อเทียบกับ AA อื่น ๆ ดังต่อไปนี้การเสริมเอนไซม์ภายนอก Rutherfurd และคณะ (2007) แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์เอนไซม์ไซลาเนสประกอบด้วย, อะไมเลสและβ-glucanase เพิ่มการย่อยได้ของเมท 89-92% ปรากฏว่าไม่คำนึงถึงการเสริมเอนไซม์ย่อย ileal ของที่พบในอาหารข้าวโพดถั่วเหลืองอยู่ในระดับสูงโดยเนื้อแท้ (Rutherfurd et al, 2007;. Cowieson 2010) การย่อย .Inherent ของ AA ควรได้รับการพิจารณาเสมอเมื่อมีการประเมินผลกระทบของเอนไซม์จากภายนอก ในการย่อย ileal ของ AA ยกตัวอย่างเช่นพบเป็นย่อยได้ง่ายมากและเอนไซม์จากภายนอกอาจจะไม่สามารถที่จะล้วงเอาการตอบสนองที่ดีเมื่อเทียบกับ AA อื่น ๆ
(Cowieson และฟอร์ด 2009; Cowieson 2010; Cowieson et al, 2010.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การย่อยได้ของมาตรการ
เอนไซม์รักษา ไม่กระทบ IDE ในขั้นตอนเริ่มต้นของการศึกษาปัจจุบัน การค้นพบนี้สอดคล้องกับ olukosi et al . ( 2007b ) ที่รายงานยังไม่มีผลของส่วนผสมของเอนไซม์อะไมเลสและ protease ใน IDE ใน 21-d-old ไก่ไก่ อย่างไรก็ตาม มันเป็นในทางตรงกันข้ามกับการศึกษา cowieson et al .( 2010 ) ที่ IDE เพิ่มขึ้นเป็นผลจากการเพิ่มเอนไซม์กลู 21-d-old ในไก่เนื้อ ไวแอตต์ et al . ( 1999 ) รายงานว่านอกจากของเอนไซม์ผสมที่มีเอนไซม์อะไมเลส และเอนไซม์โปรติเอสเพิ่มขึ้น cornsoy IDE ของอาหารในไก่กระทง 28-d-old ซึ่งสอดคล้องกับข้อสังเกตในเฟสในนกเลี้ยง ผู้ปลูกข้าวโพด 2 สูตรอาหารมันไม่มีผลข้างเคียง ผลิตภัณฑ์เอนไซม์ในการย่อยได้ ileal ของซีพีในขั้นตอนเริ่มต้นของการศึกษาปัจจุบัน ผลของการขาดเอนไซม์ในการย่อยโปรตีน ในขั้นตอนนี้คือในข้อตกลงกับ mahagna et al . ( 1995 ) ที่ยังไม่ได้สังเกตใด ๆผลในเชิงบวกของอะไมเลสและโปรติเอสจากภายนอก ( การย่อยได้ของข้าวฟ่างถั่วเหลืองอาหารใน 14-d-old ไก่ไก่ในขั้นตอนการปลูก แต่ละผลิตภัณฑ์เอนไซม์เพิ่มขึ้น ileal CP การย่อยได้ในนกป้อนข้าวโพด 2 สูตรอาหาร รัทเทอร์เฟิร์ด et al . ( 2007 ) รายงานว่า นอกเหนือจากส่วนผสมของเอนไซม์ เอนไซม์อะไมเลส และบีตา - กลูในข้าวโพดถั่วเหลืองอาหารเพิ่มขึ้นได้ไนโตรเจน ileal 29 โดล์ดไก่ .ileal การย่อยได้ของ AA ยังตามแบบแผนคล้ายคลึงกับ CP ได้ . ไม่มีผลของเอ็นไซม์ในการย่อยได้ของ AA ในขั้นตอนเริ่มต้นของการศึกษาปัจจุบัน cowieson et al . ( 2010 ) ยังรายงานว่า ไซลาเนสและกลู ( เพิ่มแยกเป็นอาหาร ) ไม่มีผลกระทบต่อค่าการย่อยได้ ileal AA ในระยะเริ่มต้นในนกป้อนข้าวโพดถั่วเหลืองอาหารขอบเขตของการเพิ่มประสิทธิภาพในการย่อยได้ของ AA ได้ทั้ง AA ในการศึกษาปัจจุบัน การศึกษากับอาหารถั่วเหลืองข้าวโพด ( ซาเนลล่า et al . , 1999 ; cowieson et al . , 2006b ; รัทเทอร์เฟิร์ด et al . , 2007 ; cowieson และ ravindran 2008a , B ) ได้แสดงให้เห็นยังเพิ่มขึ้นในการย่อยได้ของ AA ไม่เท่าเทียมกันทั้งหมด AA ในการศึกษาครั้งนี้ผลิตภัณฑ์เอนไซม์ไม่มีผลต่อการย่อยได้ ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาอื่น ๆ ( ซาเนลล่า et al . , 1999 ; cowieson et al . ,
2006b ; รัทเทอร์เฟิร์ด et al . , 2007 ; cowieson และ ravindran 2008b , ) ซึ่งยังมีรายงานการเพิ่มขึ้นที่น้อยที่สุดในการย่อยได้ของเจอเมื่อเทียบกับอื่น ๆ AA ต่อเอ็นไซม์จากภายนอก . รัทเทอร์เฟิร์ด et al .( 2007 ) พบว่าเอนไซม์ผลิตภัณฑ์ซึ่งประกอบด้วยเอนไซม์อะไมเลส และบีตา - กลูเพิ่มการย่อยได้ของตรงจาก 89 92 % ปรากฏว่า ไม่ว่าเอ็นไซม์ , ileal การย่อยได้ของพบในอาหารถั่วเหลืองข้าวโพดเป็นอย่างโดยเนื้อแท้สูง ( รัทเทอร์เฟิร์ด et al . , 2007 ; cowieson , 2010 )การย่อยได้โดยธรรมชาติของ AA เสมอควรพิจารณาเมื่อประเมินผลของเอนไซม์ในการย่อยได้ ileal ภายนอกของบริษัท ตัวอย่าง พบสูงและเอนไซม์ย่อยภายนอกอาจไม่สามารถกระตุ้นการตอบสนองที่ดีเมื่อเทียบกับอื่น ๆ (
cowieson และฟอร์ด 2009 cowieson , 2010 ; cowieson et al . , 2010 )