3.3. Measuring institutionsWe use t

3.3. Measuring institutions

We use the measures for efficiency of the legal system, corruption, rule of law, and strength of corporate governance reported in LLSV (1998). Efficiency of the legal system is the assessment by an independent organization, Business International Corporation, of “the efficiency and integrity of the legal environment as it affects business” (LLSV, 1998, p. 1124). Corruption is an assessment by another independent organization, International Country Risk Services, of the extent of corruption in the government, particularly the extent to which businesses have to pay bribes. The rule of law is also an assessment by International Country Risk Services and is their opinion of the “law and order tradition” in the country (LLSV 1998, Table 1). Corporate governance is LLSV's (1998) assessment of the de jure rights of shareholders (particularly what they call “anti-director” rights). LLSV (1998) also provide measures of creditor rights. The final LLSV (1998) measure we use is their index of accounting standards. The raw data and precise definitions for all these measures are reported in Table 3.

All of these measures are calculated well before the Asian crisis. Efficiency of the legal system pertains to 1980–83. The measures of corruption and law and order cover 1982–95. The measures of corporate governance are calculated primarily using data for the early and mid-1990s.

In their Global Emerging Markets (June, 1998) Flemings Research develops an alternative measure of corporate governance across emerging markets. They asked their country specialists to consider “the disclosure of information, transparency of ownership structures, management and special interest groups, adequacy of the legal system, whether the standards that are set are actually enforced, and if the boards of companies are independent and the rights of minority shareholders are upheld” (p. 19). This index therefore tries to capture the extent of shareholder rights in practice. The index runs from one to five with a higher score meaning more rights and they note that “a score of 5 would be awarded to the US – our model market” (p. 20). One disadvantage of this measure is that it was published in spring 1998, and therefore could in part reflect reassessments of shareholder rights in light of the Asian crisis.

We test the importance of alternative measures of macroeconomic policy and institutional structure using regressions with the change in the value of the nominal exchange rate on the left-hand side. We then test the leading contenders using additional control variables and in multiple regressions. Our regressions also include a dummy variable for being in East Asia, in case there is an Asian-specific element to the crisis (e.g., countries are affected just because they are close to each other or because Asian countries faced a different shock). The East Asia dummy is equal to one for China, Hong Kong, Indonesia, Korea, Malaysia, Philippines, Singapore, Thailand, and Taiwan. We do not include India because it seems that financial markets regard India as part of South Asia. Nothing substantive changes if we allow the Asian dummy to include India. This dummy can also partly capture the notion that there was herding in the idea that investors should “sell Asia.”

Some of our regressions have fewer than 25 observations, because we usually lack comparable data on a few countries. We check the robustness of our results by using alternative samples, in particular so as to judge the macroeconomic and corporate governance variables using the same set of countries. Because we do not have a full set of corporate governance data for five transition economies (China, the Czech Republic, Hungary, Poland, and Russia) we also report summary results for the macroeconomic regressions without these five countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3 การวัดสถาบันเราใช้หน่วยวัดสำหรับประสิทธิภาพของระบบกฎหมาย ทุจริต นิติธรรม และความแรงของการกำกับดูแลรายงานใน LLSV (1998) ประสิทธิภาพของระบบกฎหมายให้มีการประเมิน โดยองค์กรอิสระ องค์กรธุรกิจนานาชาติ "ประสิทธิภาพและความสมบูรณ์ของกฎหมายสิ่งแวดล้อมมันมีผลกับธุรกิจ" (LLSV, 1998, p. 1124 รายการ) การทุจริตเป็นการประเมิน โดยอิสระองค์กรอื่น นานาประเทศเสี่ยง บริการของขอบเขตของการทุจริตในรัฐบาล โดยเฉพาะในกรณีที่ธุรกิจมีการจ่ายเงินสินบน นิติธรรมยังประเมิน โดยการบริการความเสี่ยงประเทศต่างประเทศ และเป็นความคิดเห็น "และประเพณี" ในประเทศ (LLSV 1998 ตารางที่ 1) กำกับดูแลเป็นของ LLSV (1998) ประเมิน de jure สิทธิของผู้ถือหุ้น (โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยสิทธิการ "ต่อต้านกรรมการ") LLSV (1998) ยังมีมาตรการสิทธิเจ้าหนี้ สุดท้าย LLSV (1998) หน่วยวัดเราใช้เป็นดัชนีของมาตรฐานการบัญชี ข้อมูลดิบและคำจำกัดความแม่นยำสำหรับมาตรการเหล่านี้จะรายงานในตารางที่ 3มาตรการเหล่านี้ทั้งหมดจะถูกคำนวณก่อนวิกฤตเอเชีย ประสิทธิภาพของระบบกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับ 1980 – 83 มาตรการของการทุจริต และกฎหมาย และสั่งปิด 1982 – 95 มาตรการกำกับดูแลมีคำนวณเป็นหลักโดยใช้ข้อมูล สำหรับช่วงกลางทศวรรษ 1990ในการตลาดเกิดใหม่ทั่วโลก (มิถุนายน 1998) เฟลมมิงวิจัยพัฒนาวัดอื่นของบริษัทในตลาดเกิดใหม่ พวกเขาถามผู้เชี่ยวชาญของประเทศพิจารณา "เปิดเผยข้อมูล" ความโปร่งใสของโครงสร้างความเป็นเจ้าของ กลุ่มการจัดการและความสนใจพิเศษ ความเพียงพอของระบบกฎหมาย ว่ามาตรฐานที่กำหนดจะบังคับใช้จริง และถ้าบอร์ดของบริษัทอิสระ และสิทธิของผู้ถือหุ้นส่วนน้อยจะยึดถือ (p. 19) ดัชนีนี้จึงพยายามจับขอบเขตของสิทธิผู้ถือหุ้นในทางปฏิบัติ ดัชนีที่ทำงานยังห้ามีคะแนนสูงหมายถึง สิทธิ์เพิ่มเติม และจะหมายเหตุว่า "คะแนน 5 จะได้รับไปยังสหรัฐอเมริกา – ตลาดรุ่นของเรา" (หนา 20) ข้อเสียอย่างหนึ่งของวัดนี้เป็นที่เผยแพร่ในฤดูใบไม้ผลิปี 1998 และดังนั้นจึง สามารถบางส่วนสะท้อน reassessments สิทธิผู้ถือหุ้นในแง่วิกฤตเอเชียเราทดสอบความสำคัญของมาตรการทางเลือกของนโยบายเศรษฐกิจมหภาคและโครงสร้างสถาบันที่รู้จักด้วยการเปลี่ยนแปลงค่าของอัตราแลกเปลี่ยนกำหนดทางซ้ายมือ เราทดสอบสมัครชั้นนำที่ใช้ตัวแปรควบคุมและ ในหลายที่รู้จัก รู้จักของเรายังมีตัวแปรหุ่นสำหรับการในเอเชียตะวันออก ในกรณีที่มีองค์ประกอบเฉพาะเอเชียในภาวะวิกฤต (เช่น ประเทศได้รับผลกระทบเนื่องจากอยู่ใกล้กัน หรือเนื่อง จากประเทศในเอเชียต้องเผชิญกับช็อตอื่น) หุ่นเอเชียตะวันออกมีค่าเท่ากับหนึ่งสำหรับจีน Hong Kong อินโดนีเซีย เกาหลี มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย และไต้หวัน เราไม่รวมอินเดีย เพราะมันดูเหมือนว่า ตลาดการเงินอินเดียที่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของเอเชียใต้ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงสำคัญถ้าเราทำให้ตัวหุ่นเอเชียรวมประเทศอินเดีย หุ่นนี้บางส่วนยังสามารถจับความคิดที่ว่า มีช่องในความคิดที่ว่า นักลงทุนควร "ขายเอเชียด้วย"บางรู้จักเรามีน้อยกว่า 25 สังเกต เนื่องจากเรามักจะขาดข้อมูลเทียบได้กี่ประเทศ เราตรวจสอบเสถียรภาพของผลลัพธ์ โดยใช้ตัวอย่างอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อตัดสินการกำกับดูแลเศรษฐกิจ และองค์กรตัวแปรโดยใช้การตั้งค่าเดียวกันของประเทศ เนื่องจากเราไม่มีชุดเต็มของข้อมูลกำกับห้าเปลี่ยนประเทศ (จีน สาธารณรัฐเช็ก ฮังการี โปแลนด์ และรัสเซีย) เรายังรายงานผลสรุปรู้จักเศรษฐกิจโดยประเทศเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 วัดสถาบันเราใช้มาตรการสำหรับประสิทธิภาพของระบบกฎหมายทุจริตกฎของกฎหมายและความแข็งแรงของการกำกับดูแลกิจการที่รายงานใน LLSV (1998) ประสิทธิภาพของระบบกฎหมายที่มีการประเมินโดยองค์กรอิสระ, ธุรกิจระหว่างประเทศ บริษัท ของ "ประสิทธิภาพและความสมบูรณ์ของสภาพแวดล้อมทางกฎหมายในขณะที่มันมีผลกระทบต่อธุรกิจ" (LLSV 1998 พี. 1124) และปราบปรามการทุจริตคือการประเมินโดยองค์กรอิสระอื่นอินเตอร์เนชั่นแนลคันบริการความเสี่ยงของขอบเขตของการทุจริตในภาครัฐโดยเฉพาะอย่างยิ่งขอบเขตที่ธุรกิจต้องจ่ายสินบน กฎของกฎหมายนอกจากนี้ยังมีการประเมินโดยอินเตอร์เนชั่นแนลคันบริการความเสี่ยงและเป็นความเห็นของพวกเขาของ "กฎหมายและระเบียบประเพณี" ในประเทศ (LLSV 1998, ตารางที่ 1) การกำกับดูแลกิจการเป็นของ LLSV (1998) การประเมินผลของสิทธิทางนิตินัยของผู้ถือหุ้น (โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า "ต่อต้านผู้อำนวยการ" สิทธิ) LLSV (1998) นอกจากนี้ยังมีมาตรการสิทธิเจ้าหนี้ LLSV สุดท้าย (1998) ตัวชี้วัดที่เราใช้เป็นดัชนีของมาตรฐานการบัญชี ข้อมูลดิบและคำจำกัดความที่ชัดเจนขึ้นสำหรับมาตรการเหล่านี้จะมีการรายงานในตารางที่ 3 ทั้งหมดของมาตรการเหล่านี้จะถูกคำนวณให้ดีก่อนวิกฤตเอเชีย ประสิทธิภาพของระบบกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับ 1980-1983 มาตรการของการทุจริตและกฎหมายและระเบียบปก 1982-1995 มาตรการกำกับดูแลกิจการที่ได้รับการคำนวณโดยใช้หลักข้อมูลสำหรับในช่วงต้นและกลางปี ​​1990. ในตลาดเกิดใหม่ของพวกเขาทั่วโลก (มิถุนายน 1998) Flemings วิจัยพัฒนามาตรการทางเลือกของการกำกับดูแลกิจการข้ามตลาดเกิดใหม่ พวกเขาถามผู้เชี่ยวชาญประเทศของพวกเขาที่จะต้องพิจารณา "การเปิดเผยข้อมูลที่โปร่งใสของการเป็นเจ้าของโครงสร้างการบริหารจัดการและกลุ่มผลประโยชน์พิเศษเพียงพอของระบบกฎหมายไม่ว่าจะเป็นมาตรฐานที่ถูกกำหนดไว้มีการบังคับใช้จริงและหากคณะกรรมการของ บริษัท ที่มีความเป็นอิสระและ สิทธิของผู้ถือหุ้นรายย่อยจะยึดถือ "(พี. 19) ดัชนีนี้จึงพยายามที่จะจับขอบเขตของสิทธิของผู้ถือหุ้นในการปฏิบัติ ดัชนีวิ่ง 1-5 ด้วยคะแนนที่สูงขึ้นหมายถึงสิทธิมนุษยชนและพวกเขาทราบว่า "คะแนน 5 จะได้รับรางวัลไปยังสหรัฐ - ตลาดรูปแบบของเรา" (p. 20) ข้อเสียอย่างหนึ่งของวัดนี้คือการที่มันถูกตีพิมพ์ในฤดูใบไม้ผลิปี 1998 และดังนั้นในส่วนที่สามารถสะท้อนให้เห็นถึง reassessments สิทธิผู้ถือหุ้นในแง่ของวิกฤตเอเชีย. เราจะทดสอบความสำคัญของมาตรการทางเลือกของนโยบายเศรษฐกิจมหภาคและโครงสร้างสถาบันโดยใช้การถดถอยกับการเปลี่ยนแปลงที่ ค่าของอัตราแลกเปลี่ยนที่กำหนดเกี่ยวกับด้านซ้ายมือ จากนั้นเราจะทดสอบ contenders ชั้นนำใช้ตัวแปรควบคุมเพิ่มเติมและการถดถอยหลาย การถดถอยของเรายังรวมตัวแปรหุ่นสำหรับการอยู่ในเอเชียตะวันออกในกรณีที่มีองค์ประกอบเอเชียที่เฉพาะเจาะจงกับวิกฤติที่เกิดขึ้น (เช่นประเทศได้รับผลกระทบเพียงเพราะพวกเขามีความใกล้ชิดกับแต่ละอื่น ๆ หรือเพราะประเทศในเอเชียต้องเผชิญกับช็อตที่แตกต่างกัน) เอเชียตะวันออกหุ่นเท่ากับหนึ่งสำหรับประเทศจีน, ฮ่องกง, อินโดนีเซีย, เกาหลี, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์, ไทยและไต้หวัน เราไม่ได้รวมถึงอินเดียเพราะมันดูเหมือนว่าตลาดการเงินถือว่าอินเดียเป็นส่วนหนึ่งของเอเชียใต้ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงที่สำคัญถ้าเราช่วยให้หุ่นเอเชีย ได้แก่ อินเดีย หุ่นนี้ยังสามารถจับภาพส่วนหนึ่งเป็นความคิดที่ว่ามีการลงทุนในทิศทางเดียวกันในความคิดที่ว่านักลงทุนควรจะ "ขายเอเชีย." บางส่วนของการถดถอยของเรามีน้อยกว่า 25 สังเกตเพราะเรามักจะขาดข้อมูลที่เทียบเคียงได้ในไม่กี่ประเทศ เราตรวจสอบความทนทานของผลของเราโดยใช้กลุ่มตัวอย่างทางเลือกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อให้เป็นไปตัดสินตัวแปรกำกับดูแลเศรษฐกิจมหภาคและองค์กรโดยใช้ชุดเดียวกันของประเทศ เพราะเราไม่ได้มีชุดเต็มรูปแบบของข้อมูลการกำกับดูแลกิจการห้าเศรษฐกิจการเปลี่ยนแปลง (จีน, สาธารณรัฐเช็ก, ฮังการี, โปแลนด์และรัสเซีย) นอกจากนี้เรายังรายงานผลสรุปสำหรับการถดถอยทางเศรษฐกิจมหภาคโดยทั้งห้าประเทศ