“Don’t leave me waiting,” Nishinoya

“Don’t leave me waiting,” Nishinoya whines.

“Maybe I should,” Asahi purrs as he climbs on the bed, kneeling behind the younger man. He can practically feel Nishinoya shaking and he hasn’t even touched him yet. He must have been waiting forever for this moment. “Maybe I should wait until you’re practically begging me to spank you. Would you like that?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อย่าปล่อยให้ฉันรอ นิชิโนยะ whines"บางทีฉันควร Asahi purrs เขาปีนขึ้นไปบนเตียง เข่าหลังคนอายุน้อย เขาสามารถรู้สึกสั่นนิชิโนยะจริง และเขายังไม่ได้สัมผัสเขาได้ เขาต้องรอตลอดไปขณะนี้ "บางทีฉันควรรอจนกว่าคุณกำลังจริงขอทานผมตบคุณ คุณต้องที่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อย่าปล่อยให้ฉันรอ" whines Nishinoya. "บางทีฉันควร" อาซาฮี purrs ในขณะที่เขาปีนขึ้นไปบนเตียงคุกเข่าอยู่เบื้องหลังชายหนุ่ม เขาจวนจะรู้สึก Nishinoya สั่นและเขาไม่ได้แม้แต่สัมผัสเขาเลย เขาจะต้องได้รับการรอตลอดไปในขณะนี้ "บางทีฉันควรจะรอจนกว่าคุณจะจริงขอทานผมที่จะตบคุณ คุณต้องการที่? "