He woke up a short time later when

He woke up a short time later when he heard the sound of people laughing in the building For a moment he didn't know where he was en he remembe He knew he must go home and talk to his mother, Then there was his father Mason was angry with him, but he did want to know why he was back And 1 don't want anyone to find me in this van,' he thought/ He jumped out and waited in the dark for the gate to open hen it did, he ran out A voice called out behind him, 'Hey, you! Stop! But he didn He on. His head was hurting and his clothes felt ran wet and uncomfortable. There was only one thing in his life that made him feel good going away to art school in the autumn It was really important that he heard from the London art school soon

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาตื่นเป็นสั้นเวลาในภายหลังเมื่อเขาได้ยินเสียงคนหัวเราะในอาคารช่วงไม่ทราบที่เขาน้ำเขาต่อการจำเขารู้ว่า เขาต้องไปบ้าน และพูดคุยกับแม่ มีพ่อ Mason โกรธกับเขา แต่ไม่ได้อยากรู้ทำไมเขากลับ และ 1 ไม่ต้องใครหาฉันในวานนี้ เขาคิดว่า / เขาไปออก และรอในมืดสำหรับประตูเพื่อเปิดมันไก่ เขาวิ่งออกเสียงเรียกข้างหลังเขา, " Hey คุณ หยุด แต่เขาสะอาดเขาใน หัวของเขามีมากมาย และเสื้อผ้าสักหลาดของเขาวิ่งเปียก และอึดอัด มีสิ่งเดียวในชีวิตที่ทำให้เขารู้สึกดีเก็บไปโรงเรียนศิลปะในฤดูใบไม้ร่วงก็สำคัญจริง ๆ ที่เขาได้ยินจากโรงเรียนศิลปะลอนดอนเร็ว ๆ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาตื่นขึ้นมาหลังจากนั้นไม่นานเมื่อเขาได้ยินเสียงหัวเราะของผู้คนในอาคารสำหรับช่วงเวลาที่เขาไม่ได้รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนเขา en remembe เขารู้ว่าเขาต้องกลับบ้านและพูดคุยกับแม่ของเขาจากนั้นก็มีพ่อของเขาเมสัน โกรธกับเขา แต่เขาไม่ต้องการที่จะรู้ว่าทำไมเขาถึงได้กลับมาและ 1 ไม่ต้องการให้ใครมาหาฉันในรถตู้นี้ 'เขาคิด / เขากระโดดออกมาและรอในที่มืดสำหรับประตูที่จะเปิดมันไก่ได้ เขาวิ่งออกมาจากเสียงร้องออกมาอยู่ข้างหลังเขา 'สวัสดีคุณ! หยุด! แต่เขา didn เขาบน ศีรษะของเขาถูกทำร้ายและเสื้อผ้าของเขารู้สึกว่าวิ่งเปียกและอึดอัด มีเพียงสิ่งเดียวในชีวิตของเขาที่ทำให้เขารู้สึกดีจะหนีไปโรงเรียนศิลปะในฤดูใบไม้ร่วงมันเป็นสิ่งสำคัญมากที่เขาได้ยินจากโรงเรียนศิลปะลอนดอนเร็ว ๆ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาตื่นขึ้นมาในเวลาอันสั้น ต่อมาเมื่อเขาได้ยินเสียงผู้คนหัวเราะในตึกสักพัก เขาไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนและเขา remembe เขารู้ว่าเขาต้องกลับบ้านไปคุยกับแม่ของเขา แล้วมีพ่อที่เมสัน โกรธเขา แต่เขาก็อยากจะรู้ว่าทำไมเขากลับมา 1 ไม่อยากให้ใครเห็นฉันในรถตู้คันนี้' เขาคิดว่าเขากระโดดออกมาและนั่งรอในที่มืดสำหรับประตูเปิดไก่มันไม่ได้ เขาวิ่งออกไปได้ยินเสียงเรียกจากข้างหลังเขา เฮ้ คุณ ! หยุด ! แต่เขาก็เขาต่อ หัวเขาเจ็บและเสื้อผ้าของเขารู้สึกวิ่งเปียกและไม่สบายมีเพียงสิ่งหนึ่งในชีวิตของเขา ที่ทำให้เขารู้สึกดี ไปเรียนศิลปะในฤดูใบไม้ร่วง มันสำคัญจริงๆ ที่เขาได้ยินมาจากลอนดอนศิลปะโรงเรียนในไม่ช้า