Listening is the receptive use of l

Listening is the receptive use of language, and since the goal is to make sense of the speech, the focus is on meaning rather than language (Cameron 2001). Sarıçoban (1999) states that listening is the ability to identify and understand what others are saying. For learners, listening is how spoken language becomes input (i.e., it is the first stage of learning a new language). In the classroom, this happens by listening to the teacher, a CD, or other learners. It is the process of interpreting messages—what people say.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟังเป็นภาษาใช้ครอบครัว และเนื่องจากเป้าหมายคือการ ทำให้ความรู้สึกของการออกเสียง โฟกัสอยู่ในความหมายแทนภาษา (Cameron 2001) Sarıçoban รัฐ (1999) ที่ฟังคือ ความสามารถในการระบุ และทำความเข้าใจสิ่งที่ผู้อื่นกำลังพูด สำหรับนักเรียน ฟังเป็นภาษาพูดว่าจะป้อนข้อมูล (เช่น เป็นระยะแรกของการเรียนรู้ภาษาใหม่) ในห้องเรียน นี้เกิดขึ้นจากการฟังครูผู้สอน ซีดี หรืออื่น ๆ มันเป็นกระบวนการตีความข้อความคือพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟังคือการใช้อ่อนไหวของภาษาและตั้งแต่มีเป้าหมายที่จะทำให้ความรู้สึกของคำพูดที่ให้ความสำคัญกับความหมายมากกว่าภาษา (คาเมรอน 2001) Sarıçoban (1999) กล่าวว่าการฟังคือความสามารถในการระบุและเข้าใจในสิ่งที่คนอื่นพูด สำหรับผู้เรียนฟังเป็นวิธีการที่ภาษาพูดจะกลายเป็นอินพุท (คือมันเป็นขั้นตอนแรกของการเรียนรู้ภาษาใหม่) ในห้องเรียนนี้เกิดขึ้นโดยการฟังครูซีดีหรือผู้เรียนอื่น ๆ มันเป็นกระบวนการของการแปลความหมายของข้อความสิ่งที่ผู้คนพูดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟังเพลงอ่อนไหวของคือ การใช้ภาษา และเนื่องจากเป้าหมายคือเพื่อให้ความรู้สึกของการพูด เน้นความหมายมากกว่าภาษา ( คาเมรอน 2001 ) ซาร์ıçโอบัง ( 2542 ) ระบุว่า การฟังคือความสามารถในการระบุและเข้าใจสิ่งที่คนอื่นพูด สำหรับผู้เรียน ฟังวิธีการพูดภาษา กลายเป็นใส่ ( เช่น เป็นขั้นตอนแรกของการเรียนรู้ภาษาใหม่ ) ในชั้นเรียนนี้เกิดขึ้นโดยฟังครู แผ่นซีดี หรือผู้เรียน มันเป็นกระบวนการของการตีความข้อความที่คนอื่นพูด