My friend was right: there was a wh

My friend was right: there was a whole world to see. So I got on my friend is ship and we left for London.
It was one of the biggest mistakes of my life. The weather was fine when we left Hull, but after eight days it changed. We were near a port named Yarmouth when the blue sky was suddenly hidden by black clouds and a terrible storm began. I would never seen anything like it: the ship was out of control. I said to myself, “ You are insane, Robinson Crusoe! You should have listened to your father. Now you are going to die.” Still, afraid as I was, I was hoping I’d live. I promised myself that if I lived, I’d return to my parents and never go on another ship.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อนของฉันถูกขวา: มีทั่วโลกดู ดังนั้นผมกับเพื่อน เป็นเรือ และเราเหลือในลอนดอน มันเป็นหนึ่งในข้อผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดของชีวิต อากาศไม่ดีเมื่อเราปล่อยฮัลล์ แต่หลังจาก 8 วัน เปลี่ยน เราอยู่ใกล้กับท่าเรือที่ชื่อยาร์เมาท์เมื่อท้องฟ้าที่ถูกซ่อนไว้ โดยเมฆสีดำทันที และเริ่มมีพายุ ฉันจะไม่เคยเห็นสิ่งที่ชอบ: เรือได้ออกจากการควบคุม ผมพูดกับตัวเอง, "คุณจะบ้า โรบินสันครูโซ คุณควรได้ฟังให้คุณพ่อ ขณะนี้ คุณกำลังจะตาย" ยังคง กลัวเป็นฉัน ฉันหวังฉันจะอยู่ ฉันสัญญาว่า ฉันว่า ถ้าฉันอยู่ ฉันจะกลับไปพ่อ และไม่เคยไปบนเรืออีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อนของฉันที่ถูกต้อง: มีโลกทั้งโลกที่จะเห็น ดังนั้นผมจึงมีเพื่อนของฉันที่มีเรือและเราเหลือสำหรับลอนดอน.
มันเป็นหนึ่งในความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉัน สภาพอากาศที่ดีเมื่อเราออกจากฮัลล์ แต่หลังจากแปดวันมันเปลี่ยน เราอยู่ใกล้ท่าเรือ Yarmouth เมื่อท้องฟ้าสีฟ้าถูกซ่อนไว้ก็ด้วยเมฆสีดำและพายุร้ายเริ่ม ผมจะไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มา: เรือลำนั้นออกจากการควบคุม ผมพูดกับตัวเอง "คุณเป็นคนบ้า, โรบินสันครูโซ! คุณควรจะได้ฟังคุณพ่อของคุณ ตอนนี้คุณกำลังจะตาย. "ยังคงกลัวเป็นผมผมก็หวังว่าผมจะมีชีวิตอยู่ ผมสัญญากับตัวเองว่าถ้าผมอยู่ผมกลับไปที่พ่อแม่ของฉันและไม่เคยไปในเรือลำอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อนของฉันถูกขวา : มีคนทั่วโลกได้เห็น ผมมีเพื่อนเป็นเรือและเราจะไปลอนดอน .
มันเป็นหนึ่งในข้อผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดของชีวิต อากาศก็ดี เมื่อเราออกจากเรือ แต่หลังจาก 8 วันก็เปลี่ยนไป เราใกล้ท่าเรือชื่อ Yarmouth เมื่อท้องฟ้าสีน้ำเงินก็ถูกกลุ่มเมฆสีดำและมีพายุร้ายก็เริ่มขึ้น ผมไม่เคยเห็นอะไรที่เหมือนมันเรือกำลังออกจากการควบคุม ผมพูดกับตัวเองว่า " คุณมันบ้า , โรบินสันครูโซ คุณน่าจะฟังพ่อนะ ตอนนี้คุณกำลังจะตาย ยัง กลัว เป็นผม ผมก็หวังว่าผมจะอยู่ได้ ฉันสัญญากับตัวเองว่าถ้าผมอยู่ ผมต้องกลับไปที่พ่อแม่ และไม่เคยไปอีกลำ