The health belief model was first d

The health belief model was first developed by Rosenstock in 1966 to model the failure of individuals to engage in illness prevention and detection activities (Rosenstock et al 1988). The model now focuses on beliefs and cues for action, and includes the element of self-efficacy. The four main beliefs are concerned with the perceived severity of an illness, the individual’s perceived susceptibility to it and what the individual believes are the benefits and also the barriers to taking action. Cues for action include generalised cues to start or continue with a behaviour such as media campaigns, and personalised cues such as a life-changing event.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบความเชื่อด้านสุขภาพก่อนถูกพัฒนา โดย Rosenstock เป็นแบบความล้มเหลวของบุคคลในการเจ็บป่วยกิจกรรมป้องกันและตรวจสอบ (Rosenstock et al 1988) แบบตอนนี้เน้นความเชื่อและสัญลักษณ์สำหรับการดำเนินการ และรวมถึงองค์ประกอบของประสิทธิภาพตนเอง ความเชื่อหลักสี่จะเกี่ยวข้องกับการรับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วย ภูมิไวรับรับรู้ของบุคคลนั้นและบุคคลใดเชื่อว่าเป็นผลประโยชน์ และอุปสรรคในการดำเนินการ สัญลักษณ์สำหรับการดำเนินการรวมสัญลักษณ์ generalised จะเริ่ม หรือทำพฤติกรรมเช่นสื่อส่งเสริมการขาย และส่วนสัญลักษณ์เช่นเหตุการณ์ที่เปลี่ยนชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบความเชื่อด้านสุขภาพได้รับการพัฒนาครั้งแรกโดย Rosenstock ในปี 1966 รูปแบบความล้มเหลวของบุคคลที่จะมีส่วนร่วมในการป้องกันโรคและการตรวจสอบกิจกรรม (Rosenstock et al, 1988) รูปแบบในขณะนี้มุ่งเน้นไปที่ความเชื่อและความหมายสำหรับการดำเนินการและรวมถึงองค์ประกอบของตนเองประสิทธิภาพ สี่ความเชื่อหลักที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วยของบุคคลที่ไวต่อการรับรู้มันและสิ่งที่บุคคลที่เชื่อว่าจะได้รับประโยชน์และอุปสรรคในการดำเนินการ คิวสำหรับการดำเนินการรวมถึงความหมายทั่วไปที่จะเริ่มต้นหรือยังคงมีพฤติกรรมเช่นแคมเปญสื่อและความหมายส่วนบุคคลดังกล่าวเป็นเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพ ถูกพัฒนาขึ้นครั้งแรกโดย โรเซ็นสต๊ในปี 1966 โมเดลความล้มเหลวของบุคคลที่มีส่วนร่วมในการป้องกันการเจ็บป่วยและการตรวจสอบกิจกรรม ( โรเซน ็อค et al , 1988 ) รูปแบบนี้เน้นความเชื่อและตัวชี้นำการกระทำและมีองค์ประกอบของการรับรู้ความสามารถของตนเอง . สี่หลักความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วยการรับรู้โอกาสเสี่ยงของบุคคลนั้น และสิ่งที่แต่ละคนเชื่อว่าเป็นประโยชน์ และ อุปสรรคในการกระทำ คิวสำหรับการดำเนินการรวมสรุปตัวเริ่มต้นหรือต่อพฤติกรรม เช่น แคมเปญสื่อ และจอดคิวเช่นชีวิตที่เปลี่ยนแปลงเหตุการณ์