If I had the pluck to carry out my

If I had the pluck to carry out my intention," thought the old man, "Suspicion would fall
first upon the watchman."
He felt in the darkness for the steps and the door, and went into the entry of the lodge. Then
he groped his way into a little passage and lighted a match. There was not a soul there.
There was a bedstead with no bedding on it, and in the corner there was a dark cast-iron
stove. The seals on the door leading to the prisoner's rooms were intact.
When the match went out the old man, trembling with emotion, peeped through the little
window. A candle was burning dimly in the prisoner's room. He was sitting at the table.
Nothing could be seen but his back, the hair on his head, and his hands. Open books were
lying on the table, on the two easy-chairs, and on the carpet near the table.
Five minutes passed and the prisoner did not once stir. Fifteen years' imprisonment had
taught him to sit still. The banker tapped at the window with his finger, and the prisoner
made no movement whatever in response. Then the banker cautiously broke the seals off
the door and put the key in the keyhole. The rusty lock gave a grating sound and the door
creaked. The banker expected to hear at once footsteps and a cry of astonishment, but three
minutes passed and it was as quiet as ever in the room. He made up his mind to go in.
At the table a man unlike ordinary people was sitting motionless. He was a skeleton with
the skin drawn tight over his bones, with long curls like a woman's and a shaggy beard. His
face was yellow with an earthy tint in it, his cheeks were hollow, his back long and narrow,
and the hand on which his shaggy head was propped was so thin and delicate that it was
dreadful to look at it. His hair was already streaked with silver, and seeing his emaciated,
aged-looking face, no one would have believed that he was only forty. He was asleep. . . . In
front of his bowed head there lay on the table a sheet of paper on which there was
something written in fine handwriting.
"Poor creature!" thought the banker, "he is asleep and most likely dreaming of the millions.
And I have only to take this half-dead man, throw him on the bed, stifle him a little with the
pillow, and the most conscientious expert would find no sign of a violent death. But let us
first read what he has written here. . . ."
The banker took the page from the table and read as follows:
"To-morrow at twelve o'clock I regain my freedom and the right to associate with other
men, but before I leave this room and see the sunshine, I think it necessary to say a few
words to you. With a clear conscience I tell you, as before God, who beholds me, that I
despise freedom and life and health, and all that in your books is called the good things of
the world.
"For fifteen years I have been intently studying earthly life. It is true I have not seen the
earth nor men, but in your books I have drunk fragrant wine, I have sung songs, I have
hunted stags and wild boars in the forests, have loved women. . . . Beauties as ethereal as
clouds, created by the magic of your poets and geniuses, have visited me at night, and have
whispered in my ears wonderful tales that have set my brain in a whirl. In your books I have
climbed to the peaks of Elburz and Mont Blanc, and from there I have seen the sun rise and
have watched it at evening flood the sky, the ocean, and the mountain-tops with gold and
crimson. I have watched from there the lightning flashing over my head and cleaving the
storm-clouds. I have seen green forests, fields, rivers, lakes, towns. I have heard the singing
of the sirens, and the strains of the shepherds' pipes; I have touched the wings of comely
devils who flew down to converse with me of God. . . . In your books I have flung myself
into the bottomless pit, performed miracles, slain, burned towns, preached new religions,
conquered whole kingdoms. . . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าผมถอนจะดำเนินการความตั้งใจของผม ความคิดที่เก่าแก่ "สงสัยจะตกแรกเมื่อยามนี้"เขารู้สึกในความมืดสำหรับขั้นตอนและประตู และเข้าไปในรายการของลอดจ์ จากนั้นเขาคลำทางของเขาเป็นทางเดินเล็ก ๆ และสว่างตรงกัน ไม่มีจิตวิญญาณมีมี bedstead ด้วยนอนไม่มัน และที่มุม มีมืดเป็นเหล็กหล่อเตา แมวน้ำที่ประตูที่นำไปสู่ห้องของนักโทษได้เหมือนเดิมเมื่อการแข่งขันก็ออกชรา สะทกอารมณ์ peeped ผ่านน้อยในหน้าต่าง เทียนกำลังไหม้แสงสลัวในห้องของนักโทษ เขานั่งที่โต๊ะไม่มีอะไรอาจจะเห็นแต่ด้านหลังของเขา ผมบนหัวของเขา และมือของเขา เปิดเล่มนอนอยู่ บนโต๊ะ บนสองง่ายเก้าอี้ และ บนพรมใกล้กับโต๊ะผ่านไปห้านาที และนักโทษไม่เคยผัด มีโทษจำคุกสิบห้าปีสอนเขาจะนั่งนิ่ง เจ้ามือเคาะที่หน้าต่างด้วยนิ้วมือของเขา นักโทษทำไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ในการตอบ แล้ว เจ้ามือระมัดระวังการสนทนาการซีประตูและย้ายคีย์ในรูกุญแจ ล็อคเป็นสนิมให้เสียง grating และประตูcreaked คาดว่าเจ้ามือจะได้ยินพร้อมกันรอยเท้าและการร้องไห้ของเมือ แต่สามนาทีผ่านไป และก็เป็นเงียบเช่นเคยในห้อง เขาได้ขึ้นใจของเขาไปในที่โต๊ะ เป็นคนที่แตกต่างจากคนธรรมดานั่งนิ่ง เขาเป็นโครงกระดูกด้วยผิวดึงแน่นมากกว่ากระดูกของเขา กับหยิกยาวชอบผู้หญิงและหนวดเคราปุย ของเขาใบหน้าเป็นสีเหลืองกับสีดินมัน แก้มเขากลวง เขากลับยาว และ แคบและมือที่ศีรษะปุยรับ propped บาง และละเอียดอ่อนนั้นdreadful การจะดูว่า ผมแก้ไขแล้วลายสีเงิน และเห็นเขาผอมใบหน้าดูมีอายุ ไม่มีใครจะมีความเชื่อว่า เขาเป็นเพียงสี่สิบ เขาก็นอนหลับ... ในด้านหน้าของหัวสีของเขามีวางบนโต๊ะเป็นกระดาษบนซึ่งมีสิ่งที่เขียนด้วยลายมือที่ดีนั้น"สิ่งมีชีวิตยากจน" คิดว่า เจ้ามือ "เขาจะหลับ และมักฝันของล้านและมีเพียงเพื่อใช้เวลานี้คนตายครึ่ง โยนเขาบนเตียง ปิดกั้นเขาเล็กน้อยด้วยการและมีผู้เชี่ยวชาญที่สุดหัวใจจะพบไม่มีสัญญาณของการตาย แต่ขอให้เราครั้งแรก ที่อ่านสิ่งที่เขาได้เขียนที่นี่. ... "เจ้ามือเอาหน้าจากตาราง และอ่านดังนี้:"ไปรุ่งขึ้นที่สิบสองนาฬิกาฉันฟื้นเสรีภาพของฉันและต้องเชื่อมโยงกับอื่น ๆผู้ชาย แต่ก่อนผมออกจากห้องนี้ และดูแสงแดด ผมคิดว่า มันจำเป็นต้องพูดกี่คำที่คุณ ด้วยจิตสำนึกชัดเจน ฉันบอกคุณ เป็นก่อนพระเจ้าวิง ฉัน ที่ฉันชังเสรีภาพ และชีวิต และสุขภาพ และทุกอย่างที่ในหนังสือของคุณเรียกว่าสิ่งที่ดีโลก"สำหรับฉันได้รับอย่างตั้งใจการศึกษาโลกชีวิตสิบห้าปี มันเป็นความจริงยังไม่เคยเห็นโลกหรือผู้ชาย แต่ในหนังสือของคุณ ฉันได้ดื่มไวน์หอม ฉันได้ร้องเพลง มีเป้าหมาย stags และหมูป่าในป่า ได้รักผู้หญิง... ความสวยงามที่ไม่มีตัวตนที่เป็นเมฆ สร้าง โดยมนต์ของคุณกวีและอัจฉริยะ เยี่ยมชมฉันเวลากลางคืน และมีกระซิบในหูของฉันรู้สึกดีที่มีสมองของฉันในการวน ในหนังสือของคุณได้ปีนขึ้นไปยอดเขามงบลองและ Elburz และ จากนั้นฉันได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้น และดูมันที่เย็นน้ำท่วมฟ้า มหาสมุทร และ ท็อปส์ภูเขาทอง และเรน ฉันดูจากฟ้ากระพริบผ่านหัวของฉัน และขนาดเมฆพายุ ฉันได้เห็นป่าเขียว ทะเลสาบ แม่น้ำ เขต เมือง ผมเคยได้ยินร้องเพลงไซเรน และสายพันธุ์ของคนเลี้ยงแกะท่อ ผมได้สัมผัสปีกของ comelyปีศาจที่บินลงมาสนทนากับพระเจ้า. ... ในหนังสือของคุณ ผมได้โยนออกเองในหลุมลึก การทำปาฏิหาริย์ สังหาร เผาเมือง ประกาศศาสนาใหม่เอาชนะก๊กทั้งหมด. ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าฉันมีความกล้าหาญที่จะดำเนินการความตั้งใจของผม "คิดว่าคนเก่า" สงสัยจะตก
ครั้งแรกเมื่อยาม. "
เขารู้สึกว่าในความมืดสำหรับขั้นตอนและประตูและเดินเข้าไปในรายการของ lodge. แล้ว
เขา คลำทางของเขาเข้าไปในทางเดินเล็ก ๆ น้อย ๆ และได้ลงจากการแข่งขัน. ไม่ได้มีจิตวิญญาณมี.
มีโครงเตียงนอนด้วยผ้าคลุมเตียงไม่มีในมันเป็นและในมุมมีเหล็กหล่อมืด
เตา. แมวน้ำประตูที่นำไปสู่ ห้องพักของนักโทษเป็นเหมือนเดิม.
เมื่อการแข่งขันออกไปจากชายชราตัวสั่นด้วยอารมณ์ peeped ผ่านน้อย
หน้าต่าง. เทียนถูกเผาไหม้รางในห้องพักของนักโทษ. เขากำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ.
ไม่มีอะไรที่อาจจะเห็น แต่ด้านหลังของเขา ผมบนศีรษะของเขาและมือของเขา. หนังสือเปิดถูก
วางอยู่บนโต๊ะที่สองง่ายเก้าอี้และบนพรมที่อยู่ใกล้กับโต๊ะ.
ห้านาทีผ่านไปและนักโทษไม่ได้ครั้งเดียวกวน. จำคุกสิบห้าปีที่ผ่านมาได้
สอนเขา ไปนั่งยังคง. นายธนาคารเคาะที่หน้าต่างด้วยนิ้วของเขาและนักโทษ
ทำสิ่งที่ไม่มีการเคลื่อนไหวในการตอบสนอง จากนั้นนายธนาคารระมัดระวังยากจนซีลปิด
ประตูและใส่กุญแจสำคัญในรูกุญแจ ล็อคสนิมให้เสียงรั้วและประตูที่
creaked นายธนาคารคาดว่าจะได้ยินเสียงฝีเท้าในครั้งเดียวและเสียงร้องของความประหลาดใจ แต่สาม
นาทีผ่านไปและมันก็เป็นที่เงียบสงบเช่นเคยในห้องพัก เขาทำให้จิตใจของเขาที่จะไปใน.
ที่โต๊ะเป็นคนที่แตกต่างจากคนธรรมดาก็นั่งนิ่ง เขาเป็นโครงกระดูกที่มี
ผิววาดแน่นกว่ากระดูกของเขาด้วยการหยิกยาวเหมือนผู้หญิงและหนวดเครารุงรัง เขา
ใบหน้าเป็นสีเหลืองกับสีเอิร์ ธ โทนในนั้นแก้มของเขาเป็นโพรงหลังยาวและแคบของเขา
และมือที่หัวมีขนดกของเขาถูก propped ก็บางและละเอียดอ่อนที่มันเป็น
ที่น่ากลัวที่จะมองมัน ผมของเขาถูกลายแล้วด้วยเงินและเห็นผอมแห้งของเขา
ใบหน้าอายุที่ดูจะไม่มีใครเชื่อว่าเขาเป็นเพียงสี่สิบ เขานอนหลับ . . . ใน
ด้านหน้าของก้มศีรษะของเขามีที่วางอยู่บนโต๊ะแผ่นกระดาษที่มี
บางสิ่งบางอย่างที่เขียนด้วยลายมือที่ดี.
"สิ่งมีชีวิตที่แย่!" คิดว่านายธนาคาร "เขาหลับและส่วนใหญ่ฝันของล้าน.
และฉันมีเพียงที่จะใช้คนครึ่งตายนี้โยนเขาบนเตียงยับยั้งเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ กับ
หมอนและผู้เชี่ยวชาญที่ขยันขันแข็งมากที่สุดจะพบว่าไม่มี . สัญญาณของตาย แต่ขอให้เรา
แรกอ่านสิ่งที่เขาได้เขียนที่นี่ "....
นายธนาคารเอาหน้าจากตารางและอ่านดังนี้
" พรุ่งนี้ที่ 0:00 ฉันฟื้นเสรีภาพและสิทธิของฉัน เพื่อเชื่อมโยงกับคนอื่น ๆ
คน แต่ก่อนที่ผมจะออกจากห้องนี้และดูแสงแดดผมคิดว่ามันจำเป็นที่จะต้องพูดไม่กี่
คำที่คุณ. มีจิตสำนึกที่ชัดเจนผมบอกคุณเป็นมาก่อนพระเจ้าที่ได้เห็นเราว่าเรา
ดูถูกเสรีภาพและ ชีวิตและสุขภาพและทุกคนที่อยู่ในหนังสือของคุณเรียกว่าสิ่งที่ดีของ
โลก.
"สำหรับสิบห้าปีที่ฉันได้รับการตั้งใจศึกษาชีวิตบนโลก มันเป็นความจริงผมไม่ได้เห็น
แผ่นดินมิได้ผู้ชาย แต่ในหนังสือของคุณฉันมีเพลงไวน์หอมฉันได้ร้องเพลงเมาฉันได้
ล่ากวางและหมูป่าในป่ามีผู้หญิงที่รัก . . . Beauties เป็นตัวตนเป็น
เมฆที่สร้างขึ้นโดยความมหัศจรรย์ของกวีและอัจฉริยะของคุณได้เยี่ยมชมเราได้ที่คืนและได้
กระซิบที่หูของฉันนิทานที่ยอดเยี่ยมที่มีการตั้งค่าในสมองของฉันวน ในหนังสือของคุณฉันได้
ปีนขึ้นไปยอดเขา Elburz และ Mont Blanc และจากที่นั่นฉันได้เห็นดวงอาทิตย์ขึ้นและ
ได้ดูมันในตอนเย็นน้ำท่วมฟ้ามหาสมุทรและภูเขาที่ท็อปส์ซูด้วยทองและ
สีแดงเข้ม ฉันได้ดูจากที่นั่นฟ้าผ่ากระพริบเหนือหัวของฉันและฝ่า
พายุเมฆ ฉันได้เห็นป่าสีเขียวเขตแม่น้ำทะเลสาบเมือง ผมเคยได้ยินการร้องเพลง
ของไซเรนและสายพันธุ์ของท่อเลี้ยงแกะ 'นั้น ผมได้สัมผัสปีกของงาม
ปีศาจที่บินลงไปพูดคุยกับผมของพระเจ้า . . . ในหนังสือของคุณฉันได้โยนตัวเอง
ลงไปในหลุมลึกแสดงปาฏิหาริย์ถูกฆ่าเผาเมืองเทศน์ศาสนาใหม่
เสียทีทั้งก๊ก . . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าฉันมีความกล้าที่จะทำตามความตั้งใจของฉัน " คิดว่าตาแก่ " สงสัยจะตกแรกเมื่อคนยาม " .เขารู้สึกว่าในความมืดสำหรับขั้นตอน และประตู และเข้าไปในรายการของที่พัก จากนั้นเขาล้วงเข้ามาในทางของเขาผ่านน้อย และสู้แสง ไม่มีวิญญาณที่นั่นมีเตียงนอนพร้อมเครื่องนอน ไม่มีมัน และในมุมมืดมีเหล็กเตา สัญลักษณ์บนประตูสู่นักโทษห้องเหมือนเดิมเมื่อการแข่งขันออกไป ชายชรา สั่นด้วยอารมณ์ แอบถ่ายผ่านเล็กน้อยหน้าต่าง เทียนกำลังเผารูปในห้องพักของนักโทษ เขานั่งอยู่ที่โต๊ะไม่มีอะไรที่อาจจะเห็นแต่หลังของเขา เส้นผมบนศีรษะของเขาและมือของเขา หนังสือเปิดนอนบนโต๊ะ บนสอง ง่าย เก้าอี้ หรือบนพรม ใกล้ๆโต๊ะห้านาทีผ่านไป และนักโทษไม่เคยกวน จำคุก 15 ปีได้สอนเขาเฉยๆ นายธนาคารเคาะที่หน้าต่างกับนิ้วของเขา และนักโทษไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ในการตอบสนอง แล้วธนาคารระมัดระวังทำลายซีลปิดประตูและใส่คีย์ในรูกุญแจ ล็อคสนิมให้กราก และประตูcreaked . ธนาคารคาดว่าจะได้ยินทันที ฝีเท้าและร้องไห้ของความประหลาดใจ แต่สามนาทีผ่านไป มันเงียบเลยในห้อง เขาตัดสินใจที่จะไปที่โต๊ะผู้ชายแตกต่างจากคนธรรมดาที่นั่งนิ่งไม่ขยับ เขาเป็นโครงกระดูกด้วยผิวแน่นกว่าวาดกระดูก กับ หยิก ยาวเหมือนผู้หญิง และหนวดเคราเฟิ้ม ของเขาหน้าเหลืองด้วยสีเหมือนดินเลย แก้มของเขากลวงของเขากลับยาวและแคบและในมือซึ่งหัวปุยของเขา propped เป็นผอมและบอบบางนั้นน่ากลัวที่จะมองมัน ผมของเขาแล้วลายเงิน เห็นผอมแห้งของเขา ,อายุหน้าดู ไม่มีใครเชื่อว่าเขาเป็นเพียงสี่สิบ เขากำลังหลับอยู่ . . . . . . . ในหน้าของเขาโน้มศีรษะมีวางอยู่บนโต๊ะแผ่นกระดาษซึ่งมีสิ่งที่เขียนได้ลายมือ" สิ่งมีชีวิตที่น่าสงสาร ! คิดว่าธนาคาร " เขานอนหลับอยู่ และส่วนใหญ่ฝันล้านและผมก็ใช้เวลาครึ่งนี้คนตายแล้วโยนเขาลงบนเตียงยับยั้งเขาเล็กน้อยด้วยหมอน และผู้เชี่ยวชาญที่รอบคอบมากที่สุด จะพบว่าไม่มีสัญญาณของการตายอย่างโหดร้าย แต่ให้เราก่อนอ่านสิ่งที่เขาเขียนไว้ที่นี่ . . . . . . . " .เจ้ามือเอาหน้าจากโต๊ะอ่านดังนี้" พรุ่งนี้ตอนเที่ยงผมฟื้นของฉันเสรีภาพและสิทธิที่จะเชื่อมโยงกับคนอื่น ๆคน แต่ ก่อนที่ฉันจะออกจากห้องนี้ เห็นแสงแดด ฉันคิดว่าจำเป็นต้องพูดไม่กี่คำพูดคุณ ด้วยจิตสำนึกที่ชัดเจน ผมบอกคุณก่อนที่จะเป็นพระเจ้า ฉันว่าฉันคงใช้เวทย์มนต์บังตาพวกเรา ,เกลียดเสรีภาพและชีวิตและสุขภาพ และในหนังสือเรียกว่าสิ่งที่ดีของโลก" สิบห้าปี ผมได้ตั้งใจศึกษาชีวิตโลก มันเป็นความจริงที่ฉันได้เห็นโลก หรือ มนุษย์ แต่ในหนังสือที่ผมมีไวน์หอมเมา ผมได้ร้องเพลง ผมมีล่ากวาง และหมูป่าในป่า , ได้รักผู้หญิง . . . . . . . . ความงามที่ไม่มีตัวตน เช่นเมฆ , ที่สร้างขึ้นโดยเวทมนตร์ของกวีและอัจฉริยะ ได้เข้าเยี่ยมชมฉันในเวลากลางคืน และมีกระซิบในหูของฉันมหัศจรรย์นิทานที่มีการตั้งค่าสมองในวน ในหนังสือที่ผมมีปีนขึ้นไปบนยอดของ elburz และ Mont Blanc และจากที่นั่น ฉันได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้น และดูแล้วเย็นน้ำท่วมฟ้า มหาสมุทร และ ภูเขาสูงใหญ่ด้วยทองสีแดงเข้ม ผมได้ดูจากฟ้าผ่ากระพริบบนหัวและสามารถใช้เมฆพายุ ฉันได้เห็นป่าไม้ , ทุ่งหญ้าสีเขียว , แม่น้ำ , ทะเลสาบ , เมือง ผมเคยได้ยินเพลงของไซเรน และสายพันธุ์ของคนเลี้ยงแกะ ' ท่อ ; ฉันได้สัมผัสปีกดำขำปีศาจที่บินไปพูดคุยกับแม่ของพระเจ้า . . . . . . . ในหนังสือของคุณที่ฉันได้โยนตัวเองในหลุมลึก แสดงปาฏิหาริย์ ที่ถูกฆ่า เผาเมือง ประกาศศาสนาใหม่ได้ทั้งอาณาจักร . . . . . . . .