Hermione," Draco started as he quic

Hermione," Draco started as he quickly ducked down to avoid a flying Hogwarts: A History.

"How could you Draco?" Hermione screeched while avidly searching the room for more things to throw at her idiot lover.

"Well love, I distinctly remember what happened and it wasn't exactly my fault," Draco hesitantly began, searching for the right words.

"Yes it is! You're the one who couldn't take their hands off of me."

"Me!" sputtered Draco. "You were the one who was more hornier than a teenage wizard who had just received their first Play Wizard Magazine."

"Still," continued Hermione stubbornly as a light blush rose to her cheeks, "You should have known better."

"Why should I have known better? It's a women's prerogative to protect herself, not the man's." As soon as those words left his mouth, Draco knew he was done for. Bugger, I probably shouldn't have said that.

"It's a women's prerogative? A women's prerogative! Are you serious Draco?" bellowed Hermione. "It's your future too, you shouldn't have assumed that I would remember the spell. How could you not have asked me to make sure Draco?" Tears began to sparkle in Hermione's eyes.

Draco, anxious to avert her tears, unthinkingly blurted out the first thing that came to mind. "It was kind of hard to think with you tearing at my shirt like a bitch in heat!" Oh shit, wrong thing to say. Smooth move Draco. Backtrack, backtrack now!

Absolute silence reigned for a moment and then unsurprisingly all seven levels of hell broke loose.

"You- filthy- little- FERRET! How- dare- you- blame- everything- on- me- and- compare- me- to- a- female- canine! Such- typical- Draco- FUCKING- Malfoy- behavior!" Each word was interrupted as Hermione pelted random things in Draco's direction.

Unfortunately for Draco, Hermione's arm occasionally hit its mark. Draco suffered being walloped with a cushion, survived an Ancient Runes textbook that had come dangerously close to the Malfoy family jewels and coped with a bit of parchment that had hit him directly on the nose.

However, as Hermione continued to throw things, Draco was starting to grow more than a little bit irritated.

Knowing that Hermione would never listen to him when she was this riled up, Draco carefully reached down to touch his wand that was tucked away in his robe's pocket (He had to be discreet about it. If Hermione got an inkling about what he was attempting to do, she would have hexed him before Draco could even say Hippogriff) and silently cast a full body bind.

When Hermione realized that she couldn't throw things at Draco anymore, she angrily opened her mouth. Before she could, Draco cast a "Silencio. "

With Hermione effectively bound and gagged, Draco walked over to Hermione. Her eyes shot daggers in Draco's direction and if looks could kill, needless to say Draco would have dropped dead.

When Draco reached Hermione, he lifted his hands and gently cradled her face.

Hermione's eyes burned with fury and the promise to Avada his arse as soon as she was free.

Draco barely hid his wince. He firmly pushed away the unease he felt when he thought of her retaliation and concentrated on the task at hand.

"Relax love. I know this isn't the ideal situation, but we'll muddle through it. I mean, we are the two smartest people in Hogwarts," Draco smugly stated, giving her the trademark Malfoy smirk.

Hermione opened her mouth and stared at Draco, clearly wanting to speak. "Blink once if you promise not to go mental on me." Hermione quickly blinked once in agreement.

Draco lifted his wand and canceled the two spells. As soon as the spells were lifted, Hermione threw herself in Draco's arms. If it hadn't been for the couch right behind him, he would have landed quite painfully on his arse. As it was, Draco fell none to gracefully and consequently Hermione was sprawled all over him.

"Blimey Hermione, have you already started putting on weight?" Draco asked, smirking at the brunette draped over his chest. Hermione glanced up and glared at Draco.

"Shut it Malfoy," Hermione grumbled, hitting him upside the head. Draco just grinned and rubbed his head.

"Haven't you abused me enough for today woman!"

"Apparently not enough if you still have the energy to take the mickey out of me," Hermione shot right back. She had always loved their banter but right now they had more important things to discuss.

"But seriously Draco, what are we going to do? We're still in school. We're not married. My parents are going to kill me. Bloody Hell your parents are going to kill me! Harry and Ron-, " Hermione was cut off from her increasingly hysterical panic attack when Draco firmly anchored her in his embrace.

"Shh, love. Breathe. Take a deep breath."

Hermione did so and exhaled loudly.

"Listen to me Hermione, haven't we handled everything life has thrown at us? We've handled the glares, the hate and the rumors when people first found out about us. We'll handle this too, together. Okay?"

A solitary tear dripped down Hermione's porcelain right cheek. Draco lifted a thumb and gently wiped it off.

"I'm so scared Draco," Hermione whispered as she wrapped her arms around Draco, burrowing into his comforting warmth.

"I'm terrified too Hermione. But we'll have help. You know Scarhead and Weasel will always help you, even if they don't like the situation. You're parents will initially be disappointed and my mom- er mainly my dad will be furious. But they'll get over it. You're it for me Hermione. Even before all this, I knew you would always be mine. This just cements my feelings. I won't share you with anybody," Draco softly growled into the side of her satiny smooth warm throat.

Hermione giggled and playfully pushed Draco's head out of the way. "Honestly Malfoy, you can be such a prat sometimes," stated Hermione affectionately as she leaned over to lightly kiss his cheek.

"Ahh, but you love me that way Granger."

Hermione didn't reply, she just gave him a cheeky grin and snuggled back into his arms. They stayed that way until Hermione just had to ask.

"So Draco, when are we going to tell everyone that I'm pregnant?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮอร์ไมโอ เดรโกเริ่มเป็นเขาได้อย่างรวดเร็วหัวเราะต่อลงเพื่อหลีกเลี่ยงฮอกวอตส์บิน: ประวัติ A"วิธีสามารถคุณเดรโก" เฮอร์ไมโอ screeched ในขณะที่ avidly ค้นห้องสิ่งไปโยนที่รักของคนโง่"รักดี ฉันขึ้นใจเกิดขึ้น และมันไม่ได้ว่าความผิดของฉัน เดรโก hesitantly เริ่ม ค้นหาคำที่เหมาะสม"ใช่มันเป็น คุณเป็นผู้หนึ่งที่ไม่สามารถใช้มือของพวกเขาออกฉันนั้น""ฉัน" sputtered เดรโก "คุณก็เป็นผู้หนึ่งที่ถูก hornier มากขึ้นมากกว่าช่วยวัยรุ่นที่เพิ่งได้รับของพวกเขาแรกเล่นช่วยสร้างนิตยสาร""ยังคง เฮอร์ไมโอยังคงดันทุรังเป็นอายแสงกุหลาบกับแก้มของเธอ "คุณควรมีที่รู้จักกันดี""ทำไมควรฉันได้รู้จักดีกว่า เป็นอำนาจของผู้หญิงเพื่อปกป้องตัวเอง ไม่แมนของ" ทันทีที่คำเหล่านั้นออกจากปาก เดรโกรู้เขาทำสำหรับ คนเสพเวจมรรค ฉันอาจไม่ได้กล่าวที่"เป็นอำนาจของผู้หญิง อำนาจของผู้หญิง คุณใจร้ายเดรโก " bellowed เฮอร์ไมโอ "มันเป็นอนาคตของคุณเกินไป คุณไม่ควรคิดเอาเองว่า ผมจะจำการสะกด วิธีสามารถคุณไม่ได้ถามเพื่อให้แน่ใจว่าเดรโก" น้ำตาเริ่มวาวตาของเฮอร์ไมโอเดรโก กระตือรือร้นในการหลบหลีกของเธอน้ำตา โพล่งออกสิ่งแรกที่มาถึงใจมา unthinkingly "ก็จะคิดกับคุณฉีกขาดที่เสื้อของฉันเช่นบ้าในความร้อน" โอ้ ขี้ สิ่งที่ไม่ถูกต้องจะพูด เรียบย้ายเดรโก Backtrack, backtrack ขณะนี้สงัด reigned ครู่แล้ว ประกอบทั้งหมดเจ็ดระดับนรกยากจนหลวม"คุณส่วนน้อยเฟอร์เร็ต วิธีกล้าคุณตำหนิทุกอย่างในฉัน และเปรียบเทียบฉันไปได้เพศหญิงสุนัข ดังกล่าวทั่วไปเดรโกเป็นร่วมเพศ-Malfoy-พฤติกรรม" แต่ละคำถูกขัดจังหวะเป็นเฮอร์ไมโอ pelted สิ่งสุ่มทิศทางของกลุ่มดาวมังกรแต่สำหรับเดรโก แขนของเฮอร์ไมโอบางครั้งตีความหมาย เดรโก ประสบการ walloped กับเบาะรอดชีวิตมีหนังสืออักษรรูโบราณที่มีมาเลิฟปิดรัตนากรครอบครัว Malfoy และ coped กับบิตของ parchment ที่ได้ตีเขาบนจมูกอย่างไรก็ตาม เป็นเฮอร์ไมโอยังคงโยนสิ่ง เดรโกกำลังเริ่มเติบโตมากขึ้นกว่าระคายเคืองน้อยรู้ว่า เฮอร์ไมโอจะไม่ฟังเขาเมื่อเธอ riled นี้ขึ้น เดรโกอย่างถึงลงสัมผัสเรียวของเขาที่ถูกซุกอยู่ในกระเป๋าเสื้อคลุมของเขา (เขาจะรอบคอบเกี่ยวกับมัน ถ้าเฮอร์ไมโอได้เฉลียวใจเกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังพยายามทำ เธอจะได้ hexed เขาก่อนจะพูดเดรโกฮิปโปกริฟฟ์) และเงียบ ๆ ผูกตัวเต็มเมื่อเฮอร์ไมโอรู้ว่า เธอไม่สามารถโยนสิ่งที่เดรโกอีกต่อไป เธอ angrily เปิดปากของเธอ ก่อนที่เธอสามารถ เดรโกหล่อแบบ "Silencio"กับเฮอร์ไมโอผูก และ gagged ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เดรโกเดินผ่านกับเฮอร์ไมโอ ตาของเธอยิงมีดเหน็บในทิศทางของเดรโก และถ้าลักษณะสามารถฆ่า จำเป็นต้องพูดเดรโกจะตกตายเมื่อเดรโกเฮอร์ไมโอ เขายกมือของเขา และไกวเปลใบหน้าของเธอเบา ๆตาของเฮอร์ไมโอเขียนโกรธและสัญญากับ Avada ตูดของอาจารย์ของเขาเป็นเธอฟรีเดรโกแทบซ่อน wince ของเขา เขาอย่างมั่นคงผลักดันไป unease ที่เขารู้สึกว่าเมื่อเขาคิดต่างของเธอ และเข้มข้นในงานที่"ผ่อนคลายรัก ฉันรู้ว่า นี้ไม่ใช่สถานการณ์เหมาะ แต่เราจะคลุกมัน ผมหมายถึง เรามีสองคนที่ฉลาดในฮอกวอตส์ เดรโก smugly ที่ระบุไว้ ให้เธอค้า Malfoy เกเรเฮอร์ไมโอเปิดปากของเธอ และจ้องไปที่เดรโก ชัดเจนอยากพูด "กะพริบหนึ่งครั้งถ้าคุณสัญญาว่า จะไม่ไปจิตใจกับฉัน" เฮอร์ไมโอเร็วคันนั้นกะพริบครั้งในข้อตกลงเดรโกยกไม้เท้าของเขา และ spells สองยกเลิก ทันทีที่ถูกยก spells เฮอร์ไมโอโยนตัวเองอยู่ในอ้อมแขนของเดรโก ถ้ามันไม่ได้ถูกสำหรับโซฟาใกล้ ๆ เขา เขาจะมีที่ดินค่อนข้างเจ็บปวดบนตูดของอาจารย์ของเขา ก็ เดรโกตกไม่สง่างาม และดังนั้น เฮอร์ไมโอถูก sprawled ไปเขา" Blimey เฮอร์ไมโอ คุณแล้วเริ่มต้นใส่ในน้ำหนัก? " เดรโกถาม smirking ที่ brunette ภาพยนตร์ผ่านหน้าอกของเขา เฮอร์ไมโอ glanced ค่า และ glared ที่เดรโก"ปิด Malfoy เฮอร์ไมโอ grumbled ตีเขาคว่ำหัว เดรโกเพียง grinned และ rubbed หัวของเขา"ไม่ได้คุณถูกฉันพอสำหรับผู้หญิงวันนี้""เห็นได้ชัดไม่เพียงพอถ้ายังมีพลังงานจะมิกกี้จากฉัน เฮอร์ไมโอยิงขวากลับ เธอมีรักเสมอของมุขตลกแต่ขณะนี้มีสิ่งสำคัญเพื่อหารือเกี่ยวกับ"แต่อย่างจริงจังเดรโก สิ่งเราจะไปทำ เรายังอยู่ในโรงเรียน เราจะไม่แต่งงาน พ่อกำลังจะฆ่าฉัน นรกที่เลือดพ่อแม่จะฆ่าฉัน แฮร์รี่และรอน "เฮอร์ไมโอถูกตัดจากเธอตื่นตระหนกมากขึ้น hysterical เมื่อเดรโกมั่นยึดเธอในอ้อมกอดของเขา"Shh รัก หายใจ ใช้ลมหายใจ"เฮอร์ไมโอไม่ให้ และ exhaled ดัง"ฟังฉันเฮอร์ไมโอ เราไม่จัดการทุกชีวิตมีเกิดขึ้นที่เรา เราได้จัดการรวม เกลียด และข่าวลือเมื่อคนแรกพบเกี่ยวกับเรา เราจะจัดการนี้เกินไป กัน ดีหรือไม่"น้ำตาปัจเจก dripped ลงแก้มขวาของเครื่องเคลือบดินเผาของเฮอร์ไมโอ เดรโกยกนิ้วหัวแม่มือ และค่อย ๆ เช็ดออก"ฉันกลัวดังนั้นเดรโก, " เฮอร์ไมโอกระซิบกับเธอห่อแขนรอบเดรโก burrowing เป็นความอบอุ่นของเขาพบการ"ผมเป็นคนกลัวเกินเฮอร์ไมโอ แต่เราจะมีวิธีใช้ คุณรู้จัก Scarhead และจะเพียงพอนเสมอช่วยคุณ แม้ว่าพวกเขาไม่ชอบสถานการณ์ที่ คุณพ่อแม่เริ่มจะผิดหวัง และแม่ของฉัน - เอ้อ ส่วนใหญ่พ่อจะโกรธ แต่พวกเขาจะได้รับมัน คุณกำลังจะฉันเฮอร์ไมโอ แม้ก่อนนี้ ฉันรู้ว่า คุณจะเป็นเหมือง นี้เพียง cements ความรู้สึกของฉัน ฉันจะไม่ใช้ร่วมกันคุณกับใคร เดรโกเบา ๆ growled เข้าด้านข้างของคออบอุ่นเรียบของเธอ satinyเฮอร์ไมโอกระดี๊กระด๊าไป และเล่นผลักหัวของเดรโกออกไป "สุจริตอย่าง Malfoy คุณสามารถซื่อบื้อเช่นบางครั้ง, " ระบุเฮอร์ไมโอด้วยความรักเธอเองจะจูบแก้มเขาเบา ๆ ได้"ตื่นเต้น แต่คุณรักฉันดังนี่เกรนเจอร์"เฮอร์ไมโอไม่ตอบ เธอเพิ่งให้เขารอบ ๆ ไร้ cheeky และติดแขนของเขาไว้ พวกเขาอยู่ยังงั้นจนเฮอร์ไมโอเพิ่งได้ถาม"เดรโกนั้น เมื่อเรากำลังจะบอกทุกคนว่า ฉันตั้งครรภ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฮอร์ไมโอนี่ " เดรโกเริ่มเป็นเขารีบดำน้ำลงไปเพื่อหลีกเลี่ยงบินฮอกวอร์ต : ประวัติศาสตร์

" เธอ " เดรโก ? การเต้นเร้งเต้นกา ขณะที่เฮอร์ไมโอนี่อยากรู้เป็นอย่างมาก ห้องสิ่งเพิ่มเติมที่จะโยนที่แฟนบ้าของเธอ

" รัก ฉันจำสิ่งที่เกิดขึ้นและมันก็ไม่ใช่ความผิดของฉัน " เดรโกอ้อมแอ้มเริ่ม ค้นหาคำที่ถูกต้อง

" ใช่มันเป็น !คุณเป็นคนหนึ่งที่ไม่สามารถเอามือออกจากฉัน . "

" ฉัน ! " sputtered เดรโก " คุณเป็นคนหื่นกว่าวัยรุ่นอีกตัวที่เพิ่งได้รับนิตยสารเล่นตัวแรกของพวกเขา . "

" ยัง " เฮอร์ไมโอนี่ก็ยังคงเป็นบลัช แสงกุหลาบแก้มของเธอ " คุณน่าจะรู้ "

" ทำไมฉันต้องรู้จักดีกว่า มันเป็นสิทธิของผู้หญิงที่จะปกป้องตัวเองไม่ได้ . . . " ทันทีที่คำพูดนี้ออกจากปากของเขา เดรโกรู้ว่าเขาทำเพื่อ ตายหล่ะ ฉันอาจจะไม่ควรพูดแบบนั้น

" มันเป็นสิทธิของผู้หญิง ? สิทธิของผู้หญิง พูดจริงๆ เดรโก ? ภาพยนต์นั้นตะโกนเฮอร์ไมโอนี่ " มันเป็นอนาคตของคุณด้วย คุณไม่ควรคิดว่าฉันจะจำคาถาได้ ทำไมคุณไม่ต้องถามฉันเพื่อให้แน่ใจว่า เดรโก ?" น้ำตาเริ่มแวววาวในดวงตาของเดรโก เฮอร์ไมโอนี่

เป็นห่วงทั้งน้ำตาของเธอ unthinkingly พูดโพล่งออกไปสิ่งแรกที่เข้ามาในความคิด . มันยากที่จะคิดด้วยการฉีกเสื้อเหมือนอีตัวในความร้อน ! โอ้ ตาย ผิด อะไรที่จะพูด เรียบย้ายเดรโก ย้อนกลับไป ย้อนกลับไปตอนนี้ !

ความเงียบครอบครองอยู่สักครู่แล้วก็แปลกใจทั้งหมดเจ็ดระดับของนรกยากจนหลวม