They are historically interesting b

They are historically interesting because they oxidize ethanol to acetic acid, which as we know, is vinegar. Vinegar production is over 6000 years old, and in the Babylonian kitchen it would often be fermented with raisins or dates to make the drink-of-choice for those times. Later, as wine production would yield a better tasting drink with a higher alcohol content, the vinegar drinks of years past were left to be drunk by slaves, peasants, and soldiers, leaving the more prestigious wines for the home or for seasonal festivities. However, a slight bit of G. oxydans finding its way from the grape-skin into the fermenting wine was important because it could spoil the wine by producing acetic acid (acetaldehydes) which would overpower the natural aroma or bouquet. Most wines should peak around 5 to 10 years past vintage, but if G. oxydans managed to thrive for even a little bit in the anaerobic environment then that wine would be spoiled. As important as bouquet is in wine, several other notable conclusions were made regarding wine and vinegar production:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขามีประวัติน่าสนใจ เพราะพวกเขาออกซิไดซ์เอทานอลกับกรดน้ำส้ม ซึ่งเรารู้ว่า เป็นน้ำส้มสายชู น้ำส้มสายชูผลิตมากกว่า 6000 ปี และในครัวบาบิโลเนีย มันจะมักจะหมัก ด้วยลูกเกดหรือวันที่ต้องการเครื่องดื่มเลือกสำหรับเวลาที่ ภายหลัง ตามที่ผลิตไวน์จะผลผลิตเครื่องดื่มชิมดีเนื้อหามีแอลกอฮอล์สูง น้ำส้มสายชูเครื่องดื่มของปีที่ผ่านมาถูกปล่อยไปได้เมาสุรา โดยทาส ชาวนา ทหาร ออกจากไวน์อันทรงเกียรติมาก สำหรับบ้าน หรือเทศกาลตามฤดูกาล อย่างไรก็ตาม บิตของ oxydans กรัมหาทางจากผิวองุ่นลง fermenting ไวน์เล็กน้อยไม่สำคัญเนื่องจากมันอาจเสียไวน์ผลิตกรดอะซิติก (acetaldehydes) ที่จะเอาชนะธรรมชาติหอมหรือช่อ ไวน์ส่วนใหญ่จะ peak ประมาณ 5-10 ปีที่ผ่านมาวินเทจ แต่ถ้า oxydans กรัมได้เจริญเติบโตสำหรับแม้แต่นิดเดียวในสภาพแวดล้อมที่ไม่ใช้ แล้วว่าไวน์จะเหลิง ความสำคัญเป็นช่อในไวน์ บทสรุปสำคัญและหลายอื่น ๆ ทำเกี่ยวกับผลิตไวน์และน้ำส้มสายชู:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขามีความน่าสนใจในอดีตเพราะพวกเขาออกซิไดซ์เอทานอลกรดอะซิติกซึ่งที่เรารู้ว่าเป็นน้ำส้มสายชู การผลิตน้ำส้มสายชูมีมากกว่า 6,000 ปีและในห้องครัวบาบิโลนก็มักจะได้รับการหมักด้วยลูกเกดหรือวันที่จะทำให้เครื่องดื่มของตัวเลือกสำหรับบรรดาครั้ง ต่อมาขณะที่การผลิตไวน์จะได้ชิมเครื่องดื่มที่ดีขึ้นกับปริมาณแอลกอฮอล์สูงกว่าเครื่องดื่มน้ำส้มสายชูของปีที่ผ่านมาถูกทิ้งให้ถูกเมาโดยทาสชาวบ้านและทหารออกจากไวน์ที่มีชื่อเสียงมากขึ้นสำหรับบ้านหรือเทศกาลตามฤดูกาล อย่างไรก็ตามบิตเล็กน้อยของ G. oxydans หาทางจากองุ่นผิวหมักเป็นไวน์ที่มีความสำคัญเพราะอาจเสียไวน์โดยการผลิตกรดอะซิติก (acetaldehydes) ซึ่งจะเอาชนะกลิ่นหอมธรรมชาติหรือช่อ ไวน์ส่วนใหญ่ควรสูงสุดประมาณ 5 ถึง 10 ปีวินเทจที่ผ่านมา แต่ถ้า G. oxydans การจัดการเพื่อการเจริญเติบโตสำหรับแม้แต่นิด ๆ หน่อย ๆ ในสภาพแวดล้อมแบบไม่ใช้ออกซิเจนแล้วไวน์ที่จะนิสัยเสีย ที่สำคัญเป็นช่ออยู่ในไวน์สรุปเด่นอื่น ๆ อีกหลายคนได้ทำเกี่ยวกับการผลิตไวน์และน้ำส้มสายชู:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาจะน่าสนใจในอดีต เพราะกรดออกซิไดซ์เอทานอล ซึ่งอย่างที่เราทราบ คือ น้ำส้มสายชู การผลิตน้ำส้มสายชูมากกว่า 6 , 000 ปี และในครัวบาบิโลเนียมันมักจะอยู่กับลูกหรือวันที่จะทำให้เครื่องดื่มของทางเลือกสำหรับบรรดาครั้งหมัก ต่อมา เช่น การผลิตไวน์จะให้ผลดีกว่าการชิมเครื่องดื่มที่มีปริมาณแอลกอฮอล์สูงน้ำส้มสายชู เครื่องดื่มของปีที่ผ่านมาเหลือเมาโดยทาส ชาวบ้านและทหารออกจากไวน์ที่มีชื่อเสียงมากขึ้นสำหรับบ้านหรืองานตามฤดูกาล อย่างไรก็ตาม เล็กน้อยของกรัมoxydans หาทางจากองุ่นผิวในการหมักไวน์เป็นสิ่งสำคัญเพราะมันอาจทำให้ไวน์เสีย โดยการผลิตกรดน้ำส้ม ( acetaldehydes ) ซึ่งก็เอาชนะกลิ่นหอมธรรมชาติ หรือช่อดอกไม้ ไวน์ส่วนใหญ่ควรสูงสุดรอบ 5 วินเทจมา 10 ปี แต่ถ้า จี oxydans จัดการเจริญแม้แต่นิดเดียวในสิ่งแวดล้อม anaerobic แล้วว่าไวน์จะใจแตกที่สำคัญเป็นช่ออยู่ในไวน์ สรุปเด่นหลาย ๆเกิดขึ้นเกี่ยวกับไวน์และน้ำส้มสายชู : การผลิต