The infiltration rate was measured

The infiltration rate was measured by double ring infiltrometer
using the water ponding method. Large clods of bulk samples were
broken by hand into smaller segments along natural cleavages prior to
air drying. The aggregates were sieved using the wet sieving technique
(Yoder, 1936; Kemper and Rosenau, 1986). Soilwater stable aggregates
were assessed according to methods described by Cambardella and
Elliott (1993) and expressed as aggregates N1.0 mm. The remaining soil
was ground and sieved through a 2-mmsieve, and 50 g of the sieved soil
was used for particle size analysis by the hydrometermethod (Gee and
Bauder, 1986). Organic carbon contentwas determined byWalkley and
Black method. Total N was measured with the Kjeldhal method and
available P by ammonium acetate extraction, colorimetrically. Surface
stoniness, vegetative cover and soil macro fauna were measured using
1m2 quadrate at each sampling site.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราการแทรกซึมโดยวัดจากแหวนคู่ infiltrometerโดยใช้วิธีการบ่อน้ำ ก้อนขนาดใหญ่จำนวนมากอย่างถูกหักด้วยมือเป็นกลุ่มเล็กตามธรรมชาติ cleavages ก่อนอากาศที่แห้ง มวลรวมได้แหลกลาญใช้เปียก sieving เทคนิค(Yoder, 1936 Kemper และ Rosenau, 1986) ผลรวมเสถียร Soilwaterได้รับการประเมินตามวิธีที่อธิบายไว้ โดย Cambardella และเอลเลียต (1993) และแสดงรวม N1.0 mm ดินที่เหลือเป็นพื้นดิน และแหลกลาญ ผ่าน 2-mmsieve และ 50 กรัมของดิน sievedใช้สำหรับการวิเคราะห์ขนาดอนุภาค โดยการ hydrometermethod (Gee และBauder, 1986) ByWalkley contentwas กำหนดปริมาณคาร์บอนอินทรีย์ และวิธีการดำ โดยวัด ด้วยวิธี Kjeldhal รวม N และมี P โดยสกัดแอมโมเนียอะซิเตท colorimetrically พื้นผิวstoniness ฝาครอบของพืช และสัตว์ดินแมถูกวัดโดยใช้quadrate 1 ม 2 ที่แต่ละไซต์สุ่มตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการแทรกซึมโดยวัดจากแหวนคู่ infiltrometer
ใช้วิธีน้ำขังน้ำ ก้อนขนาดใหญ่ของกลุ่มตัวอย่างจำนวนมากถูก
ทำลายโดยมือเป็นกลุ่มขนาดเล็กพร้อมปริธรรมชาติก่อนที่จะมี
อากาศแห้ง มวลถูกร่อนโดยใช้เทคนิคการร่อนเปียก
(Yoder 1936; Kemper และ Rosenau, 1986) Soilwater มวลรวมมีเสถียรภาพ
ได้รับการประเมินตามวิธีการอธิบายโดย Cambardella และ
เอลเลียต (1993) และแสดงความเป็นมวล N1.0 มม ดินที่เหลืออยู่
ถูก Ground และร่อนผ่าน 2 mmsieve และ 50 กรัมของดินร่อน
ถูกนำมาใช้สำหรับการวิเคราะห์ขนาดอนุภาคโดย hydrometermethod นี้ (Gee และ
Bauder, 1986) contentwas อินทรีย์คาร์บอนกำหนด byWalkley และ
วิธีการดำ รวม N วัดด้วยวิธี Kjeldhal และ
ฟอสฟอรัสที่สกัดแอมโมเนียมอะซิเตต colorimetrically พื้นผิว
ถังแตก, พืชปกและมหภาคดินสัตว์ถูกวัดโดยใช้
1m2 สี่เหลี่ยมจัตุรัสที่เว็บไซต์การสุ่มตัวอย่างในแต่ละ