Lifestyle, Livelihood, and Subsiste

Lifestyle, Livelihood, and Subsistence

A distinctive feature of Southeast Asia is its cultural diversity. Of the six thousand languages spoken in the world today, an estimated thousand are found in Southeast Asia. Archeological evidence dates human habitation of Southeast Asia to around a million years ago, but migration into the region also has a long history. In early times tribal groups from southern China moved into the interior areas of the mainland via the long river systems. Linguistically, the mainland is divided into three important families, the Austro-Asiatic (like Cambodian and Vietnamese), Tai (like Thai and Lao), and the Tibeto-Burmese (including highland languages as well as Burmese). Languages belonging to these families can also be found in northeastern India and southwestern China.

Around four thousand years ago people speaking languages belonging to the Austronesian family (originating in southern China and Taiwan) began to trickle into island Southeast Asia. In the Philippines and the Malay-Indonesian archipelago this migration displaced or absorbed the original inhabitants, who may have been related to groups in Australia and New Guinea. Almost all the languages spoken in insular Southeast Asia today belong to the Austronesian family.

A remarkable feature of Southeast Asia is the different ways people have adapted to local environments. In premodern times many nomadic groups lived permanently in small boats and were known as orang laut, or sea people. The deep jungles were home to numerous small wandering groups, and interior tribes also included fierce headhunters. In some of the islands of eastern Indonesia, where there is a long dry season, the fruit of the lontar palm was a staple food; in other areas, it was sago. On the fertile plans of Java and mainland Southeast Asia sedentary communities grew irrigated rice; along the coasts, which were less suitable for agriculture because of mangrove swamps, fishing and trade were the principal occupations. Due to a number of factors—low populations, the late arrival of the world religions, a lack of urbanization, descent through both male and female lines—women in Southeast Asia are generally seen as more equal to men that in neighboring areas like China and India.

Cultural changes began to affect Southeast Asia around two thousand years ago with influences coming from two directions. Chinese expansion south of the Yangtze River eventually led to the colonization of Vietnam. Chinese control was permanently ended in 1427, but Confucian philosophy had a lasting influence when Vietnam became independent. Buddhism and Taoism also reached Vietnam via China. In the rest of mainland Southeast Asia, and in the western areas of the Malay-Indonesian archipelago, expanding trade across the Bay of Bengal meant Indian influences were more pronounced. These influences were most obvious when large sedentary populations were engaged in growing irrigated rice, like northern Vietnam, Cambodia, Thailand, Burma, Java, and Bali. Rulers and courts in these areas who adopted Hinduism or forms of Buddhism promoted a culture which combined imported ideas with aspects of local society.

Differences in the physical environment affected the political structures that developed in Southeast Asia. When people were nomadic or semi-nomadic, it was difficult to construct a permanent governing system with stable bureaucracies and a reliable tax base. This type of state only developed in areas where there was a settled population, like the large rice-growing plains of the mainland and Java. However, even the most powerful of these states found it difficult to extend their authority into remote highlands and islands.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวิต ดำรงชีวิต และชีพ คุณลักษณะโดดเด่นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีความหลากหลายของวัฒนธรรม หกพันภาษาที่พูดในโลกปัจจุบัน การพันที่พบในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หลักฐานโบราณคดีวัน habitation มนุษย์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประมาณล้านปีที่ผ่านมา แต่ย้ายเข้ามาในภูมิภาคนี้มีประวัติยาวนาน ในช่วงเวลา กลุ่มชาวจีนภาคใต้ย้ายไปพื้นที่ภายในแผ่นดินใหญ่ผ่านระบบแม่น้ำที่ยาว มี แผ่นดินใหญ่ถูกแบ่งออกเป็น 3 ครอบครัวสำคัญ ออสโตรเอเชียติก (เช่นกัมพูชาและเวียดนาม), ใต้ (เช่นไทยและลาว), และทิเบตพม่า (รวมทั้งภาษาที่ราบสูงเป็นพม่า) นอกจากนี้ยังสามารถพบภาษาของครอบครัวเหล่านี้ในอินเดียตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ของจีนประมาณสี่หมื่นปีที่ผ่านมาคนที่พูดภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน (เกิดในประเทศจีนและไต้หวัน) ของเริ่มจะไหลลงสู่ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เกาะ ในฟิลิปปินส์และหมู่เกาะมลายูอินโดนีเซีย โยกย้ายนี้พลัดถิ่น หรือดูดคนเดิม คนอาจมีความเกี่ยวข้องกับกลุ่มในออสเตรเลียและนิวกินี ภาษาที่พูดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อินซูลาร์วันนี้เกือบทั้งหมดเป็นของตระกูลออสโตรนีเซียนลักษณะเด่นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีหลาย ๆ คนได้ปรับสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น ในเวลา premodern nomadic หลายกลุ่มอาศัยอยู่อย่างถาวรในเรือขนาดเล็ก และถูกเรียกว่า laut แซงค์ หรือทะเลคน ป่าลึกมีกลุ่มเจอมากมาย และชนเผ่าภายในบ้านรวม headhunters รุนแรง ในบางส่วนของหมู่เกาะอินโดนีเซียตะวันออก มีแล้งยาวนาน ผลของปาล์ม lontar เป็นอาหารหลัก ในพื้นที่อื่น ๆ มันสาคู บนแผนที่อุดมสมบูรณ์ของ Java และแผ่นดินใหญ่ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพิ่มขึ้นประจำชุมชนชลประทานข้าว ตามชาย ซึ่งมีน้อยเหมาะสำหรับการเกษตรเนื่องจากป่าชายเลนหนองน้ำ ประมงและการค้ามีอาชีพหลัก เนื่องจากปัจจัยคือประชากรต่ำ การมาสายของศาสนาโลก ขาดความเป็นเมือง โคตรผ่านบรรทัดทั้งชาย และหญิง — ผู้หญิงในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยทั่วไปจะเห็นเป็นมากเท่ากับคนที่ในพื้นที่ใกล้เคียงเช่นจีนและอินเดียเริ่มเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมมีผลต่อเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประมาณพันสองปีที่ผ่านมา มีอิทธิพลมาจากสองทิศทาง จีนขยายตัวจากแม่น้ำแยงซีในที่สุดนำไปสู่อาณานิคมของเวียดนาม ควบคุมจีนสิ้นสุดอย่างถาวรใน 1427 แต่ปรัชญา Confucian มีอิทธิพลยั่งยืนเมื่อเวียดนามกลายเป็นอิสระ พระพุทธศาสนาและ Taoism ถึงเวียดนามทางจีน ในส่วนเหลือของแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และบริเวณตะวันตกของหมู่เกาะมาเลย์อินโดนีเซีย ขยายค้าข้ามอ่าวเบงกอลหมายถึง อิทธิพลอินเดียได้ชัดเจนยิ่งขึ้น อิทธิพลเหล่านี้ได้ชัดเจนที่สุดเมื่อประชากรแย่ ๆ ขนาดใหญ่ได้หมั้นในการเติบโตยามข้าว ภาคเหนือเวียดนาม กัมพูชา ไทย พม่า Java และบาหลี ผู้ปกครองและเด็กในพื้นที่เหล่านี้ผู้นำศาสนาฮินดูหรือพุทธศาสนาในรูปแบบส่งเสริมวัฒนธรรมที่รวมความคิดนำเข้ากับลักษณะของสังคมท้องถิ่นความแตกต่างในสภาพแวดล้อมทางกายภาพมีผลกระทบโครงสร้างทางการเมืองที่ได้รับการพัฒนาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เมื่อคนถูก nomadic หรือกึ่ง nomadic ได้ยากที่จะสร้างระบบควบคุมถาวร มี bureaucracies มีเสถียรภาพและฐานภาษีที่เชื่อถือได้ ชนิดนี้รัฐพัฒนาเฉพาะในพื้นที่มีประชากรชำระ เช่นราบปลูกข้าวที่ใหญ่ของแผ่นดินใหญ่และจาวา อย่างไรก็ตาม แม้จะมีประสิทธิภาพที่สุดของอเมริกาเหล่านี้พบได้ยากที่จะขยายอำนาจของพวกเขาในไฮแลนด์ไกลและเกาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไลฟ์สไตล์การดำรงชีวิตและการดำรงชีวิตคุณลักษณะที่โดดเด่นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้คือความหลากหลายทางวัฒนธรรมของตน หกพันภาษาพูดในโลกปัจจุบันที่ประมาณพันที่พบในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หลักฐานโบราณคดีวันมนุษย์อาศัยอยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประมาณล้านปีที่ผ่านมา แต่การย้ายถิ่นเข้ามาในภูมิภาคนี้ยังมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน ในช่วงเวลาที่กลุ่มชนเผ่าจากทางตอนใต้ของประเทศจีนย้ายเข้ามาอยู่ในพื้นที่ที่การตกแต่งภายในของแผ่นดินใหญ่ผ่านทางระบบแม่น้ำยาว ภาษาแผ่นดินใหญ่จะแบ่งออกเป็นสามครอบครัวที่สำคัญออสเตรียเอเซีย (เช่นกัมพูชาและเวียดนาม) ไท (เช่นไทยและลาว) และทิเบตพม่า (รวมทั้งภาษาที่สูงเช่นเดียวกับพม่า) ภาษาที่เป็นของครอบครัวเหล่านี้ยังสามารถพบได้ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศอินเดียจีน. รอบสี่พันปีที่ผ่านมาคนที่พูดภาษาที่เป็นของครอบครัว Austronesian (ที่มีต้นกำเนิดในภาคใต้ของจีนและไต้หวัน) เริ่มทยอยเข้ามาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะ ในประเทศฟิลิปปินส์และหมู่เกาะมลายูอินโดนีเซียโยกย้ายนี้ย้ายหรือถูกดูดซึมที่อาศัยอยู่เดิมที่อาจจะได้รับการที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มในประเทศออสเตรเลียและนิวกีนี เกือบทุกภาษาที่พูดในโดดเดี่ยวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในวันนี้อยู่ในครอบครัว Austronesian. คุณลักษณะที่โดดเด่นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นคนที่แตกต่างกันมีการปรับสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น ในช่วงเวลา premodern กลุ่มเร่ร่อนหลายอย่างถาวรอาศัยอยู่ในเรือขนาดเล็กและเป็นที่รู้จักกัน laut ลิงหรือคนทะเล ป่าลึกอยู่ที่บ้านกับกลุ่มขนาดเล็กจำนวนมากที่หลงทางและชนเผ่านี้ยังรวมถึงการตกแต่งภายใน Headhunters รุนแรง ในบางส่วนของหมู่เกาะทางตะวันออกของอินโดนีเซียที่มีฤดูแล้งนานผลไม้ของ lontar ปาล์มเป็นอาหารหลัก; ในพื้นที่อื่น ๆ ก็คือสาคู ในแผนความอุดมสมบูรณ์ของชวาและแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประจำชุมชนปลูกข้าวในเขตชลประทาน; ตามชายฝั่งที่มีความเหมาะสมเพื่อการเกษตรน้อยเพราะโกงกางตกปลาและการค้าเป็นอาชีพหลัก เนื่องจากจำนวนของประชากรปัจจัยต่ำมาถึงช่วงปลายของศาสนาโลกขาดกลายเป็นเมืองโคตรผ่านทั้งชายและหญิงสายผู้หญิงในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จะเห็นโดยทั่วไปเป็นกันมากขึ้นกับคนที่อยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงเช่นจีนและ อินเดีย. การเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมที่เริ่มส่งผลกระทบต่อเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประมาณสองพันปีที่ผ่านมาที่มีอิทธิพลมาจากสองทิศทาง การขยายตัวของจีนทางตอนใต้ของแม่น้ำแยงซีในที่สุดก็นำไปสู่การล่าอาณานิคมของเวียดนาม การควบคุมของจีนก็จบลงอย่างถาวรใน 1427 แต่ปรัชญาขงจื้อมีอิทธิพลยาวนานเมื่อเวียดนามกลายเป็นอิสระ ศาสนาพุทธและเต๋าก็มาถึงเวียดนามผ่านทางประเทศจีน ในส่วนที่เหลือของแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้และในพื้นที่ทางตะวันตกของหมู่เกาะมลายูอินโดนีเซียขยายการค้าข้ามอ่าวเบงกอลหมายถึงอิทธิพลของอินเดียได้เด่นชัดมากขึ้น อิทธิพลเหล่านี้เป็นที่เห็นได้ชัดมากที่สุดเมื่อประชากรขนาดใหญ่อยู่ประจำที่มีส่วนร่วมในการปลูกข้าวในเขตชลประทานที่เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับภาคเหนือของเวียดนามกัมพูชา, ไทย, พม่า, Java และบาหลี ผู้ปกครองและสนามในพื้นที่เหล่านี้ซึ่งเป็นลูกบุญธรรมศาสนาฮินดูหรือรูปแบบของพุทธศาสนาการส่งเสริมวัฒนธรรมซึ่งนำเข้ารวมกันคิดกับทุกด้านของสังคมท้องถิ่น. ความแตกต่างในสภาพแวดล้อมทางกายภาพได้รับผลกระทบโครงสร้างทางการเมืองที่พัฒนาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เมื่อคนเร่ร่อนหรือกึ่งเร่ร่อนมันเป็นเรื่องยากที่จะสร้างระบบการปกครองถาวรธิปไตยที่มีเสถียรภาพและฐานภาษีที่เชื่อถือได้ ชนิดของรัฐนี้ได้รับการพัฒนาเฉพาะในพื้นที่ที่มีประชากรตัดสินเช่นที่ราบปลูกข้าวใหญ่ของแผ่นดินใหญ่และชวา อย่างไรก็ตามถึงแม้จะมีประสิทธิภาพมากที่สุดของรัฐเหล่านี้พบว่ามันยากที่จะขยายอำนาจของพวกเขาเป็นที่ราบสูงและหมู่เกาะที่ห่างไกล