Wales has been inhabited by modern

Wales has been inhabited by modern humans for at least 29,000 years.[17] Continuous human habitation dates from the end of the last ice age, between 12,000 and 10,000 years before present (BP), when Mesolithic hunter-gatherers from central Europe began to migrate to Great Britain. At that time sea levels were much lower than today, and the shallower parts of what is now the North Sea were dry land. The east coast of present day England and the coasts of present day Denmark, Germany and the Netherlands were connected by the former landmass known as Doggerland, forming the British Peninsula on the European mainland. Wales was free of glaciers by about 10,250 BP, the warmer climate allowing the area to become heavily wooded. The post-glacial rise in sea level separated Wales and Ireland, forming the Irish Sea. Doggerland was submerged by the North Sea and, by 8,000 BP, the British Peninsula had become an island.[18][19] By the beginning of the Neolithic (c. 6,000 BP) sea levels in the Bristol Channel were still about 33 feet (10 metres) lower than today.[20][21][22] John Davies has theorised that the story of Cantre'r Gwaelod's drowning and tales in the Mabinogion, of the waters between Wales and Ireland being narrower and shallower, may be distant folk memories of this time.[23]

Neolithic colonists integrated with the indigenous people, gradually changing their lifestyles from a nomadic life of hunting and gathering, to become settled farmers about 6,000 BP – the Neolithic Revolution.[23][24] They cleared the forests to establish pasture and to cultivate the land, developed new technologies such as ceramics and textile production, and built cromlechs such as Pentre Ifan, Bryn Celli Ddu and Parc Cwm long cairn between about 5,800 BP and 5,500 BP.[25][26][27][28] In common with people living all over Great Britain, over the following centuries the people living in what was to become known as Wales assimilated immigrants and exchanged ideas of the Bronze Age and Iron Age Celtic cultures. According to John T. Koch and others, Wales in the Late Bronze Age was part of a maritime trading-networked culture that also included the other Celtic nations, England, France, Spain and Portugal where Celtic languages developed.[29][30][31][32] This view, sometimes called "Atlantic-Celtic", stands against the view that the Celtic languages have their origins further east with the Hallstatt culture.[33] By the time of the Roman invasion of Britain the area of modern Wales had been divided among the tribes of the Deceangli, Ordovices, Cornovii, Demetae and Silures for centuries.[23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลส์ได้อาศัย โดยมนุษย์สมัยใหม่อย่างน้อย 29,000 ปี [17] มนุษย์อาศัยอยู่ต่อเนื่องวันจากจุดสิ้นสุดของยุคน้ำแข็งครั้งสุดท้าย ระหว่าง 10,000 ถึง 12,000 ปีก่อนปัจจุบัน (BP), เมื่อ hunter-gatherers Mesolithic จากยุโรปกลางเริ่มโยกย้ายไปยังสหราชอาณาจักร ในเวลานั้น ระดับน้ำทะเลต่ำกว่าวันนี้ และส่วนลึกของทะเลเหนือมีแผ่นดินแห้ง ฝั่งตะวันออกของวันปัจจุบันอังกฤษและชายฝั่งของวันปัจจุบันเดนมาร์ก เยอรมนี และเนเธอร์แลนด์ถูกเชื่อมต่อ ด้วยทะเลสาบเดิมเรียกว่า Doggerland การขึ้นรูปของคาบสมุทรของอังกฤษบนแผ่นดินใหญ่ยุโรป เวลส์เป็นฟรีของธารน้ำแข็ง โดยประมาณ 10, 250 BP สภาพภูมิอากาศอบอุ่นช่วยให้บริเวณที่เป็นป่าอย่างหนัก เพิ่มขึ้นในระดับน้ำทะเลน้ำแข็งหลังคั่นเวลส์และไอร์แลนด์ ขึ้นรูปทะเลไอริช Doggerland ถูกจมอยู่ใต้น้ำทะเลเหนือ และ โดย 8,000 BP คาบสมุทรอังกฤษเป็น เกาะ [18] [19] โดยจุดเริ่มต้นของยุคหินใหม่ที่ (c. 6,000 BP) ระดับน้ำทะเลในช่อง Bristol ได้ต่ำกว่าปัจจุบันยังคงประมาณ 33 ฟุต (10 เมตร) [20] [21] [22] จอห์นเดวีส์ได้ theorised ว่าเรื่องของจม Cantre'r Gwaelod และนิทานใน Mabinogion ของน้ำระหว่างเวลส์และไอร์แลนด์ที่แคบ และตื้น ขึ้น อาจเป็นความทรงจำพื้นบ้านไกลครั้งนี้ [23]Neolithic colonists integrated with the indigenous people, gradually changing their lifestyles from a nomadic life of hunting and gathering, to become settled farmers about 6,000 BP – the Neolithic Revolution.[23][24] They cleared the forests to establish pasture and to cultivate the land, developed new technologies such as ceramics and textile production, and built cromlechs such as Pentre Ifan, Bryn Celli Ddu and Parc Cwm long cairn between about 5,800 BP and 5,500 BP.[25][26][27][28] In common with people living all over Great Britain, over the following centuries the people living in what was to become known as Wales assimilated immigrants and exchanged ideas of the Bronze Age and Iron Age Celtic cultures. According to John T. Koch and others, Wales in the Late Bronze Age was part of a maritime trading-networked culture that also included the other Celtic nations, England, France, Spain and Portugal where Celtic languages developed.[29][30][31][32] This view, sometimes called "Atlantic-Celtic", stands against the view that the Celtic languages have their origins further east with the Hallstatt culture.[33] By the time of the Roman invasion of Britain the area of modern Wales had been divided among the tribes of the Deceangli, Ordovices, Cornovii, Demetae and Silures for centuries.[23]