Literature (e.g. Kutsch and Hall, 2

Literature (e.g. Kutsch and Hall, 2005) indicates that knowledge of the risks does not automatically imply that this knowledge is used for managing those risks. Over the last decade, there appears to have been a growing interest in the development of new methodologies for the management of IT projects, such as e.g. Agile (see e.g. Schwaber and Beedle, 2002) and RUP (see e.g. Kruchten, 2004). These methodologies address issues such as user participation, management buy-in, and user buy-in in a more extensive manner than the traditional project management methodologies. The knowledge obtained by adopting the evaluation approach to risk management may have influenced, or may even have facilitated the development of these new methodologies. Furthermore, the knowledge of the risks generated by the evaluation approach to risk management may have found its way into new or updated questionnaires that are used during risk identification sessions.
The management approach generally considers risk management as a process consisting of well defined steps of identification, analysis, response, monitoring, and control. Only two papers report some positive impact of risk management activities on issues such as a timely project
delivery, the estimations of the resources required to perform a task, and the number of task failures. All other papers remain implicit about the contribution to project success, assuming that the well defined steps are taken, and that they contribute to project success in one or another way. Less is known, however, about what happens inside the risk management process; what risk management
practices are used within a project, which stakeholders are participating in these practices, how these risk management practices influence stakeholders, and how do these practices influence project success? These are relevant questions, to which the risk management approach so far has not provided satisfactory answers, and neither does it give a truthful representation of how stakeholders actuall

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Literature (e.g. Kutsch and Hall, 2005) indicates that knowledge of the risks does not automatically imply that this knowledge is used for managing those risks. Over the last decade, there appears to have been a growing interest in the development of new methodologies for the management of IT projects, such as e.g. Agile (see e.g. Schwaber and Beedle, 2002) and RUP (see e.g. Kruchten, 2004). These methodologies address issues such as user participation, management buy-in, and user buy-in in a more extensive manner than the traditional project management methodologies. The knowledge obtained by adopting the evaluation approach to risk management may have influenced, or may even have facilitated the development of these new methodologies. Furthermore, the knowledge of the risks generated by the evaluation approach to risk management may have found its way into new or updated questionnaires that are used during risk identification sessions.The management approach generally considers risk management as a process consisting of well defined steps of identification, analysis, response, monitoring, and control. Only two papers report some positive impact of risk management activities on issues such as a timely projectจัดส่ง การประเมินทรัพยากรที่จำเป็นในการทำงาน และจำนวนของความล้มเหลวของงาน เอกสารอื่น ๆ ทั้งหมดยังคงอยู่นัยเกี่ยวกับสัดส่วนความสำเร็จของโครงการ สมมติว่ามีดำเนินขั้นตอนที่กำหนดไว้ และ ที่จะนำไปสู่ความสำเร็จโครงการหนึ่ง หรืออีกวิธี น้อยเป็นที่รู้จักกัน อย่างไรก็ตาม เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายในกระบวนการบริหารความเสี่ยง เสี่ยงอะไรวิธีใช้ภายในโครงการ ที่มีส่วนได้เสียมีส่วนร่วมในการปฏิบัติเหล่านี้ วิธีปฏิบัติการจัดการความเสี่ยงเหล่านี้มีผลเสีย และไรความสำเร็จโครงการอิทธิพลเหล่านี้ปฏิบัติ นี่คือคำถามที่เกี่ยวข้อง ซึ่งวิธีการบริหารความเสี่ยงจนไม่ได้เตรียมคำตอบที่น่าพอใจ และไม่ได้ให้การนำเสนอวิธีสุจริตใจเสีย actuall

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วรรณกรรม (เช่น Kutsch และฮอลล์, 2005) แสดงให้เห็นความรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงที่ไม่ได้หมายความโดยอัตโนมัติที่ความรู้นี้จะใช้สำหรับการจัดการความเสี่ยงเหล่านั้น กว่าทศวรรษที่ผ่านมามีปรากฏว่าได้รับความสนใจเพิ่มมากขึ้นในการพัฒนาวิธีการใหม่ในการบริหารจัดการของโครงการด้านไอทีเช่นเช่นเปรียว (ดูเช่น Schwaber และบีเดิ, 2002) และโฟโต้ (ดูเช่น Kruchten, 2004) วิธีการเหล่านี้อยู่ในประเด็นต่าง ๆ เช่นการมีส่วนร่วมของผู้ใช้, การจัดการการซื้อในและผู้ซื้อในในลักษณะที่กว้างขวางมากขึ้นกว่าวิธีการบริหารจัดการโครงการแบบดั้งเดิม ความรู้ที่ได้จากการใช้วิธีการประเมินผลการบริหารความเสี่ยงอาจมีอิทธิพลหรืออาจจะมีการอำนวยความสะดวกในการพัฒนาวิธีการใหม่เหล่านี้ นอกจากความรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกิดจากวิธีการประเมินผลการบริหารความเสี่ยงอาจจะพบทางลงแบบสอบถามใหม่หรือปรับปรุงที่ใช้ในระหว่างการประชุมการระบุความเสี่ยง
แนวทางการจัดการทั่วไปพิจารณาการบริหารความเสี่ยงเป็นกระบวนการที่ประกอบด้วยขั้นตอนที่กำหนดไว้อย่างดีของประชาชน การวิเคราะห์การตอบสนองต่อการตรวจสอบและควบคุม เพียงสองเอกสารรายงานผลกระทบทางบวกบางส่วนของกิจกรรมการบริหารความเสี่ยงในประเด็นต่าง ๆ เช่นโครงการทันเวลา
การส่งมอบการประมาณการของทรัพยากรที่จำเป็นในการดำเนินงานและจำนวนของความล้มเหลวของงาน ทั้งหมดเอกสารอื่น ๆ ยังคงอยู่นัยเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมในโครงการความสำเร็จสมมติว่าขั้นตอนที่กำหนดไว้อย่างดีจะได้รับและที่พวกเขามีส่วนร่วมในโครงการที่ประสบความสำเร็จในหนึ่งหรืออีกวิธีหนึ่งที่ น้อยเป็นที่รู้จักกัน แต่เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายในกระบวนการบริหารความเสี่ยง สิ่งที่การบริหารความเสี่ยง
การปฏิบัติที่ถูกนำมาใช้ในโครงการผู้มีส่วนได้เสียที่มีส่วนร่วมในการปฏิบัติเหล่านี้, วิธีการเหล่านี้การบริหารความเสี่ยงที่มีอิทธิพลต่อผู้มีส่วนได้เสียและวิธีการทำแนวทางปฏิบัติเหล่านี้มีผลต่อความสำเร็จของโครงการ? เหล่านี้เป็นคำถามที่เกี่ยวข้องซึ่งแนวทางการบริหารความเสี่ยงเพื่อให้ห่างไกลไม่ได้ให้คำตอบที่น่าพอใจและไม่ไม่ได้ให้การแสดงที่เป็นจริงของวิธีการที่ผู้มีส่วนได้เสีย actuall

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วรรณคดี ( เช่นคุดช์และ Hall , 2005 ) พบว่า ความรู้ของความเสี่ยงไม่ได้โดยอัตโนมัติหมายความว่าความรู้นี้จะใช้สำหรับการจัดการกับความเสี่ยงดังกล่าว กว่าทศวรรษที่ผ่านมา ปรากฎว่าได้รับความสนใจมากขึ้นในการพัฒนาวิธีการใหม่สำหรับการจัดการของโครงการ เช่น เช่น ว่องไว ( ดูเช่น schwaber บีเดิลยอดและ 2002 ) และรูป ( ดู เช่น kruchten , 2004 )วิธีการแก้ไขปัญหาเหล่านี้ เช่น การมีส่วนร่วมของผู้ใช้ จัดการซื้อ และผู้ซื้อในลักษณะที่กว้างขวางมากขึ้นกว่าเดิม โครงการการจัดการวิธีการ ความรู้ที่ได้จากการใช้การประเมินผลการจัดการความเสี่ยงที่อาจมีอิทธิพล หรืออาจมีความสะดวกในการพัฒนาวิธีการใหม่เหล่านี้ นอกจากนี้ความรู้ของความเสี่ยงที่เกิดขึ้นจากการประเมินการจัดการความเสี่ยงที่อาจได้พบวิธีการเป็นใหม่ หรือปรับปรุงเครื่องมือที่ใช้ระหว่างการประชุมความเสี่ยง .
การจัดการเชิงบริหารความเสี่ยงโดยทั่วไปจะพิจารณาเป็นขั้นตอนประกอบด้วยขั้นตอนที่ชัดเจนของประชาชน การควบคุม การวิเคราะห์ การตรวจสอบ และเพียงสองเอกสารรายงานบางผลกระทบของกิจกรรมบริหารความเสี่ยงในประเด็นดังกล่าวเป็นโครงการส่ง
ทันเวลา การประมาณทรัพยากรที่ต้องใช้ในการดําเนินงานและจำนวนของความล้มเหลวของงาน เอกสารอื่น ๆทั้งหมดยังคงอยู่นัยเกี่ยวกับผลงานความสำเร็จของโครงการที่กำหนดไว้เป็นอย่างดี สมมติว่า เป็นขั้นตอนที่ถ่ายและพวกเขามีส่วนร่วมในความสำเร็จของโครงการในหนึ่ง หรืออีกวิธีหนึ่ง น้อยเป็นที่รู้จักกัน แต่เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายในกระบวนการบริหารความเสี่ยง ; สิ่งที่การบริหาร
เสี่ยงใช้ภายในโครงการ ซึ่งผู้เกี่ยวข้องมีส่วนร่วมในการปฏิบัติเหล่านี้ วิธีการเหล่านี้และความเสี่ยงด้านการปฏิบัติต่อผู้มีส่วนได้เสีย และทำไมการปฏิบัติเหล่านี้มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของโครงการ ?เหล่านี้เป็นคำถามที่เกี่ยวข้อง ซึ่งการบริหารความเสี่ยงแบบจนไม่ได้ให้คำตอบที่น่าพอใจ และไม่ทำให้การแสดงจริงของผู้มีส่วนได้เสียค้นหา