BackgroundDespite declining morbidi

Background
Despite declining morbidity and mortality related to malaria globally in the last ten years, malaria remains one of the major public health problems in Myanmar and a significant majorityof malaria cases were caused by Plasmodium falciparum[1,2]. The Greater Mekong Sub-region (GMS) is known as the epicenter of multi-drug resistant P. falciparum, and the presence of artemisinin resistant P. falciparum has been documented in Myanmar along with Cambodia and Vietnam. A gradual decline in the therapeutic efficacy of common artemisinin-based combination therapy [3] and the evidence of artemisinin resistance in the regions of Myanmar bordering Thailand [4], led to the endorsement of Myanmar Artemisinin Resistance Containment (MARC) strategy by World Health Organization. The MARC strategy, implemented by eight implementing partners of the National Malaria Control Program (NMCP) [5], focuses on the mobile migrant populations, with a major emphasis on improving access to vector control measures including personal protection, malaria diagnosis, antimalarial drugs and treatment.

The mobile populations are at an increased risk of exposure to malaria, and it is highly suspected that they are more likely than other groups to carry and spread resistant parasites [6]. In Myanmar a mobile migrant aggregate may comprise workers as well as their families including children, and seasonal migrants may frequently move from one place to the other, with a prolonged interval at times, based on the availability of work and/or security of their livelihoods [7,8]. The nature of their life style hampers with the acquisition of adequate health information and access to quality health care, placing them at a high risk of substandard drug, late diagnosis, inadequate treatment and insufficient follow up, all of which are considered to be contributing factors to the development of drug resistant malaria [9,10]. In addition, the acceptability of and compliance to antimalarial drug treatment may be influenced by different socio-economic factors and/or cultural and belief systems of the specific mobile group, as documented in Lao PDR and Cambodia [11]. There are no data, in our knowledge, describing the nature and distribution of mobile migrant populations along the southern border of Myanmar with Thailand (in Tanintharyi Region), and the structure and conditions of malaria interventions and health care facilities in the region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังแม้จะปฏิเสธ morbidity และการตายที่เกี่ยวข้องกับโรคมาลาเรียทั่วโลกใน 10 ปี มาลาเรียยังคงเป็นหนึ่งในปัญหาสำคัญในพม่า และกรณีมาลาเรียสำคัญ majorityof ได้เกิดจากเดียม falciparum [1, 2] เรียกว่าจุดศูนย์กลางของ P. falciparum ทนยาหลายอนุภูมิภาคแม่น้ำโขงมากขึ้น (GMS) และได้รับเอกสารของ artemisinin ทน P. falciparum ในพม่ากัมพูชาและเวียดนาม ค่อย ๆ ปรับลดประสิทธิภาพยาบำบัด artemisinin โดยรวมทั่วไป [3] และหลักฐานของความต้านทานของ artemisinin ในภูมิภาคของพม่าที่ล้อมรอบประเทศไทย [4], นำไปสลักหลังกลยุทธ์ต้านทานพม่า Artemisinin บรรจุ (มาร์ค) โดยองค์การอนามัยโลก กลยุทธ์มาร์ค ดำเนินการ โดยพันธมิตรแปดนำไปใช้ของชาติมาลาเรียควบคุมโปรแกรม (NMCP) [5], เน้นประชากรข้ามชาติเคลื่อน โดยเน้นหลักในการปรับปรุงถึงเวกเตอร์มาตรการควบคุมป้องกันส่วนบุคคล ตรวจหาเชื้อมาลาเรีย ยาป้องกันมาเลเรีย และรักษาThe mobile populations are at an increased risk of exposure to malaria, and it is highly suspected that they are more likely than other groups to carry and spread resistant parasites [6]. In Myanmar a mobile migrant aggregate may comprise workers as well as their families including children, and seasonal migrants may frequently move from one place to the other, with a prolonged interval at times, based on the availability of work and/or security of their livelihoods [7,8]. The nature of their life style hampers with the acquisition of adequate health information and access to quality health care, placing them at a high risk of substandard drug, late diagnosis, inadequate treatment and insufficient follow up, all of which are considered to be contributing factors to the development of drug resistant malaria [9,10]. In addition, the acceptability of and compliance to antimalarial drug treatment may be influenced by different socio-economic factors and/or cultural and belief systems of the specific mobile group, as documented in Lao PDR and Cambodia [11]. There are no data, in our knowledge, describing the nature and distribution of mobile migrant populations along the southern border of Myanmar with Thailand (in Tanintharyi Region), and the structure and conditions of malaria interventions and health care facilities in the region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาแม้จะมีการลดลงเจ็บป่วยและเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับโรคมาลาเรียทั่วโลกในช่วงสิบปีที่ผ่านมาโรคมาลาเรียยังคงเป็นหนึ่งในปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญในพม่าและ majorityof อย่างมีนัยสำคัญกรณีโรคมาลาเรียเกิดจากเชื้อ [1,2]
ลุ่มแม่น้ำโขงอนุภูมิภาค (GMS) เป็นที่รู้จักกันเป็นศูนย์กลางของ falciparum พีที่ดื้อยาหลายชนิดและการปรากฏตัวของ artemisinin ทนพี falciparum ที่ได้รับการบันทึกไว้ในพม่าพร้อมกับกัมพูชาและเวียดนาม ลดลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปในประสิทธิภาพการรักษาของการรักษาด้วยการรวมกัน artemisinin-based ที่พบบ่อย [3] และหลักฐานของความต้านทาน artemisinin ในภูมิภาคของประเทศพม่าที่มีพรมแดนติดประเทศไทย [4] ที่นำไปสู่การรับรองของพม่า Artemisinin ต้านทานบรรจุ (มาร์ค) กลยุทธ์โดย World สุขภาพ องค์กร กลยุทธ์ MARC ดำเนินการโดยแปดพันธมิตรการดำเนินการของโครงการควบคุมโรคมาลาเรียแห่งชาติ (NMCP) [5] มุ่งเน้นไปที่ประชากรอพยพมือถือที่มีความสำคัญที่สำคัญในการปรับปรุงการเข้าถึงเวกเตอร์มาตรการการควบคุมรวมทั้งการป้องกันส่วนบุคคลการวินิจฉัยโรคมาลาเรียยาต้านมาลาเรียและ การรักษา. ประชากรมือถือมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นจากการสัมผัสกับโรคมาลาเรียและมันก็เป็นที่น่าสงสัยอย่างมากว่าพวกเขาจะมีแนวโน้มมากกว่ากลุ่มอื่น ๆ ที่จะดำเนินการและการแพร่กระจายเชื้อปรสิตทน [6] ในพม่ารวมอพยพมือถืออาจรวมถึงคนงานเช่นเดียวกับครอบครัวของพวกเขารวมทั้งเด็กและผู้อพยพตามฤดูกาลบ่อยอาจย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีกที่มีช่วงเวลาเป็นเวลานานในช่วงเวลาที่ขึ้นอยู่กับความพร้อมของการทำงานและ / หรือความปลอดภัยของการดำรงชีวิตของพวกเขา [7,8] ธรรมชาติของวิถีชีวิตของพวกเขาหวายด้วยการซื้อกิจการของข้อมูลสุขภาพที่เพียงพอและการเข้าถึงคุณภาพการดูแลสุขภาพ, การวางพวกเขาที่มีความเสี่ยงสูงของยาเสพติดที่ต่ำกว่ามาตรฐานการวินิจฉัยล่าช้ารักษาไม่เพียงพอและติดตามไม่เพียงพอซึ่งทั้งหมดนี้จะถือว่าเป็นปัจจัยสำคัญ การพัฒนาของโรคมาลาเรียที่ทนต่อยาเสพติด [9,10] นอกจากนี้การยอมรับและปฏิบัติตามการรักษาด้วยยาต้านมาลาเรียอาจจะได้รับอิทธิพลจากปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคมที่แตกต่างกันและ / หรือทางวัฒนธรรมและระบบความเชื่อของกลุ่มมือถือที่เฉพาะเจาะจงเช่นการบันทึกไว้ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวและกัมพูชา [11] มีข้อมูลไม่อยู่ในความรู้ของเราอธิบายธรรมชาติและการกระจายตัวของประชากรข้ามชาติที่ถือตามแนวชายแดนทางตอนใต้ของประเทศพม่ากับไทย (Tanintharyi ในภูมิภาค) และโครงสร้างและเงื่อนไขของการแทรกแซงมาลาเรียและสิ่งอำนวยความสะดวกด้านการดูแลสุขภาพในภูมิภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะลดลงหลังการเจ็บป่วยและการตายที่เกี่ยวข้องกับโรคมาลาเรียทั่วโลกในสิบปีที่ผ่านมา โรคมาลาเรียยังคงเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญในพม่า และที่สำคัญส่วนใหญ่เกิดจากเชื้อพลาสโมเดียม มาลาเรียราย [ 1 , 2 ] โดยอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง ( GMS ) เป็นที่รู้จักในฐานะศูนย์กลางของเชื้อดื้อยาหลายหน้า ,และการปรากฏตัวของอาร์ทีมิซินินทนหน้าใหม่ได้รับการบันทึกไว้ในพม่า พร้อมกับ กัมพูชา และเวียดนาม ค่อยๆลดลงในประสิทธิภาพการรักษาของยา โดยทั่วไปการรักษา [ 3 ] และหลักฐานของอาร์ทีมิซินินต้านทานในพื้นที่ชายแดนไทยพม่า [ 4 ]นำไปสู่การรับรองของความต้านทานยาในพม่า ( มาร์ค ) กลยุทธ์ โดยองค์การอนามัยโลก กลยุทธ์มาร์ค ดำเนินการโดยพันธมิตรของแปดใช้โปรแกรมการควบคุมโรคมาลาเรียแห่งชาติ ( nmcp ) [ 5 ] , มุ่งเน้นไปที่ประชากรข้ามชาติมือถือ กับเน้นหลักในการปรับปรุงการเข้าถึงการควบคุมเวกเตอร์ มาตรการ ได้แก่ การป้องกัน การวินิจฉัยมาลาเรียส่วนบุคคลยาต้านมาลาเรียและการรักษา .

ประชากรมือถือมีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเปิดรับ มาลาเรีย และมันก็เป็นอย่างสูงที่สงสัยว่าพวกเขามีแนวโน้มมากกว่ากลุ่มอื่น ๆเพื่อดำเนินการ และแพร่กระจายป้องกันปรสิต [ 6 ] ในพม่ามีแรงงานรวมมือถืออาจประกอบด้วยคนรวมทั้งครอบครัวรวมทั้งเด็กและแรงงานตามฤดูกาลอาจบ่อย ย้ายจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกด้วยระยะเวลานานเวลา ขึ้นอยู่กับความพร้อมของงานและ / หรือความมั่นคงของวิถีชีวิตของพวกเขา [ 7 , 8 ) ลักษณะของสไตล์ชีวิตของพวกเขากระเช้ากับการเข้าซื้อกิจการของข้อมูลสุขภาพที่เพียงพอ และการเข้าถึงการดูแลสุขภาพที่มีคุณภาพ วางพวกเขาที่มีความเสี่ยงสูงของการวินิจฉัยการรักษาสายมาตรฐาน ไม่เพียงพอและไม่เพียงพอตามซึ่งทั้งหมดจะถือว่าเป็นปัจจัยที่เอื้อต่อการพัฒนายาต้านมาลาเรีย [ 9,10 ] นอกจากนี้ การยอมรับและการปฏิบัติตามการรักษายาต้านมาลาเรียอาจจะได้รับอิทธิพลจากปัจจัยทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรมและความเชื่อที่แตกต่างกัน และ / หรือ ระบบของกลุ่มโทรศัพท์มือถือโดยเฉพาะ ตามที่บันทึกไว้ในลาวและกัมพูชา [ 11 ] ไม่มีข้อมูล ความรู้ของเรา