The major production constraints ar

The major production constraints are rainfall variability, drought, submergence, and inherently low soil fertility. These constraints affect the different rice ecosystems to varying degrees and imply that the production systems are very vulnerable to climate change, which will exacerbate extreme climate events. Drought at the early vegetative phase and long-term deep flooding from the late vegetative phase to early ripening phase and weed competition are the most important production constraints in the deepwater ecosystem. Drought and poor soil fertility affect upland systems the most.
In irrigated ecosystems, production constraints are generally not related to climatic factors but to biotic factors such as pests and diseases. Water scarcity in the dry season is another important constraint in irrigated environments.
Stagnating yield is both a short-term and long-term problem. Mean rice yields nationally for the last 10 years were almost constant, ranging from 2.8 to 2.9 t/ha.
Labor shortages during peak periods because of better employment opportunities in urban areas are a further constraint, especially in the central region, where industrial employment is higher. However, this constraint is partly being solved through mechanization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ จำกัด การผลิตที่สำคัญคือความแปรปรวนของปริมาณน้ำฝนแล้งน้ำท่วมและความอุดมสมบูรณ์ของดินต่ำโดยเนื้อแท้ ข้อ จำกัด เหล่านี้ส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศของนาข้าวที่แตกต่างกันเพื่อองศาที่แตกต่างและบ่งบอกว่าระบบการผลิตที่มีความเสี่ยงมากที่จะเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศซึ่งจะทำให้รุนแรงรุนแรงยิ่งขึ้น ภัยแล้งที่เฟสพืชต้นและระยะยาวน้ำท่วมลึกจากขั้นตอนปลายพืชถึงช่วงต้นสุกและการแข่งขันวัชพืชมีข้อ จำกัด การผลิตที่สำคัญที่สุดในระบบนิเวศน้ำลึก ภัยแล้งและความอุดมสมบูรณ์ของดินที่ไม่ดีส่งผลกระทบต่อระบบที่สูงที่สุด.
ในระบบนิเวศชลประทานข้อ จำกัด การผลิตมักจะไม่เกี่ยวข้องกับปัจจัยภูมิอากาศ แต่ปัจจัยทางชีววิทยาเช่นศัตรูพืชและโรค การขาดแคลนน้ำในฤดูแล้งก็เป็นอีกหนึ่งข้อ จำกัด ที่สำคัญในสภาพแวดล้อมชลประทาน.
อัตราผลตอบแทนที่ซบเซาเป็นทั้งระยะสั้นและปัญหาระยะยาว หมายความว่าผลผลิตข้าวทั่วประเทศในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาค่อนข้างคงที่ตั้งแต่ 2.8-2.9 ตัน / เฮกตาร์.
การขาดแคลนแรงงานในช่วงฤดูกาลท่องเที่ยวที่ดีกว่าเพราะโอกาสการจ้างงานในพื้นที่เขตเมืองเป็นข้อ จำกัด ต่อไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคกลางที่การจ้างงานอุตสาหกรรม สูงกว่า อย่างไรก็ตามข้อ จำกัด นี้เป็นส่วนหนึ่งที่ได้รับการแก้ไขผ่านการใช้เครื่องจักรกล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาการผลิตหลักคือความแปรปรวน ฝนแล้ง น้ำ และดินมีความอุดมสมบูรณ์ต่ำ โดยเนื้อแท้ . ปัญหาเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศต่าง ๆและข้าวรุนแรง แสดงให้เห็นว่า ระบบการผลิต มี ความ เสี่ยง ต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ซึ่งจะส่งผลให้สภาพภูมิอากาศที่รุนแรงภัยแล้งในช่วงต้นระยะยาวและลึกท่วมจากระยะต้นและระยะการสุกและสายการแข่งขันของวัชพืชเป็นส่วนสำคัญที่สุดในการผลิตปัญหาต่อระบบนิเวศ ภัยแล้งและความอุดมสมบูรณ์ของดิน จนส่งผลกระทบต่อระบบสูงที่สุด ชลประทาน
ในระบบนิเวศข้อจำกัดของการผลิตโดยทั่วไปจะไม่เกี่ยวข้องกับปัจจัยทางภูมิอากาศ แต่ปัจจัยทางชีวภาพ เช่น ศัตรูพืชและโรค ความขาดแคลนน้ำในฤดูแล้งก็เป็นอีกข้อจำกัดที่สำคัญในการเกษตรชลประทาน สภาพแวดล้อม
ซบเซาผลผลิตมีทั้งระยะสั้น และระยะยาวปัญหา หมายถึง ผลผลิตข้าวในประเทศสำหรับ 10 ปีที่ผ่านมาเกือบคงที่ ตั้งแต่ 2.8 ถึง 2.9
T / ฮาการขาดแคลนแรงงานในช่วงพีค เพราะโอกาสการจ้างงานที่ดีขึ้นในเขตเมืองมีการเพิ่มเติม โดยเฉพาะในภาคกลาง ซึ่งการจ้างงานในอุตสาหกรรมเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ข้อจำกัดนี้เป็นส่วนหนึ่งการแก้ไขผ่านกลไก .