Chapter 6 The Duchess and the Chesh

Chapter 6 The Duchess and the Cheshire Cat
Inside, a large, ugly woman sat with a baby in her arms. There was a cook by the fire and
there was food on the table. Near the fire, there was a large cat with a big smile. This smile
went from ear to ear on its face.
'I think that woman is the Duchess,' thought Alice.' Can girls speak to Duchesses ?' she
But the Duchess did not say anything to her, so Alice asked, ' Please, why is your cat
' Because it's a Cheshire Cat, that's why,' said the Duchess.
' So Cheshire Cats can smile. I didn't know that,' said Alice.
' You don't know much,' said the Duchess.
' That's not very polite,' thought Alice.
She started to say something. Suddenly, the cook threw a plate at the Duchess. The
Duchess didn't move. The cook threw more things - plates, cups, spoons. Some of them hit
the Duchess and the baby. The Duchess did nothing, but the baby started to cry. ' Oh, don't
throw things at the baby!' cried Alice.' You'll hit its pretty nose!'
' You be quiet, it isn't your baby!' the Duchess shouted. She began to sing to it. These
were the words of the song:
Be angry with your little boy, And hit him when he cries:
He has to know that he's a child, He's really not your
The cook sang the song too. When they finished, they sang it again. The Duchess started to
throw the baby up and down. At the end of the song, she threw the baby to Alice.
'Here, you can have it now,' she said. 'I have to get ready. I'm going to see the Queen.'
The cook threw another plate at the Duchess. It didn't hit her, but she left the room
♦
Alice looked at the baby. It was a strange little thing and not very pretty. She took it
outside.' I'll have to take this child away from here, or they'll kill it!' she thought. The baby
made a strange little sound and she looked at it again.
' Its nose is changing!' she cried. She looked at it very carefully. ' Its face is changing,
everything is changing! Oh! It's not a baby any more, it's a pig!'
It was very strange, but the baby was now a pig.
' What am I going to do with it ?' Alice thought. The pig made another, louder sound.
Alice put the little animal down and it ran happily away into the wood.
'It wasn't a pretty baby, but it's quite a pretty pig,' thought Alice.

♦
She looked round her and jumped. The Cheshire Cat was up in one of the trees. The Cat
smiled at Alice.
' It looks kind, but perhaps it will get angry. They all get angry in this place,' thought
Alice. So she spoke to it very politely. ' Cheshire Cat, dear,' she said.
The Cat's smile got bigger.
'Please, can you help me? I want to go somewhere new,' said Alice.
'Where do you want to go ?' asked the Cat.
' Somewhere different,' Alice said.
'Somewhere different,' repeated the Cat. It thought for a minute or two. Then it said,
'Walk that way and you'll come to a house. A man lives there. He makes hats and he's very
strange. We call him the "Mad Hatter".'
' But I don't want to meet a strange man,' said Alice.
The cat didn't answer her. It said,' Walk this way and you'll find the March Hare. He's
strange too.'
'But I told you, I don't want to meet strange animals.'
'Oh, you can't help that,' said the cat. 'We're all strange here. I'm strange. You're strange.'
' How do you know I'm strange ?' asked Alice.
' Of course you are,' the Cat said. 'Everybody's strange here. I'm very strange. I laugh
when I'm sad, and I cry when I'm happy. That's strange. Are you going to see the Queen
today?She's quite strange too.'
'I'd like to see the Queen,'Alice said, 'but I haven't got an invitation.'
'You'll see me in the Queen's garden,' said the Cheshire Cat, and vanished.
♦
'That's strange, but not very strange,' thought Alice. She waited for two minutes, and the
Cat came back again.
' What happened to the baby ?' it asked.
' It changed into a pig,' Alice said.
' I knew it!' said the Cat and vanished again.
Alice stayed under the tree for a short time. ' Perhaps it will come back again,' she
thought. But it didn't.
' I think I'll go and visit the March Hare,' said Alice. She started to walk to his home. After
some minutes, she heard a sound. She looked up, and there was the Cheshire Cat in a tree —
a different tree.
' Did you say " pig " ?' asked the Cat.
'Yes,' Alice answered. Then she said, 'Cheshire Cat, one minute you vanish and the next
minute you're there again. I don't like it.'
' I know,' said the cat. And this time it vanished quite slowly. First its body went, then its
legs. Then all of it vanished, and there was only its smile.
' There are a lot of cats without a smile, but a smile without a cat! Now that's very
strange!'Alice said. Slowly, the Cheshire Cat's smile vanished too, and Alice began to walk
again. She saw the March Hare's house through the trees. It was bigger than the Duchess's
house.
Alice ate some of the white mushrooms. She got bigger again. In a short time she was
about 60 centimetres high. She felt afraid, but walked t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 6 การดัชเชสและแมว Cheshire ภายใน ผู้หญิงเป็นใหญ่ เกลียดเสาร์กับทารกในอ้อมแขนของเธอ มีอาหาร ด้วยไฟ และ มีอาหารบนโต๊ะ ใกล้ไฟไหม้ มีแมวใหญ่ ด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มนี้ ไปหูหูของหน้า 'ผมคิดว่า ผู้หญิงที่เป็นดัชเชส คิดว่า อลิ.' หญิงสามารถพูดกับ Duchesses ?' เธอ แต่ดัชเชสไม่ได้พูดอะไรกับเธอ ดังนั้นอลิถาม, ' กรุณา ทำไมเป็นแมว 'เพราะมันเป็นแมว Cheshire ที่ กล่าวว่า ดัชเชส ' เพื่อแมว Cheshire สามารถยิ้ม ผมไม่ทราบที่ กล่าวว่า อลิ 'คุณไม่รู้ กล่าวว่า ดัชเชส 'ที่ไม่สุภาพ คิดอลิซ เธอเริ่มพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้น การทำอาหารโยนจานที่ดัชเชส การ ดัชเชสไม่ได้ย้าย ทำการโยนสิ่งที่เพิ่มเติม - จาน ถ้วย ช้อน บางคนตี ดัชเชสและเด็ก ดัชเชสยังไม่ได้ทำอะไร แต่เด็กเริ่มร้องไห้ ' โอ้ ไม่ โยนสิ่งที่ทารก!' ร้องไห้อลิซ ' คุณจะตีจมูกสวย!' 'คุณจะเงียบ ไม่ลูก ' ดัชเชสที่ตะโกน เธอเริ่มร้องเพลงได้ เหล่านี้ มีคำของเพลง: จะโกรธกับเด็กน้อยของคุณ และตีเขาเมื่อเขาร้องไห้: เขาได้รู้ว่า เขาเป็นลูก เขาไม่ได้จริง ๆ ของคุณ อาหารการร้องเพลงมากเกินไป เมื่อพวกเขาเสร็จแล้ว พวกเขาสร้างมันอีกครั้ง ดัชเชสแห่งเริ่ม โยนลูกขึ้นและลง ในตอนท้ายของเพลง เธอโยนทารกกับอลิซ 'ที่นี่ คุณสามารถมีได้ในขณะนี้ เธอกล่าวว่า ' มีการเตรียมการ ผมจะดูราชินี.' ทำการโยนจานอื่นที่ดัชเชส มันไม่ได้ตีเธอ แต่เธอทิ้งห้องไว้ ♦ อลิซดูทารก มันเป็นสิ่งเล็กน้อยแปลก และสวยมากไม่ เธอเอามัน นอกนั้น ' จะต้องนำเด็กออกไปจากที่นี่ หรือพวกเขาจะฆ่ามัน!' เธอคิดว่า ทารก ทำเสียงน้อยแปลกและเธอดูอีกด้วย 'จมูกของมันมีการเปลี่ยนแปลง ' ที่เธอร้องไห้ เธอดูอย่างระมัดระวังมากขึ้น ' มีการเปลี่ยนแปลงของใบหน้า ทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลง โอ้ ไม่เด็กอื่น ๆ มันเป็นหมู!' มันแปลกมาก แต่เด็กตอนนี้ หมู 'อะไรฉันจะทำได้หรือไม่' อลิซคิด หมูผู้อื่น เสียงดัง อลิใส่สัตว์น้อยลง และขับรถอย่างมีความสุขไปเป็นไม้ 'ไม่สวยเด็ก แต่มันเป็นหมูค่อนข้างสวย คิดอลิซ ♦ เธอมองไปรอบเธอ และเพิ่มขึ้น แมว Cheshire ถูกขึ้นต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่ง แมว ยิ้มที่อลิซ ' ดูดี แต่บางทีมันจะได้รับโกรธ พวกเขาได้รับโกรธในสถานที่นี้ คิด อลิ ดังนั้น เธอพูดให้มันสุภาพมาก 'Cheshire Cat รัก เธอกล่าวว่า แมวยิ้มได้ใหญ่ ' กรุณา คุณสามารถช่วยฉัน อยากไปสถานที่ใหม่ ๆ กล่าวว่า อลิ 'ที่คุณต้องการไปหรือไม่' ถามแมว 'ที่แตกต่าง อลิกล่าว 'ที่แตกต่างกัน อากาศ' ซ้ำแมว มันคิดเป็นนาทีหรือสอง กล่าวแล้ว ' เดินวิธีนี้ และคุณจะมาที่บ้าน คนมีชีวิตอยู่ เขาทำให้หมวก และเขา แปลก เราเรียกเขา "บ้า Hatter" .' 'แต่ไม่ต้องการตอบสนองคนแปลก กล่าวว่า อลิ แมวไม่ได้ตอบเธอ มันกล่าวว่า เดินทางนี้ แล้วคุณจะพบกระต่ายมีนาคม เขาเป็น แปลกเกินไป.' 'แต่ฉันบอกคุณ ฉันไม่ต้องการพบสัตว์แปลก' 'โอ้ คุณไม่สามารถช่วยที่ กล่าวว่า แมว ' เราอยู่แปลกทั้งหมดที่นี่ ผมแปลก คุณแปลก.' 'คุณรู้ผมแปลกอย่างไร' ถามอลิ 'แน่นอนว่า แมวกล่าวว่า ' ทุกคนนี่แปลก ผมแปลกมาก ฉันหัวเราะ เมื่อเศร้า และฉันร้องไห้เมื่อผมมีความสุข ผิดปกติได้ คุณกำลังดูราชินี วันนี้ เธอจะค่อนข้างแปลกเกินไป.' 'อยากจะเห็นพระราชินี อลิกล่าวว่า 'แต่ผมยังไม่ได้รับเชิญ ' 'คุณจะเห็นฉันในสวนของพระราชินี กล่าวว่า แมวเชชเชอร์ และศาสดา ♦ 'ที่แปลก แต่ไม่ แปลกมาก คิดว่า อลิ เธอรอสองนาที และ แมวมาอีก 'ทารกเกิดอะไรขึ้น' มันถาม 'จะเปลี่ยนเป็นหมู อลิกล่าว 'ฉันรู้มัน ' กล่าวว่า แมว และไหลอีกครั้ง อลิพักใต้ต้นไม้เป็นเวลาสั้น ๆ 'บางทีก็จะกลับมาอีกครั้ง เธอ คิดว่า แต่ไม่ได้ 'ฉันคิดว่า ฉันจะไป และเยี่ยมชมกระต่ายมีนาคม อลิกล่าว เธอเริ่มเดินที่บ้านของเขา หลังจากที่บางนาที เธอได้ยินเสียง เธอมองขึ้น และมีแมว Cheshire ต้น — ต้นไม้ต่าง ๆ 'นะ "หมู" ' ถามแมว 'ใช่ อลิตอบ เธอกล่าว ว่า, ' Cheshire Cat หนึ่งนาทีที่คุณหายไปและต่อไป นาทีที่คุณมีอีกครั้ง ไม่ชอบ.' 'ฉันรู้ว่า กล่าวว่า แมว และเวลานี้มันหายไปค่อนข้างช้า ร่างกายครั้งแรก แล้วมัน ขา แล้ว ทั้งหมดของมันไหล และมีรอยยิ้มที่เป็น ' มีจำนวนมากของแมวไม่มีรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มไม่ มีแมว ตอนนี้ ที่เป็นมาก แปลก!' อลิกล่าว ช้า รอยยิ้มของแมว Cheshire ไหลเกินไป และอลิซเริ่มเดิน อีกครั้ง เธอเห็นบ้านของกระต่ายมีนาคมผ่านต้นไม้ มันก็ใหญ่กว่าของดัชเชส บ้าน อลิซกินส่วนเห็ดขาว เธอมีขนาดใหญ่กว่าอีก ในระยะเวลาอันสั้น ประมาณ 60 เซนติเมตรสูง เธอรู้สึกกลัว แต่เดิน t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 6 ดัชเชสและแมวเชสเชียร์
ภายในที่มีขนาดใหญ่ผู้หญิงที่น่าเกลียดนั่งอยู่กับลูกน้อยในอ้อมแขนของเธอ มีการปรุงอาหารด้วยไฟถูกและ
มีอาหารบนโต๊ะ ใกล้ไฟมีแมวขนาดใหญ่ที่มีรอยยิ้มขนาดใหญ่ รอยยิ้มนี้
เดินออกมาจากหูถึงหูบนใบหน้าของมัน.
'ผมคิดว่าผู้หญิงเป็นดัชเชส' คิดว่าอลิซ. ' สาว ๆ สามารถพูดคุยกับดัชเชส? เธอ
แต่ดัชเชสไม่ได้พูดอะไรกับเธอเพื่อให้อลิซถาม 'กรุณาทำไมแมวของคุณ
' เพราะมันเป็นแมวเชสเชียร์ว่าทำไม 'ดัชเชสกล่าวว่า.
' ดังนั้นเชสเชียร์แมวสามารถยิ้ม ผมไม่ทราบว่า 'อลิซกล่าว.
' คุณไม่ได้รู้มาก 'ดัชเชสกล่าวว่า.
' ที่ไม่สุภาพมาก 'คิดว่าอลิซ.
เธอเริ่มที่จะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นปรุงอาหารโยนจานที่ดัชเช
ดัชเชสไม่ได้ย้าย ปรุงอาหารโยนสิ่งที่มากขึ้น - จาน, ถ้วย, ช้อน บางส่วนของพวกเขาตี
ดัชเชสและลูกน้อย ดัชเชสไม่ได้ทำอะไร แต่ทารกเริ่มร้องไห้ 'โอ้ไม่
โยนสิ่งที่ทารก!' ร้องอลิซ. ' คุณจะตีจมูกสวย! '
' คุณจะเงียบก็ไม่ได้เป็นลูกน้อยของคุณ! ดัชเชสตะโกน เธอเริ่มที่จะร้องเพลงให้มัน เหล่านี้
เป็นคำพูดของเพลง:
จะโกรธกับเด็กผู้ชายเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคุณและกดเขาเมื่อเขาร้อง:
เขามีที่จะรู้ว่าเขาเป็นเด็กเขาจริงๆไม่คุณ
ปรุงอาหารร้องเพลงเกินไป เมื่อพวกเขาเสร็จสิ้นพวกเขาร้องเพลงอีกครั้ง ดัชเชสเริ่มที่จะ
โยนทารกขึ้นและลง ในตอนท้ายของเพลงที่เธอโยนทารกอลิซ.
'ที่นี่คุณสามารถมีได้ในขณะนี้ "เธอกล่าวว่า 'ฉันจะต้องได้รับการพร้อม ฉันจะไปดูพระราชินี.
ปรุงอาหารโยนจานอื่นที่ดัชเชส มันไม่ได้ตีเธอ แต่เธอออกจากห้องไป
♦
อลิซมองที่ทารก มันเป็นสิ่งที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แปลกและไม่สวยมาก เธอเอามัน
ออกไปข้างนอก. ฉันจะต้องใช้เวลาเด็กคนนี้ออกไปจากที่นี่หรือพวกเขาจะฆ่ามัน! ' เธอคิดว่า. ทารก
ทำเสียงแปลก ๆ และเธอมองมันอีกครั้ง.
' จมูกของมันมีการเปลี่ยนแปลง! เธอร้องไห้. เธอมองมันอย่างระมัดระวัง ใบหน้าของมันมีการเปลี่ยนแปลง
ทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลง! Oh! มันไม่ได้เป็นลูก ๆ มากขึ้นก็เป็นหมู! '
มันแปลกมาก แต่ทารกตอนนี้หมู.
' สิ่งที่ฉันจะทำอะไรกับมันได้หรือไม่ ' อลิซคิดว่า หมูทำอีกเสียงดัง.
อลิซใส่สัตว์น้อยลงและวิ่งอย่างมีความสุขออกไปเข้าไปในป่า.
'มันไม่ได้เป็นทารกสวย แต่มันค่อนข้างหมูสวย' คิดว่าอลิซ. ♦ เธอมองรอบเธอและกระโดด . แมวเชสเชียร์ขึ้นในหนึ่งของต้นไม้ แมวยิ้มให้อลิซ. ' มันก็ดูใจดี แต่บางทีมันอาจจะโกรธ พวกเขาทั้งหมดได้รับโกรธในสถานที่นี้ 'คิดว่าอลิซ ดังนั้นเธอจึงพูดกับมันอย่างสุภาพ 'แมวเชสเชียร์รัก' เธอกล่าว. รอยยิ้มแมวมีขนาดใหญ่. 'กรุณาคุณสามารถช่วยฉันได้อย่างไร ผมอยากจะไปที่ไหนสักแห่งใหม่ 'กล่าวว่าอลิซ. ' อะไรคือสิ่งที่คุณต้องการจะไป? ' ถามแมว. ' ที่แตกต่างกันที่ไหนสักแห่ง "อลิซกล่าว. 'ที่แตกต่างกันบาง' ซ้ำแมว มันคิดว่าสำหรับหนึ่งหรือสองนาที จากนั้นก็กล่าวว่า'เดินและวิธีการที่คุณจะมาที่บ้าน ชายคนหนึ่งอาศัยอยู่ที่นั่น เขาทำให้หมวกและเขามากแปลก เราเรียกเขาว่า "Hatter บ้า". ' ' แต่ฉันไม่ต้องการที่จะพบชายแปลกหน้า 'อลิซกล่าว. แมวไม่ได้คำตอบของเธอ มันบอกว่า 'เดินมาทางนี้และคุณจะได้พบกับกระต่ายมีนาคม เขาเป็นคนแปลกเกินไป. ' ' แต่ผมบอกคุณผมไม่ต้องการที่จะพบสัตว์แปลก. ' ' โอ้คุณไม่สามารถช่วยว่า 'แมวกล่าวว่า 'พวกเราทุกคนที่นี่แปลก ฉันแปลก คุณแปลก. ' ' คุณจะรู้ว่าฉันแปลก? ถามอลิซ. ' แน่นอนคุณมี 'แมวกล่าวว่า 'ทุกคนแปลกนี่ ฉันแปลกมาก ฉันหัวเราะเมื่อฉันเศร้าและฉันร้องไห้เมื่อฉันมีความสุข ที่แปลก คุณจะได้เห็นพระราชินีในวันนี้เธอค่อนข้างแปลกเกินไป. ' ' ผมอยากจะเห็นพระราชินี 'อลิซพูด " แต่ฉันไม่ได้มีการเชิญ.' 'คุณจะได้เห็นผมในสวนสมเด็จพระราชินีฯ 'กล่าวว่าแมวเชสเชียร์และหายไป. ♦ ' ที่แปลก แต่ไม่แปลกมาก 'คิดว่าอลิซ เธอรอคอยถึงสองนาทีและแมวกลับมาอีกครั้ง. ' เกิดอะไรขึ้นกับลูกน้อย? มันถาม. ' มันเปลี่ยนเป็นหมู 'อลิซกล่าว. ' ฉันรู้ว่ามัน! กล่าวว่าแมวและหายไปอีกครั้ง. อลิซอยู่ใต้ต้นไม้เป็นเวลาสั้น ๆ 'บางทีมันอาจจะกลับมาอีกครั้ง "เธอคิดว่า แต่มันไม่ได้. ' ฉันคิดว่าฉันจะไปและเยี่ยมชมมีนาคมกระต่าย 'อลิซกล่าวว่า เธอเริ่มที่จะเดินไปที่บ้านของเขา หลังจากที่บางนาทีเธอได้ยินเสียง เธอเงยหน้าขึ้นและมีแมวเชสเชียร์ในต้นไม้ - . ต้นไม้ที่แตกต่างกัน' คุณพูดว่า "หมู"? ' ถามแมว. 'ใช่' อลิซตอบ จากนั้นเธอก็พูดว่า 'แมวเชสเชียร์หนึ่งนาทีที่คุณหายไปและถัดไปนาทีที่คุณอยู่ที่นั่นอีกครั้ง ฉันไม่ชอบมัน. 'ฉันรู้ว่า' แมวกล่าวว่า และเวลานี้มันหายไปค่อนข้างช้า ครั้งแรกที่ร่างของมันไปแล้วมันขา แล้วทั้งหมดของมันหายไปและมีเพียงรอยยิ้มของ. ' มีจำนวนมากของแมวโดยไม่ต้องรอยยิ้ม แต่ยิ้มโดยไม่ต้องแมวเป็น! ตอนนี้ที่มากแปลก! 'อลิซกล่าวว่า ช้ารอยยิ้มแยกเขี้ยวแมวหายเกินไปและอลิซเริ่มเดินอีกครั้ง เธอเห็นบ้านกระต่ายมีนาคมผ่านต้นไม้ มันเป็นขนาดใหญ่กว่าดัชเชสของบ้าน. อลิซกินบางส่วนของเห็ดสีขาว เธอมีขนาดใหญ่อีกครั้ง ในเวลาอันสั้นเธอเป็นประมาณ 60 เซนติเมตรสูง เธอรู้สึกกลัว แต่เดิน T