The difference of one drop of sauce

The difference of one drop of sauce, a world where the time that you briefly put the ingredient on fire, changes it everything. What he experienced today in the dishes was a fragment of that world. Why could it be? That at this moment, he thought of Kaya’s face.

‘Kaya would have also liked it if she tried it.’

Perhaps, she would have liked it more than Jo Minjoon. Although Jo Minjoon didn’t have an ability he was born with, in Kaya’s environment it was already difficult to eat something excellent. Maybe, the best food she could eat was only the ones she ate.

She had a tasting level 10 and had such a sensitive and delicate tongue, but grew up eating only her food. Maybe, if she had tried Dave’s food…….she would have gotten a shock that was incomparable to what he had felt.

Jo Minjoon touched his handphone. He wanted to call her, but perhaps they would still be in the middle of the disqualifying mission. In the end, he could only send a message. As he sent the brief ‘What are you doing?’ the reply came back after a few seconds.

[Kaya : In the middle of the disqualifying mission.]
[Me : What is the mission?]
[Kaya : Apple pie. From the dough to all.]
[Kaya: They are evaluating right now. Marco’s pie.]

Apple pie for Marco. It was a mission he didn’t even have to worry about. Jo Minjoon sent a message again.

[Me : The food was really delicious. It would have been good if you had come.]
[Kaya : Are you making fun of me?]
[Me : It’s because it’s really regretful. Should I make a minor copy of it and teach you the flavor?]
[Kaya : Want me to teach you the flavor of a bullet?]

He didn’t even have the heart to tease her, but it seemed like she was really angry. To say the flavor of a bullet, even the scale of the threats was different in the United States. Jo Minjoon smiled bitterly. He just looked at his handphone for a moment, and a message from her came again.

[Kaya : …It’s not that I’m really going to shoot you. You aren’t so stupid as to misunderstand this, right?]

It could clearly be seen that this message was sent to see if he hadn’t misunderstood. At first, she was a picky kid that only knew how to curse, but as time passed he could see more of her childish side. It was also her that kept bothering him because she thought that he had ignored her in the case of the norimaki. If he sloppily sent a text, she would end up getting hurt again.

[Me : Why are you acting shy? If you are going to act strong, then act strong until the end. Why are you acting like this? It’s so not like you.]
[Kaya : It’s because you usually act really sensitive.]

Jo Minjoon frowned. To act sensitive. In his memories, he had never acted as such. Of course, he was the type to point out the napkin that was left on the table or that the clothes wasn’t clean…… But he thought that it wasn’t to the point to hear that he was sensitive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลต่างของหนึ่งหยดซอส โลกที่เวลาที่คุณสั้น ๆ ใส่ส่วนผสมที่ติดไฟ ความเปลี่ยนแปลงมัน สิ่งที่เขามีประสบการณ์วันนี้ในอาหารเป็นส่วนของโลกที่ ทำไมมันสามารถ ว่า ในขณะนี้ เขาคิดว่า ใบหน้าของคาย่า'คาย่าจะยังชอบมันถ้าเธอพยายาม'บางที เธอจะชอบมันมากกว่า Jo Minjoon แม้ว่า Jo Minjoon ไม่มีความสามารถที่เขาเกิดด้วย ในสภาพแวดล้อมของ Kaya ก็แล้วยากที่ยอดเยี่ยม บางที เธอได้กินอาหารดีสุดคือ คนที่เขากินเธอมีรสชาติระดับ 10 และมีลิ้นดังกล่าวมีความสำคัญ และละเอียดอ่อน แต่เติบโตกินอาหารเท่านั้น บางที ถ้าเธอได้ลองอาหารของ Dave...เธอจะมีอากาศช็อตที่เปรียบไม่ได้กับสิ่งที่เขารู้สึกJo Minjoon สัมผัสมือถือของเขา เขาอยากโทรหาเธอ แต่บางทีพวกเขาจะยังคงเป็นกลางภารกิจ disqualifying ในสุด เขาสามารถส่งข้อความเท่านั้น เป็นเขาส่งสั้น ๆ 'จะทำอะไร' การตอบกลับมาหลังจากกี่วินาที[Kaya: กลางภารกิจ disqualifying.][ฉัน: ภารกิจคืออะไร?][Kaya: พายแอปเปิ้ล จากแป้งทั้งหมด][Kaya: พวกเขากำลังประเมินอยู่ วงกลมของ Marco]พายแอปเปิ้ลสำหรับมาร์โค มันเป็นภารกิจที่เขาไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับ โจ้ Minjoon ส่งข้อความอีกครั้ง[ฉัน: อาหารอร่อยจริง ๆ ทำได้ดีถ้าคุณได้มา][Kaya: คุณทำสนุกของฉันได้อย่างไร][ฉัน: ก็ เพราะมันเป็นความเศร้าเสียใจต่อจริง ๆ ควรฉันทำสำเนาของมันเล็กน้อย และสอนคุณรสชาติ][Kaya: ให้สอนให้รสชาติของกระสุน?]เขาไม่ได้มีหัวใจแซวเธอ แต่ดูเหมือนเธอก็โกรธจริง ๆ จะบอกว่า รสชาติของกระสุน แม้ระดับของภัยคุกคามนี้ในสหรัฐอเมริกา Jo Minjoon ยิ้มดี ๆ เขาเพียงดูที่แผนกของเขาสำหรับช่วงเวลา และข้อความจากเธอมาอีกครั้ง[Kaya:... ไม่ว่า ผมจริง ๆ จะยิงคุณ คุณไม่ได้โง่ดังนั้นเป็นการหลงผิดนี้ ขวา]มันอาจจะเห็นอย่างชัดเจนว่า ข้อความนี้ถูกส่งไปเพื่อดูถ้าเขาไม่เข้าใจผิด ตอนแรก เธอเป็นเด็กจู้จี้จุกจิกที่เพียง รู้วิธีแช่ง แต่ เป็นเวลาที่ผ่านไปเขาสามารถดูเพิ่มเติมด้านข้างหน่อมแน้ม มันยังเป็นของเธอที่เก็บไว้รบกวนเขา เพราะเธอคิดว่า เขาได้ละเว้นเธอในกรณี norimaki ถ้าเขา sloppily ส่งข้อความ เธอจะจบลงได้รับบาดเจ็บอีก[ฉัน: ทำไมคุณกระทำขี้อาย ถ้าคุณกำลังกระทำกระทำแล้วแข็งแกร่งจนแข็งแกร่ง ทำไมคุณจะทำหน้าที่เช่นนี้ ไม่มากเหมือนคุณ][Kaya: เป็น เพราะคุณมักจะทำหน้าที่สำคัญจริง ๆ .]Jo Minjoon frowned เพื่อทำหน้าที่สำคัญ ในความทรงจำของเขา เขามีไม่เคยทำหน้าที่ดังนี้ แน่นอน เป็นชนิดชี้ให้เห็นผ้าเช็ดปากที่ซ้ายบนโต๊ะหรือว่า เสื้อผ้าที่ไม่สะอาด ... แต่คิดว่า มันไม่ได้ไปฟังว่า เขาเป็นสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างของหนึ่งหยดซอสโลกที่เวลาที่คุณสั้น ๆ ใส่ส่วนผสมลงบนกองไฟเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง สิ่งที่เขามีประสบการณ์ในการปรุงอาหารในวันนี้เป็นส่วนหนึ่งของโลกว่า ทำไมมันจึงอาจจะ? ว่าในขณะนี้เขาคิดของใบหน้า Kaya ของ.

'ยะก็ยังชอบที่มันถ้าเธอพยายามมัน.

บางทีเธอจะชอบมันมากกว่าโจ Minjoon แม้ว่าโจ Minjoon ไม่ได้มีความสามารถที่เขาเกิดมาพร้อมกับการอยู่ในสภาพแวดล้อมยะของมันเป็นอยู่แล้วยากที่จะกินอะไรที่ยอดเยี่ยม บางทีอาหารที่ดีที่สุดที่เธอจะกินเป็นเพียงคนที่เธอกิน.

เธอมีระดับชิม 10 และได้เช่นลิ้นที่มีความสำคัญและละเอียดอ่อน แต่เติบโตขึ้นมารับประทานอาหารเพียงอาหารของเธอ บางทีถ้าเธอได้ลองชิมอาหารของเดฟ ...... .she จะมีอากาศช็อตที่ถูกเปรียบสิ่งที่เขารู้สึกว่า.

โจ Minjoon สัมผัสโทรศัพท์มือถือของเขา เขาต้องการที่จะเรียกเธอ แต่บางทีพวกเขาจะยังคงอยู่ในช่วงกลางของภารกิจเกณฑ์ที่ ในท้ายที่สุดเขาเท่านั้นที่สามารถส่งข้อความ ในขณะที่เขาส่งสั้น ๆ 'คุณกำลังทำอะไร? การตอบกลับมาหลังจากไม่กี่วินาที.

[Kaya:. ในช่วงกลางของภารกิจเกณฑ์ที่]
[Me: ภารกิจคืออะไร]
[Kaya: แอปเปิ้ลพาย จากแป้งทั้งหมด].
[Kaya: พวกเขามีการประเมินในขณะนี้ มาร์โกพาย.]

แอปเปิ้ลพายมาร์โค มันเป็นภารกิจที่เขาไม่ได้มีความกังวลเกี่ยวกับ โจ Minjoon ส่งข้อความอีกครั้ง.

[ฉัน: อาหารอร่อยจริงๆ มันจะได้รับที่ดีถ้าคุณได้มา].
[Kaya: คุณทำให้ความสนุกของฉัน]
[ฉัน: ก็เพราะมันเป็นเรื่องน่าเสียดายจริงๆ ฉันควรทำสำเนาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของมันและสอนคุณรสชาติ]
[Kaya: ต้องการให้ฉันไปสอนคุณรสชาติของกระสุน]

เขาไม่ได้มีหัวใจที่จะหยอกล้อเธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอโกรธจริงๆ . ที่จะบอกว่ารสชาติของกระสุนแม้ขนาดของภัยคุกคามที่แตกต่างกันในประเทศสหรัฐอเมริกา โจ Minjoon ยิ้มอย่างขมขื่น เขาเพียงแค่มองไปที่โทรศัพท์มือถือของเขาสักครู่และข้อความจากเธอมาอีกครั้ง.

[Kaya: ... มันไม่ใช่ว่าฉันจริงๆจะยิงคุณ คุณยังไม่ได้โง่ที่จะเข้าใจผิดนี้ใช่มั้ย?]

มันอาจอย่างชัดเจนจะเห็นได้ว่าข้อความนี้ถูกส่งไปดูว่าเขาไม่ได้เข้าใจผิด ตอนแรกเธอเป็นเด็กจู้จี้จุกจิกเท่านั้นที่รู้วิธีที่จะสาปแช่ง แต่เมื่อเวลาผ่านไปเขาจะได้เห็นมากขึ้นของด้านหน่อมแน้มของเธอ มันก็ยังเป็นเธอที่ทำให้รบกวนเขาเพราะเธอคิดว่าเขาไม่สนใจเธอในกรณีของ norimaki ที่ ถ้าเขาชุ่ยส่งข้อความเธอจะจบลงได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง.

[ฉัน: ทำไมคุณจะทำหน้าที่ขี้อาย? หากคุณกำลังจะไปทำหน้าที่ที่แข็งแกร่งแล้วดำเนินการที่แข็งแกร่งจนจบ ทำไมคุณจะทำหน้าที่เช่นนี้หรือไม่ มันจึงไม่ชอบคุณ].
[Kaya: มันเป็นเพราะคุณมักจะทำตัวมีความละเอียดอ่อนจริงๆ].

โจ Minjoon ขมวดคิ้ว ที่จะทำหน้าที่ที่มีความสำคัญ ในความทรงจำของเขาเขาไม่เคยทำหน้าที่ดังกล่าว แน่นอนว่าเขาเป็นคนประเภทที่จะชี้ให้เห็นผ้าเช็ดปากที่ถูกทิ้งไว้บนโต๊ะหรือว่าเสื้อผ้าที่ไม่ได้ทำความสะอาด ...... แต่เขาคิดว่ามันเป็นไปไม่ถึงจุดที่จะได้ยินว่าเขาไว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างของหนึ่งหยดซอส โลกที่เวลาที่คุณสั้นใส่ส่วนผสมในไฟ เปลี่ยนมันทุกอย่าง สิ่งที่เขามีประสบการณ์ในวันนี้อาหารเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ ทำไมน่ะหรือ ว่า ขณะนี้ เขานึกถึงใบหน้ากา .' ดังนั้นจะยังชอบมันถ้าเธอลองสิบางที เธออาจจะชอบมันมากกว่าโจ มินจุน แม้ว่าโจ มินจุนไม่ได้มีความสามารถที่เขาเกิดในสภาพแวดล้อมดังนั้นมันก็ยากที่จะกินอะไรดี บางที เธออาจจะกินเป็นอาหารที่ดีที่สุดที่เธอกินเธอมีเผ็ดระดับ 10 และมีความอ่อนไหวและละเอียดอ่อน ลิ้น แต่โตขึ้น กินแต่อาหารของเธอ บางทีถ้าเธอได้พยายาม . . . . . . . อาหารของเดฟ เธอคงตกใจที่เปรียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เขาเคยรู้สึกโจ มินจองสัมผัสโทรศัพท์ของเขา เขาอยากจะโทรหาเธอ แต่บางทีพวกเขาอาจจะยังอยู่ในช่วงกลางของการบังคับภารกิจ ในตอนท้าย เขาทำได้แค่ส่งข้อความ เขาส่งบทสรุป ' คุณกำลังทำอะไร ? ' ตอบกลับมาหลังจากไม่กี่วินาที[ คายะ : กลางบังคับภารกิจ ][ ฉัน : ภารกิจอะไร ? ][ คายะ : แอปเปิ้ลพาย จากแป้งทั้งหมด ][ ดังนั้นพวกเขาจะประเมินในตอนนี้ พาย Marco ]แอปเปิ้ลพายสำหรับมาโคร มันเป็นภารกิจของเขา ไม่ต้องเป็นห่วง โจ มินจุนส่งข้อความอีกครั้ง[ ฉัน : อาหารอร่อยจริงๆ มันคงจะดีถ้าคุณต้องมาถึง . . . ][ คายะ : นี่เธอล้อฉันเล่นเหรอ ][ ฉัน : ก็เพราะมันน่าเสียใจจริงๆ ฉันควรจะคัดลอกเล็กน้อยและสอนคุณรส ? ][ คายะ : อยากให้ฉันสอนคุณรสของกระสุนปืน ]เขาไม่ได้มีจิตใจที่จะแซวเธอ แต่ดูเหมือนเธอจะโกรธจริงๆ ว่ารสชาติของกระสุน แม้ระดับของภัยคุกคามที่แตกต่างกันในสหรัฐอเมริกา โจ มินวูยิ้มอย่างขมขื่น เขาเพียงแค่มองไปที่มือถือของเขาอยู่ครู่หนึ่ง และข้อความจากเธอมาอีกแล้ว[ คายะ : . . . . . . . ไม่ใช่ว่าผมจะยิงเธอจริงๆ คุณไม่ได้โง่เข้าใจผิดใช่มั้ย ]อาจ ชัดเจน จะเห็นได้ว่าข้อความนี้ถูกส่งมาเพื่อดูว่าเขาไม่ได้เข้าใจผิด ในตอนแรก เธอยังเด็กมาก ที่รู้ว่าต้องคำสาป แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาอาจจะเห็นมากกว่าหนึ่งเด็กของเธอ มันเป็นเธอที่เอาแต่กวนใจเขาเพราะเธอคิดว่าเขาไม่สนใจหล่อนในกรณีของโนริมากิ . ถ้าเขาส่งข้อความมาอย่างลวกๆ เธอจะโดนทำร้ายอีก[ ฉัน : ทำไมคุณทำท่าอาย ถ้าคุณจะทำเป็นเข้มแข็ง แล้วทำตัวเข้มแข็งจนถึงที่สุด ทำไมคุณถึงทำแบบนี้ ? มันไม่เหมือนคุณเลย ][ คายะ : ก็เพราะนายมักจะทำตัวอ่อนไหวจริงๆ ]โจ มินจุนขมวดคิ้ว . การทำที่ละเอียดอ่อน ในความทรงจำที่เขาเคยทำ เช่น แน่นอน เขาเป็นประเภทที่ชี้ผ้าเช็ดปากที่ถูกทิ้งไว้บนโต๊ะ หรือเสื้อผ้าที่ไม่สะอาด . . . . . . . แต่เขาคิดว่ามันไม่ใช่ประเด็นที่ได้ยินว่าเขาอ่อนไหว