To generate the impactors NEOs were

To generate the impactors NEOs were randomly selected from
the Bottke NEO model and assigned random longitudes of ascending node and arguments of perihelion. Orbits with a MOID small
enough to permit an impact were saved as potential impactors
and then filtered according to their likelihood of impact to obtain
the final set of impactors. The likelihood is the fraction of time that
an object spends in close proximity to the Earth’s orbit.i.e. orbits
with a small velocity relative to the Earth tend to have shorter impact intervals and higher intrinsic impact probabilities. Higher
likelihoods received higher weighting in the selection. If an orbit
was chosen as an impactor then a year of impact was randomly selected between 2010 and 2110—the date of collision is already randomly fixed by the longitude of the node at impact. To this point,
the process assumed a two-body asteroid orbit with no planetary
perturbations. The final step was to ensure an impact under the
influence of all the perturbations in a complete Solar System
dynamical model. This was done by differentially adjusting the
two-body argument of perihelion (x) and orbital anomaly to reach
a randomly selected target plane coordinate on the figure of the
Earth. The final result is an osculating element set that leads to
an Earth impact when propagated with the full dynamical model.
The full set of impactors generate about three impacts per day uniformly distributed over the globe with an average separation of
about 70 km.
3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสร้างสถานะ impactors ถูกสุ่มเลือกจากรุ่น Bottke NEO และลองจิจูดสุ่มกำหนดในโหนและอาร์กิวเมนต์ของ perihelion วงโคจร มีขนาดเล็ก MOIDพอที่จะอนุญาตให้ส่งผลกระทบต่อถูกบันทึกเป็น impactors ศักยภาพแล้ว ถูกกรองตามกลุ่มผลกระทบต่อการขอรับชุดสุดท้ายของ impactors โอกาสเป็นเศษส่วนของเวลาที่วัตถุที่ใช้ในการ orbit.i.e ของโลกอยู วงโคจรด้วยความเร็วขนาดเล็กเมื่อเทียบกับโลกมักจะ มีช่วงผลสั้นและน่าจะผลกระทบที่แท้จริงสูงขึ้น สูงขึ้นlikelihoods รับน้ำหนักที่สูงขึ้นในการเลือก ถ้าวงโคจรถูกเลือกให้เป็นที่ impactor แล้วสุ่มเลือกปีของผลกระทบระหว่าง 2010 และ 2110 — วันชนแล้วสุ่มได้รับการแก้ไข โดยลองจิจูดของโหนที่ผลกระทบ ถึงจุดนี้การสันนิษฐานว่ามีวงโคจรดาวเคราะห์น้อยสองตัวที่ไม่มีดาวเคราะห์ชิ้น ขั้นตอนสุดท้ายคือการ ให้แน่ใจว่าผลกระทบภายใต้การอิทธิพลของชิ้นทั้งหมดในระบบสุริยะสมบูรณ์รุ่น dynamical นี้ทำ โดยการปรับแตกต่างกันอาร์กิวเมนต์ที่สองร่างกาย perihelion (x) และความผิดปกติของวงโคจรถึงประสานงานเครื่องบินแบบสุ่มเป้าหมายในรูปของการโลก ผลสุดท้ายคือ องค์ประกอบชุด osculating ที่นำไปสู่โลกผลกระทบเมื่อการเผยแพร่แบบจำลอง dynamical เต็มชุดเต็มของ impactors สร้างประมาณสามผลกระทบต่อวันกระจายไปทั่วโลกกับการเฉลี่ยการแบ่งแยกประมาณ 70 กิโลเมตร3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อสร้าง impactors NEOs ได้รับการคัดเลือกโดยการสุ่มจาก
รุ่น Bottke NEO และได้รับมอบหมายลองจิจูดสุ่มของตุ่มและข้อโต้แย้งของดวงอาทิตย์ที่สุด วงโคจรกับ MOID ขนาดเล็ก
พอที่จะอนุญาตให้มีผลกระทบได้ถูกบันทึกเป็น impactors ศักยภาพ
และกรองแล้วตามความน่าจะเป็นของพวกเขาที่จะได้รับผลกระทบ
ชุดสุดท้ายของ impactors ความน่าจะเป็นส่วนหนึ่งของเวลาที่
วัตถุใช้เวลาในบริเวณใกล้เคียงกับวงโคจรของโลก orbit.ie
ที่มีความเร็วขนาดเล็กเมื่อเทียบกับโลกมีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบช่วงสั้นและน่าจะเป็นผลกระทบที่แท้จริงที่สูงขึ้น ที่สูงขึ้น
โอกาสเกิดได้รับน้ำหนักที่สูงขึ้นในการเลือก ถ้าวงโคจร
ได้รับเลือกเป็น Impactor แล้วปีของผลกระทบได้รับการสุ่มเลือกระหว่าง 2010 และ 2110 ที่วันที่มีการปะทะกันอยู่แล้วคงที่โดยการสุ่มเส้นแวงของโหนดที่ผลกระทบ ถึงจุดนี้
กระบวนการสันนิษฐานว่าวงโคจรของดาวเคราะห์น้อยสองตัวที่ไม่มีดาวเคราะห์
เยี่ยงอย่าง ขั้นตอนสุดท้ายคือเพื่อให้แน่ใจว่าผลกระทบภายใต้
อิทธิพลของเยี่ยงอย่างทั้งหมดในระบบสุริยะสมบูรณ์
รุ่นพลัง นี้ทำโดยสิ้นเชิงปรับ
อาร์กิวเมนต์สองร่างกายของดวงอาทิตย์ที่สุด (x) และความผิดปกติของการโคจรไปถึง
เครื่องบินเป้าหมายสุ่มเลือกประสานงานในรูปของ
โลก ผลสุดท้ายเป็นชุดองค์ประกอบ osculating ที่นำไปสู่
​​ผลกระทบต่อโลกเมื่อแพร่กระจายด้วยรูปแบบที่มีพลังเต็ม.
ชุดเต็มรูปแบบของ impactors สร้างประมาณสามผลกระทบต่อวันกระจายทั่วโลกที่มีการแยกเฉลี่ย
ประมาณ 70 กม.
3