Stages Providing MotivationThe firs

Stages Providing Motivation
The first three stages build the learner’s interest in
and motivation to change. Teachers sometimes underestimate
the importance of cultivating motivation before
asking learners to engage in the difficult tasks involved
in language acquisition. Dornyei and Ushioda (2011)
point to motivation as an essential starting place for
learner engagement in language learning, and it certainly
must be the starting point for a goal as difficult to
attain as the correction of fossilized errors.
Awareness of Language Deficiencies
Explanation: The catalyst for change occurs when
errors are recognized. For students coming from
systems in which their English teachers had either poor
proficiency or poor teaching skills, or both, having
speech and writing corrected by a proficient English
speaker can be very eye-opening. Such students often
discover multiple language deficiencies that they did not
really know they had. Through various types of interactive
course work, students are able to discover discrepancies
between their passive grammar knowledge
and their active language use.
Is contact with a proficient speaker within a context
appropriate for correction a requirement for this first
stage of awareness to take place? For many students, it
is. Without such intervention, students may know that
their English is not perfect, but they may likely believe
that the problem is that they do not know enough
English. They do not understand that the much greater
problem is their failure to use what they theoretically do
know.
Learner Perspective: “In the past, I thought that
my English would be good enough to teach English,
communicate, and fully understand in-depth
conversations because I graduated from the English
Department in my country and taught English, but I was
wrong. I did not really recognize my own errors in
speaking and writing before this. Then, I came to the
realization that I had poor proficiency in English. I was
very frustrated and embarrassed with myself. At that
time I started recognizing my own weaknesses, especially
in my pronunciation. It sounds like I am blaming
my language teachers when I say that I was never
taught how to pronounce English words correctly during
my language learning, but in reality I did not have
enough support or opportunity to hear correct pronunciation
or accurate word choices. In addition, I did
not know how to correct myself when I did notice
myself making mistakes.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนที่ให้แรงจูงใจขั้นสามก่อนสร้างสนใจของผู้เรียนในและแรงจูงใจการเปลี่ยนแปลง ครูบางดูถูกดูแคลนความสำคัญของแรงจูงใจก่อนการเพาะปลูกถามผู้เรียนในงานยากในการซื้อภาษา Dornyei และ Ushioda (2011)ชี้ไปที่แรงจูงใจเป็นสถานที่เริ่มต้นจำเป็นสำหรับความผูกพันของผู้เรียนในการเรียนรู้ภาษา และแน่นอนต้องเป็นจุดเริ่มต้นของเป้าหมายเป็นเรื่องยากที่จะบรรลุเป็นการแก้ไขข้อผิดพลาด fossilizedความรู้ของภาษายังคำอธิบาย: catalyst สำหรับการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเมื่อข้อผิดพลาดมีการรับรู้ สำหรับนักเรียนที่มาจากระบบที่ครูภาษาอังกฤษของพวกเขามีทั้งคนจนความชำนาญ หรือทักษะที่สอนยาก หรือทั้งสอง อย่าง มีพูดและเขียนแก้ไข โดยอังกฤษชาญลำโพงสามารถเปิดหูเปิดตามาก นักเรียนดังกล่าวมักจะข้ามภาษาหลายที่พวกเขาไม่ได้จริง ๆ รู้ว่า พวกเขา ผ่านหลากหลายแบบงานหลักสูตร นักเรียนจะพบความขัดแย้งระหว่างความรู้ไวยากรณ์ที่แฝงและการใช้ภาษาที่ใช้งานอยู่เป็นผู้ติดต่อกับลำโพงความเชี่ยวชาญในบริบทเหมาะสำหรับการแก้ไขความต้องการแรกนี้ขั้นตอนของการรับรู้จะเกิดขึ้น สำหรับนักเรียนจำนวนมาก มันได้ โดยไม่มีการแทรกแซงดังกล่าว นักเรียนอาจรู้ว่าภาษาอังกฤษไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่พวกเขาอาจจะเชื่อปัญหาว่าที่พวกเขาไม่รู้พออังกฤษ พวกเขาไม่เข้าใจว่ายิ่งมากปัญหาคือ ความล้มเหลวในการใช้ตามหลักวิชาทำรู้ว่ามุมมองผู้เรียน: "ในอดีต ฉันคิดว่า ที่ภาษาอังกฤษของฉันจะดีพอที่จะสอนภาษาอังกฤษสื่อสาร และทำความเข้าใจอย่างละเอียดสนทนาเนื่องจากจบการศึกษาจากอังกฤษภาคในประเทศ และสอนภาษาอังกฤษ แต่ผมไม่ถูกต้อง ฉันไม่จริง ๆ รู้จักข้อผิดพลาดของตัวเองในพูด และเขียนก่อนนี้ แล้ว ผมมารับรู้ว่า ผมไม่ถนัดในภาษาอังกฤษ ฉันผิดหวัง และมากอาย ด้วยตัวเอง ที่ที่เวลาที่ผมเริ่มจดจำจุดอ่อนของตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการออกเสียงของฉันด้วย ดูเหมือนฉันกำลัง blamingครูภาษาของฉันเมื่อฉันบอกว่า ฉันก็ไม่เคยสอนวิธีการออกเสียงคำภาษาอังกฤษอย่างถูกต้องระหว่างเรียน ภาษาของฉันแต่ ในความเป็นจริงที่ฉันไม่มีสนับสนุนหรือโอกาสในการได้ยินการออกเสียงที่ถูกต้องเพียงพอหรือเลือกคำที่ถูกต้อง นอกจากนี้ ฉันได้ไม่ทราบวิธีการแก้ไขตัวเองเมื่อผมไม่ได้สังเกตตัวเองทำผิดพลาด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนการให้แรงจูงใจในครั้งแรกที่สามขั้นตอนการสร้างความสนใจของผู้เรียนในและแรงจูงใจที่มีการเปลี่ยนแปลง ครูบางครั้งประมาทความสำคัญของการปลูกฝังแรงจูงใจก่อนที่จะขอให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมในงานที่ยากที่เกี่ยวข้องในการพัฒนาทักษะภาษา Dornyei และ Ushioda (2011) ชี้ไปที่แรงจูงใจในฐานะที่เป็นสถานที่เริ่มต้นที่จำเป็นสำหรับการมีส่วนร่วมของผู้เรียนในการเรียนรู้ภาษาและแน่นอนมันจะต้องเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับเป้าหมายเป็นเรื่องยากที่จะบรรลุการแก้ไขข้อผิดพลาดของฟอสซิล. ให้ความรู้ภาษาบกพร่องคำอธิบาย: ตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเมื่อได้รับการยอมรับความผิดพลาด สำหรับนักเรียนที่มาจากระบบที่ครูสอนภาษาอังกฤษของพวกเขาทั้งสองไม่ดีความสามารถหรือทักษะการเรียนการสอนที่ไม่ดีหรือทั้งสองอย่างที่มีการพูดและการเขียนการแก้ไขโดยมีความเชี่ยวชาญภาษาอังกฤษลำโพงสามารถมากเปิดหูเปิดตา นักเรียนดังกล่าวมักจะค้นพบข้อบกพร่องหลายภาษาที่พวกเขาไม่ทราบจริงๆว่าพวกเขามี ผ่านหลากหลายชนิดโต้ตอบการทำงานแน่นอนว่านักเรียนจะสามารถค้นพบความแตกต่างระหว่างความรู้ไวยากรณ์เรื่อยๆ ของพวกเขาและการใช้ภาษาของพวกเขาที่ใช้งาน. คือการติดต่อกับลำโพงที่มีความเชี่ยวชาญในบริบทที่เหมาะสมสำหรับการแก้ไขความต้องการสำหรับครั้งแรกนี้ขั้นตอนของการรับรู้ที่จะใช้สถานที่? สำหรับนักเรียนจำนวนมากก็คือ โดยไม่มีการแทรกแซงดังกล่าวนักเรียนจะได้รู้ว่าภาษาอังกฤษของพวกเขาจะไม่สมบูรณ์แต่พวกเขามีแนวโน้มอาจจะเชื่อว่าปัญหาก็คือพวกเขาไม่ทราบว่าพอภาษาอังกฤษ พวกเขาไม่เข้าใจว่ามากขึ้นปัญหาคือความล้มเหลวของพวกเขาที่จะใช้สิ่งที่พวกเขาในทางทฤษฎีไม่ทราบ. เรียนมุมมอง: "ในอดีตที่ผ่านมาผมคิดว่าภาษาอังกฤษของฉันจะดีพอที่จะสอนภาษาอังกฤษในการติดต่อสื่อสารและเข้าใจในเชิงลึกการสนทนาเพราะผมจบการศึกษาจากอังกฤษกรมในประเทศของฉันและสอนภาษาอังกฤษแต่ผมก็ไม่ถูกต้อง ฉันไม่ได้จริงๆรับรู้ข้อผิดพลาดของตัวเองในการพูดและการเขียนก่อนหน้านี้ แล้วฉันมาถึงตระหนักว่าผมมีความสามารถที่ไม่ดีในภาษาอังกฤษ ผมก็ผิดหวังมากและอายกับตัวเอง ที่ว่าเวลาที่ผมเริ่มตระหนักถึงความอ่อนแอของตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการออกเสียงของฉัน มันเสียงเหมือนฉันกำลังโทษครูสอนภาษาของฉันเมื่อฉันบอกว่าฉันก็ไม่เคยได้รับการสอนวิธีการออกเสียงอย่างถูกต้องคำภาษาอังกฤษในช่วงการเรียนรู้ภาษาของฉันแต่ในความเป็นจริงผมไม่ได้มีการสนับสนุนพอหรือโอกาสที่จะได้ยินออกเสียงที่ถูกต้องหรือตัวเลือกคำที่ถูกต้อง นอกจากนี้ผมก็ไม่ทราบวิธีการที่จะแก้ไขตัวเองเมื่อฉันไม่สังเกตเห็นตัวเองทำผิดพลาด. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนการให้แรงจูงใจ
3 ขั้นตอนแรกสร้างผู้เรียนสนใจ
และแรงจูงใจที่จะเปลี่ยนแปลง ครูบางครั้งประมาทความสำคัญของแรงจูงใจก่อน

ขอให้ปลูกฝังผู้เรียนมีส่วนร่วมในงานยากที่เกี่ยวข้อง
ในการเรียนรู้ภาษา และ dornyei ushioda ( 2011 )
ชี้แรงจูงใจเป็นสำคัญสถานที่เริ่มต้นสำหรับ
ผู้เรียนมีส่วนร่วมในการเรียนรู้ภาษาและแน่นอน
ต้องเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับเป้าหมายที่ยากที่จะบรรลุเป็นฟอสซิล
แก้ไขข้อผิดพลาด ข้อบกพร่องการรับรู้ภาษา

คำอธิบาย : ตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเมื่อ
ข้อผิดพลาดจะได้รับการยอมรับ สำหรับนักเรียนที่มาจาก
ในระบบ ซึ่งครูภาษาอังกฤษมีทั้งความยากจน
หรือทักษะ สอนไม่ดี หรือทั้งคู่ มี
แก้ไขโดยการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ
ชาญสามารถมากตาเปิด นักเรียนดังกล่าวมักจะ
ค้นพบหลายภาษาข้อบกพร่องที่พวกเขาไม่ได้
จริงๆรู้ว่าพวกเขามี ผ่านงานหลากหลายประเภทหลักสูตรอินเตอร์แอคทีฟ
, นักเรียนสามารถที่จะค้นพบความแตกต่างระหว่าง

ความรู้ไวยากรณ์ของพวกเขาเรื่อยๆ และใช้ภาษา
งานของพวกเขา .คือติดต่อกับชาญลำโพงภายในบริบทที่เหมาะสมเพื่อแก้ไขความต้องการ

ขั้นตอนการแรกนี้จะเกิดขึ้น ? สำหรับนักเรียนมากมาย มัน
. โดยไม่มีการแทรกแซงดังกล่าว นักศึกษาอาจรู้ว่า
ภาษาอังกฤษของพวกเขาจะไม่สมบูรณ์แบบ แต่พวกเขาอาจเชื่อว่า
ว่า ปัญหาคือ ว่า พวกเขาไม่รู้จักพอ
ภาษาอังกฤษ พวกเขาไม่เข้าใจว่ามากขึ้น
ปัญหาคือความล้มเหลวของพวกเขาที่จะใช้สิ่งที่พวกเขาทุกคนทำ

" รู้ มุมมองผู้เรียน ในอดีต ผมคิดว่า
ภาษาอังกฤษของฉันจะดีพอที่จะสอนภาษาอังกฤษ
สื่อสารและเข้าใจในเชิงลึก
การสนทนาเพราะผมจบจากภาควิชาภาษาอังกฤษ
ในประเทศของฉันและสอนภาษาอังกฤษ แต่ผม
ผิด ฉันไม่ได้จริงๆยอมรับข้อผิดพลาดของตัวเอง
การพูดและการเขียน ก่อนนี้แล้วผมก็รู้ว่าผมมีความสามารถ
ไม่ดีในภาษาอังกฤษ ผม
คับข้องใจมาก และอายกับตัวเอง ในเวลาที่ผมเริ่มตระหนักถึงจุดอ่อน

ของผมเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพูดของฉัน มันฟังดูเหมือนฉันโทษ
ครูภาษาของฉันเมื่อฉันบอกว่าฉันไม่เคย
สอนวิธีการออกเสียงคำภาษาอังกฤษได้อย่างถูกต้องในระหว่าง
การเรียนรู้ภาษาของฉัน แต่ในความเป็นจริง ผมไม่ได้มี
สนับสนุนเพียงพอ หรือโอกาสที่จะได้ยินการออกเสียงที่ถูกต้องหรือเลือก
คำที่ถูกต้อง นอกจากนี้ผม
ไม่รู้ว่าจะแก้ไขตัวเองเมื่อผมสังเกตเห็น

ตัวเองทำผิด”