Rice fields provide not only a stap

Rice fields provide not only a staple food but are also bio-diverse and multi-functional ecosystems. Wild food plants are important elements of biodiversity in rice fields and are critical components to the subsistence of poor farmers. The spatial and seasonal distribution of wild food plants were analysed across different sub-systems occurring within paddy ecosystems in two adjacent rice farming villages in Kalasin, Northeast Thailand. Data were collected in 102 sampling sites corresponding to seven sub-systems including tree rows, mounds, field margins, shelters, ponds, pond margins and levees. Frequency of occurrence and absolute abundance were quantified for each species in the two seasons of two years, and data on uses of wild food plant species were collected through focus group discussions. A total of 42 species from 28 botanical families were reported, and one third of these have been classified as weeds of rice by other authors. Results show that species abundance, frequency of occurrence and diversity varied seasonally and spatially within paddy rice ecosystems. Higher diversity indexes were observed in the monsoon in most sub-systems. The most diverse sub-systems in the monsoon were shelters, mounds and pond margins, and tree rows and mounds in the dry season. Field margins, ponds and levees presented lower diversity, but are habitat of aquatic species important for the local diet, such as Ipomoea aquatica and Marsilea crenata. The herbs Lobelia sp. and Glinus oppositifolius, classified as rice weeds, were most abundant species in the dry season and frequently consumed. Leucaena leucocephala, of which the roots, leaves and fruits are commonly consumed as vegetable, was the most abundant tree in most sub-systems. More than half of the species were specific to one or two sub-systems due to particular niche requirements. Three quarters of wild food plant species had additional uses besides food; with ten different types of use and multiple use categories occurring in the different sub-systems. This study highlights that the development of more productive lowland rice systems may jeopardize the diversity of wild food plant species in the rice landscape, which is important for the food security of the rural poor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวให้ไม่เพียงแต่เป็นอาหารหลัก แต่มีระบบนิเวศความ หลากหลายทางชีวภาพ และอเนกประสงค์ พืชอาหารป่ามีองค์ประกอบที่สำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพในข้าว และมีส่วนประกอบที่สำคัญในการดำรงชีวิตของเกษตรกรที่ยากจน การกระจายตัวเชิงพื้นที่ และฤดูกาลของพืชอาหารป่าถูกนำมาวิเคราะห์ในระบบย่อยต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นภายในระบบนิเวศข้าวในหมู่บ้านทำนาข้าวที่อยู่ติดกันสองกาฬสินธุ์ ภาคอีสาน มีการรวบรวมข้อมูลในเว็บไซต์ตัวอย่าง 102 ที่สอดคล้องกับระบบย่อยเจ็ดแถวต้นไม้ กอง ฟิลด์ขอบ พักอาศัย บ่อ ขอบบ่อ และ levees ความถี่ของเหตุการณ์และความอุดมสมบูรณ์มีวัดสำหรับแต่ละสายพันธุ์ในฤดูกาลที่สองของสองปี และข้อมูลในการใช้พืชอาหารป่าพันธุ์ถูกเก็บรวบรวมผ่านสนทนากลุ่มโฟกัส รายงานทั้งหมด 42 ชนิดจากครอบครัวพฤกษศาสตร์ 28 และหนึ่งในสามของเหล่านี้ได้ถูกจัดเป็นวัชพืชข้าว โดยเขียน ผลแสดงว่าสายพันธุ์ความอุดมสมบูรณ์ ความถี่ ของเหตุการณ์และความหลากหลายที่แตกต่างกันตามฤดูกาล และ spatially ภาย ในระบบนิเวศนาข้าว ดัชนีความหลากหลายสูงถูกสังเกตในมรสุมในระบบย่อยส่วนใหญ่ ระบบย่อยที่หลากหลายที่สุดในหน้าฝนได้พักพิง กอง และ ขอบบ่อ และแถวต้นไม้ และกองในฤดูแล้ง ขอบเขตข้อมูล บ่อ และ levees นำเสนอความหลากหลายต่ำ แต่เป็นอยู่อาศัยของสัตว์น้ำชนิดที่สำคัญสำหรับอาหารท้องถิ่น เช่น aquatica ผักและผักแว่น เอสพีโลสมุนไพรและ oppositifolius ขวง จัดเป็นข้าววัชพืช มีสายพันธุ์มากที่สุดในฤดูแล้ง และใช้บ่อย Leucaena leucocephala ซึ่งราก ใบไม้ และผลไม้นิยมบริโภคเป็นผัก เป็นต้นมากที่สุดในระบบย่อยส่วนใหญ่ มากกว่าครึ่งหนึ่งของสายพันธุ์เฉพาะหนึ่ง หรือสองระบบย่อยเนื่องจากความต้องการช่องเฉพาะ สามในสี่ของอาหารป่าพันธุ์พืชมีการใช้เพิ่มเติมอาหาร ใช้สิบประเภทและหลายประเภทที่เกิดขึ้นในระบบย่อยต่าง ๆ ได้ การศึกษานี้เน้นว่าการพัฒนาของระบบลุ่มข้าวมากกว่าอาจเป็นอันตรายต่อความหลากหลายของชนิดพืชอาหารป่าในทิวทัศน์ข้าว ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความปลอดภัยอาหารให้คนจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นาข้าวให้ไม่เพียง แต่เป็นอาหารหลัก แต่ยังมีความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศอเนกประสงค์ พืชอาหารป่าเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพในนาข้าวและเป็นส่วนประกอบที่สำคัญในการดำรงชีวิตของเกษตรกรที่ยากจน การกระจายเชิงพื้นที่และฤดูกาลของพืชอาหารป่าถูกนำมาวิเคราะห์ในระบบย่อยที่แตกต่างกันที่เกิดขึ้นภายในระบบนิเวศนาข้าวในสองหมู่บ้านที่อยู่ติดกันปลูกข้าวในจังหวัดกาฬสินธุ์, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เก็บรวบรวมข้อมูลในการสุ่มตัวอย่าง 102 เว็บไซต์ที่สอดคล้องกับเจ็ดระบบย่อยรวมทั้งแถวต้นไม้กองขอบสนามพักพิงบ่อขอบสระน้ำและเขื่อน ความถี่ของการเกิดและความอุดมสมบูรณ์แน่นอนถูกวัดสำหรับแต่ละสายพันธุ์ในฤดูกาลที่สองของทั้งสองปีที่ผ่านมาและข้อมูลเกี่ยวกับการใช้ประโยชน์จากพันธุ์พืชอาหารป่าที่ถูกเก็บรวบรวมผ่านการมุ่งเน้นการอภิปรายกลุ่ม รวมเป็น 42 ชนิดจาก 28 ครอบครัวพฤกษศาสตร์ได้รับรายงานและหนึ่งในสามของเหล่านี้ได้รับการจัดเป็นวัชพืชข้าวโดยผู้เขียนอื่น ๆ ผลปรากฏว่าสายพันธุ์ที่อุดมสมบูรณ์ความถี่ของการเกิดและความหลากหลายแตกต่างกันไปตามฤดูกาลและตำแหน่งที่อยู่ในระบบนิเวศนาข้าว สูงกว่าดัชนีความหลากหลายพบในมรสุมในที่สุดระบบย่อย ความหลากหลายมากที่สุดระบบย่อยในมรสุมเป็นที่พักอาศัยและอัตรากำไรที่กองบ่อและแถวต้นไม้และกองในฤดูแล้ง อัตรากำไรขั้นต้นสนามบ่อและนำเสนอความหลากหลายของเขื่อนลดลง แต่เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำที่สำคัญสำหรับการรับประทานอาหารในท้องถิ่นเช่น Aquatica ผักบุ้งทะเลและผักแว่น สมุนไพรโลบีเลียเอสพี และ Glinus oppositifolius จัดเป็นวัชพืชข้าวเป็นสายพันธุ์ที่มีมากที่สุดในฤดูแล้งและบริโภคบ่อย กระถิน leucocephala ซึ่งรากใบและผลไม้ที่มีการบริโภคกันทั่วไปว่าเป็นผักเป็นต้นไม้ที่มีมากที่สุดในที่สุดระบบย่อย มากกว่าครึ่งหนึ่งของสายพันธุ์ที่มีความเฉพาะเจาะจงกับหนึ่งหรือสองระบบย่อยเนื่องจากความต้องการช่องหนึ่ง สามในสี่ของสายพันธุ์พืชอาหารป่ามีการใช้งานเพิ่มเติมนอกเหนือจากอาหาร สิบชนิดที่แตกต่างของการใช้งานและการใช้งานหลายประเภทที่เกิดขึ้นในระบบการย่อยที่แตกต่างกัน การศึกษาครั้งนี้เน้นที่การพัฒนาระบบการผลิตข้าวที่ลุ่มมากขึ้นอาจเป็นอันตรายต่อความหลากหลายของพันธุ์พืชอาหารป่าในแนวนอนข้าวซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความมั่นคงด้านอาหารของคนยากจนในชนบท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาข้าวให้ไม่เพียง แต่เป็นอาหารหลัก แต่ยังมีทางชีวภาพที่หลากหลายและอเนกประสงค์ระบบนิเวศวิทยา พืชอาหารในป่าเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพในนาข้าว และที่สำคัญส่วนประกอบในความเป็นอยู่ของเกษตรกรที่ยากจน ในการกระจายทางพื้นที่และฤดูกาลของพืชอาหารในป่า นำมาวิเคราะห์ระบบต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นภายในพื้นที่ระบบนิเวศในนาข้าวอยู่ติดกันสองหมู่บ้านในจังหวัดกาฬสินธุ์ , ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เก็บรวบรวมข้อมูลใน 102 เว็บไซต์สอดคล้องกับเจ็ดระบบย่อยรวมถึงต้นไม้แถวเนิน ด้านขอบบ่อ , ที่พักอาศัย , ตัวอย่าง , ขอบบ่อและเขื่อน . ความถี่ของการเกิด และแน่นอนมีวัดมากมายสำหรับแต่ละชนิดในสองฤดูกาลที่สองปี และข้อมูลในการใช้พืชอาหารชนิดป่าโดยใช้วิธีการสนทนากลุ่ม ทั้งหมด 42 ชนิด จาก 28 ครอบครัวพฤกษ รายงาน และหนึ่งในสามของเหล่านี้ได้ถูกจัดเป็นวัชพืชข้าว โดยผู้เขียนอื่น ๆ ผลการศึกษาพบว่า ชนิด ความชุกชุม และความถี่ของการเกิดความหลากหลาย และความแตกต่างหลากหลายตามฤดูกาลในนาข้าวระบบนิเวศวิทยา ดัชนีความหลากหลายสูงพบในฤดูมรสุมในระบบมากที่สุด ในระบบที่มีความหลากหลายมากที่สุดในฤดูมรสุม เป็นแหล่งที่พักอาศัยและขอบบ่อ และต้นไม้แถวและกองในฤดูแล้ง ด้านขอบบ่อและเขื่อนที่นำเสนอความหลากหลายลดลง แต่จำนวนของสายพันธุ์ที่สำคัญสัตว์น้ำ อาหารท้องถิ่น เช่น ผักบุ้ง และผักแว่น . สมุนไพร Lobelia sp . และขวง oppositifolius จำแนกเป็น ข้าววัชพืช เป็นชนิดที่มีมากที่สุดในช่วงฤดูฝน และมักใช้ กระถิน ซึ่งรากใบและผลไม้มักบริโภคเป็นผัก มีต้นไม้อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในระบบมากที่สุด มากกว่าครึ่งหนึ่งของชนิด เฉพาะในหนึ่งหรือสองระบบ เนื่องจากความต้องการเฉพาะโพรง สามในสี่ของอาหารพืชชนิดป่าได้เพิ่มเติมใช้นอกจากอาหาร กับ สิบ ประเภทที่แตกต่างกันของการใช้งานและประเภทใช้หลายเกิดขึ้นในระบบที่แตกต่างกัน การศึกษานี้เน้นที่การพัฒนาระบบข้าวนาสวนมากขึ้นอาจเป็นอันตรายต่อความหลากหลายของชนิดพืชอาหารในป่าข้าวภูมิซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความปลอดภัยอาหารของคนจนในชนบท