Television viewing has been associa

Television viewing has been associated with childhood obe-
sity in several epidemiologic studies (1). In a clinical trial, thirdand fourth-grade children who received intervention to reduce television viewing had lower body mass index (BMI; in kg/m2) values, tricep skinfold thicknesses, waist circumferences, and waist-to-hip ratios than did control subjects (2). Children who received the television-reduction intervention reduced the number of meals consumed during television viewing, and a trend toward lower intakes of high-fat foods was observed. Two of the hypothesized mechanisms through which television viewing is thought to promote childhood obesity are increased dietary intake from eating during viewing and eating highly advertised foods (1). Several studies provided ecologic evidence in support of these mechanisms. First, increased television viewing has been associated with increased energy intake (3–5). Adolescents whoreportedwatchingmoretelevisionalsoreportedeatingmore high-fat foods (6) and fast food, drinking more soft drinks, and consuming fewer fruits and vegetables (4). Likewise, in households in which the television is on during meals, children consume more red meat, pizza, snack foods, and soda and fewer fruits and vegetables (7). Second, several content analyses of children’s television programs showed that foods, especially high-fat or high-sugar foods, are frequently advertised on children’s television programs (8–11). Furthermore, an experiment conducted with preschool children showed that only a brief exposure to food advertisements embedded within children’s programming resulted in the children choosing the advertised brand of food over a similar unadvertised product (12). Prior studies of the effects of food advertising on older children’s food choices showed similar effects (13, 14).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูโทรทัศน์ได้เชื่อมโยงกับโอบีอีเด็ก-sity in several epidemiologic studies (1). In a clinical trial, thirdand fourth-grade children who received intervention to reduce television viewing had lower body mass index (BMI; in kg/m2) values, tricep skinfold thicknesses, waist circumferences, and waist-to-hip ratios than did control subjects (2). Children who received the television-reduction intervention reduced the number of meals consumed during television viewing, and a trend toward lower intakes of high-fat foods was observed. Two of the hypothesized mechanisms through which television viewing is thought to promote childhood obesity are increased dietary intake from eating during viewing and eating highly advertised foods (1). Several studies provided ecologic evidence in support of these mechanisms. First, increased television viewing has been associated with increased energy intake (3–5). Adolescents whoreportedwatchingmoretelevisionalsoreportedeatingmore high-fat foods (6) and fast food, drinking more soft drinks, and consuming fewer fruits and vegetables (4). Likewise, in households in which the television is on during meals, children consume more red meat, pizza, snack foods, and soda and fewer fruits and vegetables (7). Second, several content analyses of children’s television programs showed that foods, especially high-fat or high-sugar foods, are frequently advertised on children’s television programs (8–11). Furthermore, an experiment conducted with preschool children showed that only a brief exposure to food advertisements embedded within children’s programming resulted in the children choosing the advertised brand of food over a similar unadvertised product (12). Prior studies of the effects of food advertising on older children’s food choices showed similar effects (13, 14).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดูโทรทัศน์ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับวัยเด็ก obe-
Sity ในการศึกษาทางระบาดวิทยาหลายคน (1) ในการทดลองทางคลินิก, thirdand เด็กสี่ชั้นประถมศึกษาปีที่ได้รับการแทรกแซงเพื่อลดการดูโทรทัศน์ที่มีดัชนีมวลกายต่ำกว่า (BMI; กก / m2) ค่าความหนา tricep skinfold, เส้นรอบวงเอวและอัตราส่วนเอวต่อสะโพกกว่ากลุ่มควบคุม (2) เด็กที่ได้รับการแทรกแซงโทรทัศน์ลดลดจำนวนของอาหารที่บริโภคในช่วงการดูโทรทัศน์และแนวโน้มการบริโภคที่ลดลงของอาหารไขมันสูงเป็นที่สังเกต สองกลไกการตั้งสมมติฐานที่ผ่านการดูโทรทัศน์เป็นความคิดที่ส่งเสริมโรคอ้วนในวัยเด็กจะเพิ่มขึ้นการบริโภคสารอาหารจากการรับประทานอาหารในระหว่างการดูและการรับประทานอาหารที่โฆษณาสูง (1) งานวิจัยหลายชิ้นให้หลักฐานเกี่ยวกับระบบนิเวศน์ในการสนับสนุนของกลไกเหล่านี้ ครั้งแรกที่ดูโทรทัศน์ที่เพิ่มขึ้นได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคพลังงานที่เพิ่มขึ้น (3-5) วัยรุ่น whoreportedwatchingmoretelevisionalsoreportedeatingmore อาหารไขมันสูง (6) และอาหารได้อย่างรวดเร็ว, การดื่มน้ำอัดลมมากขึ้นและการบริโภคผลไม้และผักน้อย (4) ในทำนองเดียวกันในครัวเรือนซึ่งในโทรทัศน์ที่อยู่ในระหว่างมื้ออาหารเด็กกินเนื้อแดงมากขึ้น, พิซซ่า, ขนมขบเคี้ยวและน้ำอัดลมและผลไม้น้อยลงและผัก (7) ประการที่สองการวิเคราะห์เนื้อหาหลายรายการโทรทัศน์ของเด็กที่แสดงให้เห็นว่าอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งไขมันสูงหรืออาหารน้ำตาลสูง, มีการโฆษณาบ่อยในรายการโทรทัศน์ของเด็ก (8-11) นอกจากนี้การทดลองดำเนินการกับเด็กก่อนวัยเรียนพบว่ามีเพียงการเปิดรับสั้น ๆ กับการโฆษณาอาหารที่ฝังอยู่ในการเขียนโปรแกรมของเด็กส่งผลให้เด็กเลือกแบรนด์ที่โฆษณาของอาหารมากกว่าสินค้า unadvertised ที่คล้ายกัน (12) การศึกษาก่อนจากผลกระทบของการโฆษณาอาหารในการเลือกอาหารเด็กที่แสดงให้เห็นว่าผลกระทบที่คล้ายกัน (13, 14)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรับชมโทรทัศน์ มีความสัมพันธ์กับวัยเด็ก OBE -
sity หลายการศึกษาทางระบาดวิทยา ( 1 ) ในการทดลองทางคลินิก thirdand เกรดสี่เด็กที่ได้รับการแทรกแซงเพื่อลดการรับชมโทรทัศน์ได้ต่ำกว่าดัชนีมวลกาย ( BMI ; kg / m2 ) ค่านิยม ไตรเซพของความหนา , เส้นรอบวงเอวต่อสะโพก และเอวให้สูงกว่ากลุ่มควบคุม ( 2 )เด็กที่ได้รับการลดลงโทรทัศน์แทรกแซงลดจํานวนอาหารที่บริโภคระหว่างการรับชมโทรทัศน์ และมีแนวโน้มการลดลงของการบริโภคอาหารไขมันสูงมากนัก สองของสมมุติฐานกลไกการรับชมโทรทัศน์ผ่านซึ่งเป็นความคิดที่จะส่งเสริมโรคอ้วนในเด็กเพิ่มขึ้น การบริโภคอาหารที่กินระหว่างการรับชม และกินสูงโฆษณาอาหาร ( 1 )หลายการศึกษาให้หลักฐานกับระบบนิเวศน์ในการสนับสนุนกลไกเหล่านี้ ก่อนการรับชมโทรทัศน์ที่เพิ่มขึ้นได้รับการเชื่อมโยงกับการบริโภคที่เพิ่มขึ้นของพลังงาน ( 3 – 5 ) วัยรุ่น whoreportedwatchingmoretelevisionalsoreportedeatingmore ( 6 ) อาหารไขมันสูง และอาหาร การดื่มน้ำอัดลม และการบริโภคผักและผลไม้น้อย ( 4 ) อนึ่งในครัวเรือนที่มีโทรทัศน์อยู่ในระหว่างมื้ออาหาร เด็กบริโภคเนื้อแดง มากกว่าพิซซ่า ขนมขบเคี้ยว และน้ำอัดลมและผลไม้น้อยลงและผัก ( 7 ) ประการที่สอง วิเคราะห์เนื้อหาหลายรายการโทรทัศน์ของเด็ก พบว่า อาหารโดยเฉพาะไขมันหรือน้ำตาลสูง อาหารที่มักโฆษณาในรายการโทรทัศน์ของเด็ก ( 8 – 11 ) นอกจากนี้การทดลองใช้กับเด็กปฐมวัย พบว่า มีเพียงสั้นๆ การสัมผัสกับอาหารโฆษณาฝังอยู่ภายในโปรแกรมของเด็ก ส่งผลให้เด็กเลือกโฆษณาแบรนด์ของอาหารเหนือที่คล้ายกัน unadvertised ผลิตภัณฑ์ ( 12 ) ก่อนการศึกษาผลของการโฆษณาอาหาร เลือกอาหารที่ผู้สูงอายุได้ผลที่ใกล้เคียงกัน ( 13 , 14 ) .