Another boring month went by and ma

Another boring month went by and mail day came by once again. Sasuke moodily went through his ever growing pile of letters. His fans just didn't get the hint. Instead of stop writing to him, seeing as how he never replied to any of them, it seemed that they got more encouraged by his indifference.

He was in the process of shoving all the letters into the garbage bag after fishing out Naruto's letter when he felt his blood run cold. He heard Gaara comment next to him, "This Hyuga chick again?"

Sasuke nonchalantly offered his garbage bag to Gaara and to his relief the letter was thrown away unopened. Later, before discarding the bag into the bonfire, Sasuke discreetly pulled out the letter. Once in the safety of his tent he tore open the envelope and soon a small smile was tugging at the corners of his mouth.

Yearning to share his thoughts with someone else and receive normal letters from someone other than Naruto and Sakura, Sasuke had actually replied to Hinata's letter. Not wanting to scare her off by making her think he was some weirdo he had signed his letter using Gaara's name, after all it was he to whom she had written. The apprehension of her having found out that it hadn't been Gaara who had replied to her letter vanished as soon as he read her response to the few lines he had written.

Thus their routine of writing letters back and forth started. Weeks started to become shorter and life less dull since now he had something to look forward to every month.

Sasuke kept all of Hinata's letters hidden in a small box and recurred to them often when he felt bored or frustrated. He felt rather stupid sometimes clinging onto some words sprawled on a piece of paper by someone he had never seen in his life and who thought he was somebody else. But as time went by and the letters went from the most trivial things to more intimate and profound matters of their lives he was sure that he was getting to know the real Hyuga Hinata. Who cared if he didn't know what she looked like? Who cared if she addressed her letters to Gaara Sabaku and not Sasuke Uchiha? She was getting to know the real Sasuke as well, because even if he didn't sign each letter with his name he did pour his heart and soul into each letter he wrote. Sasuke wasn't one to write really long letters but he knew that Hinata understood exactly what he was trying to say even if he used only a couple of words.

Every month Sasuke would make sure he was there to help Shikamaru sort the mail before he delivered it. In truth he just wanted to make sure he snatched Hinata's letter before it reached Gaara's hands. The first couple of times that Sasuke wordlessly started sorting the mail with him he shot Sasuke surprised looks, but Shikamaru wasn't one to refuse help, especially when it was for free. He also wasn't one to ponder much on other people's reasons to behave the way they did, especially when it came to the first lieutenant's rather strange behavior. Life was too troublesome as it was to be worried about other people's actions.

x·o·x·o·x·o·x·o

The sun was just starting to peek out of the mountains and a grayish mist weaved its way through the camp when Sasuke left his tent. He didn't have to go on patrol until noon nor had he any other military duties, but after several months of the same routine his body woke up automatically. Every first Tuesday of the month he would wake up at the crack of dawn to help Shikamaru sort the mail. With a scowl he made his way to the main hall to get a cup of black coffee. He knew the cooks were up already working on making breakfast. He was in an exceptionally bad mood this morning. It had been two months since he had last heard from Hinata. He figured that she had gotten tired of writing to him or she had found out that it wasn't Gaara who had been replying to her letters. After all, Gaara had been reassigned almost three months ago to a village in Wind Country not too far from Konoha.

Sasuke already had a foot on the threshold of the hall when he muttered under his breath, "last time." Then he turned around and went to the "mail room," otherwise known as Shikamaru's tent.

Disappointment clawed at Sasuke's heart when he picked up the last letter he had to sort. The familiar calligraphy on the envelope told him it was Hinata's and his heart soared. He swiftly hid the letter in his jacket before going back to his own tent. Once there he took out the letter and for a moment fear took a hold of him. The sender's address was different this time. On her last letter Hinata had told Sasuke that since her father considered her incompetent to run the family inn he had decided to name Hinata's younger sister as heir of the family business. The Hyuga Inn was the oldest and most prestigious resort in all of Fire Country, the favorite of the royalty and the aristocracy. Since disowning the eldest daughter would be cause of scandal, Hinata's father wanted her to marry some politician of the region to justify why the younger daughter was to be the head of the resort.

He feared that her father had forced Hinata to marry this man and thus the reason why she hadn't written for the past two months. Sasuke was afraid that this was Hinata's letter of good bye telling him that she could no longer write to him because it wasn't proper for a good wife to be corresponding with another man. But to his greatest relief, that wasn't the case.

Hinata apologized for not writing in so long but running away from home and finding a place to live had taken most of her time. Not being one to complain, Hinata spared Sasuke the details of her trials and tribulations and instead focused on more positive things such as the fact that she was now happily working at a tea house in Akibashi, a small village north of Konoha and contemplating the possibility of pursuing her dream of becoming a nurse.

Sasuke laid back on his bed holding Hinata's letter against his chest wishing that it was Hinata he was holding and not a piece of paper. Even if she hadn't complained much Sasuke knew this had been a very painful ordeal for her. He could imagine just how hard it must have been for Hinata to have been thrown into the world like that after living a particularly sheltered life. He knew perfectly well what it was to be thrown out into the streets with nothing but the clothes on his back and by his own relatives no less. He closed his eyes and for the first time he wished for something more than a letter. He wanted someone to spend the rest of his life with.

"I'm screwed," he whispered covering his eyes with his right arm. As impossible and ridiculous as it sounded, he had fallen for someone who he had never even seen in his life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดือนอื่นน่าเบื่อไปด้วย และวันที่จดหมายมาด้วยอีกครั้ง คุณ moodily ไปผ่านกองจดหมายของเขาเรื่อย ๆ แฟน ๆ ของเขาเพียงไม่ได้รับการแนะนำ แทนที่จะหยุดเขียนเขา เห็นเป็นอย่างไรเขาไม่เคยตอบใด ๆ ของพวกเขา มันดูเหมือนว่า พวกเขาได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติม โดยพระองค์ท่านกำลังอยู่ในกระบวนการ shoving ตัวอักษรในถุงขยะหลังจากปลาออกจดหมายของนารูโตะเมื่อเขารู้สึกว่าเขาเรียกเลือดเย็น เขาได้ยิน Gaara เห็นถัดจากเขา "Hyuga เจี๊ยบนี้อีกหรือไม่"คุณ nonchalantly นำเสนอถุงขยะของเขา Gaara และบรรเทาทุกข์ของเขาถูกโยนไปยังตัวอักษร ภายหลัง ก่อนละทิ้งกระเป๋าเป็นก่อกองไฟ คุณสุขุมดึงตัวอักษร ครั้งในเต็นท์ของเขาของ เขาฉีกเปิดซอง และเร็ว ๆ นี้ มีอีกรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปากของเขาต้องการแบ่งปันความคิดของเขากับคนอื่น และรับตัวอักษรปกติจากผู้นารูโตะและซากุระ คุณมีจริงตอบกลับจดหมายของ Hinata ไม่ต้องหลอกเธอปิด โดยการทำให้เธอคิดว่า เขาเป็น weirdo บาง เขาได้ลงนามในจดหมายของเขาโดยใช้ชื่อของ Gaara หลังจากที่ทุก พระองค์ซึ่งเธอได้เขียน ความกลัวของเธอไม่พบว่า มันไม่ได้ถูก Gaara ที่ได้ตอบกลับจดหมายของศาสดาทันทีที่อ่านสองสามบรรทัดก็เขียนตอบเธอดังนั้นพวกเขาประจำเขียนจดหมายกลับมาเริ่มต้น สัปดาห์ที่เริ่มสั้นลงและชีวิตน้อยน่าเบื่อตั้งแต่ตอนนี้เขามีสิ่งที่หวังทุกเดือนคุณเก็บไว้ทั้งหมดของ Hinata ตัวอักษรซ่อนอยู่ในกล่องขนาดเล็ก และ recurred พวกเขาบ่อยครั้งเมื่อเขารู้สึกผิดหวัง หรือเบื่อ เขารู้สึกว่าค่อนข้างโง่บางครั้งติดลงบนคำที่ sprawled บนกระดาษโดยบางคน เขาไม่เคยเห็นในชีวิตของเขาและการที่คิดว่า เขาถูกคนอื่น แต่เวลาไปด้วย และตัวอักษรไปจากสิ่งเล็กน้อยที่สุดเรื่องมากขึ้นใกล้ชิด และลึกซึ้งของชีวิต เขาไม่แน่ใจว่า เขาได้รับรู้ Hyuga Hinata จริง ถ้าเขาไม่ได้รู้อะไรที่เธอดูเหมือนดูแลคน ถ้าเขาส่งจดหมายของเธอ Gaara Sabaku และไม่คุณ Uchiha ดูแลผู้ เธอได้รับรู้คุณจริงเช่น เนื่องจากแม้ว่าเขาไม่ได้ลงแต่ละตัวอักษรกับชื่อของเขา เขาไม่ได้เทหัวใจและจิตวิญญาณของเขาลงในแต่ละจดหมายที่เขาเขียน คุณไม่ได้ให้เขียนจดหมายยาว แต่เขารู้ว่า Hinata เข้าใจว่าที่เขาพยายามพูดแม้ว่าเขาใช้เพียงไม่กี่คำทุกเดือนที่คุณจะทำให้แน่ใจว่า เขาอยู่นั่นเพื่อช่วย Shikamaru เรียงลำดับจดหมายก่อนที่เขาทำการจัดส่ง ในความจริง เขาแค่อยากจะแน่ใจว่าเขากระชากของ Hinata จดหมายก่อนที่จะถึงมือของ Gaara คู่แรกเวลาที่ศัตรู wordlessly เริ่มต้นเรียงลำดับจดหมายกับเขาเขายิงศัตรูประหลาดใจลักษณะ แต่ Shikamaru ไม่หนึ่งปฏิเสธความช่วยเหลือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเป็นฟรี เขายังไม่ได้ใจมากในด้วยเหตุผลของคนอื่นประพฤติตามที่พวกเขาได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงลักษณะการทำงานค่อนข้างแปลกของโทครั้งแรก ชีวิตไม่ลำบากเกินไปก็จะกังวลเกี่ยวกับการกระทำของคนอื่นx·o·x·o·x·o·x·oดวงอาทิตย์เพิ่งเริ่มต้นมองจากภูเขา และหมอกเงิน weaved ทางผ่านค่ายเมื่อศัตรูเต็นท์ของเขา ไม่ต้องตระเวนไปจนถึงเที่ยง ไม่มีเขาหน้าที่ทหารอื่น แต่หลังจากหลายเดือนของชุดคำสั่งเดียวกัน ร่างกายของเขาตื่นขึ้นโดยอัตโนมัติ ทุกวันอังคารแรกของเดือนเขาจะตื่นขึ้นในตอนรุ่งอรุณของรอยแตกเพื่อช่วยเรียงลำดับจดหมาย Shikamaru มีแบบหน้าคว่ำ เขาทำเขาศาลาหลักจะได้รับถ้วยของกาแฟดำ เขารู้ว่า พ่อครัวมีค่าทำงานในการทำอาหารเช้าแล้ว เขาอยู่ในอารมณ์ไม่ดีล้ำเช้านี้ มันได้สองเดือนเนื่องจากล่าสุดเขาก็ได้ยินจาก Hinata เขาคิดว่า เธอได้รับเบื่อเขียนกับเขา หรือเธอได้พบว่า มันไม่ได้ Gaara ที่มีการตอบกลับจดหมายของเธอ หลังจากที่ทุก Gaara ได้มอบหมายใหม่เกือบสามเดือนหมู่บ้านลมประเทศไม่ไกลจากสาธารณะ Konohaคุณมีเท้าที่บนของหอประชุมแล้วเมื่อเขา muttered ภายใต้ลมหายใจของเขา "ครั้ง" จากนั้นเขาหันไปรอบ ๆ และไป "จดหมายห้อง หรือที่เรียกว่าเต็นท์ของ Shikamaruหวังเล็บสั้นที่หัวใจของคุณเมื่อเขารับจดหมายสุดท้ายที่เขาต้องการเรียงลำดับ ประดิษฐ์คุ้นเคยบนซองจดหมายบอกว่า เขาเป็นของ Hinata และหัวใจเพิ่มสูงขึ้น เขาอย่างรวดเร็วซ่อนตัวในแจ็คเก็ตของเขาก่อนที่จะกลับไปยังเต็นท์ของเขาเอง เมื่อมีเขาเอาออกจดหมาย และอึด กลัวเอาถือของเขา ที่อยู่ของผู้ส่งได้แตกต่างกันเวลานี้ ในสุดท้ายของเธอ จดหมาย Hinata ได้บอกคุณที่ตั้งแต่พ่อของเธอถือว่าเธอไร้ความสามารถเมื่ออินน์ครอบครัวเขาได้ตัดสินใจชื่อน้องของ Hinata เป็น heir ของธุรกิจครอบครัว อินน์ Hyuga รีสอร์ทอันทรงเกียรติที่สุด และเก่าแก่ที่สุดในประเทศไฟทั้งหมด รายการโปรดที่ราชวงศ์และขุนนาง เนื่องจาก disowning ลูกสาวคนโตจะเป็นสาเหตุของสแกนดัล พ่อของ Hinata ต้องเธอแต่งงานกับนักการเมืองบางภาคจะจัดทำไมน้องสาวที่จะ เป็นหัวหน้าของรีสอร์ทเขากลัวว่า พ่อของเธอได้บังคับ Hinata จะแต่งงานกับชายคนนี้ จึงเหตุผลว่าทำไมเธอไม่ได้เขียนผ่านมาสองเดือน คุณไม่กลัวที่ว่า นี้คือหนังสือของ Hinata กูดบอกเขาว่า เธออาจไม่เขียนเขาเนื่องจากมันไม่ได้เหมาะสมเป็นภรรยาที่ดีจะต้องสอดคล้องกับคนอื่น แต่การปลดปล่อยของเขามากที่สุด ที่ไม่ใช่Hinata อุ้มสำหรับไม่เขียนนาน แต่ทำงานอยู่บ้าน และหาที่อยู่ได้นำส่วนใหญ่ของเวลาของเธอ ไม่มีการบ่น Hinata ช่วยศัตรูรายละเอียดของการทดลองและทุกข์ยากของเธอ และเน้นสิ่งที่เป็นบวกมากขึ้นเช่นความจริงที่ว่าเธอตอนนี้อย่างมีความสุขทำงานที่บ้านชา Akibashi หมู่บ้านเล็ก ๆ จากสาธารณะ Konoha และใคร่ครวญความเป็นไปได้ของการใฝ่หาความฝันของเธอกลายเป็น พยาบาล แทนคุณวาง บนเตียงถือจดหมายของ Hinata กับหน้าอกของเขาปรารถนาที่เขากำลังจับ Hinata กลับ และไม่มีชิ้นส่วน ของกระดาษ แม้ว่าเธอไม่ได้แนะนำคุณมากรู้นี้ได้รับการทรมานที่เจ็บปวดมากสำหรับเธอ เขาอาจคิดเพียงว่าจะต้องได้รับ Hinata ได้ถูกโยนเข้าสู่โลกเช่นเดียวกับที่หลังจากใช้ชีวิตชีวิตอย่างยิ่งกำบัง เขารู้ดีอย่างสมบูรณ์แบบอะไรก็ไปออกเป็นถนนที่มีแต่เสื้อผ้า บนหลังของเขา และญาติของเขาเองไม่น้อย เขาปิดตาของเขาและเป็นครั้งแรกที่เขาปรารถนาบางสิ่งบางอย่างที่มากกว่าตัวอักษร เขาอยากให้คนใช้จ่ายส่วนเหลือของชีวิตของเขาด้วย"ฉันกำลังเมา เขากระซิบครอบตา ด้วยแขนขวาของเขา เป็นไปไม่ได้ และไร้สาระตามแต่เพียงแห่ง เขาได้ลดลงสำหรับคนที่เขาไม่เคยแม้แต่ได้เห็นในชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น่าเบื่ออีกเดือนผ่านไปและวัน mail มาอีกครั้ง ซาสึเกะอย่างมีอารมณ์ขุ่นมัวไปของเขาที่เคยเติบโตกองจดหมาย แฟนของเขาก็ไม่ได้รับอะไร แทนที่จะหยุดเขียนให้เขาดูแล้วเขาไม่ตอบกลับใด ๆของพวกเขาดูเหมือนว่าพวกเขามีการสนับสนุนโดย ไม่แยแสของเขา

เขาอยู่ในกระบวนการของการยัดจดหมายลงในถุงขยะหลังตกปลาออกจดหมายนารุโตะเมื่อรู้สึกว่าเลือดของเขาวิ่งเย็น เขาได้ยินเสียงกาอาระแสดงความคิดเห็นข้างๆเขา " นี่ ฮิวกะเจี๊ยบอีก ? "

ซาสึเกะกับกาอาระเสนอของเขาหน้าตาเฉย ถุงขยะ และเขาโล่งอกจดหมายถูกโยนออกไปยัง . ต่อมา ก่อนที่จะทิ้งถุงลงในกองไฟ ซาสึเกะสุขุมดึงออกจดหมายเมื่อความปลอดภัยของเต็นท์เขาฉีกเปิดซอง และในไม่ช้า รอยยิ้มเล็กที่มุมปากของเขาอีก

ติดใจที่จะแบ่งปันความคิดของเขากับคนอื่น และได้รับจดหมายจากคนอื่น มากกว่าปกติ นารูโตะและซากุระ ซาสึเกะได้ตอบจดหมายของฮินาตะ .ฉันไม่อยากทำให้เธอโดยการทำให้เธอคิดว่าเขาเป็นกะเทย เขาได้ลงนามในหนังสือของเขาชื่อกาอาระ , หลังจากทั้งหมดเขาเป็นผู้ที่เธอเขียนขึ้น ความกลัวที่เธอมีพบว่ามันไม่ได้ถูกกาอาระที่ได้ตอบจดหมายของเธอหายไปทันทีที่เขาอ่านการตอบสนองของเธอไปไม่กี่บรรทัดที่เขาเขียน

ดังนั้นกิจวัตรประจำวันของพวกเขาเขียนจดหมายกลับมาเริ่มต้นสัปดาห์เริ่มกลายเป็นสั้นและชีวิตที่น่าเบื่อน้อยลง เพราะตอนนี้เขามีสิ่งที่หวังทุกเดือน

ซาสึเกะเก็บไว้ทั้งหมดของฮินาตะตัวอักษรที่ซ่อนอยู่ในกล่องเล็ก ๆและพวกเขามักจะ recurred เมื่อเขารู้สึกเบื่อหรือท้อแท้ เขารู้สึกว่าค่อนข้างโง่บางครั้งการยึดติดกับคำพูดบางคำ sprawled บนกระดาษ โดยบางคนที่เขาเคยเห็นในชีวิตของเขาและคิดว่าเขาเป็นคนอื่นแต่เมื่อเวลาผ่านไปและตัวอักษรไปจากสิ่งที่ไร้สาระที่สุดที่ใกล้ชิดมากขึ้นและลึกซึ้งในเรื่องของชีวิต เขามั่นใจว่าเขาจะต้องรู้จริง ฮิวงะ ฮินาตะ ใครสนใจ ถ้าเขาไม่รู้ว่าเธอหน้าตาเป็นยังไง ใครสนใจถ้าเธอตอบจดหมายเธอ กาอาระ sabaku ไม่ใช่อุจิวะ ซาสึเกะ ? เธอได้รับรู้ว่าซาสึเกะตัวจริงเช่นกันเพราะถ้าเขาไม่เซ็น แต่ละตัวอักษรกับชื่อของเขา เขาเทหัวใจและวิญญาณลงในแต่ละตัวอักษรที่เขาเขียน ซาสึเกะไม่ได้หนึ่งเขียนจดหมายยาวจริงๆ แต่เขารู้ว่าฮินาตะ เข้าใจในสิ่งที่เขาพยายามจะพูด ถ้าเขาใช้เพียงสองสามคำ . . . .

ทุกเดือนซาสึเกะจะแน่ใจว่าเขาไปช่วยชิกามารุเรียงจดหมาย ก่อนที่เขาจะส่งมันความจริงเขาแค่อยากแน่ใจว่าเขาเอาจดหมายของฮินาตะก่อนที่มันถึงมือกาอาระด้วย คู่แรกของครั้งที่ซาสึเกะได้แต่เริ่มคัดแยกจดหมายกับเขา เขายิงซาสึเกะแปลกใจ ดูแต่ชิกามารุไม่หนึ่งที่จะปฏิเสธความช่วยเหลือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเป็นฟรี เขายังไม่ได้ให้ไตร่ตรองมากของคนอื่น เหตุผลในการทำวิธีที่พวกเขาทำโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงพฤติกรรมค่อนข้างแปลกร้อยโท . ชีวิตมันยุ่งยากเป็นกังวลเกี่ยวกับการกระทำของผู้คนอื่น ๆ .

O O X X ด้วยด้วยด้วยด้วยด้วยด้วยด้วย O o x x

ดวงอาทิตย์เพิ่งจะแอบดูของภูเขาและสายหมอกสีเทาทอทางผ่านค่ายเมื่อซาสึเกะออกจากเต็นท์ของเขา เขาไม่ต้องไปตระเวนจนเที่ยง หรือเขามีหน้าที่ทางทหารใด ๆอื่น ๆแต่หลังจากหลายเดือนของเดียวกันตามปกติ ร่างกายของเขาก็ตื่นขึ้นมาโดยอัตโนมัติ ทุกวันอังคารแรกของเดือน เขาจะตื่นเช้ามืดเพื่อช่วยชิกามารุเรียงจดหมาย ทำหน้าบึ้งตึง เขาทำทางของเขาไปที่หอประชุมเพื่อรับถ้วยกาแฟดำ เขารู้ว่าพ่อครัวขึ้นแล้วทำอาหารเช้า เขาอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีเป็นพิเศษ เช้านี้มันสองเดือนนับตั้งแต่ที่เขาได้ฟัง ฮินาตะ เขาคิดว่าเธอเบื่อเขียนถึงเขาหรือเธอพบว่ามันไม่ใช่กาอาระที่ได้รับการตอบกลับจดหมาย หลังจากทั้งหมด กาอาระถูกย้ายเกือบสามเดือนที่ผ่านมา หมู่บ้านในเมืองลมไม่ไกลจาก konoha .

ซาสึเกะมีเท้าบนเพดานของห้องโถงเมื่อเขาพึมพำภายใต้ลมหายใจของเขา " ครั้งสุดท้าย " แล้วเขาก็หันไปรอบ ๆและไปที่ " ห้อง mail " หรือที่รู้จักกันว่าชิกามารุเต็นท์

หวังข่วนใจของซาสึเกะเมื่อเขาหยิบตัวสุดท้ายเขาต้องจัดเรียง ตัวอักษรที่คุ้นเคยบนซองจดหมาย บอกเขาว่ามันคือของฮินาตะ และหัวใจของเขาเพิ่มสูงขึ้นเขารีบซ่อนจดหมายในเสื้อของเขาก่อนจะกลับไปเต็นท์ของตนเอง เมื่อเขาหยิบจดหมายและในตอนนี้ กลัวไปจับตัวเขา ที่อยู่ของผู้ส่ง คือ เวลาที่แตกต่างกันนี้ เธอตัวสุดท้ายฮินาตะบอกซาสึเกะว่า ตั้งแต่พ่อของเธอถือว่าเธอไร้ความสามารถที่จะเรียกใช้ในครอบครัว เขาจึงตัดสินใจที่จะชื่อฮินาตะน้องสาวเป็นทายาทของธุรกิจครอบครัวโรงแรม ฮิวกะ เป็นรีสอร์ทที่เก่าแก่ที่สุดและมีชื่อเสียงที่สุดในทั้งหมดของประเทศ ไฟ เป็นที่โปรดปรานของเจ้านายและขุนนาง เพราะไม่อยากเจอลูกสาวคนโตจะเป็นสาเหตุของเรื่องอื้อฉาวพ่อของฮินาตะต้องการให้เธอแต่งงานกับนักการเมืองในพื้นที่ ว่าทำไมลูกสาวคนเล็กเป็นหัวของรีสอร์ท .

เขากลัวว่าพ่อของเธอบังคับให้ฮินาตะแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ และจึงเป็นเหตุผลที่เธอไม่ได้เขียนมาสองเดือนแล้ว ซาสึเกะ กลัวว่าเป็นจดหมายของฮินาตะ ลาก่อน บอกเขาว่าเธอจะไม่เขียนถึงเขา เพราะมันไม่สมเป็นภรรยาที่ดีต้องสอดคล้องกับชายอื่น แต่โล่งอกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา นั่นไม่ใช่กรณี .

ฮินาตะ ขอโทษที่ไม่ได้เขียนมานาน แต่การหนีออกจากบ้าน และหาที่พักเอาเวลาส่วนใหญ่ของเธอ ไม่ได้เป็นหนึ่งที่จะบ่น ฮินาตะช่วยซาสึเกะ รายละเอียดของเธอยากลำบากและแทนที่จะเน้นสิ่งที่เป็นบวกมากขึ้นเช่นความจริงที่ว่าเธอกำลังทำงานอย่างมีความสุขในบ้าน akibashi ชา ,เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ทางตอนเหนือของ konoha และคิดความเป็นไปได้ของการใฝ่หาฝันของเธอเป็นพยาบาล

ซาสึเกะวางกลับบนเตียงของเขาถือจดหมายของฮินาตะกับหน้าอกของเขา ปรารถนา นั่นคือ ฮินาตะ เขาถือ ไม่ใช่กระดาษ ถ้าเธอไม่บ่นมากซาซึเกะรู้นี้ได้รับการทรมานเจ็บปวดมากสำหรับเธอเขาอาจคิดเพียงว่าต้องลำบาก ฮินาตะ ต้องถูกโยนเข้าสู่โลกแบบนั้นหลังจากใช้ชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับชีวิต เขาก็รู้นี่ อะไรมันถูกโยนออกไปที่ถนน มีแต่เสื้อผ้าบนหลังของเขาและญาติของเขาเองไม่น้อย เขาหลับตาลง และเป็นครั้งแรกที่เขาปรารถนาสิ่งที่มากกว่าจดหมายเขาต้องการคนที่จะใช้จ่ายส่วนที่เหลือของชีวิตของเขาด้วย

" ผมล้มเหลว " เขากระซิบครอบคลุมตาของเขาด้วยแขนข้างขวาของเขา เป็นไปไม่ได้เป็นและไร้สาระเท่าที่ฟังดู เขาตกหลุมรักคนที่เขาไม่เคยเห็นในชีวิตของเขา