“I don’t dare:“Don’t dare? I see th

“I don’t dare:

“Don’t dare? I see that you are calling cousin brother with ease, why did you dare then?”

Xu Cai Ren kept quiet for a while, and seeing that Ji Wu Jiu did not show any signs of helping her, she can only answer “I admit my mistakes”

“Good that you know, if everyone in the palace are like you, not knowing their place, won’t it be hectic. You and the emperor has a strong bond, I didn’t want to punish you initially, but if I don’t punish you today, if the others all learn from you next time…”

“I accept any punishment”

“Since its like that, go outside Kun Ning Palace and kneel for 4 hours”

After exiting Kun Ning Palace it would be the imperial garden, this is where there are most people passing through in the palace, Xu Cai Ren’s kneel has made her famous, those who knew or didn’t know her, now all know who is she.

During winter, the floor would be very cold, although Xu Cai Ren was wearing a thick layer of clothes, she was still shivering from the cold. She turned pale from the cold, only her eyes seems to contain vigor, looking at Kun Ning Palace, staring into the main hall.

Ye Zhen Zhen was looking from the side, turned and asked Ji Wu Jiu, “are you not worried?”

“Why should I be?”

Both of them looked at each other in silence for a while, and then both of them had a similar flashback, both face turned black, turned around and did not look at each other anymore.

Heng!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันไม่กล้า:"ไม่กล้า เห็นว่า คุณกำลังเรียกลูกพี่ลูกน้องพี่ชายอย่างง่ายดาย ทำไมไม่ชิมแล้ว"เร็นไค Xu เก็บเงียบในขณะ และเห็นว่าจิวูจิวดูไม่แสดงสัญญาณใด ๆ ช่วยเธอ เธอสามารถเฉพาะตอบ "ข้าพเจ้ายอมรับความผิดของฉัน""ดีว่า คุณทราบ ถ้าทุกคนในวังเช่นคุณ ไม่ทราบ จะได้รีบ คุณและจักรพรรดิมีพันธบัตรที่แข็งแกร่ง ไม่อยากโทษคุณครั้งแรก แต่ถ้าผมไม่โทษคุณวันนี้ ถ้าทุกคนเรียนรู้จากคุณครั้งต่อไป...""ฉันยอมรับการลงโทษใดๆ""ตั้งแต่มันก็เหมือนที่ ไปอยู่นอกวังหนิง Kun และเข่า 4 ชั่วโมง"หลังจากออกจาก Kun หนิงพามันจะสวนอิมพีเรียล โดยมีคนส่วนใหญ่ที่ผ่านเข้ามาในวัง Ren Xu ไกเข่าได้ทำให้เธอมีชื่อเสียง ผู้ที่รู้ หรือไม่รู้ว่าเธอ ตอนนี้ทุกคนรู้ว่าเป็นใครที่เธอในช่วงฤดูหนาว พื้นจะเย็นมาก แม้ว่าเร็นไค Xu สวมชั้นหนาของผ้า เธอยังคงถูกสั่นที่จากความหนาว เธอเปิดซีดจากเย็น เท่าดวงตาของเธอดูเหมือนว่าจะ มีแข็ง มอง Kun หนิงพาเลส จ้องมองเข้าไปในห้องโถงหลักเย่เจินเจินถูกมองจากด้านข้าง เปิด และถามจิวูจิวดู "บ้างคุณไม่กังวล""ทำไมฉันควรหรือไม่"ทั้งของพวกเขามองกันในความเงียบชั่วขณะ แล้วทั้งสองอย่างได้รำลึกความหลังที่คล้ายกัน ทั้งหน้าเปิดสีดำ หันไปรอบ ๆ และก็ไม่ดูกันอีกต่อไปเฮง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ผมไม่กล้าที่:" ไม่กล้า? ผมเห็นว่าคุณกำลังเรียกพี่ชายลูกพี่ลูกน้องอย่างง่ายดายทำไมคุณกล้าแล้ว? "Xu Cai Ren เก็บเงียบในขณะที่และเห็นว่าจีวู Jiu ไม่ได้แสดงสัญญาณใด ๆ ของการช่วยให้เธอสามารถตอบว่า" ผมยอมรับของฉัน ความผิดพลาด "" ดีที่คุณรู้ว่าถ้าทุกคนในพระราชวังเป็นเหมือนคุณไม่ทราบว่าสถานที่ของพวกเขาจะไม่ว่าจะเป็นที่น่าตื่นเต้น คุณและจักรพรรดิมีพันธบัตรที่แข็งแกร่งผมไม่ต้องการที่จะลงโทษคุณ แต่แรก แต่ถ้าฉันไม่ได้ลงโทษคุณในวันนี้ถ้าคนอื่น ๆ ทุกคนเรียนรู้จากคุณในครั้งต่อไป ... "" ผมยอมรับการลงโทษใด ๆ "" นับตั้งแต่ที่ชอบ ที่ออกไปข้างนอกคุนพาเลซหนิงและคุกเข่า 4 ชั่วโมง "หลังจากที่ออกจากคุนพาเลซหนิงก็จะเป็นสวนที่ยิ่งใหญ่นี้เป็นที่ที่มีคนส่วนใหญ่ที่ผ่านมาในพระราชวังคุกเข่าXu Cai Ren ได้ทำให้เธอมีชื่อเสียงคนที่รู้จัก หรือไม่ได้รู้ว่าเธอตอนนี้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นใคร. ในช่วงฤดูหนาวชั้นจะหนาวเย็นมากแม้ว่า Xu Cai Ren สวมชั้นหนาของเสื้อผ้าเธอยังคงสั่นจากความหนาวเย็น เธอหันซีดจากความหนาวเย็นเพียงดวงตาของเธอดูเหมือนว่าจะมีความแข็งแรงกำลังมองหาที่คุนพาเลซหนิงจ้องมองเข้าไปในห้องโถงใหญ่. เจ้า Zhen Zhen ถูกมองจากด้านข้างหันและขอให้จีวู Jiu "ที่คุณไม่ได้กังวล?" "ทำไมฉันควรจะเป็นอย่างไร" ทั้งสองมองหน้ากันในความเงียบในขณะที่แล้วทั้งสองของพวกเขามีย้อนคล้ายใบหน้าทั้งสองกลายเป็นสีดำหันไปรอบ ๆ และไม่ได้มองหน้ากันอีกต่อไป. เฮง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉันไม่กล้า :

" ไม่กล้า ? ผมเห็นคุณเรียกญาติพี่เหนาะๆ ทำไมถึงกล้า ? "

Xu Cai เรนเงียบไปสักพัก และเห็นว่าจีวูจินไม่ได้แสดงสัญญาณใด ๆของการช่วยเธอ เธอจะตอบ " ผมยอมรับว่าผมผิด "

" ดีที่คุณรู้ว่าถ้าทุกคนในวังเหมือนคุณ ไม่รู้สถานที่ของพวกเขา มันจะไม่ยุ่ง .คุณ จักรพรรดิมีพันธะที่แข็งแรง ผมไม่ได้ต้องการที่จะลงโทษเจ้าในตอนแรก แต่ถ้าผมไม่โทษคุณ วันนี้ ถ้าทุกคนเรียนรู้จากคุณคราวหน้า . . . . . . . "

" ผมรับการลงโทษ "

" นับตั้งแต่แบบนั้นออกไป คุนหนิงวังและคุกเข่า เป็นเวลา 4 ชั่วโมง "

หลังจากออกจากคุงหนิงวังมันจะสวนหลวง ที่นี่มีคนส่วนใหญ่ผ่านในพระราชวังของ ซู ไคเรน คุกเข่า ทำให้เธอมีชื่อเสียง ผู้ที่รู้ หรือ ไม่รู้จักกับเธอ ตอนนี้ทุกคนรู้ว่าหล่อนเป็นใคร

ระหว่างฤดูหนาว พื้นจะหนาวมาก แม้ว่า Xu Cai เรนใส่ชั้นหนาของเสื้อผ้าเธอยังตัวสั่นเพราะความหนาวแล้ว เธอเริ่มซีดเพราะความหนาว แต่สายตาของเธอดูเหมือนจะประกอบด้วยความแข็งแรงมองคุนหนิง พาเลซ จ้องเข้าไปในห้องโถงหลัก

เจ้าจินจินก็มองจากด้านข้าง หันไปถามจีอู๋จิ่ว " คุณไม่กังวลหรือ ? "

" ทำไมเป็นผม ? "

ทั้งสองของพวกเขามองที่แต่ละอื่น ๆในความเงียบสักพัก แล้วทั้งสองคนมีรำลึกความหลังกัน ทั้งใบหน้า กลายเป็นสีดำ หันกลับมา และไม่ได้มองกันอีกแล้ว

เฮง !