Li Wei Yang was full of confidence

Li Wei Yang was full of confidence that once Lao furen drank her tea she would not be able to drink tea brewed by anyone else. Due to the fact that Tuo Ba Zhen was a tea lover, and wanting to make him happy, she had searched for reputable tea sommeliers and had received their tutelage. After eight years, she was confident enough to say that her tea brewing skills was superb and could not be surpassed by anyone else.

She was not afraid of Da furen investigating the matter either. All the xiaojies of the Li’s in Ping Cheng knew how to brewed tea. She had stayed in Ping Cheng for quite a while so it was logical that her tea brewing skills had improved as well.

Naturally Meng shi was very satisfied with the tea. She looked at Wei Yang as her smile became a lot warmer. “The way you brewed the tea is not like everyone else. Where did you learn your tea brewing skills?”

In the previous lifetime, because she was the concubine’s daughter born in February, she was always very cautious of her manners and speech. At all occasions, she would simply be sitting quietly in a corner and would never casually converse with Lao furen. However, she was no longer like that.

She replied, “Lao furen, when I was at Ping Cheng, they had invited Dong jia’s San Niang to teach the xiaojies how to brew tea. I had participated and learned a few skills as a result, but I’m afraid I’m still an amateur.”

Da furen’s expression turned for the worse. Even Li Zhang Le had furrowed her eyebrows. Had only learned a few skills and yet was able to brew such tea? If she had been seriously committed from the beginning then wouldn’t that mean. . .

Dong jia’s San Niang was a famous and highly respected tea sommelier. Unfortunately, she had difficulties moving and walking about so she had never left Ping Cheng. Li Zhang Le had once thought of inviting her to the estate but sadly there was no fate. To have heard such things from Wei Yang, for someone as prideful as Li Zhang Le, it was like a declaration of war.

Li Wei Yang had observed both mother and daughter’s expression, but did not show it on her face. She simply said, “Lao furen, can I borrow the cup of tea for a minute?”

Meng shi slightly nodded her head.

Li Wei Yang stepped forward, picked up the cup of tea beside Meng shi and gently swirled it around. Afterwards she placed it back down as Lao furen looked down and noticed that a peony flower had appeared inside the cup of tea. Steam rose from the cup, creating an illusive mood.

Sitting on the side, second daughter-in-law, Wen shi, was curious and scooted closer to take a look. As she looked into the cup, she was taken by surprise. “I had no idea a flower could be created like that! Your skills are truly exceptional!”

Li Zhang Le’s expression changed. Suddenly, she stood up and walked over. At the sight of the peony flower, she was immediately speechless.

Li Wei Yang humbly responded, “It’s just a simple trick but at least it could bring a smile to Lao furen’s face. Dong jia’s San Niang was able to create the mountains and river out of the tea leaves. Now that’s the kind of talent that makes other speechless with applause.”

A simple trick? Yet not a single person in the Capital was able to do the same thing.

Meng shi was fixated on the cup of tea. The peony flower slowly disappeared as she let out a small sigh.

Meanwhile, Wen shi’s eyes narrowed and she asked, “San xiaojie, what happened to your sleeves?”

When Wei Yang’s arms were relaxed by her side, it was not noticeable but the moment she lifted her arms, the sleeves were incidentally lifted as well, revealing the mismatched sleeves underneath. Li Wei Yang had been waiting for this question all along. She quickly dropped her arms and said with embarrassment, “It’s nothing.”

“What do you mean it’s nothing? It’s obvious your inner sleeves are very short!” Wen shi’s daughter, Li Chang Ru, purposely voiced out in a panic, as if she had discovered a huge secret.

As soon as she heard those words, Da furen stared fixedly at Li Wei Yang. Her gaze was sharp, like the edge of a sword ready to kill. She smiled and slowly said, “Wei Yang, what is this about?” Despite doing her best to hide her emotions, her tone was still stony and everyone present was able to pick up on it.

Li Chang Ru blinked her eyes excitedly and said, “Da baimu, can’t you see? Wei Yang’s clothes aren’t the right size for her! Aiya, how pitiful. She doesn’t even have something as simple as fitting clothes.”

Li Wei Yang lowered her eyes to the ground. She appeared nervous and uneasy, but on the inside, she was laughing. Da furen placed a huge significance on her appearance and dignity, especially when she was in front of Lao furen and the other daughter-in-laws. However, since Da furen had purposely neglected to provide her with proper clothings and neccessities, why should Wei Yang help save her face value? Even if Da furen became even more resentful of Wei Yang as a result, her reputation would be tarnished once it

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลี่เว่ยหยางก็เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นว่าเมื่อลาว Furen ดื่มชาของเธอเธอจะไม่สามารถที่จะดื่มชาชงโดยคนอื่น เนื่องจากความจริงที่ว่า Tuo Ba Zhen เป็นคนรักชาและต้องการที่จะทำให้เขามีความสุขที่เธอได้ค้นหา sommeliers ชาที่มีชื่อเสียงและได้รับการปกครองของพวกเขา แปดปีหลังจากเธอมีความมั่นใจพอที่จะบอกว่าทักษะการผลิตเบียร์ชาของเธอเป็นที่ยอดเยี่ยมและไม่สามารถค้นพบโดยคนอื่น. เธอเป็นคนไม่กลัวดา Furen ตรวจสอบเรื่องนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง ทั้งหมด xiaojies ของหลี่ปิงในเฉิงรู้วิธีการชงชา เธอได้อยู่ในปิงเฉิงมากในขณะที่เพื่อให้มันเป็นตรรกะที่ทักษะการผลิตเบียร์ชาของเธอได้ดีขึ้นเช่นกัน. ธรรมชาติเม้งชิเป็นที่น่าพอใจมากกับชา เธอมองที่เหว่ยหยางเป็นรอยยิ้มของเธอกลายเป็นที่อบอุ่นมาก "วิธีที่คุณชงชาที่ไม่เหมือนคนอื่น ๆ คุณได้เรียนรู้ทักษะการชงชาของคุณหรือไม่ " ในชีวิตก่อนหน้านี้เพราะเธอเป็นลูกสาวของนางสนมที่เกิดในเดือนกุมภาพันธ์เธอก็มักจะระมัดระวังมากมารยาทและคำพูดของเธอ ในทุกโอกาสที่เธอจะเพียงแค่จะนั่งเงียบ ๆ ในมุมและจะไม่ตั้งใจคุยกับ Furen ลาว แต่เธอก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้น. เธอตอบว่า "ลาว Furen เมื่อผมอยู่ที่ปิงเฉิงที่พวกเขาได้รับเชิญดงเจี่ยซานเนียงจะสอน xiaojies วิธีการชงชา ผมได้มีส่วนร่วมและเรียนรู้ทักษะไม่กี่เป็นผล แต่ฉันกลัวฉันยังคงเป็นมือสมัครเล่น. " การแสดงออกดา Furen หันที่เลวร้ายกว่า แม้หลี่เหวย Le ได้ขมวดคิ้วของเธอ ได้เรียนรู้ทักษะเพียงไม่กี่และยังสามารถที่จะชงชาดังกล่าวหรือไม่ ถ้าเธอมีความมุ่งมั่นอย่างจริงจังจากจุดเริ่มต้นจากนั้นก็จะไม่ได้ว่าหมายถึง . . ดงเจี่ยซานเนียงเป็นที่มีชื่อเสียงและเป็นที่เคารพอย่างสูง Sommelier ชา แต่น่าเสียดายที่เธอมีความยากลำบากในการเคลื่อนย้ายและเดินเพื่อที่เธอไม่เคยได้ใส่ปิงเฉิง หลี่เหวยเลอได้เคยคิดว่าการเชิญเธอไปแทน แต่น่าเศร้าที่มีชะตากรรมไม่ จะเคยได้ยินเรื่องดังกล่าวจากเหว่ยหยางสำหรับคนที่เป็นทรหลี่เหวย Le มันเป็นเหมือนการประกาศสงคราม. หลี่เว่ยหยางสังเกตเห็นทั้งแม่และการแสดงออกของลูกสาว แต่ไม่ได้แสดงมันบนใบหน้าของเธอ เธอก็กล่าวว่า "ลาว Furen ผมสามารถยืมถ้วยชาสำหรับนาที?" เม้งชิเล็กน้อยพยักหน้าเธอ. หลี่เว่ยหยางก้าวไปข้างหน้าหยิบถ้วยชาข้างเม้งชิและค่อยๆหมุนวนไปรอบ ๆ หลังจากนั้นเธอก็วางมันกลับลงมาเป็นลาว Furen มองลงไปและพบว่าเป็นดอกไม้ดอกโบตั๋นได้ปรากฏอยู่ภายในถ้วยชา อบไอน้ำเพิ่มขึ้นจากถ้วยสร้างอารมณ์เหลวไหล. นั่งอยู่บนด้านข้างสองลูกสาวในกฎหมายเหวินชิ, อยากรู้อยากเห็นและ scooted ใกล้ชิดที่จะดู ขณะที่เธอมองเข้าไปในถ้วยเธอถูกนำด้วยความประหลาดใจ "ผมมีความคิดที่ไม่มีดอกไม้จะถูกสร้างขึ้นเช่นนั้น! ทักษะของคุณเป็นพิเศษอย่างแท้จริง! " การแสดงออกของหลี่เหวยเลอเปลี่ยน ทันใดนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนและเดินไป ที่สายตาของดอกไม้ดอกโบตั๋นเธอก็พูดทันที. หลี่เว่ยหยางเจียมตอบ "มันเป็นเพียงเคล็ดลับง่ายๆ แต่อย่างน้อยก็สามารถนำรอยยิ้มให้ใบหน้าลาว Furen ของ ดงเจี่ยซานเนียงก็สามารถที่จะสร้างภูเขาและแม่น้ำออกจากใบชา ตอนนี้ที่เป็นชนิดของความสามารถที่ทำให้พูดอื่น ๆ ที่มีเสียงปรบมือ. " เคล็ดลับง่ายๆ? แต่ไม่ได้เป็นคนเดียวในเมืองหลวงก็สามารถที่จะทำสิ่งเดียวกัน. เม้งชิถูกจับจ้องอยู่ที่ถ้วยชา ดอกไม้ดอกโบตั๋นช้าหายไปขณะที่เธอให้ออกถอนหายใจเล็ก ๆ . ในขณะที่ตาเหวินชิลดลงและเธอถามว่า "ซาน Xiaojie เกิดอะไรขึ้นกับแขนของคุณหรือไม่" เมื่อแขนเหว่ยหยางถูกผ่อนคลายโดยด้านข้างของเธอก็ไม่ได้สังเกตเห็นได้ชัด แต่ ช่วงเวลาที่เธอยกแขนของเธอ, แขนถูกยกบังเอิญเช่นกันเผยให้เห็นแขนที่ไม่ตรงกันใต้ หลี่เว่ยหยางได้รับการรอคอยสำหรับคำถามนี้มาตลอด เธอก็รีบลดลงแขนเธอและพูดด้วยความลำบากใจ "มันเป็นอะไร." "คุณหมายถึงอะไรก็ไม่มีอะไร? มันเห็นได้ชัดแขนภายในของคุณจะสั้นมาก! "ลูกสาวเหวินชิหลี่ช้าง Ru จงใจเปล่งเสียงออกมาในความหวาดกลัวเช่นถ้าเธอได้ค้นพบความลับที่ยิ่งใหญ่. ทันทีที่เธอได้ยินคำพูดเหล่านั้นดา Furen จ้องเป๋งที่หลี่เว่ยหยาง . สายตาของเธอเป็นที่คมชัดเหมือนขอบของดาบพร้อมที่จะฆ่า เธอยิ้มและค่อยๆกล่าวว่า "เหว่ยหยางสิ่งนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร?" แม้จะทำดีที่สุดของเธอที่จะซ่อนความรู้สึกของเธอเสียงของเธอก็ยังคงเต็มไปด้วยหินและปัจจุบันทุกคนก็สามารถที่จะหยิบขึ้นมาบน. หลี่ช้าง Ru กระพริบตาดวงตาของเธอตื่นเต้นและกล่าวว่า "ดา baimu ไม่สามารถที่คุณเห็น? เสื้อผ้า Wei ยางไม่ได้ขนาดที่เหมาะสมสำหรับเธอ! Aiya, วิธีการที่น่าสงสาร เธอไม่ได้มีสิ่งที่ง่ายเป็นเสื้อผ้าที่เหมาะสม. " หลี่เว่ยหยางลดลงตาของเธอลงไปที่พื้น เธอปรากฏตัวประสาทและไม่สบายใจ แต่ข้างในนั้นเธอก็หัวเราะ ดา Furen วางความสำคัญเป็นอย่างมากเกี่ยวกับลักษณะและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของเธอโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธออยู่ในด้านหน้าของลาว Furen และกฎหมายอื่นที่ลูกสาวใน อย่างไรก็ตามเนื่องจากดา Furen เคยให้ความสนใจโดยมีจุดมุ่งหมายที่จะให้เธอกับเสื้อผ้าที่เหมาะสมและ neccessities จึงควรเหว่ยหยางช่วยประหยัดค่าใบหน้าของเธอ? แม้ว่าดา Furen ยิ่งไม่พอใจของเหว่ยหยางเป็นผลให้ชื่อเสียงของเธอจะทำให้มัวหมองเมื่อ