Presumption of innocence" serves to

Presumption of innocence" serves to emphasize that the prosecution has the obligation to prove each element of the offense beyond a reasonable doubt (or some other level of proof depending on the criminal justice system) and that the accused bears no burden of proof.[21] This is often expressed in the phrase innocent until proven guilty, coined by the English lawyer Sir William Garrow (1760–1840).[22] Garrow insisted that accusers be robustly tested in court. An objective observer in the position of the juror must reasonably conclude that the defendant almost certainly committed the crime.[23]

The presumption of innocence is in fact a legal instrument created by the French cardinal and jurist Jean Lemoine to favor the accused based on the legal inference that most people are not criminals.[24] It is literally considered favorable evidence for the accused that automatically attaches at trial.[25] It requires that the trier of fact, be it a juror or judge, begin with the presumption that the state is unable to support its assertion.[24] To ensure this legal protection is maintained a set of three related rules govern the procedure of criminal trials. The presumption means:[21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อสันนิษฐานของความบริสุทธิ์"ทำหน้าที่เพื่อเน้นว่า โจทก์มีข้อผูกมัดเพื่อพิสูจน์แต่ละองค์ประกอบของการกระทำความผิดนอกเหนือจากข้อสงสัยที่สมเหตุสมผล (หรือระดับอื่น ๆ บางอย่างของหลักฐานตามระบบยุติธรรมทางอาญา) และให้ ผู้ถูกกล่าวหาหมีไม่มีหลักฐานของภาระงาน [21] ซึ่งมักจะแสดงในวลีผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ความผิด จังหวะ โดยทนายอังกฤษ Sir William Garrow (1760-1840) งาน [22] Garrow ยืนยันว่า มีทดสอบกล่าวหาในศาลอย่างทนทาน นักการมีวัตถุประสงค์ในฐานะ juror ต้องสมเหตุสมผลสรุปว่า จำเลยเกือบแน่นอนมุ่งมั่นที่อาชญากรรม [23]ข้อสันนิษฐานของความบริสุทธิ์เป็นเครื่องมือทางกฎหมายที่สร้างขึ้น โดยพระคาร์ดินัลที่ฝรั่งเศสและลูกขุน Lemoine ฌองฝักใฝ่ผู้ถูกกล่าวหาตามข้อกฎหมายที่คนส่วนใหญ่เป็นอาชญากรไม่ว่า ในความเป็นจริง [24] อย่างแท้จริงถือว่าหลักฐานที่ดีสำหรับผู้ถูกกล่าวหาที่แนบโดยอัตโนมัติที่ทดลอง [25] ต้องว่า เทรียร์ของจริง เป็น juror หรือผู้พิพากษา เริ่มต้น ด้วยข้อสันนิษฐานที่ว่ารัฐไม่สามารถสนับสนุนการยืนยัน [24] เพื่อให้การคุ้มครองทางกฎหมายนี้ไว้ตั้งสามที่เกี่ยวข้องกับ กฎควบคุมขั้นตอนของการทดลองทางอาญา หมายถึงข้อสันนิษฐาน: [21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสา "ทำหน้าที่ในการเน้นว่าโจทก์มีภาระที่จะต้องพิสูจน์แต่ละองค์ประกอบของการกระทำผิดข้อกังขา (หรือบางส่วนในระดับอื่น ๆ ของหลักฐานขึ้นอยู่กับระบบยุติธรรมทางอาญา) และว่าหมีที่ถูกกล่าวหาว่าภาระการพิสูจน์ไม่มี. [21 ] นี้มักจะแสดงในวลีผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ความผิดประกาศเกียรติคุณจากทนายความภาษาอังกฤษเซอร์วิลเลียมแกร์โรว์ (1760-1840). [22] แกร์โรว์ยืนยันว่าโจทก์ได้รับการทดสอบอย่างทนทานในศาล. ผู้สังเกตการณ์วัตถุประสงค์ในตำแหน่งของตุลาการต้อง มีเหตุผลสรุปได้ว่าจำเลยที่มุ่งมั่นที่เกือบจะแน่นอนอาชญากรรม. [23] ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสาในความเป็นจริงเป็นเครื่องมือทางกฎหมายที่สร้างขึ้นโดยพระคาร์ดินัลฝรั่งเศสและกฎหมายฌอง Lemoine เพื่อให้ประโยชน์แก่ผู้ถูกกล่าวหาอยู่บนพื้นฐานของข้อสรุปทางกฎหมายที่คนส่วนใหญ่ไม่อาชญากร. [ 24] มันเป็นหลักฐานที่ถือว่าเป็นตัวอักษรที่ดีสำหรับผู้ถูกกล่าวหาที่จะยึดติดในการพิจารณาคดี. [25] มันต้องมีที่ทดสอบจริงไม่ว่าจะเป็นตุลาการหรือผู้พิพากษาเริ่มต้นด้วยความเชื่อว่ารัฐไม่สามารถที่จะสนับสนุนการยืนยันของตน. [ 24] เพื่อให้แน่ใจว่าการคุ้มครองตามกฎหมายนี้จะยังคงเป็นชุดของกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องกับสามควบคุมขั้นตอนของการทดลองทางอาญา สันนิษฐานหมายความว่า: [21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสา " ทำหน้าที่เพื่อเน้นว่า โจทก์มีหน้าที่พิสูจน์แต่ละองค์ประกอบของความผิดปราศจากข้อสงสัย ( หรือระดับอื่น ๆในการพิสูจน์ตามกระบวนการยุติธรรมทางอาญา ) และผู้ต้องหาไม่มีภาระการพิสูจน์ [ 21 ] นี้มักแสดงออกในวลีที่บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่ามีความผิดประกาศเกียรติคุณโดยทนายความภาษาอังกฤษเซอร์วิลเลียมเกโร ( 1760 ) 1840 ) [ 22 ] เกโร ยืนยันว่าเป็นข้อมูลที่นำมากล่าวหาศาล มีผู้สังเกตการณ์ในตำแหน่งของตุลาการต้องสมเหตุสมผลสรุปว่า จำเลยต้องก่ออาชญากรรม [ 23 ]

ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสาในความเป็นจริงเครื่องมือทางกฎหมายที่สร้างโดยพระคาร์ดินัลฝรั่งเศสและนักกฎหมายจีน lemoine โปรดปรานจำเลยตามกฎหมายการอนุมานว่า คนส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นอาชญากร [ 24 ] เป็นอักษรถือว่าดีสำหรับจำเลยที่โดยอัตโนมัติแนบหลักฐานในการพิจารณาคดี [ 25 ] มันต้องที่ เทรียร์ของความเป็นจริง ไม่ว่าจะเป็นตุลาการหรือผู้พิพากษาเริ่มต้นด้วยข้อสันนิษฐานว่ารัฐไม่สามารถรองรับการยืนยัน [ 24 ] เพื่อให้คุ้มครองทางกฎหมายนี้จะยังคงเป็นชุดสามที่เกี่ยวข้องกับกฎควบคุมการดำเนินการในคดีอาญา ข้อสันนิษฐานก็คือ [ 21 ]