Snow Phoenix made a low cry, turned

Snow Phoenix made a low cry, turned into a white stream of light, and returned into the profound seal.

Xiao Lingxi still had not awakened. Under Yun Che’s protection that Yun Che had split away most of his power for, she wasn’t harmed in the slightest even during that instant of exchange with Fen Yijue, while Yun Che himself, had instead suffered a considerable internal injury. He still held onto Xiao Lingxi, unwilling to let go, and after a few heavy breaths, he started to observe the surrounding landscape.

This place was entirely barren; the land was dry and vegetation was scarce. There were also no hint of footprints in the surrounding area. With a glance, short mountains and jagged boulders were everywhere. It should be a desolate ground that hadn’t been stepped on by people for a long time.

This place, was clearly still within Burning Heaven Valley. And Burning Heaven Valley, was territory belonging to the Burning Heaven Clan.

Yun Che thought for a bit, and didn’t choose to leave. Instead, he took up the Dragon Fault, and heavily smashed onto the mountain wall behind him. Very quickly, a cave over ten meters deep was blasted out. He entered the cave carrying Xiao Lingxi, and laid a Frozen Cloud Barrier that cut off auras… The most dangerous place was often the safest. Burning Heaven Clan’s people wouldn’t expect that when riding on a Sky Profound mount, Yun Che didn’t even fly out of the Burning Heaven Valley, and had instead just hid within the valley like this.

Yun Che also didn’t want to go too far. Because Xiao Lie, was still within Burning Heaven Clan.

The unconscious Xiao Lingxi’s expression was peaceful, like a baby in deep sleep. When Yun Che gently put her down, she seemed to have noticed herself leaving Yun Che’s embrace; her charming eyebrows knitted slightly, her eyelashes anxiously trembled faintly, and fear emerged from her expression… Yun Che hastily held her up once again, and tightly squeezed her hand… All of her unease calmed again, and the corner of her lips had even faintly formed into a light smile of happiness.

Seeing Xiao Lingxi right under his nose and within his arms, Yun Che felt deep gratification, but also deep heartache. He had wanted to take them away after he returned home, to a place that no one would ever oppress them. He didn’t expect that before he was even able to see them, he had allowed them to encounter such an adversity, because of him.

He didn’t let go of Xiao Lingxi anymore, and just silently sat there holding her in his arms. On one side, he used his own profound energy and slowly repaired her injuries; on the other, he conjured the Great Way of the Buddha, recovering his own internal and external injuries with an extremely fast speed.

——————————————

“Bastard thing!!”

Before Fen Juecheng had the chance to call out grandfather, he was already sent flying by Fen Yijue with a slap. This slap was extremely heavy; Fen Juecheng’s entire left face greatly swelled as blood leaked out from the corner of his mouth. On the ground, three of his completely shattered teeth rolled about.

Fen Yijue, who found out about the whole story of the matter, was already burning in rage. As he looked at everyone, he, who had been cleared of emotion for more than twenty years, was actually shaking from anger at this moment: “My Burning Heaven Clan, actually birthed you bunch of bastards!! Not only did a group of elders head out only in order to assassinate one youth, you actually did such a despicable and filthy act of abducting his family as bait, how f*cking fantastic! Ignoring the matter of you bunch losing all of our clan’s face, you actually were conceited enough to think that you drew in a jarred turtle… but too bad that it was actually a tiger which nearly even destroyed the sect! If not for me and Ziya arriving in time, you would all have become lying corpses! My Burning Heaven Clan’s thousand years of heritage, would have been wiped out then and there!”

Facing Fen Yijue’s rage, all the Elders and Pavilion Masters were all as silent as cicadas in the wintertime and didn’t even dare to breathe out loudly. Fen Juecheng had almost been slapped unconscious on the spot. He knelt down the ground, trembling; let alone speak, he didn’t even dare to let out pained screams.

“Sigh, what’s done is done, there is no use in getting angry.” Fen Ziya shook his head, let out a long sigh, and said: “Duanhun, how are the casualties this time?”

Fen Duanhun closed his eyes, and said with grief: “Amongst twenty seven elders, and thirty three pavilion masters, an entire thirty one had died in Yun Che’s hands, including Great Elder Fen Moli. One hundred and twenty seven middle level disciples, and one thousand six hundred and ninety two regular disciples fell in battle…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟีนิกซ์หิมะทำร้องไห้ต่ำ กลายเป็นกระแสสีขาวของแสง และกลับไปประทับตราลึกซึ้งXiao Lingxi ยังมีตื่น ภายใต้การป้องกันยุน Che ว่า Che ยุนได้แบ่งส่วนใหญ่เก็บพลังงานของเขา เธอไม่ทำลายในน้อยแม้ในขณะที่โต้ตอบแบบทันทีของ exchange กับ Fen Yijue ในขณะที่ยุน Che เอง แทนเคยได้รับบาดเจ็บภายในมาก เขายังคงจับไว้ Xiao Lingxi, unwilling การปล่อย และหลังจากกี่ลมหายใจหนัก เขาเริ่มสังเกตภูมิทัศน์โดยรอบแห้งแล้งทั้งหมด เป็น ที่ดินแห้ง และพืชหายาก นอกจากนี้ยังมีภาพรอยเท้าในบริเวณรอบ ๆ ด้วยอย่างรวดเร็ว สั้นภูเขาและก้อนหินที่ขรุขระได้ทุกที่ มันควรจะเป็นพื้นดินที่อ้างว้างที่ไม่ถูกเหยียบ โดยคนเป็นเวลานานสถานที่นี้ ได้อย่างชัดเจนยังคงอยู่ภายในหุบเขาสวรรค์เขียน และหุบเขาสวรรค์เขียน ดินแดนที่เป็นของกองทัพสวรรค์เขียนChe ยุนคิดจะ และไม่ได้เลือกที่จะปล่อย แทน เขาเอาค่าบกพร่องมังกร และหนักทุบลงบนผนังภูเขาหลังเขา รวดเร็ว ถ้ำลึกกว่า 10 เมตรถูกระเบิดออก เขาป้อนถ้ำถือ Xiao Lingxi และวางอุปสรรคเมฆแช่แข็งที่ตัดรัศมี... สถานที่ที่อันตรายที่สุดคือมักปลอดภัยที่สุด การเขียนคนของกองทัพสวรรค์จะไม่คาดหวังว่า เมื่อขี่บนภูเขาท้องฟ้าลึกซึ้ง Che ยุนยังไม่ได้บินจากหุบเขาสวรรค์เขียน และมีแต่เพียงซ่อนภายในหุบเขาเช่นนี้ยุน Che ยังไม่ต้องไปไกล เพราะเสี่ยวอยู่ เป็นยังคงภายในกองทัพสวรรค์เขียนนิพจน์ของ Xiao Lingxi สติถูกเงียบสงบ เช่นทารกในหลับ เมื่อยุน Che ค่อย ๆ วางเธอลง เธอดูเหมือนจะได้สังเกตเห็นตัวเองออกจากอ้อมกอดของยุน Che คิ้วของเธอมีเสน่ห์ถักเล็กน้อย ขนตาเธอกังวลใจ trembled รวย ๆ และความกลัวเกิดจากแสดง... Che ยุนรีบจัดเธอขึ้นอีกครั้ง และบีบมือเธอแน่น... ทั้งหมดของ unease ของเธอสงบอีกครั้ง และมุมของริมฝีปากของเธอได้แม้รำไรเกิดขึ้นเป็นรอยยิ้มแห่งความสุขแสงเห็น Xiao Lingxi ขวาภาย ใต้จมูกของเขา และภาย ในแขนของเขา Yun Che รู้สึกบางลึก แต่ยังเจ็บลึก เขาอยากจะออกไปหลังจากที่เขากลับบ้าน สถานที่ ที่ไม่มีใครจะเคยกดดันพวกเขา เขาไม่ได้คาดหวังว่า ก่อนเขายังสามารถที่จะเห็นพวกเขา เขาได้อนุญาตให้พบเช่นความทุกข์ยากที่ เนื่องจากเขาเขาไม่ให้ไปของ Xiao Lingxi อีกต่อไป และนั่งเงียบเพียงมีเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา ด้านหนึ่ง เขาใช้พลังงานของตัวเองอย่างลึกซึ้ง และค่อย ๆ ซ่อมแซมอาการบาดเจ็บของเธอ ในอื่น ๆ เขาวิงวอนทางดีพระ ฟื้นตัวเขาเองบาดเจ็บภายใน และภายนอก ด้วยความเร็วเร็วมาก——————————————"สิ่งที่ลูกครึ่ง!!"ก่อน Fen Juecheng มีโอกาสเรียกปู่ เขาแล้วส่งบิน โดย Fen Yijue กับการตบ นี้ตบได้หนักมาก หน้าซ้ายทั้ง fen Juecheng swelled มากเป็นเลือดรั่วออกจากมุมปากของเขา บนพื้นดิน สามฟันของเขามลายหมดรีดเกี่ยวกับYijue fen ที่พบข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมดของเรื่อง ถูกแล้วเผาในความโกรธ เขามองคน เขา ที่มีการล้างข้อมูลของอารมณ์มากกว่ายี่สิบปี จริงถูกสั่นจากความโกรธในขณะนี้: "แคลนสวรรค์เขียน จริง birthed คุณพวงของแม่!! ไม่เพียง ไม่ได้กลุ่มผู้อาวุโสออกเพียงเพื่อลอบสังหารเยาวชนหนึ่ง คุณจริงได้เช่นน่ารังเกียจ และสกปรกกระทำของพาครอบครัวของเขาเป็นเหยื่อล่อ วิธี f * cking ทึ่ง ไม่สนใจเรื่องของคุณสูญเสียทั้งหมดของใบหน้าของกองทัพเราพวง คุณได้จริง ๆ conceited พอที่จะคิดว่า คุณเข้ามาในเต่า jarred... แต่ไม่ดีเกินไปว่า มันเป็นเสือที่เกือบจะทำลายนิกายจริง ถ้า ไม่ได้ผมและ Ziya มาในเวลา คุณจะทั้งหมดได้กลายเป็นศพนอน ฉันเขียนสวรรค์ของกองทัพพันปีของมรดก จะมีการเช็ดออกแล้วมี"หันหน้าไปทาง Fen Yijue โกรธ ผู้สูงอายุทั้งหมดและพาวิลเลี่ยนโททั้งหมดเงียบเป็น cicadas ในช่วงฤดูหนาว และไม่กล้าแม้แต่จะหายใจออกดังนี้ Fen Juecheng เกือบได้ตบหมดสติทันที เขาทำลงพื้น ตัวสั่น ให้คนเดียวพูด เขาไม่กล้าแม้แต่จะให้ออกเสียงกรีดร้อง pained"ถอนหายใจ สิ่งที่จะทำเสร็จ มีใช้ไม่มีการโกรธ" Fen Ziya ส่ายศีรษะ ให้ออกอกยาว และกล่าวว่า: " Duanhun ว่ามีจำนวนคนตายครั้งนี้?"Fen Duanhun ปิดดวงตาของเขา และกล่าว ด้วยความเศร้าโศก: "ในหมู่ผู้สูงอายุยี่สิบเจ็ด และสามสิบโทพาวิลเลี่ยน หนึ่งสามสิบทั้งเสียชีวิตในมือยุน Che รวม Moli Fen ผู้สูงอายุดีขึ้น หนึ่งร้อยยี่สิบเจ็ดลูกศิษย์ระดับกลาง และหนึ่งพันหกร้อย และเก้าสิบสองปกติสาวกตกในการรบ..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หิมะฟินิกซ์ทำร้องไห้ต่ำกลายเป็นกระแสสีขาวของแสงและกลับเข้าสู่ประทับตราลึกซึ้ง. เสี่ยว Lingxi ยังไม่ได้ตื่นขึ้นมา ภายใต้การคุ้มครอง Yun เจ๊ว่าเจ๊ยุนได้แยกไปมากที่สุดของอำนาจของเขาสำหรับเธอก็ไม่ได้รับอันตรายในน้อยแม้ในช่วงของการแลกเปลี่ยนทันทีกับ Fen Yijue ว่าในขณะที่ยุนเจ๊ตัวเองได้รับบาดเจ็บภายในมากแทน เขายังคงจับเสี่ยว Lingxi ไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ไปและหลังจากนั้นไม่กี่ลมหายใจหนักเขาเริ่มที่จะสังเกตเห็นภูมิทัศน์โดยรอบ. สถานที่แห่งนี้เป็นหมันโดยสิ้นเชิง ที่ดินแห้งและพืชหายาก นอกจากนั้นยังมีคำใบ้ของรอยเท้าในบริเวณโดยรอบไม่มี ด้วยความรวดเร็วภูเขาในระยะสั้นและก้อนหินขรุขระได้ทุกที่ มันควรจะเป็นพื้นดินที่รกร้างที่ไม่เคยเหยียบโดยคนเป็นเวลานาน. สถานที่แห่งนี้ได้อย่างชัดเจนยังอยู่ในการเผาไหม้สวรรค์วัลเลย์ และการเผาไหม้สวรรค์วัลเลย์เป็นดินแดนที่เป็นของการเผาไหม้สวรรค์แซ่. Yun เจ๊คิดว่าสำหรับบิตและไม่ได้เลือกที่จะออก แต่เขาเอาขึ้นมังกรความผิดและถูกทุบอย่างหนักบนภูเขาผนังข้างหลังเขา อย่างรวดเร็วลึกถ้ำกว่าสิบเมตรถูกทำลายออก เขาเดินเข้าไปในถ้ำแบกเสี่ยว Lingxi และวางแช่แข็งเมฆ Barrier ที่ตัดรัศมี ... สถานที่ที่อันตรายที่สุดมักจะเป็นที่ปลอดภัยที่สุด คนเผาไหม้สวรรค์ของตระกูลจะไม่คาดหวังว่าเมื่อขี่บนท้องฟ้า Profound ภูเขา Yun เจ๊ไม่ได้บินออกจากการเผาไหม้สวรรค์ Valley และได้แทนที่จะซ่อนตัวอยู่เพียงภายในหุบเขาเช่นนี้. Yun เจ๊ยังไม่ต้องการที่จะ หลวมตัว เพราะเสี่ยวโกหกก็ยังอยู่ในการเผาไหม้สวรรค์แซ่. แสดงออกสติเสี่ยว Lingxi เป็นความสงบสุขเหมือนเด็กในการนอนหลับลึก เมื่อยุนเจ๊เบา ๆ ใส่เธอลงเธอดูเหมือนจะได้สังเกตเห็นตัวเองออกจากอ้อมกอดยุนเจ๊; คิ้วที่มีเสน่ห์ของเธอถักเล็กน้อยขนตาของเธออย่างใจจดใจจ่อสั่นสะท้านอย่างแผ่วเบาและความกลัวโผล่ออกมาจากการแสดงออกของเธอ ... ยุนเจ๊รีบจัดของเธอขึ้นอีกครั้งและบีบแน่นมือของเธอ ... ทั้งหมดของความไม่พอใจของเธอสงบอีกครั้งและมุมของริมฝีปากของเธอมีแม้แผ่วเบา เกิดขึ้นเป็นรอยยิ้มแห่งความสุขแสง. เห็นเสี่ยว Lingxi ขวาภายใต้จมูกของเขาและอยู่ในอ้อมแขนของเขา Yun เจ๊รู้สึกพึงพอใจลึก แต่ยังความโศกเศร้าลึก เขาอยากจะพาพวกเขาออกไปหลังจากที่เขากลับบ้านไปยังสถานที่ที่ไม่มีใครเคยจะกดขี่ข่มเหงพวกเขา เขาไม่ได้คาดหวังว่าก่อนที่เขายังสามารถที่จะเห็นพวกเขาเขาได้รับอนุญาตให้พบเช่นความทุกข์ยากเพราะของเขา. เขาไม่ได้ปล่อยให้ไปของเสี่ยว Lingxi อีกต่อไปและเพียงแค่เงียบ ๆ นั่งอยู่ที่นั่นถือของเธอในอ้อมแขนของเขา . ในอีกด้านหนึ่งเขาใช้พลังงานอย่างลึกซึ้งของเขาเองและค่อยๆซ่อมแซมอาการบาดเจ็บของเธอ; ในที่อื่น ๆ เขาเสกวิธีที่ดีของพระพุทธเจ้าฟื้นตัวบาดเจ็บภายในและภายนอกของตัวเองที่มีความเร็วที่รวดเร็วมาก. -------------- "สิ่งที่ไอ้ !!" ก่อนที่ลุ่มมี Juecheng โอกาสที่จะเรียกคุณปู่ของเขาถูกส่งตัวแล้วบินโดย Fen Yijue กับตบ ตบนี้หนักมาก; ใบหน้าด้านซ้าย Fen Juecheng ทั้งหมดของมากพองเลือดรั่วไหลออกจากมุมปากของเขา บนพื้นดินที่สามของฟันแตกของเขาเกี่ยวกับการรีด. หนอง Yijue ที่พบเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมดของเรื่องแล้วก็เผาไหม้ด้วยความโกรธ ในขณะที่เขามองที่ทุกคนเขาผู้ซึ่งได้รับการล้างของอารมณ์ความรู้สึกมานานกว่ายี่สิบปีที่ผ่านมาเป็นจริงสั่นจากความโกรธในขณะนี้: "My Burning สวรรค์แซ่กำเนิดจริงคุณพวงของไอ้ !! ไม่เพียง แต่เป็นกลุ่มของผู้สูงอายุหัวออกเพียงเพื่อที่จะลอบสังหารหนึ่งในเยาวชนที่คุณไม่จริงเช่นการกระทำที่น่ารังเกียจและสกปรกของลักพาตัวครอบครัวของเขาเป็นเหยื่อล่อวิธี F * Cking ยอดเยี่ยม! ไม่สนใจเรื่องของคุณพวงสูญเสียทั้งหมดของใบหน้าตระกูลของเราคุณจริงได้ใจพอที่จะคิดว่าคุณเข้ามาอยู่ในเต่าจาร์เรด ... แต่น่าเสียดายที่ว่ามันเป็นจริงเสือซึ่งเกือบจะถูกทำลายนิกายที่! ถ้าไม่ได้สำหรับฉันและ Ziya ที่เดินทางมาถึงในเวลาที่คุณจะทั้งหมดได้กลายเป็นศพนอนอยู่! ฉันเผาไหม้สวรรค์ของตระกูลพันปีมรดกจะได้รับการเช็ดออกแล้วและมี! " หันหน้าไปทางโกรธ Fen Yijue ของผู้สูงอายุและพาวิลเลี่ยนโททุกคนเงียบเหมือนจักจั่นในฤดูหนาวและไม่กล้าแม้แต่จะหายใจออกมาเสียงดัง Fen Juecheng ได้รับการตบเกือบหมดสติอยู่บนจุด เขาคุกเข่าลงที่พื้นดินสั่น; ให้อยู่คนเดียวพูดเขาไม่ได้กล้าที่จะให้ออกกรีดร้องเจ็บปวด. "เฮ้อสิ่งที่ทำเสร็จแล้วมีการใช้ในการรับโกรธ no." Fen Ziya ส่ายหัวให้ออกถอนหายใจยาวและกล่าวว่า "Duanhun หรือไม่, มีการบาดเจ็บล้มตายในครั้งนี้ " Fen Duanhun ปิดตาของเขาและกล่าวด้วยความเศร้าโศก" ในบรรดายี่สิบเจ็ดสูงอายุสามหมื่นสามโทพาวิลเลี่ยนทั้งสามสิบเอ็ดเสียชีวิตในมือ Yun เจ๊รวมทั้งพี่ที่ดี Fen Moli หนึ่งร้อยยี่สิบเจ็ดสาวกระดับกลางและ 1692 สาวกปกติลดลงในการต่อสู้ ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หิมะฟินิกซ์ได้ร้องน้อย กลายเป็นกระแส ขาวอ่อน และกลับเข้าผนึกลึกซึ้งเสี่ยว lingxi ยังไม่ตื่นแล้ว ภายใต้การคุ้มครองของยุนเช ที่ยุนเชก็แยกไปที่สุดของอำนาจของเขา เธอไม่ได้ถูกทำร้ายเลยแม้แต่น้อยแม้ในที่ทันทีแลกเปลี่ยนกับเฟิน yijue ในขณะที่ยุนเช เอง มีความเดือดร้อนมาก แทนภายในบาดเจ็บ เขายังคงกอดเสี่ยว lingxi ไม่เต็มใจที่จะปล่อย และหลังจาก ลมหายใจหนักน้อย เขาเริ่มสังเกตภูมิทัศน์โดยรอบสถานที่นี้คือทั้งหมดที่แห้งแล้ง แผ่นดินก็แห้งและพืชหายาก ไม่มีคำใบ้ของรอยเท้าในบริเวณโดยรอบ ด้วยความรวดเร็ว ภูเขาหินขรุขระสั้นไปหมด มันควรจะเป็นพื้นดินรกร้างที่ไม่ได้ถูกเหยียบโดยคนมานานสถานที่นี้ ก็ยังเขียนในหุบเขาสวรรค์ และการเผาไหม้หุบเขาสวรรค์ คือ ดินแดนที่เป็นของเผา สวรรค์ของพวกเรายุนเชว่าหน่อย และไม่ควรเลือกที่จะจากไป แต่เขาเอาขึ้นผิดมังกรและหนักทุบบนภูเขาผนังข้างหลังเขา อย่างรวดเร็ว , ถ้ำกว่าสิบเมตรลึกถูกระเบิดออก เขาเข้าไปในถ้ำแบกเสี่ยว lingxi ซุ่มแช่แข็งสิ่งกีดขวางที่ตัด Auras เมฆ . . . . . . . ที่ที่อันตรายที่สุดคือมักจะปลอดภัยที่สุด การเผาไหม้สวรรค์ของตระกูลคนไม่คาดหวังว่าเมื่อขี่บนภูเขา ท้องฟ้า ลึกซึ้ง ยุนเช ไม่ได้บินออกมาจากกองไฟ สวรรค์ หุบเขา และมีแค่ซ่อนตัวอยู่ภายในหุบเขาแบบนี้ยุนเชก็ไม่อยากไปไกลเกินไป เพราะเสี่ยว โกหก อยู่ภายในไหม้เผ่าสวรรค์การแสดงออกของจิตใต้สำนึก เสี่ยว lingxi สงบ เหมือนทารกหลับลึก . เมื่อยุนเช ค่อยๆวางเธอลง เธอดูเหมือนจะสังเกตเห็นตัวเองออกจากอ้อมกอดของยุนเช ; คิ้วเสน่ห์ของเธอถักเล็กน้อย ขนตาของเธออย่างใจจดใจจ่อ และกลัวตัวสั่นๆ โผล่ออกมาจากสีหน้าของเธอ . . . . ยุนเช รีบอุ้มเธอขึ้นอีกครั้ง และแน่น บีบมือของเธอ . . . . . . . ทั้งหมดของความไม่สบายใจของเธอสงบลงอีกครั้ง และมุม ริมฝีปากที่เคยยิ้มบางๆ ขึ้นเป็นแสงแห่งความสุขเห็นเสี่ยว lingxi ขวาภายใต้จมูกของเขาและภายในอ้อมแขนของเขา ยุนเชรู้สึกความพึงพอใจลึก แต่ยังเสียใจอยู่ลึกๆ เขาต้องการที่จะพาพวกเขาไปหลังจากที่เขากลับมาบ้าน เป็นสถานที่ที่ไม่มีใครบีบบังคับเขา เขาไม่ได้คาดหวังว่า ก่อนที่เขาจะสามารถเห็นพวกเขา เขาได้รับอนุญาตให้พบ เช่น ทุกข์เพราะเขาเขาไม่ได้ปล่อยเสี่ยว lingxi อีกต่อไป และก็เงียบ นั่งกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา ในด้านหนึ่ง เขาใช้พลังงานที่ลึกซึ้งของเขาเองและค่อยๆซ่อมแซมการบาดเจ็บ ; ในอื่น ๆ เขาเสกวิธีที่ดีของพระพุทธเจ้า ฟื้นอาการบาดเจ็บของเขาเองภายในและภายนอกที่มีความเร็วอย่างรวดเร็วมาก--------------" ไอ้บ้านี่ ! ! "ก่อนจาก juecheng มีโอกาสเรียกคุณปู่ เขาถูกส่งไปบินโดยเฟิน yijue กับตบ ตบนี้หนักมาก ; เฟิน juecheng ทั้งหน้าซ้ายบวมมากเป็นเลือดรั่วไหลออกมาจากมุมปากของเขา บนพื้นดินที่สามของเขาแตกละเอียดฟันม้วนเกี่ยวกับเฟิน yijue ที่พบเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมดของเรื่อง แล้วเขียนในความโกรธ เมื่อเขามองดูทุกคน เขา ผู้ที่ได้รับการล้างของอารมณ์มากกว่ายี่สิบปี กำลังสั่นเพราะความโกรธในขณะนี้ : " ฉันเผาสวรรค์สร้างตระกูล จริงๆแล้วไอ้สารเลว ! ไม่ใช่แค่กลุ่มของผู้ใหญ่หัวเท่านั้นเพื่อที่จะสังหารเยาวชนหนึ่งคุณจริงทำกระทำที่น่ารังเกียจและสกปรกของลักพาตัวครอบครัวของเขาเป็นเหยื่อล่อ แล้ว f * cking สุดยอด ! ไม่สนใจเรื่องของพวกนายสูญเสียทั้งหมดของใบหน้าของพวกเรา ที่จริงแล้วเธอมันหยิ่งพอที่จะคิดว่าคุณวาดในหูเต่า . . . . . . . แต่น่าเสียดายที่ จริงๆแล้วมันคือเสือซึ่งเกือบทำลายพรรค ! ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน และ ซิย่ามาถึงในเวลา คุณจะต้องกลายเป็นศพนอน ! ฉันเผาสวรรค์ของเผ่าพันปีของมรดกจะได้รับการเช็ดออกแล้วและมี "ซึ่งจาก yijue ความโกรธทั้งหมด ผู้ใหญ่และเจ้านาย พาวิลเลี่ยน ทั้งหมดเป็นเงียบเป็นจักจั่นในเหมันตฤดู และไม่กล้าที่จะหายใจเสียงดัง เฟิน juecheng เกือบจะถูกตบสลบคาที่ . เขาคุกเข่าลงกับพื้น ตัวสั่น ไปคนเดียวพูด เขาไม่กล้าให้เจ็บปวด . . ." เฮ้อ เรื่องมันแล้วไปแล้ว ไม่มีประโยชน์ในการโกรธ " เฟินซิย่าส่ายหัว ถอนหายใจยาว และกล่าวว่า : " duanhun เป็นยังไงบ้างบาดเจ็บในเวลานี้ "เฟิน duanhun หลับตา และพูดด้วยความเศร้าโศก : " ในหมู่ยี่สิบเจ็ดผู้อาวุโส สามสิบสาม พาวิลเลียน มาสเตอร์ ทั้ง 30 คน ได้ตายในมือของยุนเช รวมถึงเยี่ยมพี่เฟินโม . หนึ่งร้อยยี่สิบเจ็ดระดับสาวกหนึ่งพันหกร้อยเก้าสิบสองปกติสาวก ล้มลงในการต่อสู้ . . . . . . . "