DiscussionThe data presented charac

Discussion
The data presented characterize the
neuropsychological performance of individuals diagnosed
with methamphetamine-induced psychosis.
The results indicate impairment in several abilities
related to executive function and memory.
Given that testing occurred many years after the
initial MAP diagnosis, the fi ndings suggest that
methamphetamine users who experienced at least
one prior psychotic episode have lasting cognitive
impairments that may refl ect brain damage.
Nearly half of the sample was re-hospitalized for
MAP but analyses confi rmed that their cognitive
performance did not differ from those who were
not re-hospitalized. Likewise, there was no effect
of route of administration on cognitive impairment.
Cognitive dysfunction can limit adherence
to treatment and negatively infl uence outcomes
and results of neurocognitive assessments can
shed light on the neurological underpinnings of
methamphetamine-induced psychosis and related
psychoses. As mentioned, methamphetamine is
a moderator, infl uencing the relationship between
dopamine functioning and cognitive performance.
The cognitive dysfunction exhibited by these MAP
patients involves brain regions such as the prefrontal
cortex, which has dopaminergic systems vital
to the formation of attentional sets and switching
behavior16. Results support the assumption that
MAP patients, like methamphetamine users, have
altered dopamine function.

These data are distinctive from an earlier
study of Thai MAP patients who completed
neurocognitive testing. It appears that the two
samples of patients vary in their patterns of cognitive
ability; performance scores of the current
sample on Trail Making A/B appear poorer while
Stroop scores are nearly equivalent17. A notable
distinction between these two groups of Thai
MAP patients is that the prior sample completed
testing at their fi rst hospitalization for MAP while
for the current sample; approximately six years
passed since their fi rst hospitalization for MAP.
This evokes the question of whether what we
are seeing in the current sample is progressive
cognitive impairment from the time of the initial
diagnosis. A comparative analysis of a subset
of patients who participated in both studies is
underway to answer this question.
As one would anticipate, the MAP
patients’ scores were considerably poorer than
those of the normative samples. Executive function,
attention, inhibition, visuoperceptual processing,
and working memory components all appear
impaired in the patients with psychosis compared
to the normative control samples.
Future research comparing neuropsychological
performance of MA-dependent samples with
and without methamphetamine-induced psychosis
is warranted to understand the cognitive impairment,
if any, that psychosis contributes above
and beyond the impairment seen with chronic MA

use. Another line of research that awaits evaluation
is the comparison of cognitive performance
of MAP patients by country, which would provide
information about cultural, educational, and ethnic
differences and their potential infl uences on MAP
etiology, prognoses, and treatment. Assessment
of the relationship and the potential progression
of cognitive decline with duration of methamphetamine
use and emergence of MAP symptoms
warrant future study. Limitations. When interpreting
these data one should take into account that this
study was limited because of its cross-sectional
design. While this prohibited evaluation of cognitive
functioning prior to the onset of MAP symptoms,
future analyses will assess a subset of MAP participants
who completed repeated neurocognitive
testing over several years. A second limitation
is the lack of objective verifi cation of sustained
abstinence over the course of the follow-up
timeframe. This may be a minor factor however,
as all participants provided urine negative for
methamphetamine at the time of testing, implying
no use in at least a few days. The lack of Thai
norms made it impossible to calculate statistical
signifi cance of the cognitive impairment.
Conclusion
This descriptive study characterizes the
neuropsychological performance of individuals with
methamphetamine-induced psychosis. Continuing to
investigate cognitive performance in MAP patients
in Thailand and in other countries will provide a
better understanding of the etiology and consequences
of MAP. Additionally, neuropsychological
testing may be a valid diagnostic tool to distinguish
methamphetamine abuse from methamphetamineinduced
psychosis, or to inform clinicians trying
to treat individuals with MAP.
Acknowledgments
Support for this research provided by
the National Institute on Drug Abuse grant # U01
DA017394.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบาย
ข้อมูลที่นำเสนอในลักษณะ
การปฏิบัติงานของบุคคลวิทยาวินิจฉัย
กับยาบ้าโรคจิตที่เกิดขึ้น.
ผลการวิจัยจากการด้อยค่าในความสามารถหลาย ๆ
ที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของผู้บริหารและหน่วยความจำ.
ระบุว่าการทดสอบที่เกิดขึ้นเป็นเวลาหลายปีหลังจาก
การวินิจฉัยแผนที่เริ่มต้น ndings Fi ชี้ให้เห็นว่า
ผู้ใช้ยาบ้า ที่มีประสบการณ์อย่างน้อย
หนึ่งก่อนตอนโรคจิตมีองค์ความรู้ที่ยั่งยืน
บกพร่องที่อาจ Refl ect ความเสียหายของสมอง.
เกือบครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างที่เป็นอีกครั้งที่โรงพยาบาลสำหรับ
แผนที่ แต่วิเคราะห์ rmed มั่นว่าองค์ความรู้ของพวกเขา
ประสิทธิภาพการทำงานไม่แตกต่างจากผู้ที่ได้รับ
ไม่ได้อีกครั้งในโรงพยาบาล ในทำนองเดียวกันว่าไม่มีผลกระทบ
ของเส้นทางของการบริหารองค์ความรู้จากการด้อยค่า.
ความผิดปกติของความรู้ความเข้าใจสามารถ จำกัด การยึดมั่น
ที่จะรักษาและการลบ INFL ผลอิทธิพล
และผลของการประเมิน neurocognitive สามารถ
หลั่งน้ำตาแสงในหนุนหลังระบบประสาทของ
โรคจิตยาบ้าที่เกิดขึ้นและที่เกี่ยวข้อง
โรคจิต เป็นที่กล่าวถึงยาบ้าเป็น
ผู้ดูแลให้ INFL uencing ความสัมพันธ์ระหว่าง
การทำงานและประสิทธิภาพการทำงาน dopamine องค์ความรู้.
ความผิดปกติของความรู้ความเข้าใจการแสดงโดยแผนที่เหล่านี้
ผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องกับสมองเช่น prefrontal
นอกซึ่งมีระบบ dopaminergic สำคัญ
ในการก่อตัวของชุดตั้งใจและการเปลี่ยน
behavior16 . ผลการสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า
แผนที่ผู้ป่วยเช่นผู้ใช้ยาบ้ามี
การเปลี่ยนแปลงการทำงานของโดปามีน. ข้อมูลเหล่านี้มีความโดดเด่นจากก่อนหน้านี้การศึกษาของผู้ป่วยแผนที่ไทยที่เสร็จสิ้นการทดสอบ neurocognitive ปรากฏว่าทั้งสองกลุ่มตัวอย่างของผู้ป่วยที่แตกต่างกันในรูปแบบของพวกเขาจากองค์ความรู้ความสามารถ คะแนนผลการดำเนินงานในปัจจุบันตัวอย่างบนเส้นทางการทำ A / B ปรากฏยากจนในขณะที่คะแนน Stroop เกือบ equivalent17 ที่โดดเด่นแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มไทยผู้ป่วยแผนที่เป็นที่เสร็จสิ้นตัวอย่างก่อนการทดสอบที่ไฟของพวกเขาในโรงพยาบาลครั้งแรกสำหรับแผนที่ในขณะที่สำหรับตัวอย่างในปัจจุบัน ประมาณหกปีผ่านไปนับตั้งแต่ไฟของพวกเขาในโรงพยาบาลครั้งแรกสำหรับแผนที่. นี้กระตุ้นคำถามที่ว่าสิ่งที่เราเห็นในตัวอย่างที่ศึกษาเป็นความก้าวหน้าด้อยทางปัญญาจากเวลาของการเริ่มต้นการวินิจฉัย วิเคราะห์เปรียบเทียบการย่อยของผู้ป่วยที่เข้าร่วมในการศึกษาทั้งสองชิ้นเพื่อตอบคำถามนี้. ในฐานะที่เป็นหนึ่งจะคาดการณ์แผนที่คะแนนของผู้ป่วยเป็นอย่างมากด้อยกว่าผู้ตัวอย่างกฎเกณฑ์ ฟังก์ชั่นการบริหารความสนใจการยับยั้งการประมวลผล visuoperceptual, และส่วนประกอบหน่วยความจำทำงานทั้งหมดปรากฏลดในผู้ป่วยที่มีอาการทางจิตเมื่อเทียบกับตัวอย่างควบคุมกฎเกณฑ์. การวิจัยในอนาคตวิทยาเปรียบเทียบผลการดำเนินงานของกลุ่มตัวอย่าง MA-ขึ้นอยู่กับและไม่มียาบ้าโรคจิตที่เกิดขึ้นคือการรับประกันที่จะเข้าใจ ความบกพร่องทางสติปัญญา, ถ้ามีโรคจิตที่ก่อข้างต้นและนอกเหนือจากการด้อยค่ามองเห็นได้ด้วย MA เรื้อรังใช้ สายอีกอย่างหนึ่งของงานวิจัยที่กำลังรอคอยการประเมินผลการเปรียบเทียบผลการดำเนินงานความรู้ความเข้าใจของผู้ป่วยแผนที่ตามประเทศซึ่งจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับวัฒนธรรม, การศึกษา, และเชื้อชาติที่แตกต่างกันและ uences INFL ศักยภาพของพวกเขาที่แผนที่สาเหตุทำนายโรคและการรักษา การประเมินผลของความสัมพันธ์และความก้าวหน้าที่มีศักยภาพของการลดลงองค์ความรู้ที่มีระยะเวลาของยาบ้าใช้งานและการเกิดขึ้นของอาการแผนที่รับประกันการศึกษาในอนาคต ข้อ จำกัด เมื่อแปลความหมายของข้อมูลเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งควรคำนึงถึงว่าการศึกษาถูก จำกัด เนื่องจากการตัดขวางของการออกแบบ ในขณะนี้ไม่ได้รับอนุญาตการประเมินผลของความรู้ความเข้าใจการทำงานก่อนที่จะมีอาการแผนที่, การวิเคราะห์ในอนาคตจะประเมินย่อยของผู้เข้าร่วมแผนที่ที่เสร็จสิ้นการทำซ้ำ neurocognitive การทดสอบในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ข้อ จำกัด ที่สองคือการขาดการวัตถุประสงค์ไอออนบวก Verifi ยั่งยืนของการเลิกบุหรี่ในช่วงเวลาของการติดตามระยะเวลา นี้อาจจะเป็นปัจจัยรองลงมา แต่เป็นผู้เข้าร่วมทั้งหมดที่ให้ปัสสาวะเชิงลบสำหรับยาบ้าในช่วงเวลาของการทดสอบหมายความใช้ไม่ได้อย่างน้อยไม่กี่วัน ขาดไทยบรรทัดฐานทำให้มันเป็นไปไม่ได้ในการคำนวณทางสถิตินัยคัญของความบกพร่องทางสติปัญญา. สรุปการวิจัยเชิงพรรณนานี้ characterizes ประสิทธิภาพวิทยาของบุคคลที่มียาบ้าโรคจิตที่เกิดขึ้น อย่างต่อเนื่องเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพการทำงานความรู้ความเข้าใจในผู้ป่วยแผนที่ในประเทศไทยและในประเทศอื่น ๆ จะให้ความเข้าใจที่ดีขึ้นของสาเหตุและผลกระทบของแผนที่ นอกจากนี้วิทยาการทดสอบอาจจะเป็นเครื่องมือในการวินิจฉัยที่ถูกต้องเพื่อแยกความแตกต่างจากการละเมิดยาบ้า methamphetamineinduced โรคจิตหรือที่จะแจ้งให้แพทย์พยายามที่จะรักษาบุคคลที่มีแผนที่. กิตติกรรมประกาศการสนับสนุนสำหรับการวิจัยครั้งนี้มีให้โดยสถาบันแห่งชาติที่มอบให้ยาเสพติด # U01 DA017394

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลแสดงลักษณะการอภิปราย

ผลการทดสอบของแต่ละบุคคลได้รับการวินิจฉัยกับเมทแอมเฟตามีน

) โรคจิต การบกพร่องในความสามารถหลายที่เกี่ยวข้องกับการทำงานและบริหารหน่วยความจำ
.
ระบุว่าการทดสอบที่เกิดขึ้นหลายปีหลังจาก
วินิจฉัยแผนที่เบื้องต้น , Fi ndings แนะนำว่ายาบ้าที่ผู้ใช้ที่มีประสบการณ์อย่างน้อย

หนึ่งก่อนที่โรคจิตตอนมีความบกพร่องที่อาจ refl ยั่งยืน

สมองเสียหาย ฯลฯ เกือบครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างเป็นโรงพยาบาล
แผนที่แต่วิเคราะห์โดยสาร rmed ที่ประสิทธิภาพการรับรู้
ของพวกเขาไม่ได้แตกต่างจากคนที่
ไม่แน่ใจ เข้าโรงพยาบาล อนึ่ง ไม่มีผล
ของเส้นทางของการบริหารในภาวะความบกพร่องในการเรียนรู้ สามารถ จำกัด การ

ทางปัญญาเพื่อการรักษาและส่งต่อ uence infl ผลและผลลัพธ์ของการประเมิน neurocognitive

สามารถหลั่งไฟบน underpinnings ของประสาทและโรคจิต และที่เกี่ยวข้องกับยาบ้า

psychoses . เป็นที่กล่าวถึง , methamphetamine คือ
ผู้ดูแล infl uencing ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานและประสิทธิภาพการรับรู้แบบ
.
รับรู้ความผิดปกติแสดงโดยแผนที่
เหล่านี้ผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องกับสมองภูมิภาคเช่นเปลือกสมองส่วนหน้า
ซึ่งมีมโนนุกูลสําคัญ
การพัฒนาของความสนใจและการเปลี่ยนชุด
behavior16 . ผลการวิจัยสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า
ผู้ป่วยแผนที่เป็นผู้ใช้ยาบ้า มีการเปลี่ยนแปลงหน้าที่ของโดปามีน


ข้อมูลเหล่านี้จะโดดเด่นจากการศึกษาก่อนหน้านี้

ไทยแผนที่ผู้ป่วยเสร็จการทดสอบ neurocognitive .ปรากฏว่าสอง
ตัวอย่างของผู้ป่วยแตกต่างกันในรูปแบบของความสามารถในการรับรู้
; การปฏิบัติงานของตัวอย่างปัจจุบัน
บนเส้นทางทำ A / B ปรากฏยากจนในขณะที่
Stroop คะแนนเกือบ equivalent17 . ความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มเด่น

คือว่าผู้ป่วยไทยแผนที่ตัวอย่างก่อนจบการทดสอบในโรงพยาบาลของ RST fi

สำหรับตัวอย่างแผนที่ในขณะปัจจุบันประมาณ 6 ปี ตั้งแต่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลของ RST fi

สำหรับแผนที่นี้กระตุ้นคำถามว่าสิ่งที่เรา
เห็นในตัวอย่างปัจจุบันสมองเสื่อมก้าวหน้า
จากเวลาของการวินิจฉัยครั้งแรก

การวิเคราะห์เชิงเปรียบเทียบของส่วนย่อย
ของผู้ป่วยที่เข้าร่วมในการศึกษาคือการอยู่เพื่อตอบคำถามนี้
.
เป็นหนึ่งจะคาดหวัง , แผนที่
คะแนนของผู้ป่วยถูกมากยากจนกว่า
ของตัวอย่างเชิงบรรทัดฐาน บริหารการทำงาน
ความสนใจ และ visuoperceptual การประมวลผล
และส่วนประกอบทำงานหน่วยความจำทั้งหมดปรากฏ
บกพร่องในผู้ป่วยโรคจิตเปรียบเทียบกับตัวอย่างควบคุมมาตรฐาน
.
การเปรียบเทียบการทดสอบประสิทธิภาพของตัวอย่างมาด้วย )

และไม่มียาบ้าชักนำโรคจิต
รับรองว่าจะเข้าใจการรับรู้
ถ้าใด ๆที่โรคจิตก่อข้างบน
และนอกเหนือจากการเห็นผู้ป่วยมา

ใช้ . อีกเส้นหนึ่งของการวิจัยที่รอคอยการประเมินผลการรับรู้สมรรถนะเป็น

ของผู้ป่วยแผนที่ประเทศ ซึ่งจะช่วยให้
ข้อมูลเกี่ยวกับวัฒนธรรม การศึกษา และชาติพันธุ์
ความแตกต่างและศักยภาพของพวกเขา uences infl บนแผนที่ prognoses
สาเหตุของการเกิดโรค และการรักษา การประเมิน
ของความสัมพันธ์และศักยภาพของความก้าวหน้า
ปฏิเสธกับระยะเวลาของการใช้ยาบ้าและวิวัฒนาการของแผนที่อาการ

รับประกันอนาคตการศึกษา ข้อจำกัด เมื่อตีความ
ข้อมูลเหล่านี้ ควรพิจารณาว่า การศึกษานี้มีจำกัด เนื่องจากการออกแบบตัด

)ระหว่างนี้ห้ามการประเมินผลการ
ทํางานก่อนมีอาการแผนที่
วิเคราะห์อนาคตจะประเมินผู้เข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของแผนที่ที่สมบูรณ์ neurocognitive

ซ้ำทดสอบไปหลายปี
ข้อที่สองคือการขาดการมี verifi ยั่งยืน
เว้นมากกว่าหลักสูตรของเวลาที่ติดตาม
. นี้อาจเป็นปัจจัยรอง อย่างไรก็ตาม
เป็นผู้เข้าร่วมทั้งหมดมีปัสสาวะเป็นลบสำหรับ
ยาบ้าในเวลาของการทดสอบหมายถึง
ไม่ใช้ อย่างน้อย 2-3 วัน ไม่มีไทย
บรรทัดฐานทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะคำนวณสถิติโรคมะเร็งของสมองเสื่อม signifi
.

สรุปการวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาลักษณะงานของแต่ละบุคคลด้วย

การทดสอบยาบ้าจากโรคจิต

ต่อไปศึกษาการรับรู้สมรรถนะ ในด้านผู้ป่วย
ในประเทศไทยและในประเทศอื่นๆจะให้
ความเข้าใจของสาเหตุและผล
ของแผนที่ นอกจากนี้ การทดสอบการทดสอบ
อาจเป็นเครื่องมือการวินิจฉัยที่ถูกต้องแยกแยะ
ยาบ้าจาก methamphetamineinduced
โรคจิต หรือแจ้งให้แพทย์พยายามเยียวยาบุคคลด้วย

ขอบคุณ
แผนที่