c. Ineffective and Irrational Regul

c. Ineffective and Irrational Regulations
The lack of general and practical regulatory practices
led to dysfunctional planning. Commerce and business
were not categorized in land use, and residential areas
were coarsely classified only in two general types,
i.e., existing and future. Since FAR, height, and other
building criteria were taken as average ones in a block
bounded by streets, the regulation of a plot, or plots, in
that block depended not on statutory requirements but
on the discretion of government authorities, thereby
being vulnerable to arbitrariness. Since procedures
for determining building criteria and evaluating
development impacts were not established, decisions by
city authorities tended to favor developers

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

c. ระเบียบผล และจำนวนอตรรกยะไม่มีทั่วไป และปฏิบัติการกำกับดูแลนำไปวางแผนนบา ค้าและธุรกิจไม่ได้แบ่งใช้ที่ดิน และพื้นที่อยู่อาศัยหยาบมีจัดเฉพาะในสองประเภททั่วไปเช่น ที่มีอยู่และในอนาคต ตั้งแต่ไกล ความสูง และอื่น ๆสร้างเงื่อนไขที่ถ่ายเป็นเฉลี่ยคนในบล็อกล้อมรอบ ด้วยถนน ข้อบังคับของแผน เมื่อ ในขึ้นอยู่กับการไม่ได้อยู่ในข้อกำหนดตามกฎหมาย แต่ในดุลพินิจของหน่วยงานของรัฐ งบการเสี่ยง arbitrariness ตั้งแต่ขั้นตอนกำหนดเกณฑ์การสร้าง และประเมินไม่ก่อผลกระทบต่อการพัฒนา โดยการตัดสินใจอำนาจการเมืองที่มีแนวโน้มที่จะ ชอบนักพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค ไม่ได้ผลและระเบียบไม่มีเหตุผลการขาดกฎระเบียบของการปฏิบัติทั่วไปและการปฏิบัติที่นำไปสู่การวางแผนที่ผิดปกติ พาณิชย์และธุรกิจที่ไม่ได้แบ่งการใช้ประโยชน์ที่ดินและพื้นที่ที่อยู่อาศัยถูกจัดหยาบเฉพาะในสองประเภททั่วไปเช่นในปัจจุบันและอนาคต ตั้งแต่ FAR สูงและอื่น ๆตามเกณฑ์อาคารที่ถูกนำมาเป็นคนเฉลี่ยในบล็อกล้อมรอบด้วยถนน, กฎระเบียบของพล็อตหรือแปลงในบล็อกที่ขึ้นอยู่ไม่ได้อยู่ในข้อกำหนดตามกฎหมายแต่ในดุลยพินิจของหน่วยงานภาครัฐจึงเป็นความเสี่ยงที่จะความเด็ดขาด ตั้งแต่ขั้นตอนการกำหนดเกณฑ์ในการสร้างและประเมินผลกระทบต่อการพัฒนาที่ไม่ได้เป็นที่ยอมรับในการตัดสินใจโดยเจ้าหน้าที่เมืองแนวโน้มที่จะชอบนักพัฒนา