The many contacts with various cult

The many contacts with various cultures made Belgians tolerant and flexible. On the other hand, the many foreign rules, the skepticism towards government and authority, the internal linguistic split, and the fact that the country was too small to engage in internationally ambitious enterprises (Belgium's only colony, the present Congo, was in fact donated by its king Leopold II, who had privately colonized it), have led to a relative lack of national pride and self-confidence. Belgium may well be one of the least nationalistic countries in the world. On the positive side this leads to modesty, to openness to external influences and to unwillingness to engage in offensive actions, or even to engage in war at all unless it is purely defensive. On the negative side, it means that opportunities are missed because one does not dare to take an initiative, on the assumption that the country is not big or powerful enough to start an ambitious project, or to do something better than the others. Belgians may be one of the few nationals who will criticize their country, rather than make publicity for it, among people from other countries.
This self-criticism leads often to distorted pictures of the country abroad. Since Belgium is not sufficiently important for most foreign media to send journalists there on a long term basis, and since the Belgian reality is anyway very complex and counter-intuitive for people living in different types of culture, the media tend to rely on reports by Belgians for their news about the country. Since these "self-reports" tend to focus on everything that goes wrong, from which the media, as they always do, select the most spectacular aspects, the image you get of Belgium in foreign newspapers is often one of a country on the brink of social and economic collapse. This image is held up in particular by those who dislike the process of European integration, and who see Belgium, home of the European "government" (the Commission), as an exemplar of everything that is wrong with the European Union.

This image is completely off the mark, though. Belgium is not only one of the richest countries in the world, but as shown by statistics from the World Bank, averaged over a 10 year period (1985-95) its economy has been growing faster than any of the other rich countries, with the exception of those in East Asia. While the Asian economies have collapsed in the meantime, the Belgian economy continues to grow at a healthy rate. Also the different political and social problems are easily put into perspective: whatever the disagreements on the political level, there has not been any violence in the streets. No one has died because of political conflicts. Even the few large protest demonstrations that Belgium has known (e.g. against nuclear missiles, or for reform of the justice system) were remarkably dignified and peaceful. There have been no large, national strikes for the past 20 years or so, and the Belgian political system is quite stable, with only small changes now and then in the ruling coalition.

The only "danger" for the foreseeable future is that the two language communities would grow further apart, becoming largely autonomous, so that the Belgian state would only remain as a minor administrative level between the regional level and the European Union level. The probability that Flanders and Wallonia would separate completely (like in the "velvet divorce" between Czechia and Slovakia), making Belgium disappear, is quite small, though. The reason is that none of the two communities is prepared to give up Brussels, which because of its multilingual status cannot be cut up into a Flemish and Walloon part.

The Belgian's lack of pride also leads to the lack of a clear image for the country abroad. Other comparable small countries have easily recognizable images: for example, Switzerland is immediately associated with banking, clocks and mountains, Holland with tulips, cheese and wind-mills. For Belgium, on the other hand, no clear associations spring to mind. This is due partly to the lack of image-building and marketing, partly to the fact that the Belgian culture and landscape is extremely varied, and cannot be summarized in a few symbols.

To my opinion, it is not due to the lack of a national identity, though. That national character is rather subtle, and not easy to formulate in a few words. Though Flemish and Walloon cultures differ in several respects (as could be expected, the Flemish are closer to the more disciplined, Northern European, Germanic culture, and the Walloon to the more life-enjoying, Mediterranean, Latin culture), they have more things in common than most are willing to admit. A clear indication is that, although on the basis of language Wallonia seems to fit in with the neighbouring France and Flanders with the neighbouring Holland, very few in either Flanders or Wallonia have ever dared to suggest that their region should leave Belgium and join the more powerful neighbour state. Not even the German-speaking part, which was annexed after the first world war, is willing to rejoin the wealthy unified Germany.

What all Belgians have in common is a love for the "good life", which they find in their excellent food and drink, comfortable housing, reliable medical and social services, highly developed traffic and communications infrastructure. Belgians are not the type wanting to impress other people with their achievements, or to convince others of their righteousness. They tend to be rather reserved or introverted in their first contacts with other people, but are sincerely warm and friendly once you get to know them better. They are happy when they can enjoy a safe and comfortable life, together with their family and friends, and they put a high value on privacy. They have a clear aversion towards moralizing, towards telling other people how they should or should not behave (an attitude for which they critize their neighbours in Holland), and they take "live and and let live" as the basis for their philosophy. R. Hill, in a book on different European characters, describes the Belgians as "open-minded opportunists", noting their pragmatical attitude.

An anecdote illustrating this attitude was reported by a British officer commanding Belgian troops during the first world war. Whereas soldiers normally are supposed to follow orders without questioning, the Belgians would first ask why they were supposed to do something particular. Only after they got an acceptable reason they would execute the order. This stands in contrast to the often absurd manoeuvres undertaken by British, French and German troops, where thousands of lives were sacrificed in order to gain a few meters of terrain. This attitude may explain why the losses in human lives were much smaller among the Belgians than among other nations, even though a large part of the battles took place on Belgian territory ("Flanders' fields").

Another character trait noted by Hill is a "democratic" attitude, in the sense that Belgians make very little distinction between classes or social strata. It is not because you are a professor, a noble man or a rich banker that you will be treated with special respect or privileges. Everybody has the right to be taken serious, and to get a good education and a decent way of living. On the economic plane, this egalitarian philosophy is illustrated by the fact that Belgium has the lowest percentage of poor people in the world.

Quality of life

The skepticism towards government, the lack of pride about one's own achievements, and the general "anarchistic" way of doing things may create the false impression that life in Belgium is not well-organized. Though Belgians dislike discipline imposed upon them by superiors, bureaucracy, ideology or religion, they compensate by hard work and self-discipline. In spite of regular changes of government, Belgians trains do run on time, and the administrative services do help people generally in a fast and effective way.
Belgian workers are the most productive in the world. According to German statistics (1992), industrial productivity (amount of goods produced per worker) in Belgium is some 20 % higher than in the next most productive country, the neighbouring Holland, and well above that of the industrial giants Japan, Germany and USA. This high productivity is not limited to industrial work. Although in overall GNP per capita, Belgium only ranks within the 10 or so richest countries, in GNP produced per hour worked, it is first. This productivity is due to a generally high level of education resulting in highly skilled labor, extended automatization, shift work that minimizes idle time, and low absenteeism. Although employees have relatively much vacation and free time, and can easily take time off for illness without risking to lose their jobs, few working days are actually lost. This is also due to the excellent system of low cost medicine and the tradition of solving industrial conflicts by negotiations. Somewhat surprisingly, given the well publicized strikes, industrial unrest over the last 15 years in Belgium is one of the lowest in the European Union.

Thanks to the open market, the good distribution channels and the strong consumer requirements, one can find the most diverse and high quality goods in the shops at relatively low prices. The high production and consumption standards have led to the publicity slogan "This is Belgian" being used as a quality label (and not, as one might imagine, as an appeal to nationalistic feelings, such as "Buy American"). The association of "Belgian" with "high quality" is slowly diffusing to neighbouring countries, especially in the domains of food, drink and housing. More unexpectedly, Belgians (such as the "Antwerp Six" group) have made inroads in top ten fashion design, a domain which was almost exclusively under the control of French, Italian and Japanese designers.

Although a few spectacular murders

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ติดต่อจำนวนมากกับวัฒนธรรมต่าง ๆ ได้ Belgians ป้องกันความผิดพลาด และมีความยืดหยุ่น บนมืออื่น ๆ กฎต่างประเทศมากมาย สงสัยต่อรัฐบาล และหน่วยงาน ภาษาศาสตร์แบ่งภายใน และความจริงที่ว่าประเทศเล็กเกินไปในองค์กรความทะเยอทะยานในระดับสากล (ของเบลเยียมเพียงอาณานิคม คองโก ปัจจุบันจริงชาวสุโขทัยของกษัตริย์ลีโอพอล์ด II ที่มีเอกชน colonized มัน), ได้นำไปสู่การขาดญาติของชาติและมีความมั่นใจ เบลเยียมดีได้ nationalistic น้อยที่สุดในโลกประเทศหนึ่ง ในด้านบวก ซึ่งนำไปสู่โมเดสตี้ การเปิดรับอิทธิพลภายนอก และ unwillingness มีส่วนร่วมในการกระทำที่ไม่เหมาะสม หรือแม้แต่เข้าร่วมในสงครามทั้งหมดเว้นแต่เป็นการป้องกันเพียงอย่างเดียว ในด้านลบ นั่นหมายความ ว่า โอกาสที่จะพลาด เพราะหนึ่งไม่กล้าใช้ความคิดริเริ่ม บนสมมติฐานที่ว่า ประเทศไม่ใหญ่ หรือมีประสิทธิภาพเพียงพอ การเริ่มต้นโครงการทะเยอทะยาน หรือทำสิ่งที่ดีกว่าคนอื่น ๆ Belgians อาจเป็นหนึ่งในชาวน้อยที่จะโจมตีประเทศของพวกเขา แทนที่ให้ประชาสัมพันธ์เรื่อง คนจากประเทศอื่น ๆวิจารณ์ตนเองนี้มักจะนำรูปภาพเพี้ยนของประเทศต่างประเทศ เนื่อง จากเบลเยียมไม่สำคัญแก่สื่อต่างประเทศส่วนใหญ่จะส่งนักข่าวมีในระยะยาว และเนื่องจากความเป็นจริงที่เบลเยียมหรือซับซ้อน และ counter-intuitive สำหรับคนที่อาศัยอยู่ในประเภทต่าง ๆ ของวัฒนธรรม สื่อมักจะ พึ่งพารายงานโดย Belgians สำหรับข่าวของพวกเขาเกี่ยวกับประเทศ ตั้งแต่นี้ "ตัวรายงาน" มักให้ ความสำคัญกับทุกสิ่งทุกอย่างไม่ถูกต้อง ซึ่งสื่อ กันเสมอ เลือกด้านที่งดงามที่สุด รูปภาพที่คุณได้รับของเบลเยียมในหนังสือพิมพ์ต่างประเทศมักจะเป็นหนึ่งในประเทศบนขอบของสังคม และเศรษฐกิจล่มสลาย รูปนี้มีจัดขึ้นโดยเฉพาะ โดยผู้ที่ไม่ชอบการรวมยุโรป และที่ดูเบลเยี่ยม บ้านยุโรป "รัฐบาล" (นาย), เป็น exemplar มีทุกอย่างที่ผิดกับสหภาพยุโรปภาพนี้ได้หมดปิดหมาย แม้ว่า เบลเยียมไม่เฉพาะในประเทศที่รวยที่สุดในโลก แต่แสดง โดยสถิติจากธนาคารโลก averaged ช่วงระยะเวลา 10 ปี (1985-95) เศรษฐกิจของการเติบโตเร็วกว่าที่อื่น ๆ หลากหลายประเทศ ยกเว้นผู้ที่อยู่ในเอเชียตะวันออก ในขณะที่เศรษฐกิจเอเชียมียุบในขณะเดียวกัน เศรษฐกิจเบลเยียมยังคงเติบโตในอัตราสุขภาพ ยัง ปัญหาทางการเมือง และสังคมแตกต่างกันจะได้ใส่ลงในมุมมอง: ความขัดแย้งใดที่ในระดับทางการเมือง ไม่มีความรุนแรงใด ๆ ในการ ไม่มีใครเสียชีวิตเนื่องจากความขัดแย้งทางการเมือง แม้บางใหญ่ประท้วงชุมนุมที่เบลเยียมได้รู้จัก (เช่น กับขีปนาวุธนิวเคลียร์ หรือ การปฏิรูประบบยุติธรรม) มีเกียรติอย่างยิ่ง และเงียบสงบ มีการนัดหยุดงานไม่ใหญ่ แห่งชาติสำหรับปี 20 นั้น และระบบการเมืองที่เบลเยียมจะค่อนข้างมั่นคง มีเฉพาะขนาดเล็กตอนนี้แล้วรัฐบาลปกครองเฉพาะ "อันตราย" สำหรับในอนาคตอันใกล้เป็นที่ชุมชนสองภาษาจะเติบโตต่อไปกัน เป็นใหญ่ปกครองตนเอง เพื่อให้รัฐเบลเยียมจะยังคงเป็นระดับบริหารรองระหว่างระดับภูมิภาคและระดับสหภาพยุโรปเท่านั้น ความน่าเป็นที่จังหวัดฟลานเดอร์และ Wallonia จะแยกอย่างสมบูรณ์ (เช่นใน "กำมะหยี่ศาล" ระหว่าง Czechia และสโลวาเกีย), ทำเบลเยียมที่หายไป มีขนาดเล็กมาก แม้ว่า เหตุผลคือ ว่า ไม่มีของชุมชนสองเตรียมให้บรัสเซลส์ ซึ่งเนื่องจากสถานะของภาษาไม่สามารถตัดค่าเข้าส่วนเวสต์เฟลมิชและวัลลูนขาดความภาคภูมิใจของเบลเยียมยังนำไปสู่การขาดภาพที่ชัดเจนในประเทศต่างประเทศ ประเทศเล็ก ๆ เทียบได้รู้จักได้อย่างง่ายดายภาพ: ตัวอย่าง สวิตเซอร์แลนด์เป็นทันทีเกี่ยวข้องกับลูกค้า นาฬิกา และ ภูเขา ฮอลแลนด์ดอกทิวลิป ชีส และลมโรงงานผลิต สำหรับเบลเยียม คง ความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนฤดูใบไม้ผลิถึงใจ ไม่ สร้างภาพลักษณ์ และการ ตลาด บางส่วนไปเบลเยียมวัฒนธรรมและภูมิทัศน์มากแตกต่างกัน และไม่สามารถสรุปได้ในกี่สัญลักษณ์ครบบางส่วนอยู่ให้ความคิดของฉัน มันไม่ได้ขาดเอกลักษณ์แห่งชาติ แม้ว่า อักขระแห่งชาติจะค่อนข้างละเอียด และไม่ง่ายที่จะกำหนดในคำสองสามคำ แม้ว่าวัฒนธรรมเวสต์เฟลมิชและวัลลูนแตกต่างหลายประการ (เช่นอาจคาดหวัง เวสต์เฟลมิชอยู่ใกล้ชิดกับระเบียบวินัยมากขึ้น ยุโรปเหนือ ตระกูลวัฒนธรรม และวัลลูนวัฒนธรรมมากชีวิตกับ เมดิเตอร์เรเนียน ละติน), พวกเขามีสิ่งที่มากกว่าส่วนใหญ่ยินดีที่จะยอมรับกัน ข้อบ่งชี้ชัดเจนว่า แม้ว่าตามภาษา Wallonia น่าจะ พอดีกับฝรั่งเศสและแฟลนกับฮอลแลนด์ประเทศเพื่อน น้อยในจังหวัดฟลานเดอร์หรือ Wallonia ได้เคยกล้าแนะนำว่า ภูมิภาคของพวกเขาควรปล่อยเบลเยียม และรวมรัฐ neighbour มีประสิทธิภาพมากขึ้น ไม่ได้พูดภาษาเยอรมันส่วน ซึ่งเป็น annexed หลังจากสงครามโลกครั้งหนึ่ง คือยินดีที่จะไปสมทบเยอรมนีรวมมั่งคั่งBelgians ทั้งหมดมีอะไรที่เหมือนเป็นรัก "ดีชีวิต" ซึ่งจะพบในอาหารรสเลิศ และเครื่องดื่ม บ้านสบาย แพทย์ที่เชื่อถือได้ และ บริการสังคม จราจรพัฒนาสูงและโครงสร้างพื้นฐานการสื่อสาร Belgians ไม่ใช่ชนิดที่ต้องประทับใจกับความสำเร็จของคนอื่น หรือ การโน้มน้าวใจผู้อื่นความชอบธรรมของพวกเขา พวกเขามักจะสงวน หรือส่วนในการติดต่อครั้งแรกกับคนอื่น แต่จริงใจอบอุ่น และเป็นกันเองเมื่อคุณได้รับรู้ว่าพวกเขาดีขึ้น พวกเขามีความสุขเมื่อพวกเขาสามารถสนุกกับการปลอดภัย และสะดวกสบายชีวิต พร้อมทั้งครอบครัวและเพื่อน และพวกเขาใส่สูงค่าความเป็นส่วนตัว มี aversion ชัดเจนต่อ moralizing ไปบอกคนอื่น ๆ ว่าพวกเขาควร หรือไม่ควรทำ (มีทัศนคติที่พวกเขา critize เพื่อนของพวกเขาในฮอลแลนด์), และใช้ "อยู่ และให้อยู่" เป็นพื้นฐานปรัชญาของพวกเขา R. ฮิลล์ ในหนังสืออักขระยุโรปแตกต่าง อธิบาย Belgians เป็น "ที่เปิดกว้าง opportunists" สังเกตทัศนคติของพวกเขา pragmaticalAn anecdote illustrating this attitude was reported by a British officer commanding Belgian troops during the first world war. Whereas soldiers normally are supposed to follow orders without questioning, the Belgians would first ask why they were supposed to do something particular. Only after they got an acceptable reason they would execute the order. This stands in contrast to the often absurd manoeuvres undertaken by British, French and German troops, where thousands of lives were sacrificed in order to gain a few meters of terrain. This attitude may explain why the losses in human lives were much smaller among the Belgians than among other nations, even though a large part of the battles took place on Belgian territory ("Flanders' fields").Another character trait noted by Hill is a "democratic" attitude, in the sense that Belgians make very little distinction between classes or social strata. It is not because you are a professor, a noble man or a rich banker that you will be treated with special respect or privileges. Everybody has the right to be taken serious, and to get a good education and a decent way of living. On the economic plane, this egalitarian philosophy is illustrated by the fact that Belgium has the lowest percentage of poor people in the world.Quality of lifeThe skepticism towards government, the lack of pride about one's own achievements, and the general "anarchistic" way of doing things may create the false impression that life in Belgium is not well-organized. Though Belgians dislike discipline imposed upon them by superiors, bureaucracy, ideology or religion, they compensate by hard work and self-discipline. In spite of regular changes of government, Belgians trains do run on time, and the administrative services do help people generally in a fast and effective way.Belgian workers are the most productive in the world. According to German statistics (1992), industrial productivity (amount of goods produced per worker) in Belgium is some 20 % higher than in the next most productive country, the neighbouring Holland, and well above that of the industrial giants Japan, Germany and USA. This high productivity is not limited to industrial work. Although in overall GNP per capita, Belgium only ranks within the 10 or so richest countries, in GNP produced per hour worked, it is first. This productivity is due to a generally high level of education resulting in highly skilled labor, extended automatization, shift work that minimizes idle time, and low absenteeism. Although employees have relatively much vacation and free time, and can easily take time off for illness without risking to lose their jobs, few working days are actually lost. This is also due to the excellent system of low cost medicine and the tradition of solving industrial conflicts by negotiations. Somewhat surprisingly, given the well publicized strikes, industrial unrest over the last 15 years in Belgium is one of the lowest in the European Union.Thanks to the open market, the good distribution channels and the strong consumer requirements, one can find the most diverse and high quality goods in the shops at relatively low prices. The high production and consumption standards have led to the publicity slogan "This is Belgian" being used as a quality label (and not, as one might imagine, as an appeal to nationalistic feelings, such as "Buy American"). The association of "Belgian" with "high quality" is slowly diffusing to neighbouring countries, especially in the domains of food, drink and housing. More unexpectedly, Belgians (such as the "Antwerp Six" group) have made inroads in top ten fashion design, a domain which was almost exclusively under the control of French, Italian and Japanese designers.Although a few spectacular murders

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายชื่อจำนวนมากที่มีวัฒนธรรมที่หลากหลายทำให้เบลเยียมใจกว้างและมีความยืดหยุ่น ในทางตรงกันข้ามกฎต่างประเทศจำนวนมากสงสัยที่มีต่อรัฐบาลและผู้มีอำนาจแยกภาษาภายในและความจริงที่ว่าประเทศที่มีขนาดเล็กเกินไปที่จะมีส่วนร่วมในองค์กรมีความทะเยอทะยานในระดับสากล (อาณานิคมเพียงเบลเยียม, ปัจจุบันคองโกในความเป็นจริงบริจาค โดยครั้งที่สองของพระมหากษัตริย์เลียวโปลด์ที่ได้อาณานิคมเอกชนมัน) ได้นำไปสู่การขาดความสัมพันธ์ของความภาคภูมิใจของชาติและความมั่นใจในตนเอง เบลเยี่ยมดีอาจจะเป็นหนึ่งในประเทศอย่างน้อยชาตินิยมในโลก ในด้านบวกนี้นำไปสู่ความพอประมาณในการเปิดกว้างที่จะอิทธิพลภายนอกและไม่เต็มใจที่จะมีส่วนร่วมในการกระทำที่น่ารังเกียจหรือแม้กระทั่งการมีส่วนร่วมในสงครามที่ทุกคนนอกจากจะเป็นอย่างหมดจดป้องกัน ในด้านลบก็หมายความว่าโอกาสที่จะพลาดเพราะไม่กล้าที่จะใช้ความคิดริเริ่มในสมมติฐานที่ว่าประเทศที่ไม่ใหญ่หรือมีประสิทธิภาพเพียงพอที่จะเริ่มต้นโครงการที่มีความทะเยอทะยานหรือจะทำสิ่งที่ดีกว่าคนอื่น เบลเยียมอาจจะเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ชาติจะวิพากษ์วิจารณ์ประเทศของพวกเขามากกว่าที่จะทำให้การประชาสัมพันธ์สำหรับมันในหมู่คนจากประเทศอื่น ๆ .
นี้ตนเองจะนำไปสู่การวิจารณ์มักจะได้ภาพที่บิดเบี้ยวของประเทศในต่างประเทศ ตั้งแต่เบลเยี่ยมไม่สำคัญพอสื่อต่างประเทศส่วนใหญ่จะส่งนักข่าวมีบนพื้นฐานระยะยาวและตั้งแต่ความเป็นจริงเบลเยียมอยู่แล้วที่ซับซ้อนมากและเคาน์เตอร์สำหรับคนที่อาศัยอยู่ในรูปแบบที่แตกต่างกันของวัฒนธรรมสื่อมีแนวโน้มที่จะพึ่งพารายงานโดย เบลเยียมสำหรับข่าวของพวกเขาเกี่ยวกับประเทศ ตั้งแต่เหล่านี้ "รายงานตัวเอง" มีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่ทุกอย่างที่ผิดพลาดจากการที่สื่อที่พวกเขามักจะทำเลือกด้านที่สวยงามที่สุดภาพที่คุณได้รับจากประเทศเบลเยียมในหนังสือพิมพ์ต่างประเทศมักจะเป็นหนึ่งในประเทศในปาก ของการล่มสลายทางเศรษฐกิจและสังคม ภาพนี้ถูกจัดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ไม่ชอบกระบวนการของการรวมยุโรปและผู้ที่เห็นเบลเยียมบ้านของยุโรป "รัฐบาล" (คณะกรรมการ) ในฐานะที่เป็นแบบอย่างของทุกอย่างที่เป็นสิ่งที่ผิดกับสหภาพยุโรป. ภาพนี้เป็น สมบูรณ์ออกเครื่องหมายแม้ว่า เบลเยี่ยมไม่ได้เป็นเพียงหนึ่งในประเทศที่ร่ำรวยที่สุดในโลก แต่ที่แสดงโดยสถิติจาก World Bank, เฉลี่ยในช่วงระยะเวลา 10 ปี (1985-1995) เศรษฐกิจของประเทศมีการเติบโตเร็วกว่าที่ใด ๆ ของประเทศร่ำรวยอื่น ๆ ด้วย ยกเว้นผู้ที่อยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียง ในขณะที่เศรษฐกิจเอเชียมีการทรุดตัวลงในขณะที่เศรษฐกิจเบลเยียมยังคงเติบโตในอัตราที่ดีต่อสุขภาพ นอกจากนี้ยังมีปัญหาทางการเมืองและสังคมที่แตกต่างกันจะใส่ได้อย่างง่ายดายในมุมมอง: สิ่งที่ความขัดแย้งทางการเมืองในระดับที่ไม่เคยมีการใช้ความรุนแรงในถนนใด ๆ ไม่มีใครตายเพราะความขัดแย้งทางการเมือง แม้การสาธิตการประท้วงขนาดใหญ่ไม่กี่แห่งที่ได้รู้จักเบลเยี่ยม (เช่นต่อต้านขีปนาวุธนิวเคลียร์หรือการปฏิรูประบบยุติธรรม) เป็นอย่างน่าทึ่งสง่างามและความสงบสุข ไม่มีการขนาดใหญ่การนัดหยุดงานระดับชาติสำหรับที่ผ่านมา 20 ปีหรือดังนั้นและระบบการเมืองเบลเยียมค่อนข้างคงที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ เท่านั้นในขณะนี้และจากนั้นในพรรคร่วมรัฐบาล. เท่านั้น "อันตราย" สำหรับอนาคตอันใกล้คือการที่ทั้งสอง ชุมชนภาษาจะเติบโตต่อกันกลายเป็นอิสระส่วนใหญ่เพื่อให้รัฐเบลเยียมเท่านั้นที่จะยังคงเป็นระดับบริหารเล็กน้อยระหว่างระดับภูมิภาคและระดับสหภาพยุโรป น่าจะเป็นที่เดอร์สและ Wallonia จะแยกสมบูรณ์ (เช่นใน "การหย่าร้างกำมะหยี่" ระหว่างเช็กและสโลวาเกีย) ทำให้เบลเยี่ยมหายไปมีขนาดเล็กมาก แต่ เหตุผลก็คือว่าไม่มีคนสองกลุ่มจะถูกจัดเตรียมที่จะให้ขึ้นบรัสเซลส์ซึ่งเพราะสถานะพูดได้หลายภาษาที่ไม่สามารถตัดออกเป็นส่วนหนึ่งที่เฟลมิชวัลลูน. การขาดของเบลเยียมของความภาคภูมิใจยังนำไปสู่การขาดของภาพที่ชัดเจนสำหรับประเทศ ในต่างประเทศ ประเทศขนาดเล็กอื่น ๆ ที่เทียบเคียงได้ภาพที่จดจำได้ง่าย: ยกตัวอย่างเช่นวิตเซอร์แลนด์มีความเกี่ยวข้องทันทีด้วยการธนาคาร, นาฬิกาและภูเขา, ฮอลแลนด์กับดอกทิวลิปชีสและลมโรงงาน- เบลเยียมในมืออื่น ๆ ที่ไม่มีความสัมพันธ์ที่ชัดเจนในใจของฤดูใบไม้ผลิ เพราะนี่คือส่วนหนึ่งที่จะขาดการสร้างภาพและการตลาดส่วนหนึ่งความจริงที่ว่าวัฒนธรรมเบลเยียมและภูมิทัศน์ที่แตกต่างกันมากและไม่สามารถสรุปได้ในสัญลักษณ์ไม่กี่. เพื่อให้ความคิดของฉันมันไม่ได้เกิดจากการขาดการ เอกลักษณ์ประจำชาติ แต่ ว่าตัวละครแห่งชาติค่อนข้างบอบบางและไม่ง่ายที่จะกำหนดคำไม่กี่คำ แม้ว่าวัฒนธรรมเฟลมิชวัลลูนแตกต่างกันในหลายประการ (ตามที่อาจจะคาดหวังใน Flemish มีความใกล้ชิดกับการมีระเบียบวินัยมากขึ้นทางตอนเหนือของยุโรปวัฒนธรรมดั้งเดิมและวัลลูนที่จะเพลิดเพลินกับชีวิตเมดิเตอร์เรเนียนวัฒนธรรมละติน) พวกเขามีสิ่งที่มากขึ้น ในการร่วมกันมากที่สุดกว่ายินดีที่จะยอมรับ บ่งชี้ชัดเจนว่าแม้ว่าบนพื้นฐานของภาษา Wallonia ดูเหมือนว่าจะสอดคล้องกับเพื่อนบ้านประเทศฝรั่งเศสและลานเดอร์กับเพื่อนบ้านฮอลแลนด์น้อยมากทั้งในลานเดอร์หรือ Wallonia เคยกล้าที่จะแสดงให้เห็นว่าภูมิภาคของพวกเขาควรจะออกจากประเทศเบลเยียมและเข้าร่วมมากขึ้น รัฐเพื่อนบ้านที่มีประสิทธิภาพ ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งที่พูดภาษาเยอรมันซึ่งถูกยึดหลังสงครามโลกครั้งแรกก็เต็มใจที่จะกลับไปที่ร่ำรวยแบบครบวงจรเยอรมนี. อะไรเบลเยียมทุกคนมีเหมือนกันคือความรักสำหรับ "ชีวิตที่ดี" ซึ่งพวกเขาพบในอาหารที่ยอดเยี่ยมของพวกเขาและ เครื่องดื่มที่อยู่อาศัยที่สะดวกสบายบริการทางการแพทย์และทางสังคมที่เชื่อถือได้, การจราจรสูงและการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานการสื่อสาร เบลเยียมจะไม่ใช่คนประเภทที่ต้องการสร้างความประทับใจให้คนอื่น ๆ ที่มีความสำเร็จของพวกเขาหรือที่จะโน้มน้าวให้คนอื่น ๆ ของความชอบธรรมของเขา พวกเขามีแนวโน้มที่จะสงวนไว้ค่อนข้างเก็บตัวหรือในรายชื่อแรกของพวกเขากับคนอื่น ๆ แต่มีความจริงใจอบอุ่นและเป็นกันเองเมื่อคุณได้รับรู้ว่าพวกเขาดีกว่า พวกเขามีความสุขเมื่อพวกเขาสามารถเพลิดเพลินกับชีวิตที่ปลอดภัยและสะดวกสบายพร้อมกับครอบครัวและเพื่อน ๆ ของพวกเขาและพวกเขาวางมีมูลค่าสูงในความเป็นส่วนตัว พวกเขามีความเกลียดชังที่ชัดเจนต่อศีลธรรมทางบอกคนอื่น ๆ ว่าพวกเขาควรหรือไม่ควรประพฤติ (ทัศนคติที่พวกเขา critize เพื่อนบ้านของพวกเขาในฮอลแลนด์) และพวกเขาใช้เวลา "ที่อยู่อาศัยและและให้ชีวิต" เป็นพื้นฐานสำหรับปรัชญาของพวกเขา อาร์ฮิลล์ในหนังสือเกี่ยวกับตัวละครยุโรปที่แตกต่างกันอธิบายเบลเยียมเป็น "นักฉวยโอกาสที่เปิดกว้าง" สังเกตทัศนคติของพวกเขา pragmatical. เรื่องเล็ก ๆ น้อยที่แสดงทัศนคตินี้ถูกรายงานโดยนายทหารอังกฤษผู้บังคับบัญชาทหารเบลเยียมในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ในขณะที่ทหารตามปกติที่ควรจะทำตามคำสั่งโดยไม่ต้องตั้งคำถาม, เบลเยียมก่อนจะถามว่าทำไมพวกเขาควรจะทำอะไรบางอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่หลังจากที่พวกเขาได้รับการยอมรับเหตุผลที่พวกเขาจะดำเนินการสั่งซื้อ นี้ยืนในทางตรงกันข้ามกับการซ้อมรบไร้สาระมักจะดำเนินการโดยชาวอังกฤษทหารฝรั่งเศสและเยอรมันซึ่งนับพันชีวิตได้รับการเสียสละเพื่อที่จะได้ไม่กี่เมตรภูมิประเทศ ทัศนคติแบบนี้อาจอธิบายว่าทำไมการสูญเสียในชีวิตของมนุษย์มีขนาดเล็กมากในหมู่เบลเยียมกว่าในหมู่ประเทศอื่น ๆ ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ของการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในดินแดนเบลเยียม ("ทุ่งลานเดอร์ '"). อุปนิสัยอีกที่ระบุไว้โดยฮิลล์เป็น "ประชาธิปไตย" ทัศนคติในแง่ที่ว่าเบลเยียมทำให้ความแตกต่างน้อยมากระหว่างเรียนหรือชั้นทางสังคม มันไม่ได้เป็นเพราะคุณเป็นอาจารย์เป็นคนมีเกียรติหรือนายธนาคารมากมายที่คุณจะได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพพิเศษหรือสิทธิพิเศษ ทุกคนมีสิทธิที่จะต้องดำเนินการอย่างจริงจังและจะได้รับการศึกษาที่ดีและเป็นวิธีที่ดีของการใช้ชีวิต บนเครื่องบินเศรษฐกิจปรัชญาคุ้มนี้จะแสดงให้เห็นถึงความจริงที่ว่าเบลเยี่ยมมีเปอร์เซ็นต์ต่ำสุดของคนยากจนในโลก. คุณภาพชีวิตความสงสัยที่มีต่อรัฐบาลขาดความภาคภูมิใจเกี่ยวกับความสำเร็จของตัวเองหนึ่งและนายพล "anarchistic" วิธี การทำสิ่งที่อาจจะสร้างความประทับใจเท็จว่าชีวิตในเบลเยียมไม่ดีจัด แม้ว่าเบลเยียมไม่ชอบวินัยกำหนดไว้จากผู้บังคับบัญชาข้าราชการอุดมการณ์หรือศาสนาที่พวกเขาชดเชยจากการทำงานอย่างหนักและมีวินัยในตนเอง ทั้งๆที่มีการเปลี่ยนแปลงปกติของรัฐบาลเบลเยียมรถไฟไม่วิ่งในเวลาและการให้บริการในการบริหารจะช่วยให้ผู้คนทั่วไปในวิธีที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพ. แรงงานชาวเบลเยียมที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในโลก ตามสถิติของเยอรมัน (1992) ผลผลิตอุตสาหกรรม (จำนวนสินค้าที่ผลิตต่อคนงาน) ในเบลเยียมเป็น 20% สูงกว่าในอีกประเทศที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด, ฮอลแลนด์เพื่อนบ้านและดีกว่าที่ยักษ์ใหญ่อุตสาหกรรมญี่ปุ่นเยอรมนีและสหรัฐอเมริกา . การผลิตสูงนี้ไม่ได้ จำกัด การทำงานในโรงงานอุตสาหกรรม ถึงแม้ว่าในภาพรวมผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติต่อหัวเบลเยียมเพียงอันดับภายใน 10 หรือดังนั้นประเทศที่ร่ำรวยที่สุดในผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติผลิตต่อชั่วโมงทำงานมันเป็นครั้งแรก การผลิตนี้เกิดจากการทั่วไประดับสูงของการศึกษาส่งผลให้แรงงานที่มีทักษะสูง automatization ขยายการทำงานกะที่ช่วยลดเวลาว่างและขาดต่ำ แม้ว่าพนักงานมีวันหยุดค่อนข้างมากและเวลาว่างและสามารถใช้เวลาปิดสำหรับการเจ็บป่วยโดยไม่ต้องเสี่ยงที่จะสูญเสียงานของพวกเขาทำงานไม่กี่วันจะหายไปจริง นี้ก็เป็นเพราะระบบที่ดีเยี่ยมของยาต้นทุนต่ำและประเพณีของการแก้ปัญหาความขัดแย้งในภาคอุตสาหกรรมโดยการเจรจาต่อรอง ค่อนข้างน่าแปลกใจที่ได้รับการนัดหยุดงานประชาสัมพันธ์ดีความไม่สงบในภาคอุตสาหกรรมในช่วง 15 ปีในเบลเยียมเป็นหนึ่งในที่ต่ำที่สุดในสหภาพยุโรป. ขอบคุณที่ตลาดเปิดช่องทางการจัดจำหน่ายที่ดีและความต้องการของผู้บริโภคที่แข็งแกร่งสามารถพบความหลากหลายมากที่สุด และสินค้าที่มีคุณภาพสูงในร้านค้าในราคาที่ค่อนข้างต่ำ การผลิตสูงและใช้มาตรฐานได้นำไปสู่การประชาสัมพันธ์สโลแกน "นี่คือเบลเยียม" ถูกใช้เป็นป้ายที่มีคุณภาพ (และไม่ได้เป็นหนึ่งอาจคิดว่าเป็นอุทธรณ์ไปยังความรู้สึกชาตินิยมเช่น "ซื้ออเมริกัน") สมาคมของ "เบลเยียม" กับ "คุณภาพ" จะค่อยๆกระจายไปยังประเทศเพื่อนบ้านโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโดเมนของอาหารเครื่องดื่มและที่อยู่อาศัย เพิ่มเติมโดยไม่คาดคิดเบลเยียม (เช่น "Antwerp หก" กลุ่ม) ได้ทำ inroads ในการออกแบบแฟชั่นชั้นนำสิบโดเมนซึ่งเป็นเกือบเฉพาะภายใต้การควบคุมของฝรั่งเศส, อิตาลีและนักออกแบบชาวญี่ปุ่นที่. แม้จะเป็นคดีฆาตกรรมที่งดงามไม่กี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ติดต่อหลายกับวัฒนธรรมที่หลากหลาย ทำให้ชาวเบลเยี่ยมใจกว้างและมีความยืดหยุ่น บนมืออื่น ๆที่ต่างประเทศหลายกฎ ความสงสัยต่ออำนาจรัฐ และ แยกภายในภาษา และความจริงที่ว่า ประเทศมันเล็กเกินไปที่จะต่อสู้ในระดับองค์กร ( เบลเยียมเพียงความทะเยอทะยานอาณานิคม คองโก ที่ปัจจุบันอยู่ในความเป็นจริงการบริจาคโดยกษัตริย์ Leopold II ของ ,ใครมีแบบอาณานิคม ) ได้นำไปสู่การขาดญาติของความภูมิใจและเชื่อมั่นในตนเอง เบลเยียมอาจจะเป็นหนึ่งในประเทศอย่างน้อยชาตินิยมในโลก ในด้านบวกไปสู่ถ่อมตัว เพื่อเปิดกว้างให้อิทธิพลภายนอก และไม่เต็มใจที่จะร่วมในการกระทำที่ไม่เหมาะสม หรือแม้กระทั่งการต่อสู้ในสงครามเลย ถ้ามันเป็นอย่างหมดจดป้องกัน ในด้านลบมันหมายถึงว่า โอกาสจะพลาด เพราะไม่มีใครกล้าที่จะใช้ความคิดริเริ่ม สันนิษฐานว่า เป็นประเทศที่ไม่ใหญ่ หรือมีประสิทธิภาพเพียงพอที่จะเริ่มต้นโครงการที่ทะเยอทะยาน หรือทำอะไรได้ดีกว่าคนอื่น ๆ ชาวเบลเยี่ยม อาจเป็นหนึ่งในไม่กี่ประเทศที่จะวิจารณ์ประเทศของพวกเขามากกว่าการทำประชาสัมพันธ์ให้ ระหว่างผู้คนจากประเทศอื่น ๆ .
นักวิพากษ์นี้มักจะบิดเบือนภาพของประเทศในต่างประเทศ ตั้งแต่เบลเยียมไม่สําคัญอย่างมากที่สุดสื่อต่างประเทศส่งนักข่าวที่นั่นบนพื้นฐานระยะยาว และเนื่องจากความเป็นจริงของเบลเยียมเป็นยังไงที่ซับซ้อนมากและใช้งานง่ายเคาน์เตอร์ สำหรับประชาชนที่อยู่ในประเภทที่แตกต่างกันของวัฒนธรรม สื่อมักจะพึ่งพารายงานของเบลเยี่ยมสำหรับข่าวสารเกี่ยวกับประเทศตั้งแต่เหล่านี้ " self-reports " มีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่ทุกสิ่งที่ผิดไปจากที่สื่อเช่นที่พวกเขามักจะทำ เลือกแง่มุมที่งดงามที่สุด ภาพที่คุณได้รับของเบลเยียมในหนังสือพิมพ์ต่างประเทศมักจะเป็นหนึ่งในประเทศที่เผชิญกับวิกฤตทางสังคมและเศรษฐกิจล่มสลาย ภาพนี้จะจัดขึ้นโดยเฉพาะ โดยผู้ที่ไม่ชอบกระบวนการบูรณาการในยุโรป และที่เบลเยียมที่บ้านของ " รัฐบาล " ( คณะกรรมาธิการยุโรป ) : แบบอย่างทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับสหภาพยุโรป .

ภาพนี้จะสมบูรณ์ออกเครื่องหมายนะ เบลเยียมไม่ได้เป็นเพียงหนึ่งในประเทศที่ร่ำรวยที่สุดในโลก แต่ตามที่แสดง โดยจากสถิติของธนาคารโลกเฉลี่ยในช่วง 10 ปี ( 1985-95 ) เศรษฐกิจมีการเติบโตเร็วกว่าใด ๆของอื่น ๆที่อุดมไปด้วยประเทศยกเว้นผู้ที่อยู่ในเอเชียตะวันออก ขณะที่เศรษฐกิจเอเชียมีการยุบในช่วงนั้น เศรษฐกิจเบลเยียมยังคงเติบโตในอัตราที่มีสุขภาพดี นอกจากนี้ยังมีที่แตกต่างกันทางสังคมและการเมือง ปัญหาจะสามารถใส่ลงในมุมมอง : ไม่ว่าความขัดแย้งในระดับการเมือง ไม่มีความรุนแรงใด ๆในถนน ไม่มีใครตายเพราะความขัดแย้งทางการเมืองแม้แต่น้อยใหญ่ประท้วงประท้วงที่เบลเยี่ยมได้รู้จัก ( เช่นต่อต้านขีปนาวุธนิวเคลียร์ หรือการปฏิรูประบบความยุติธรรม ) อย่างสง่างาม และสงบ มีขนาดใหญ่ , การนัดหยุดงานระดับชาติสำหรับที่ผ่านมา 20 ปีหรือดังนั้นและระบบการเมืองเบลเยียมค่อนข้างมีเสถียรภาพ มีเพียงการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆในขณะนี้และจากนั้นในพรรคร่วมรัฐบาล .

เท่านั้น " อันตราย " ในอนาคตอันใกล้คือ สองภาษา ชุมชนจะเติบโตต่อไปแยกเป็นอิสระส่วนใหญ่ ดังนั้นรัฐเบลเยียม จะยังคงเป็นผู้บริหารระดับรอง ระหว่าง ระดับภูมิภาค และระดับประเทศในสหภาพยุโรป . ความน่าจะเป็นที่แฟลนเดอร์ส Wallonia จะแยกและสมบูรณ์ ( เช่นใน " กำมะหยี่หย่า " ระหว่างเช็กและสโลวาเกีย )ทำให้เบลเยียมหายไปค่อนข้างเล็กนะ เหตุผลคือ ไม่มีของทั้งสองชุมชนได้เตรียมที่จะให้ขึ้นในบรัสเซลส์ซึ่งเพราะไม่สามารถสถานะของภาษาถูกตัดออกเป็นส่วนภาษาเฟลมิชและ Walloon

เบลเยียมขาดศักดิ์ศรี ยังนำไปสู่การขาดภาพที่ชัดเจนในประเทศ ต่างประเทศ ประเทศอื่น ๆได้จดจำได้ง่าย มีขนาดเล็ก ภาพ : ตัวอย่างสวิตเซอร์แลนด์ทันทีเกี่ยวข้องกับธนาคาร , นาฬิกาและภูเขา ฮอลแลนด์กับดอกทิวลิป , ชีสและลมโรงสี เบลเยี่ยม บนมืออื่น ๆที่ไม่มีสมาคมชัดเจน ฤดูใบไม้ผลิในใจ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่าการสร้างภาพลักษณ์และการตลาด โดยความจริงที่ว่าวัฒนธรรมชาวเบลเยียมและภูมิทัศน์ที่แตกต่างกันอย่างมาก และไม่สามารถสรุปได้ในไม่กี่สัญลักษณ์

ความเห็นของฉันมันไม่ได้เกิดจากการขาดเอกลักษณ์แห่งชาติ แม้ว่า ละครแห่งชาติที่ค่อนข้างบอบบาง และไม่ง่ายที่จะกำหนดในคำไม่กี่คำ แม้ว่า Walloon วัฒนธรรมภาษาเฟลมิชและแตกต่างกันในหลายประการ ( เช่นอาจจะเป็นที่คาดหวัง , ภาษาเฟลมิชอยู่ใกล้กับมีระเบียบวินัยมากขึ้น ยุโรป เหนือดั้งเดิมและวัฒนธรรม Walloon กับชีวิตมากขึ้นเพลิดเพลินกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียน วัฒนธรรมละติน )