The results on egg weight are prese

The results on egg weight are presented in Table 3.
Significant differences were observed in egg weights
among the experimental groups (P < 0:001) throughout
the experimental periods. Birds in Groups 1 and 3 (5%
and 25% PSM, respectively) layed smaller eggs than the
birds fed with the unsupplemented diet (11.60, 11.59 g;
P < 0; 05), whereas birds in Group 2 (15% PSM) layed
eggs that were not significantly different than those of
the control group but that were significantly larger than
those of Groups 1 and 3. The mean egg weight values
obtained in this study were lower than the reports of
Bayram and Akıncı (2001) (12.17–12.47 g), and higher
than the reports of Aboul-Ela et al. (1992) (11.0 g). lt
seems that the egg weight significantly decreased when
PSM contents in the diets were either higher or lower
than 15%. Because egg size may be correlated with body
weight (Di Masso et al., 1998), we investigated whether
there were differences in the body weights of the animals
in the different experimental groups. Indeed, Group 2
quail hens were observed to be heavier than the others,
in agreement with the findings of Bayram and Akıncı
(1999), who reported an increase in body weight of
quails fed a diet containing 15% PSM. Whitehead et al.
(1993) and Whitehead (1995) stated that dietary fatty
acids may increase egg weight by stimulating the synthesis
of oviductal proteins. Indeed, the results observed
here may reflect the amino acid or fatty acid content of
PSM, soybean meal, and full-fat soya

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำหนักไข่ผลลัพธ์จะแสดงอยู่ในตารางที่ 3ได้สังเกตความแตกต่างกันในน้ำหนักไข่ระหว่างกลุ่มทดลอง (P < 0:001) ตลอดรอบระยะเวลาการทดลอง นกในกลุ่ม 1 และ 3 (5%และ 25% PSM ตามลำดับ) เป็นพนักงานปูไข่มีขนาดเล็กกว่านกที่เลี้ยง ด้วยอาหาร unsupplemented (11.60, 11.59 กรัมP < 0 05), ในขณะที่นกในกลุ่มที่ 2 (15% PSM) เป็นพนักงานปูไข่ที่ไม่ได้แตกต่างกว่าของกลุ่มควบคุมแต่มีขนาดใหญ่กว่ามากบรรดาของกลุ่ม 1 และ 3 ค่าน้ำหนักไข่เฉลี่ยได้รับในการนี้ศึกษาคนที่ต่ำกว่ารายงานของBayram และ Akıncı (2001) (12.17-12.47 g), และสูงกว่ารายงานของ Aboul Ela et al. (1992) (11.0 กรัม) ltดูเหมือน ว่า น้ำหนักไข่ลดลงเมื่อเนื้อหา PSM ในอาหารได้สูงขึ้น หรือต่ำลงกว่า 15% เพราะขนาดไข่อาจจะมีความสัมพันธ์กับร่างกายน้ำหนัก (Di Masso et al. 1998), เราตรวจสอบว่ามีความแตกต่างในน้ำหนักตัวของสัตว์ในกลุ่มทดลองแตกต่างกัน จริง กลุ่ม 2นกกระทาไก่ถูกตั้งข้อสังเกตจะหนักกว่าผู้อื่นข้อตกลงผลการวิจัยของ Bayram และ Akıncı(1999), การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัวของรายงานที่quails เลี้ยงด้วยอาหารที่ประกอบด้วย 15% PSM Whitehead et al(1993) และ Whitehead (1995) ระบุว่า อาหารไขมันกรดอาจเพิ่มน้ำหนักไข่ โดยการกระตุ้นการสังเคราะห์ของโปรตีน oviductal แน่นอน ผลการสังเกตที่นี่อาจสะท้อนกรดอะมิโนหรือกรดไขมันของPSM กากถั่วเหลือง และไขมันเหลือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกับน้ำหนักไข่ถูกแสดงไว้ในตารางที่ 3
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในน้ำหนักไข่
ในหมู่กลุ่มทดลอง (P <0: 001) ตลอด
ระยะเวลาการทดลอง นกในกลุ่มที่ 1 และ 3 (5%
และ PSM 25% ตามลำดับ) วางไข่ขนาดเล็กกว่า
นกที่เลี้ยงด้วยอาหาร unsupplemented (11.60, 11.59 กรัม;
P <0; 05) ในขณะที่นกในกลุ่มที่ 2 (15% PSM) วาง
ไข่ที่ไม่ได้แตกต่างกันกว่าอย่างมีนัยสำคัญ
กลุ่มควบคุม แต่ที่มีนัยสำคัญขนาดใหญ่กว่า
บรรดากลุ่มที่ 1 และ 3. ค่าเฉลี่ยน้ำหนักไข่
ที่ได้รับในการศึกษาครั้งนี้มีค่าต่ำกว่ารายงานของ
Bayram และAkıncı (2001) (12.17- 12.47 กรัม) และสูงกว่า
กว่ารายงานของ Aboul-Ela et al, (1992) (11.0 กรัม) LT
ดูเหมือนว่าน้ำหนักไข่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อ
เนื้อหา PSM ในอาหารมีทั้งสูงหรือต่ำ
กว่า 15% เพราะขนาดไข่อาจจะมีความสัมพันธ์กับร่างกาย
น้ำหนัก (Di Masso et al., 1998) เราตรวจสอบว่า
มีความแตกต่างในน้ำหนักตัวของสัตว์
ในกลุ่มทดลองที่แตกต่างกัน อันที่จริงกลุ่มที่ 2
ไก่นกกระทาถูกตั้งข้อสังเกตว่าจะเป็นหนักกว่าคนอื่น ๆ
ในข้อตกลงกับผลการวิจัยของ Bayram และAkıncı
(1999) ที่รายงานการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัวของ
หนูเล็กได้รับอาหารที่มี PSM 15% เฮด et al.
(1993) และเฮด (1995) ระบุว่าไขมัน
กรดอาจเพิ่มน้ำหนักไข่โดยการกระตุ้นการสังเคราะห์
โปรตีนของท่อนำไข่ อันที่จริงผลที่สังเกตได้
ที่นี่อาจจะสะท้อนให้เห็นถึงกรดอะมิโนหรือเนื้อหากรดไขมัน
PSM กากถั่วเหลืองและถั่วเหลืองไขมันเต็ม