We argue that, with respect to the

We argue that, with respect to the number of segments firms report, this was the case to a great extent under SFAS No. 14 and is so to a lesser extent under the current SFAS No. 131.1 We therefore exploit the change to SFAS No. 131 segment reporting to examine two possible motives for discretionary nondisclosure (i.e., aggregation) of segments under SFAS No. 14, namely, proprietary costs and agency costs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราโต้แย้งว่า เกี่ยวกับหมายเลขของเซ็กเมนต์ที่บริษัทรายงาน ซึ่งคนในระดับที่ดีภายใต้ SFAS หมายเลข 14 และดังนั้นขอบเขตน้อยภายใต้ปัจจุบัน SFAS หมายเลข 131.1 เรา จึงโกงให้เปลี่ยนเซ็กเมนต์ SFAS หมายเลข 131 รายงานการตรวจสอบสนคำครหาได้สองสำหรับ nondisclosure discretionary (เช่น รวม) ของเซ็กเมนต์ภายใต้ SFAS หมายเลข 14ได้แก่ กรรมสิทธิ์ต้นทุนและต้นทุนหน่วยงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรายืนยันว่าที่เกี่ยวกับจำนวนของกลุ่ม บริษัท ที่รายงานนี้เป็นกรณีที่ในระดับที่ดีภายใต้ SFAS ฉบับที่ 14 และเพื่อให้ระดับที่น้อยกว่าภายใต้ SFAS ปัจจุบันที่ 131.1 ดังนั้นเราจึงใช้ประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลง SFAS ที่ 131 ส่วนการรายงานการตรวจสอบสองแรงจูงใจที่เป็นไปได้สำหรับการไม่เปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับการตัดสินใจ (เช่นการรวม) ของกลุ่มภายใต้ SFAS ฉบับที่ 14 คือค่าใช้จ่ายและค่าใช้จ่ายที่เป็นกรรมสิทธิ์ของหน่วยงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรายืนยันว่า ส่วนจำนวนรายงานกลุ่ม บริษัท นี้เป็นกรณีในขอบเขตที่ดีภายใต้เกี่ยวกับ หมายเลข 14 และดังนั้นในระดับที่น้อยกว่าในปัจจุบันเกี่ยวกับไม่ 131.1 ดังนั้นเราจึงใช้ประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับหมายเลข 131 ส่วนรายงานการตรวจสอบสองแรงจูงใจที่เป็นไปได้สำหรับการตัดสินใจ nondisclosure ( คือรวม ) ของ ส่วนภายใต้เกี่ยวกับ หมายเลข 14 คือซึ่งหน่วยงานต้นทุนและค่าใช้จ่าย