It is about Sir Charles that I have

It is about Sir Charles that I have come to see you , I said. I want to know if you ever wrote to him and asked him to meet you.
She looked very angry , and her face went white.
What a question! She said. What right have you to ask me about my private life But the answer is “no”.
Surely you are not remembering clearly , I said . I think you wrote to him on the day that he died. And your letter said. Please, please , burn this letter , and be at the gate by ten o’clock.
For a moment I thought she was going to faint. Then she said in a low voice : “ I asked Sir Charles to tell nobody.
You must not think that Sir Charles spoke to anyone about you , I said. He put the letter on the fire, but not all of it was burnt. Now, did you write that letter to him?
Yes, she said. Why should I be ashamed of writing to him? I wanted him to help me. I learned that he was going to London early on the following day, so I asked him to meet me before he want. I could not go to the Hall earlier that day.
But why did you ask him you meet you in the garden instead of in the house? I asked.
Do you think it would be sensible for a woman to go at that time of night into the house o an unmarried man? She asked.
Well, what happened when you got there? I asked.
I didn’t go, she replied.
Mrs Lyons!
I tell you did not go. Something happen that stopped me from going. I can’t tell you what it was.
Mrs Lyons, I said. If you didn’t see Sir Charles, you must tell me why. If you don’t, it will look very bad for you if I have to go to the police with this new piece of information about the letter.
Mrs Lyons thought for a moment, and then she said : ‘I see that I must tell you. Perhaps you know that I married a man who was very cruel to me. I hate him and I wanted to get a divorce. But a divorce is expensive, and I had on money. I thought that if Sir Charles heard my sad story, he would help me to get a divorce.
Then why didn’t you go to see Sir Charles? I asked her
Because I got help from someone else, she said.
Why didn’t you write to Sir Charles and tell him?
I was going to, but saw in the newspaper the next morning that he had died.
I asked Mrs Lyons a number of other questions, but she did not changes her story, whatever I asked her. I was sure that she was telling the trust. I could check two important parts of the story. If they were right, there could be no doubt that she was telling the truth. I could check that she had begun to get her divorce at about the time of Sir Charles‘ death. I could also check that she had not been to Baskerville Hall on the night of Sir Charles’ death.
But I was not sure that she had told me the whole truth. Why had she nearly fainted when I had told her about the letter? That was not completely explained by the story she had told me.
I had discovered all I could for me the moment. I left her, and went to search for more information in a different place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นเกี่ยวกับชาร์ลส์รักที่ฉันได้มาพบคุณ ฉันกล่าว อยากรู้ถ้าคุณเคยเขียนถึงเขา และขอให้เขารู้จักการ
เธอดูโกรธมาก และใบหน้าของเธอขาวไป
อะไรคำถาม เธอบอกว่า มีสิทธิอะไรคุณถามฉันเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัว แต่คำตอบคือ "ไม่"
แน่นอน คุณจะไม่จดจำอย่างชัดเจน ผมพูด ผมคิดว่า คุณเขียนถึงเขาในวันที่เขาตาย และกล่าวว่า จดหมายของคุณ กรุณา โปรด เขียนจดหมายนี้ และเป็นประตู โดยสิบโมง
ครู่ฉันคิดว่า เธอกำลังหน้ามืดตามัว แล้วเธอว่า เสียงต่ำ: "ถามเซอร์ชาร์ลส์บอก nobody.
นอกจากนี้คุณไม่ต้องคิดว่า เซอร์ชาร์ลส์พูดกับทุกคนเกี่ยวกับคุณ ผมพูด เขาใส่ตัวอักษรไฟ แต่ไม่ทั้งหมดของมันถูกเผา ตอนนี้ คุณไม่เขียนจดหมายที่เขา?
ใช่ เธอกล่าว ทำไมฉันควรจะเขียนให้เขาละอายหรือไม่ ฉันอยากให้เขาช่วยฉัน เรียนรู้ว่า เขาไปลอนดอนก่อนในวันต่อไปนี้ ดังนั้นฉันขอให้เขาพบผมก่อนที่เขาจะต้อง ฉันอาจไม่ไปศาลาก่อนหน้านั้นวัน
แต่ทำไมไม่ได้คุณถามเขาคุณรู้จักในสวนแทนในบ้าน ถาม
คุณคิดว่า มันจะเหมาะสมสำหรับผู้หญิงที่จะไปเวลานั้นคืน o บ้านเป็นชายโสดหรือไม่ เธอถาม
ดี สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณมี ถาม
ไม่ไป เธอตอบ
นางรส!
ฉันบอกคุณไม่ได้ไป สิ่งที่เกิดขึ้นที่หยุดฉันจากไป ฉันไม่สามารถบอกคุณสิ่งที่มันเป็น.
นางรส ผมพูดได้ ถ้าคุณไม่เห็นเซอร์ชาร์ลส์ คุณต้องบอกว่า ทำไม ถ้าคุณ ดูดีสำหรับคุณถ้าได้ไปกับชิ้นส่วนของข้อมูลเกี่ยวกับจดหมายนี้ใหม่
นางรสคิดครู่ และจากนั้น เธอกล่าวว่า: ' เห็นว่า ฉันต้องบอก บางทีคุณรู้ว่า ฉันแต่งงานคนที่โหดร้ายกับผมมาก ฉันเกลียดเขา และอยากจะได้รับการหย่าร้าง แต่หย่าร้างมีราคาแพง และฉันมีเงิน คิดว่า ถ้ารักชาร์ลส์ได้ยินเรื่องราวเศร้า เขาจะช่วยฉันได้หย่า
แล้วทำไมคุณไม่ไปดูเซอร์ชาร์ลส์ ฉันถามเธอ
เนื่องจากมีความช่วยเหลือจากใคร เธอบอกว่า
ไม่คุณเขียนเซอร์ชาร์ลส์ และบอก?
ฉันไป แต่เห็นในหนังสือพิมพ์ในเช้าวันถัดมาตาย
ถามนางรสจำนวนคำถามอื่น ๆ แต่เธอไม่ได้เปลี่ยนแปลงเรื่องราวของเธอ เพียงผมถามเธอ ผมแน่ใจว่า เธอบอกความเชื่อมั่น ฉันสามารถตรวจสอบชิ้นส่วนที่สำคัญสองเรื่อง ถ้าพวกเขาขวา อาจมีข้อสงสัยที่ เธอได้บอกความจริง ฉันสามารถตรวจสอบว่า เธอเริ่มจะหย่าร้างเธอที่เกี่ยวกับเวลาของการเสียชีวิตของเซอร์ชาร์ลส์ ฉันสามารถตรวจสอบว่า เธอไม่เคยไปหอ Baskerville ในคืนของการเสียชีวิตของเซอร์ชาร์ลส์ได้
แต่ผมไม่แน่ใจว่า เธอได้บอกความจริงทั้งหมด ทำไมมีเธอเกือบเป็นเมื่อฉันได้บอกเธอเกี่ยวกับจดหมาย ที่ได้ไม่สมบูรณ์อธิบายจากเรื่องราวที่เธอได้บอก me.
ได้พบทั้งหมดที่ฉันสามารถฉันขณะนั้น ฉันทิ้งเธอ และไปหาข้อมูลเพิ่มเติมในสถานที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเกี่ยวกับเซอร์ ชาร์ล ฉันมาเพื่อที่จะเจอเธอ ฉันกล่าวว่า ฉันต้องการที่จะรู้ว่าถ้าคุณเคยเขียนจดหมายถึงเขา และขอให้เขามาพบคุณ .
เธอดูโกรธมาก ใบหน้าของเธอซีดเผือด .
ถามอะไร ! เธอกล่าวว่า อะไรที่คุณจะถามฉันเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของผม แต่คำตอบคือ " ไม่ "
แน่นอนคุณเป็นจำไม่ได้ชัดเจน ฉันกล่าวว่า ฉันคิดว่า เธอเขียนถึงเขาในวันที่เขาเสียชีวิตและจดหมายของคุณกล่าวว่า โปรดเขียนจดหมายฉบับนี้ และเป็นประตู สิบโมง
สักครู่ ฉันนึกว่าเธอจะเป็นลม เธอพูดด้วยเสียงต่ำๆ " ผมถามท่านชาร์ลบอกไม่มีใคร .
คุณต้องไม่คิดว่า เซอร์ ชาร์ลส์ คุยกับคนอื่น ฉันกล่าวว่า เขาวางจดหมายบนไฟ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด มันถูกเผา ตอนนี้ เธอเขียนจดหมายถึงเขา
ใช่ เธอกล่าวว่าทำไมฉันต้องอาย เขียนถึงเขา ฉันต้องการให้เขาช่วยฉัน ฉันได้เรียนรู้ว่า เขาไปลอนดอนในช่วงต้นของวันต่อไปนี้ ผมขอให้เขามาพบฉันก่อนที่เขาจะต้องการ ผมจะไม่ไปโรงเรียนก่อนวันนั้น .
แต่ทำไมคุณไม่ถามเขาเจอเธอในสวนแทนที่จะอยู่ในบ้าน
ผมถามคุณคิดว่ามันจะเหมาะสมสำหรับผู้หญิงที่จะไปในเวลากลางคืนในบ้าน O ผู้ชายโสด ? เธอถาม
เอาล่ะ เกิดอะไรขึ้น เมื่อคุณได้มี ? ผมถาม .
ผมไม่ได้ไป เธอตอบ
นางลียง !
ผมบอกคุณไม่ได้ไป มีบางอย่างเกิดขึ้นที่หยุดจากฉันไป ฉันไม่สามารถบอกคุณว่ามันเป็น .
นางลียง ฉันกล่าวว่า ถ้าคุณไม่ได้ดูเซอร์ ชาร์ล คุณต้องบอกมาว่าทำไม ถ้าคุณไม่มันจะดูเลวร้ายมากสำหรับคุณ ถ้าฉันต้องไปสถานีตำรวจด้วยชิ้นใหม่นี้ของข้อมูลเกี่ยวกับจดหมาย
นางลียงคิดครู่หนึ่ง แล้วเธอก็บอกว่า ' ฉันพบว่า ฉันต้องบอกคุณ บางทีคุณอาจจะรู้ว่าฉันได้แต่งงานกับผู้ชายที่โหดร้ายกับฉัน ฉันเกลียดเขา ฉันต้องการหย่า แต่การหย่าร้างมีราคาแพง และผมมี เงิน ฉันคิดว่า ถ้า เซอร์ ชาร์ลส์ ได้ยินเรื่องราวเศร้าๆของฉันเขาจะช่วยฉันหย่า .
แล้วทำไมไม่ไปดูเซอร์ ชาร์ล ฉันถามเธอ
เพราะฉันได้รับความช่วยเหลือจากใคร เธอกล่าว .
ทำไมคุณไม่เขียนถึงท่านชาร์ลบอกเค้าด้วย
ผมก็จะไป แต่เห็นในหนังสือพิมพ์ในเช้าวันถัดไปที่เขาเสียชีวิต
ฉันถามคุณนายลียงจำนวนคำถามอื่น ๆ แต่เธอไม่ได้เปลี่ยนเรื่องราวของเธอ ที่ฉันถามเธอฉันแน่ใจว่าเธอจะเชื่อใจได้ ฉันสามารถตรวจสอบสองส่วนที่สำคัญของเรื่อง ถ้าพวกเขาถูก อาจจะมีข้อสงสัยว่าเธอพูดความจริง ฉันสามารถดูเธอได้เริ่มที่จะได้รับการหย่าร้างของเธอที่เกี่ยวกับเวลาของการตายของเซอร์ชาร์ลส์ ' ฉันสามารถตรวจสอบด้วย ว่าเธอไม่ได้เป็นวิล ฮอลล์ ในคืนตาย
เซอร์ชาร์ลส์ 'แต่ฉันไม่แน่ใจว่า เธอได้เล่าความจริงทั้งหมด ทำไมเธอเกือบจะเป็นลมตอนที่ฉันบอกเธอเกี่ยวกับจดหมาย นั่นไม่ได้อธิบายเรื่องราวที่เธอได้บอกฉัน .
ผมได้พบสิ่งที่ฉันสำหรับฉันตอนนี้ ผมทิ้งเธอ และไปค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมในสถานที่ที่แตกต่างกัน .