Carrying the giant key, I walked to

Carrying the giant key, I walked to the bottom of the wolf’s head and slowly placed it into the corresponding place. I heard the sounds of crackling and turning and another “boom” as the mechanisms inside rotated. Holding the heavy steel key in place was almost unbearable; both of my hands were getting numb by the second.

Finally, the key stopped moving but on the outside, nothing seemed to have happened.

“What’s the matter?” Dong Cheng asked, her head tilting as she stared at me. “Xiao Yao, are we missing something that is required to open the door? Do we need to shout out some sort of command to magically open it, like ‘Open sesame or I have come for the princess’?”

I shook my head, “I don’t think that’s it.”

Wan Er piped up with her two cents, “Do we need to turn the key even more? Who else wants to give the key a try?”

“Oh mighty Miss, please give it a try!”

“How about you give it another try?” Wan Er said, her beautiful eyes staring at me.

Even with my full body weight distributed onto the key, my efforts had gone to waste. The key simply would not budge another inch. “God d*mnit, I can’t move it at all! Cang Lei, Old K, Matcha, come here and help me out!

Cang Lei immediately rushed over to help me. Matcha and Old K grabbed the handle of the key and tried pulling on it even Wan Er came over and gave her effort.

“Everyone at the same time!” I barked.

“Okay!”

“ 1, 2, 3, go! 1, 2, 3, go!” I yelled out slowly.

With our combined strength, the key gave a crackling noise, but it still remained motionless. Wan Er flushed red from the exertion, “Nothing is happening still? The key refuses to move even with this many people? How many Lv 40+ people do we need then?”

Dong Cheng picked up her staff, “How are we going to do this then?”

I took a look at the people around us before a sudden thought came to me, “Matcha, what direction were you turning the key?”

She twirled her fingers to show me, “In this direction…”

My face turned green as I realized our mistake, “We have to turn the key clockwise to open the door, not the other way around…Cang Lei, you were making the same mistake as Matcha…”

Cang Lei scratched his head childishly, “Brother Xiao Yao, I don’t know which direction is which…”

Sighing, Dong Cheng Yue explained to her brother, “Brother, you’re so stupid… clockwise is when you turn to the right.”

“Oh…got it…” Dong Cheng Lei nodded his head in understanding.

……

“One more time!” I cried.

This time in unison, we finally turned the giant key. The “kacha” sounds of the key were followed by the earth suddenly trembling. The stone wolf’s mouth opened and looked as if it could snap shut at any time, with us in it!

“Bang!”

We all rode out the trembles as we waited for the statue to stop shaking, though the key in our hands rapidly crumbled away into a pile of steel fragments, never to be used again. To have a key that long, crumble away that quickly–what a strange sight!

The mouth of the giant stone wolf flickered, showing the number 30 on the screen. This was the start of a countdown!

I snapped out of my shock quickly and shouted for the rest to hear, “Come into the mouth! It will close after 30 seconds! Hurry, there’s not much time!”

As I spoke, I held the Frost Rain Sword, took the lead and ran ahead, throwing myself inside the wolf’s mouth. Straightaway, I noticed that the inside had a steep slope that slid downwards. The entire group piled in behind me, but only Wan Er, Dong Cheng Yue, and Wolf readily kept their balance on the abrupt slope. Everyone’s armor flashed different colors as they slid everywhere and bumped into each other. It seemed like all 10 of us had made it into the [Five Barbarians Desolate Tomb] at the very least.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แป้นยักษ์ ฉันเดินไปด้านล่างของหัวของหมาป่า และช้าอยู่ในสถานที่ที่เกี่ยวข้อง ผมได้ยินเสียงของ crackling และเปิด และหมุนอีก "ต้นไม้" เป็นกลไกภายใน กดแป้นเหล็กหนักที่ถูกเกือบความ ทั้งสองมือของฉันได้รับ numb โดยที่สองสุดท้าย คีย์หยุดย้าย แต่ด้านนอก ไม่มีอะไรดูเหมือนจะเกิดขึ้น"เป็นอะไร" ตง เฉิงถาม เอียงหัวของเธอเธอจ้องไปที่ฉัน "เสี่ยวยาว บ้างเราไม่มีอะไรที่จะต้องเปิดประตู ต้องตะโกนออกบางประเภทของคำสั่งที่จะทำให้แขกเปิด เช่น 'งาเปิดหรือผมมาสำหรับเจ้าหญิง' หรือไม่"ผมจับหัวของฉัน "ฉันไม่คิดว่า มันเป็นการ"Er วานส่งผ่านค่า ด้วยเธอเซ็นต์สอง "เราต้องการเปิดคีย์เพิ่มเติม ใครบ้างที่อยากให้ลองคีย์""โอ้ เถอะพลาด โปรดให้มันลอง! ""วิธีการเกี่ยวกับคุณให้มันอีก" เออร์วินกล่าว ดวงตาของเธอสวยจ้องฉันแม้ว่าจะ มีฉันเต็มน้ำหนักกระจายลงสำคัญ ความพยายามของฉันก็หายไปเสีย คีย์ก็จะไม่ขยับเขยื้อนนิ้วอื่น "พระเจ้า d * mnit ไม่สามารถย้ายได้เลย Lei คาง K เก่า มัทชะ มาที่นี่ และช่วยฉันออกLei คางทันทีวิ่งผ่านจะช่วยให้ฉัน เขียวและ K เก่าคว้าหมายเลขอ้างอิงของคีย์ และพยายามดึงไว้ว่า Wan Er มา และให้ความพยายามของเธอ"ทุกคนในเวลาเดียวกัน" ผมเห่า"ดี""1, 2, 3 ไป 1, 2, 3 ไป" ผม yelled ออกช้ามีความแข็งแรงของเรารวม คีย์ให้เป็นเสียงแตก ๆ เสียง แต่ก็ยังคงอยู่นิ่ง Er หวานล้างแดงจากใช้ออกแรง "ไม่มีอะไรเกิดขึ้นยัง คีย์การปฏิเสธแม้แต่กับไปนี้หลายคน Lv 40+ คนเราต้องการแล้วหรือไม่"ตง เฉิงรับชอบ "ว่าเรากำลังจะทำแล้วใช่ไหม"ผมเอาคนรอบตัวเราก่อนคิดฉับพลันมาถึงฉัน, "มัจฉา ทิศทางสิ่งคุณเปลี่ยนคีย์? "เธอ twirled มือของเธอเพื่อแสดง "ในทิศทางนี้..."ใบหน้าของฉันเปิดสีเขียวผมรับรู้ความผิดพลาดของเรา "เราต้องเปิดกุญแจตามเข็มนาฬิกาเพื่อเปิดประตู ไม่วิธีอื่น ๆ... Lei คาง คุณมีการทำผิดเดียวกันเป็นมัจฉา..."Lei คางมีรอยเขาขีดมาข่วนหัว childishly "พี่เสี่ยวยาว ฉันไม่รู้ว่าทิศทางที่ถูกที่..."Sighing หยูเช็งตงอธิบายให้พี่ชายของเธอ, "น้อง คุณจึงโง่...เป็นเมื่อคุณเปิดทางด้านขวาตามเข็มนาฬิกา""แหม...แค่ว่า. ... " ตง เฉิง Lei nodded ศีรษะของเขาในการทำความเข้าใจ……"อีกครั้ง" ข้าขณะนี้หัวใจ เราก็เปิดคีย์ยักษ์ โลกตะลึงงันทันทีตามเสียง "คชา" คีย์ ปากของหมาป่าหินเปิด และดูว่ามันสามารถ snap ปิดตลอดเวลา เรามัน"บาง"เราทุกคนขี่ออก trembles ในขณะที่เรารอรูปปั้นหยุดสั่น แม้ว่าคีย์ในมือของเราอย่างรวดเร็วได้ขยี้เก็บเข้ากองเหล็กบางส่วนของ ไม่เคยใช้อีก มีคีย์ที่ยาว พังทลายออกไปสายตาที่รวดเร็ว – อะไรแปลกปากหมาป่าหินยักษ์ flickered แสดง 30 หมายเลขบนหน้าจอ นี่คือจุดเริ่มต้นของการนับถอยหลังผมจัดชิดจากช็อตของฉันได้อย่างรวดเร็ว และตะโกนเหลือการได้ยิน "มาเข้าปาก มันจะปิดหลังจาก 30 วินาที รีบ ไม่มีเวลามาก"ฉันพูด ฉันถือดาบฝนน้ำแข็ง เอาเป้าหมาย และวิ่งไปข้างหน้า โยนตัวเองภายในปากของหมาป่า Straightaway ฉันสังเกตเห็นว่า ภายในมีความลาดชันที่ฝ่อลง ทั้งกลุ่มในชั้นหลัง ฉัน แต่เฉพาะ Wan Er หยูเช็งตง และหมาป่าเก็บยอดดุลการพร้อมทางลาดอย่างทันทีทันใด เกราะของคนถ่ายสีแตกต่างกันพวกเขาฝ่อทุก และชนกระแทกกัน ดูเหมือน 10 ทั้งหมดของเราได้ทำให้มันเป็น [ห้าอนารยชนอ้างว้างสุสาน] อย่างน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถือกุญแจยักษ์ ผมเดิน ไปด้านล่าง หัวหมาป่า และค่อยๆ วางมันลงในสถานที่ที่สอดคล้องกัน ฉันได้ยินเสียงของแตก และการเปิด และอีก " บูม " เป็นกลไกภายใน หมุน ถือกุญแจเหล็กหนักในสถานที่เกือบจะทนไม่ได้ ทั้งสองมือเริ่มชา โดยสอง

ในที่สุด คีย์หยุดเคลื่อนไหว แต่เมื่ออยู่ข้างนอกไม่มีอะไรที่ดูเหมือนจะเกิดขึ้น

" เกิดอะไรขึ้นเหรอ ? " ดงเฉิงถาม ศีรษะเอียงขณะที่เธอจ้องฉัน " เสี่ยวเหยา นี่เราพลาดอะไรที่จะต้องเปิดประตู เราต้องตะโกนบางจัดเรียงของคำสั่ง magically เปิดเหมือนเปิดงา หรือฉันมารับองค์หญิงเหรอ ? "

ฉันเขย่าหัวฉัน " ฉันไม่คิดอย่างนั้น "

วานเอ้อประปาขึ้นกับเธอสองเซนต์" เราต้องเปลี่ยนคีย์มากขึ้น ? ใครอยากให้คีย์ลอง "

" โอ้ยิ่งใหญ่คุณโปรดให้มันลอง ! "

" แล้วคุณจะให้มันลองอีก ? " วาน เอ้อพูด ดวงตาคู่สวยของเธอจ้องมองฉัน

แม้จะมีน้ำหนักร่างกายเต็มกระจายลงบนคีย์ ความพยายามของฉันหายไปไหนเสีย คีย์ก็ไม่ขยับนิ้วอีก " พระเจ้า D * mnit ผมขยับมันไม่ได้เลย ! ฉางเล่ย เก่า เคมัจฉา มาช่วยฉันออกไป

Cang เล่ยทันทีรีบมาช่วยฉัน มัจฉาและเก่า K คว้าด้ามกุญแจและพยายามที่จะดึงมันแม้แต่วาน ER มาและให้ความพยายามของเธอ

" ทุกคนในเวลาเดียวกัน " ฉันตวาดใส่

" โอเค ! "

" 1 , 2 , 3 ไป 1 , 2 , 3 ไป " ฉันตะโกนออกมาอย่างช้าๆ . . .

มีความแข็งแกร่งของเรารวมกัน กุญแจให้แตกเสียงดัง แต่มันยังคงนิ่งไม่ขยับวาน ER ล้างสีแดงจากการออกแรง " ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก คีย์ปฏิเสธที่จะย้ายคนเยอะขนาดนี้ ? LV จํานวน 40 คน เราต้องการอะไร "

ดงเฉิงรับพนักงานของเธอ " นี่เราต้องทำแบบนี้ ? "

ผมดูคนรอบข้างเราก่อนก็คิดว่ามาหาฉัน " มัจฉา ทิศทาง แล้วคุณเปิดกุญแจ "

เธอ twirled นิ้วของเธอให้ฉัน" ทิศทาง . . . . . . . "

หน้าเปลี่ยนเป็นสีเขียวเมื่อเข้าใจว่าเราผิด เราต้องเปิดกุญแจตามเข็มนาฬิกาเพื่อเปิดประตู ไม่วิธีอื่น ๆ . . . . . . . ฉางเล่ย คุณกำลังทำพลาดเป็นมัจฉา . . . . . . . "

Cang เล่ยรอยขีดข่วนหัวของเขาเป็นเด็กๆ " พี่เสี่ยวเหยา ผมไม่รู้ว่าทางไหน . . . "

ถอนหายใจ ดงเฉิงเยว่อธิบายให้พี่ชายของเธอ " พี่ชายเธอมันโง่ . . . . . . . เข็มนาฬิกาคือเมื่อคุณเลี้ยวขวา "

" โอ้ . . . ได้เลย . . . . . . . " ดงเฉิงเหลยพยักหน้าเข้าใจในหัวของเขา . . . . . . .



" อีกครั้ง ! " ผมร้อง

ครั้งนี้อย่างพร้อมเพรียงกัน ในที่สุดเราก็เปิดกุญแจขนาดยักษ์ " ขาชา " เสียงของคีย์ได้ตามพื้นดินก็สั่น ปากหินหมาป่าเปิดและดูราวกับว่ามันอาจตะครุบปิดในเวลาใด ๆ กับเราเลย

" ปัง ! "

เราขี่ออกสั่นขณะที่เรารอรูปปั้นหยุดสั่น แต่กุญแจในมือของเราอย่างรวดเร็วนั้นพังทลายไปในกองของเศษเหล็ก ไม่เคยที่จะใช้อีกครั้ง มีคีย์ที่ยาวสลายไปอย่างรวดเร็ว และสิ่งที่เห็นแปลก

ปากของหมาป่ายักษ์ศิลา flickered , แสดงหมายเลข 30 บนหน้าจอ นี้คือการเริ่มต้นของนับถอยหลัง !

ฉันตื่นจากการกระแทกของฉันอย่างรวดเร็ว และตะโกนให้คนอื่นได้ยิน " เข้าไปในปาก จะปิดหลังจาก 30 วินาที เร็วเข้า ไม่มีเวลาแล้ว ! "

ฉันพูด ฉันถือดาบ ฟรอเรนเอาตะกั่วและวิ่งไปข้างหน้า โยนตัวเองภายในปากของหมาป่า ได้เลย ฉันสังเกตเห็นว่า ข้างในมีลาดชันที่เลื่อนลง ทั้งกลุ่มซ้อนอยู่ข้างหลังฉันแต่ วัน เอ่อ ดงเฉิงเย่ว และหมาป่าพร้อมรักษาสมดุลของความลาดชันที่หยาบคาย เกราะของทุกคนประกายสีต่าง ๆเช่นที่พวกเขาเข้าไปทุกที่ และชนกัน ดูเหมือนว่าทั้ง 10 คน ได้เข้า [ 5 เถื่อนรกร้างสุสาน ] อย่างน้อย