3.5. Principal component analysis A

3.5. Principal component analysis
A PCA was used to correlate volatile compounds and to distribute 60-day-old ewe milk cheeses. Fig. 2 represents the loading plots of the volatile compounds in the plane defined by principal components 1 (PC1) and 2 (PC2), that is the distribution of volatile compounds with respect to PCs, and Fig. 3 the loading plots of the factor scores for each cheese sample, that is the distribution of cheeses in the plane defined by PCs. Principal component 1 (PC1) explained 83% of the variance and correlated positively with the 14 volatile compounds at significantly higher concentrations in cheeses made with C. tyrobutyricum strains, which showed the highest LBD degree. Thus, these cheeses are positioned as these volatile compounds at the right part of the graph in the Fig. 3. On the other hand, PC1 correlated negatively with 3-hydroxy-2- butanone, ethyl acetate, 2,3-butanedione and acetic acid, which were at lower levels in cheeses made with C. tyrobutyricum strains. Therefore, PC1 separated cheeses made with C. tyrobutyricum CECT 4011 and C. tyrobutyricum INIA 68, with severe LBD symptoms, from the rest of cheeses (Fig. 3) and could be named “LBD caused by C. tyrobutyricum strains”. Principal component 2 (PC2) explained 8% of variance and correlated negatively with 2-butanol, 2-butanone, 2, 3-butanedione and acetic acid. The first three volatile compounds were at significantly higher concentrations in cheeses made with C. beijerinckii INIA 63 and C. sporogenes INIA 71. Therefore, PC2 differentiated control cheese and cheese made with C. butyricum CECT 361, which hardly showed late blowing defect at the end of ripening, from cheeses with milder LBD symptoms made with C. beijerinckii INIA 63 and C. sporogenes INIA 71. Thus, PC2 could be called “cheeses without LBD”. Considering that PC1 has the highest weight in the PCA, we could conclude that C. tyrobutyricum strains have a higher implication in LBD of cheese made from ewe milk than the rest of tested Clostridium spp.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5. ส่วนประกอบที่หลักการวิเคราะห์ PCA ถูกใช้ เพื่อเชื่อมโยงสารระเหย และกระจายเนยแข็งนม ewe อายุ 60 วัน Fig. 2 แทนผืนการโหลดของสารระเหยในเครื่องบินที่กำหนด โดยส่วนประกอบหลัก 1 (PC1) และ 2 (PC2), ที่มีการกระจายของสารระเหยกับชิ้น และ Fig. 3 ผืนการโหลดของคะแนนตัวคูณสำหรับชีสแต่ละตัว อย่าง คือการกระจายของเนยแข็งในเครื่องบินที่กำหนด โดยชิ้นหลัก และส่วนประกอบ 1 (PC1) อธิบาย 83% ของความแปรปรวน correlated บวกกับสารระเหย 14 ที่ความเข้มข้นสูงมาก ในเนยแข็งที่ทำ ด้วยสายพันธุ์ C. tyrobutyricum ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเกลือ LBD ดังนั้น เนยแข็งเหล่านี้มีตำแหน่งเป็นสารระเหยเหล่านี้ที่ส่วนขวาของกราฟใน Fig. 3 บนมืออื่น ๆ PC1 correlated ส่ง 3-hydroxy-2-บิวทาโนน เอทิล acetate, 2,3 butanedione และ กรดอะซิติก ซึ่งอยู่ในระดับต่ำกว่าในเนยแข็งที่ทำ ด้วยสายพันธุ์ C. tyrobutyricum ดังนั้น PC1 แบ่งเนยแข็งที่ทำ ด้วย C. tyrobutyricum CECT 4011 และ C. tyrobutyricum INIA 68 มีอาการรุนแรง LBD จากเนยแข็ง (Fig. 3) และอาจมีชื่อว่า "LBD เกิดจาก C. tyrobutyricum สายพันธุ์" ส่วนประกอบหลัก 2 (PC2) อธิบาย 8% ของผลต่าง และ correlated ในเชิงลบกับบิวทา นอ 2, 2-บิวทา โนน 2, 3 butanedione และกรดอะซิติก สารระเหยสามก่อนที่ความเข้มข้นสูงมากในเนยแข็งที่ทำ ด้วย beijerinckii C. INIA 63 และ C. sporogenes INIA 71 ได้ ดังนั้น PC2 differentiated ควบคุมชีสและชีสที่ทำกับ butyricum C. CECT 361 ซึ่งแทบไม่พบข้อบกพร่องพัดปลายท้ายของ ripening จากเนยแข็งมีอาการ LBD พะแนงกับ C. beijerinckii INIA 63 และ C. sporogenes INIA 71 ดังนั้น PC2 อาจเรียก "เนยแข็ง โดย LBD" นั้น พิจารณาว่า PC1 มีน้ำหนักสูงสุดที่ PCA เราอาจสรุปว่า สายพันธุ์ C. tyrobutyricum มีปริยายสูงใน LBD ของเนยแข็งที่ทำจากนม ewe กว่าเหลือทดสอบเชื้อ Clostridium โอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.5 การวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก
PCA ถูกใช้ในการมีความสัมพันธ์สารระเหยและจะแจกจ่ายตัวเมีย 60 วันเก่าชีสนม มะเดื่อ. 2 แสดงให้เห็นถึงแผนการในการโหลดของสารระเหยในระนาบที่กำหนดโดยองค์ประกอบหลักที่ 1 (PC1) และ 2 (PC2) ที่มีการกระจายตัวของสารระเหยที่เกี่ยวกับเครื่องคอมพิวเตอร์และรูป 3 แปลงในการโหลดของคะแนนปัจจัยสำหรับแต่ละตัวอย่างชีสที่มีการกระจายตัวของชีสในระนาบที่กำหนดโดยเครื่องคอมพิวเตอร์ องค์ประกอบหลักที่ 1 (PC1) 83% อธิบายความแปรปรวนและความสัมพันธ์เชิงบวกกับ 14 สารระเหยที่ความเข้มข้นที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเนยแข็งที่ทำด้วยสายพันธุ์ซี tyrobutyricum ซึ่งแสดงให้เห็นการศึกษาระดับปริญญา LBD สูงสุด ดังนั้นชีสเหล่านี้มีตำแหน่งที่เป็นสารระเหยเหล่านี้ในส่วนขวาของกราฟในรูปที่ 3. ในมืออื่น ๆ ที่ PC1 สัมพันธ์เชิงลบกับ 3 ไฮดรอกซี-2- butanone, เอทิลอะซีเต, 2,3-butanedione และกรดอะซิติกซึ่งอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าในเนยแข็งที่ทำด้วยสายพันธุ์ซี tyrobutyricum ดังนั้น PC1 แยกเนยแข็งที่ทำด้วยซี tyrobutyricum CECT 4011 และ C tyrobutyricum Inia 68, มีอาการ LBD รุนแรงจากส่วนที่เหลือของเนยแข็ง (รูปที่. 3) และอาจถูกตั้งชื่อว่า "LBD ที่เกิดจากสายพันธุ์ซี tyrobutyricum" องค์ประกอบหลักที่ 2 (PC2) อธิบาย 8% ของความแปรปรวนและความสัมพันธ์เชิงลบกับ 2 บิวทานอ 2 butanone, 2, 3 butanedione และกรดอะซิติก ครั้งแรกที่สามเป็นสารระเหยที่ความเข้มข้นที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเนยแข็งที่ทำด้วยซี beijerinckii Inia 63 และ C sporogenes Inia 71 ดังนั้นชีสควบคุม PC2 แตกต่างและชีสที่ทำด้วยซี butyricum CECT 361 ซึ่งแทบจะไม่พบว่ามีข้อบกพร่องเป่าปลายที่ ในตอนท้ายของการทำให้สุกจากชีสที่มีอาการรุนแรงน้อยลง LBD ทำกับซี beijerinckii Inia 63 และ C sporogenes Inia 71 ดังนั้น PC2 อาจจะเรียกว่า "ชีสโดยไม่ต้อง LBD" พิจารณาว่า PC1 มีน้ำหนักที่สูงที่สุดใน PCA เราสามารถสรุปได้ว่าสายพันธุ์ซี tyrobutyricum มีความหมายที่สูงขึ้นใน LBD ของชีสที่ทำจากนมแกะกว่าส่วนที่เหลือของการทดสอบ Clostridium spp

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.5 . การวิเคราะห์ส่วนประกอบหลัก : PCA ใช้ความสัมพันธ์ระเหยและแจกจ่าย 60 วันเก่าแกะนมชีส . รูปที่ 2 แสดงการแปลงของสารประกอบที่ระเหยอยู่ในระนาบที่กำหนด โดยองค์ประกอบหลักที่ 1 ( PC ) และ 2 ( pc2 ) นั่นคือการกระจายของสารระเหยต่อชิ้น และรูปที่ 3 โหลด แปลงปัจจัยคะแนนสำหรับแต่ละชีสตัวอย่างนั่นคือการกระจายของเนยแข็งในระนาบที่กำหนดโดยชุดขององค์ประกอบหลักที่ 1 ( PC ) 83 % ของความแปรปรวน และสัมพันธ์กับสารระเหยที่ 14 สูงกว่าความเข้มข้นของชีสด้วย . . tyrobutyricum สายพันธุ์ซึ่งพบว่าระดับ lbd สูงสุด ดังนั้นเนยแข็งเหล่านี้มีตําแหน่งเป็นสารระเหยเหล่านี้ในส่วนขวาของกราฟในรูปที่ 3 บนมืออื่น ๆ PC มีความสัมพันธ์ทางลบกับ 3-hydroxy-2 - กัลยา โสภณพนิช , เอธิลอะซีเตท 2,3-butanedione และกรดอะซิติก ซึ่งอยู่ในระดับล่างในชีสด้วย . . tyrobutyricum สายพันธุ์ ดังนั้น , PC แยกชีสด้วย . . tyrobutyricum CECT 4011 . tyrobutyricum inia 68 ,ที่มีอาการรุนแรง lbd จากส่วนที่เหลือของเนยแข็ง ( รูปที่ 3 ) และอาจจะชื่อ " lbd เกิดจาก C tyrobutyricum สายพันธุ์ " องค์ประกอบหลักที่ 2 ( pc2 ) 8 % ของความแปรปรวน และมีความสัมพันธ์ทางลบกับ 2-butanol 2-butanone , 2 , 3-butanedione และกรดอะซิติก สามตัวแรกระเหยอยู่สูงกว่าความเข้มข้นของชีสด้วย . . beijerinckii inia 63 .sporogenes inia 71 ดังนั้น pc2 ชีสและเนยแข็งทำจากการควบคุมด้วย C butyricum CECT 361 ซึ่งแทบจะไม่พบสายเป่าข้อบกพร่องในตอนท้ายของการสุกจากเนยแข็งกับพะแนง lbd อาการที่ทําด้วย C beijerinckii inia 63 . sporogenes inia 71 ดังนั้น pc2 อาจจะเรียกว่า " ชีสโดยไม่ lbd " พิจารณาว่า PC มีน้ำหนักสูงสุดใน PCAเราสามารถสรุปได้ว่า C . tyrobutyricum สายพันธุ์มีความนัยที่สูงขึ้นใน lbd เนยแข็งที่ทำจากนมแกะกว่าส่วนที่เหลือของการทดสอบ




Clostridium spp .