Mangosteen (Garcinia mangostana L.)

Mangosteen (Garcinia mangostana L.) and longkong (Lansium
domesticum Corr.) are the major fruit crops cultivated in the south of
Thailand. Fruits of these species have superior gustatory qualities.
Although, genetic variation of mangosteen and longkong are minimal and
no cultivars have been reported [1-4], their germplasm should be
conserved for the future breeding program.
At present, seed stores are the most popular germplasm
conservation method, because it is easy for storage and management.
However, there are large numbers of important tropical and sub-tropical
fruits which produce recalcitrant seeds that quickly lose viability and
cannot survive under desiccating conditions, hence conventional seed
store strategies are not possible [5-7]. For this purpose, in vitro
conservation would be the most convenient and reliable method compared
to field conservation which requires much more space and labor for
maintaining the collections that may experience damage due to natural
disasters, pests and diseases [6,8,9]. Furthermore, tissue culture systems
can propagate plant material with high multiplication rates in an aseptic
environment without genetic variation and convenient for international
exchange of germplasm [10]. In vitro conservation has already been
applied to many species including tropical crops. Although several
methods are employed, depending on the situation, the suppression of
explant growth is essential for extending the duration of conservation. To
suppress the growth rate of the plant in vitro, the addition of substances
with osmotic properties such as mannitol can be used. As well as under
field conditions, the growth of plant material could be reduced by the
application of growth retardant under in vitro conditions [6-9,11].
This study was conducted to analyze the effects of growth
retardants and tissue desiccation treatment on the growth suppression of
mangosteen and longkong shoots to determine the appropriate conditions
for in vitro conservation.
MATERIALS AND METHODS
Plant Material
Proliferation of mangosteen culture was established by aseptically
cultured seeds on modified Murashige and Skoog (MMS) medium [12,13]
supplemented with 5 mg/l 6-benzylamino purine (BA), 30 g/l sucrose and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(เนีย mangostana L.) มังคุดและลองกอง (สะสมธาตุอาหารของกล้าลองกอง Corr.) มีพืชผลไม้หลักที่ปลูกในภาคใต้ของไทย ผลไม้ชนิดนี้มีคุณภาพเหนือกว่า gustatoryถึงแม้ว่า ความผันแปรทางพันธุกรรมของมังคุดและลองกองจะน้อย และพันธุ์ไม่มีการรายงาน [1-4] germplasm ของพวกเขาควรอยู่ในโปรแกรมปรับปรุงพันธุ์ในอนาคตปัจจุบัน เก็บเมล็ดจะ germplasm นิยมมากที่สุดวิธีการอนุรักษ์ เนื่องจากเป็นการง่ายสำหรับการจัดเก็บและจัดการอย่างไรก็ตาม มีจำนวนมากของสำคัญเขตร้อนและเขตร้อนย่อยผลไม้ที่ผลิตเมล็ดพันธุ์ recalcitrant ที่เสียชีวิตอย่างรวดเร็ว และไม่สามารถอยู่รอดภายใต้เงื่อนไข เมล็ดปกติดังนั้น desiccatingกลยุทธ์ร้านค้าไม่ได้ [5-7] สำหรับวัตถุประสงค์นี้ การเพาะเลี้ยงอนุรักษ์จะเป็นวิธีสะดวกที่สุด และเชื่อถือได้ที่เปรียบเทียบฟิลด์อนุรักษ์ซึ่งต้องใช้พื้นที่มาก และแรงงานในรักษาคอลเลกชันที่อาจเสียหายเนื่องจากธรรมชาติภัย ศัตรูพืช และโรค [6,8,9] นอกจากนี้ เนื้อเยื่อวัฒนธรรมระบบสามารถแพร่กระจายพืชวัสดุราคาสูงคูณในความเข้มข้นสภาพแวดล้อม โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม และสะดวกสำหรับนานาชาติแลกเปลี่ยน germplasm [10] อนุรักษ์เพาะเลี้ยงได้แล้วใช้หลายชนิดรวมทั้งพืชเมืองร้อน แม้ว่าหลายวิธีว่าจ้าง ตามสถานการณ์ การปราบปรามexplant เติบโตเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการขยายระยะเวลาของการอนุรักษ์ ถึงอัตราการเติบโตของพืชในการเพาะเลี้ยง การเพิ่มสารระงับมีคุณสมบัติการออสโมติกเช่น mannitol สามารถใช้ เช่นเป็นภายใต้ฟิลด์เงื่อนไข การเติบโตของพืชวัสดุอาจลดลงโดยการโปรแกรมประยุกต์ของหน่วงเจริญเติบโตในสภาวะ [6-9,11]การศึกษานี้ได้ดำเนินการวิเคราะห์ผลกระทบของการเจริญเติบโตretardants และบำบัด desiccation ปราบปรามเจริญเติบโตของเนื้อเยื่อมังคุดและลองกองหน่อเพื่อกำหนดเงื่อนไขที่เหมาะสมการอนุรักษ์การเพาะเลี้ยงวัสดุและวิธีการวัสดุโรงงานของมังคุดวัฒนธรรมก่อตั้งขึ้นโดย asepticallyเมล็ดอ่างบนแก้ไข Murashige และ Skoog (MMS) กลาง [12,13]เสริม ด้วย 5 mg/l 6-benzylamino purine (BA), ซูโครส 30 g/l และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มังคุด (Garcinia mangostana L. ) และลองกอง (Lansium
domesticum Corr.) เป็นพืชที่ปลูกผลไม้ที่สำคัญในภาคใต้ของ
ประเทศไทย ผลไม้ชนิดนี้มีคุณภาพรสชาติดีกว่า.
แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมของมังคุดและลองกองน้อยที่สุดและ
พันธุ์ไม่ได้รับรายงาน [1-4] เชื้อพันธุกรรมของพวกเขาควรได้รับการ
อนุรักษ์สำหรับโครงการปรับปรุงพันธุ์ในอนาคต.
ในปัจจุบันร้านค้าเมล็ดพันธุ์มากที่สุด พันธุ์ที่นิยม
วิธีการอนุรักษ์เพราะมันเป็นเรื่องง่ายสำหรับการจัดเก็บและการจัดการ.
แต่มีจำนวนมากในเขตร้อนและเขตกึ่งร้อนที่สำคัญ
ผลไม้ที่ผลิตเมล็ดที่ได้อย่างรวดเร็วสูญเสียความมีชีวิตและ
ไม่สามารถอยู่รอดได้ภายใต้เงื่อนไข desiccating จึงเมล็ดธรรมดา
กลยุทธ์การจัดเก็บไม่ได้ เป็นไปได้ [5-7] เพื่อจุดประสงค์นี้ในหลอดทดลอง
การอนุรักษ์จะเป็นวิธีที่สะดวกที่สุดและเชื่อถือได้เมื่อเทียบ
กับการอนุรักษ์พื้นที่ที่ต้องใช้พื้นที่มากขึ้นและแรงงานในการ
บำรุงรักษาคอลเลกชันที่อาจพบความเสียหายเนื่องจากการธรรมชาติ
ภัยพิบัติศัตรูพืชและโรค [6,8,9] นอกจากนี้ระบบการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ
สามารถเผยแพร่วัสดุจากพืชที่มีอัตราการคูณสูงในสภาพปลอดเชื้อ
สภาพแวดล้อมโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมและสะดวกสบายสำหรับต่างประเทศ
แลกเปลี่ยนพันธุกรรม [10] ในการอนุรักษ์หลอดทดลองได้ถูก
นำไปใช้กับหลายชนิดรวมทั้งพืชเขตร้อน แม้ว่าหลาย
วิธีการมีการจ้างงานขึ้นอยู่กับสถานการณ์การปราบปรามของ
การเจริญเติบโตของชิ้นส่วนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการขยายระยะเวลาของการอนุรักษ์ ในการ
ปราบปรามการอัตราการเจริญเติบโตของพืชในหลอดทดลองเติมสาร
ที่มีคุณสมบัติเช่นออสโมติกแมนนิทอลสามารถนำมาใช้ เช่นเดียวกับการภายใต้
สภาพสนาม, การเจริญเติบโตของพืชที่อาจจะลดลงโดย
การประยุกต์ใช้สารหน่วงการเจริญเติบโตภายใต้เงื่อนไขในหลอดทดลอง [6-9,11].
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ผลกระทบของการเจริญเติบโต
สารหน่วงและเนื้อเยื่อรักษาผึ่งให้แห้งใน ปราบปรามการเจริญเติบโต
ยิงมังคุดและลองกองในการกำหนดเงื่อนไขที่เหมาะสม
สำหรับการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อในการอนุรักษ์.
วัสดุและวิธี
พืชวัสดุ
ขยายของวัฒนธรรมมังคุดก่อตั้งโดยปลอดเชื้อ
เมล็ดเพาะเลี้ยงบนอาหารสูตร Murashige แก้ไขและ Skoog (MMS) กลาง [12,13]
เสริมด้วย 5 มิลลิกรัม / ลิตร 6 benzylamino purine (BA) 30 กรัม / ลิตรและน้ำตาลซูโครส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มังคุด ( Garcinia mangostana L . ) และ ลองกอง ( lansium
สำคัญ corr ) เป็นหลัก ผลไม้ พืชที่ปลูกในภาคใต้ของ
ประเทศไทย ผลไม้ชนิดนี้มีคุณภาพที่เหนือกว่ารสชาติ .
ถึงแม้ว่าการแปรผันทางพันธุกรรมของมังคุด และลองกอง น้อยที่สุดและ
ไม่มีพันธุ์ได้รับรายงาน [ 1-4 ] พันธุกรรมของพวกเขาควรจะสามารถให้โปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์

ปัจจุบัน อนาคตเมล็ดพันธุ์ที่ร้านค้าที่ได้รับความนิยมมากที่สุดวิธีการอนุรักษ์พันธุกรรม
เพราะมันเป็นเรื่องง่ายสำหรับการจัดเก็บและการจัดการ .
อย่างไรก็ตาม มีตัวเลขขนาดใหญ่ของเขตร้อนย่อยที่สำคัญและผลไม้เขตร้อน
ซึ่งผลิตเมล็ดหัวดื้อที่รวดเร็วสูญเสียความมีชีวิต
ไม่สามารถอยู่รอดได้ภายใต้เงื่อนไขปกติ desiccating จึงเก็บเมล็ด
กลยุทธ์เป็นไปไม่ได้ [ 5-7 ] เพื่อวัตถุประสงค์นี้ในหลอดทดลอง
การอนุรักษ์จะสะดวกและเชื่อถือได้มากที่สุดวิธีเทียบ
การอนุรักษ์สนามซึ่งต้องใช้พื้นที่มาก และแรงงาน
รักษาคอลเลกชันที่อาจพบความเสียหายเนื่องจากภัยธรรมชาติ
, โรคและศัตรูพืช [ 6,8,9 ] นอกจากนี้ ระบบการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ
สามารถเผยแพร่วัสดุพืชมีอัตราสูงในการปลอดเชื้อ
การคูณความหลากหลายทางพันธุกรรมและสภาพแวดล้อม โดยสะดวกแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศ
พันธุกรรม [ 10 ] ในหลอดทดลองอนุรักษ์ได้
สมัครหลายพันธุ์ รวมทั้งพืชเขตร้อน แม้ว่าหลายวิธี
ใช้ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ การปราบปราม
การเจริญเติบโตต่อเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการขยายระยะเวลาของการอนุรักษ์

ลดอัตราการเจริญเติบโตของพืชในสภาพปลอดเชื้อ