Lynn and Graves (1996) discuss tipp

Lynn and Graves (1996) discuss tipping behaviour, though mainly in terms of its
motivation value for service employees. A more consumer-oriented study by
Rogelberg et al. (1999) uses a policy capturing technique to evaluate the way
individuals judged tipping in hypothetical restaurant situations. Most respondents
judged the tip from the cost of the meal, but the quality of the food and service and
the friendliness of staff also had an effect. Rogelberg’s team found no clear
relationship between tipping and consumer satisfaction. Two surveys have examined
the consequences of coupon use behaviour in relation to pizza restaurants. Wilbourn
et al. (1997) distinguished three market segments on the basis of pizza value
perceptions and coupon-proneness. Garretson and Chow (1997) report that coupons
increased purchase intentions and reduced perceived purchase risk, but also caused
service quality expectations to fall.
In summary, food service survey research is broadly concerned with identifying
market segments, targeting markets and positioning offerings relative to them.
Surveys typically achieve this using geodemographic data supplemented by attitude
measures. Consumers are considered to assess restaurants through sets of attributes,
and various theories (see Pizam and Ellis, 1999, p. 327) link consumers’ attitudes to
attribute sets. The principal one of these is expectancy disconfirmation theory.
Empirically determined attributes of restaurants tend to prioritise food quality
and value. Service, atmosphere and convenience also frequently appear, though
varying in importance between different outlets and dining occasions. This makes it
difficult to generalise survey findings between restaurants. Service quality measurement
with the SERVQUAL instrument makes generalisation possible, not only
between restaurants, but even between different industries within the service sector.
However, this instrument ignores food quality, and consumer satisfaction, which can
encompass the totality of foodservice attributes, seems a more appropriate output
measure. Various studies have demonstrated a link between customer satisfaction
and repurchase, and a model has been developed to predict repurchase from
geodemographicand attitudinal variables. Other consumer behaviours that have
been studied in relation to market segmentation are tipping and the use of
promotional coupons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลินน์และสุสาน (1996) อธิบายพฤติกรรมทิปปิ้ง แม้ว่าส่วนใหญ่ในแง่ของความค่าแรงจูงใจสำหรับพนักงานบริการ การศึกษาเพิ่มเติมผู้บริโภคเน้นโดยRogelberg et al. (1999) ใช้นโยบายจับเทคนิคการประเมินแบบคนที่ตัดสินให้ทิปในร้านอาหารที่สมมุติสถานการณ์ ผู้ตอบมากที่สุดตัดสินคำแนะนำจากต้นทุนอาหาร แต่คุณภาพของอาหารและบริการ และเป็นมิตรของพนักงานที่มีลักษณะพิเศษ ทีมงานของ Rogelberg พบไม่ชัดเจนความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจในการให้ทิปและผู้บริโภค มีการตรวจสอบสำรวจสองผลกระทบของคูปองใช้พฤติกรรมเกี่ยวกับร้านพิซซ่า Wilbournสามการตลาดโดยใช้ค่าพิซซ่าแตกต่างและ al. (1997)ภาพลักษณ์คอร์รัปชันและคูปอง proneness Garretson และเชา (1997) รายงานที่คูปองเพิ่มความตั้งใจซื้อ และลดความเสี่ยงการซื้อรับรู้ แต่ยัง ทำให้เกิดคาดหวังคุณภาพบริการจะลดลงในสรุป วิจัยสำรวจอาหารทั่วไปเกี่ยวข้องกับการระบุการตลาด การกำหนดตลาดเป้าหมาย และการวางตำแหน่งเหนื่อยสัมพันธ์กับพวกเขาสำรวจทั่วบรรลุนี้โดยใช้ข้อมูล geodemographic เสริม ด้วยทัศนคติมาตรการการ ผู้บริโภคจะพิจารณาเพื่อประเมินร้านอาหารผ่านชุดของแอททริบิวต์และทฤษฎีต่าง ๆ (ดู Pizam และเอลลิส 1999, p. 327) ทัศนคติของผู้บริโภคจะเชื่อมโยงตั้งค่าแอตทริบิวต์ หนึ่งหลักเหล่านี้เป็นทฤษฎี disconfirmation เดาแอตทริบิวต์กำหนด empirically ร้านอาหารมักจะ prioritise อาหารและค่า บริการ บรรยากาศและความผ่อนคลายมักปรากฏ แม้ว่าแตกต่างกันไปความสำคัญระหว่างร้านค้าต่าง ๆ และโอกาสรับประทานอาหาร สามารถทำได้ยาก generalise สำรวจพบระหว่างร้านอาหาร ประเมินคุณภาพบริการเครื่องมือ SERVQUAL ทำ generalisation ได้ ไม่เท่านั้นระหว่างร้าน แม้แต่ระหว่างอุตสาหกรรมต่าง ๆ ภายในภาคการบริการอย่างไรก็ตาม นี้เครื่องละเว้นอาหารคุณภาพ และผู้บริโภคพึงพอใจ ซึ่งสามารถรอบผลของแอตทริบิวต์เกอรี่ ดูเหมือนว่าผลผลิตที่เหมาะสมวัด ศึกษาต่าง ๆ ได้แสดงให้เห็นว่าการเชื่อมโยงระหว่างความพึงพอใจของลูกค้าและปรับ และแบบจำลองได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อทำนายการปรับจากตัวแปร attitudinal geodemographicand พฤติกรรมผู้บริโภคอื่น ๆ ที่มีการศึกษาเกี่ยวกับตลาด เซกเมนต์จะให้ทิป และการใช้คูปองส่งเสริมการขาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลินน์เกรฟส์ (1996) หารือเกี่ยวกับพฤติกรรมการให้ทิป
แต่ส่วนใหญ่ในแง่ของมูลค่าการสร้างแรงจูงใจให้กับพนักงานบริการ การศึกษาที่มุ่งเน้นผู้บริโภคมากขึ้นโดย
Rogelberg et al, (1999)
ใช้เทคนิคการจับนโยบายในการประเมินวิธีการที่บุคคลตัดสินให้ทิปในสถานการณ์สมมุติร้านอาหาร ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ตัดสินปลายจากค่าใช้จ่ายของอาหารแต่คุณภาพของอาหารและการบริการและเป็นมิตรของพนักงานนอกจากนี้ยังมีผล ทีมงานของ Rogelberg พบว่าไม่มีความชัดเจนความสัมพันธ์ระหว่างการให้ทิปและความพึงพอใจของผู้บริโภค สองการสำรวจมีการตรวจสอบผลกระทบของพฤติกรรมการใช้คูปองในความสัมพันธ์กับร้านอาหารพิซซ่า Wilbourn et al, (1997) ประสบความสำเร็จสามกลุ่มตลาดบนพื้นฐานของค่าพิซซ่าการรับรู้และคูปองproneness Garretson และโจว (1997) รายงานว่าคูปองที่เพิ่มขึ้นความตั้งใจซื้อและลดความเสี่ยงในการซื้อที่รับรู้แต่ยังก่อให้เกิดความคาดหวังคุณภาพการให้บริการที่จะตก. โดยสรุปการวิจัยเชิงสำรวจการบริการอาหารเป็นวงกว้างที่เกี่ยวข้องกับการระบุกลุ่มตลาดเป้าหมายตลาดและการนำเสนอการวางตำแหน่งเมื่อเทียบกับพวกเขา. สำรวจมักจะบรรลุนี้โดยใช้ข้อมูล geodemographic เสริมด้วยทัศนคติมาตรการ ผู้บริโภคได้รับการพิจารณาในการประเมินร้านอาหารผ่านชุดคุณลักษณะและทฤษฎีต่างๆ (ดู Pizam และเอลลิส 1999, น. 327) การเชื่อมโยงทัศนคติของผู้บริโภคที่จะแอตทริบิวต์ชุด หนึ่งที่สำคัญของเหล่านี้เป็นทฤษฎีความคาดหวังใน disconfirmation. คุณลักษณะมุ่งมั่นที่สังเกตุของร้านอาหารที่มีแนวโน้มที่จะจัดลำดับความสำคัญคุณภาพของอาหารและความคุ้มค่า บริการบรรยากาศและความสะดวกสบายนอกจากนี้ยังมักปรากฏ แต่ที่แตกต่างกันในความสำคัญที่แตกต่างกันระหว่างร้านค้าและโอกาสรับประทานอาหาร นี้จะทำให้มันยากที่จะพูดคุยผลสำรวจระหว่างร้านอาหาร การวัดคุณภาพการให้บริการที่มีเครื่องมือ SERVQUAL ทำให้ลักษณะทั่วไปเป็นไปได้ไม่เพียง แต่ระหว่างร้านอาหารแต่แม้ระหว่างอุตสาหกรรมที่แตกต่างกันภายในภาคบริการ. อย่างไรก็ตามตราสารนี้ไม่สนใจอาหารที่มีคุณภาพและความพึงพอใจของผู้บริโภคซึ่งสามารถครอบคลุมจำนวนทั้งสิ้นของคุณลักษณะด้านอาหารที่ดูเหมือนว่ามากขึ้นการส่งออกที่เหมาะสมตัวชี้วัด การศึกษาต่างๆได้แสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างความพึงพอใจของลูกค้าและการซื้อคืนและรูปแบบที่ได้รับการพัฒนาที่จะคาดการณ์การซื้อหุ้นคืนจากตัวแปรทัศนคติgeodemographicand พฤติกรรมของผู้บริโภคอื่น ๆ ที่ได้รับการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการแบ่งส่วนตลาดจะให้ทิปและการใช้คูปองส่งเสริมการขาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลินน์และหลุมฝังศพ ( 1996 ) กล่าวถึงการให้ทิป ความประพฤติ แม้ว่าส่วนใหญ่ในแง่ของมูลค่าแรงจูงใจของ
พนักงานบริการ มากขึ้นผู้บริโภคที่มุ่งเน้นการศึกษาโดย
rogelberg et al . ( 1999 ) ใช้นโยบายจับเทคนิคเพื่อประเมินวิธี
บุคคลตัดสินให้ทิปในร้านอาหารสถานการณ์สมมติ ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่
ตัดสินเคล็ดลับจากต้นทุนของอาหารแต่คุณภาพของอาหารและการบริการและ
เป็นมิตรของพนักงานยังได้ผล ทีม rogelberg ไม่พบความสัมพันธ์ชัดเจน
ทิปและความพึงพอใจของผู้บริโภค 2 การสำรวจมีการตรวจสอบผลของพฤติกรรม
ใช้คูปองในความสัมพันธ์กับร้านอาหารพิซซ่า wilbourn
et al . ( 1997 ) ที่โดดเด่นสามกลุ่มตลาดบนพื้นฐานของค่าพิซซ่า
การรับรู้และคุณลักษณะในคนที่มักก่อคูปอง แกริตสัน และ เชา ( 1997 ) รายงานว่า คูปอง
ความตั้งใจซื้อสินค้าเพิ่มขึ้น และลดการซื้อความเสี่ยง แต่ยังเกิดความคาดหวังคุณภาพบริการ

สรุปตกสำรวจบริการอาหารเป็นวงกว้างที่เกี่ยวข้องกับการระบุ
ส่วนตลาดเป้าหมายตลาดและการวางตำแหน่งบูชาสัมพันธ์กับพวกเขา
การสำรวจโดยทั่วไปบรรลุนี้โดยใช้ geodemographic ข้อมูลเสริมด้วยมาตรการทัศนคติ

ผู้บริโภคจะพิจารณาประเมินร้านอาหารผ่านชุดของแอตทริบิวต์ ทฤษฎี
และต่าง ๆ ( ดู pizam และเอลลิส , 2542 , หน้า 217 ) ผู้บริโภคเชื่อมโยงทัศนคติ

ชุดคุณลักษณะ หลักการหนึ่งของเหล่านี้เป็น disconfirmation
ทฤษฎีความคาดหวัง