We use language to express inner th

We use language to express inner thoughts and emotions, make sense of complex and abstract thought, to learn to communicate with others, to fulfill our wants and needs, as well as to establish rules and maintain our culture.


Language can be defined as verbal, physical, biologically innate, and a basic form of communication.
Behaviourists often define language as a learned behaviour involving a stimulus and a response.
Often times they will refer to language as verbal behaviour, which is language that includes gestures and body movements as well as spoken word

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราสามารถใช้ภาษาเพื่อแสดงอารมณ์และความคิดภายใน ทำความเข้าใจในความซับซ้อน และเป็นนามธรรมความคิด การสื่อสารกับผู้อื่น เพื่อตอบสนองความต้องการและความต้องการ เช่นเป็นสร้างกฎ และรักษาวัฒนธรรมของเราภาษาที่สามารถกำหนดเป็นคำพูด โดยธรรมชาติ ทางชีวภาพ ทางกายภาพ และรูปแบบพื้นฐานของการสื่อสารBehaviourists มักจะกำหนดภาษาเป็นพฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นและการตอบสนองบ่อยครั้งพวกเขาจะอ้างอิงกับภาษาเป็นพฤติกรรมทางวาจา ซึ่งเป็นภาษาที่มีท่าทาง และการเคลื่อนไหวร่างกายเช่นเดียว กับคำพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราใช้ภาษาในการแสดงความคิดภายในและอารมณ์ให้ความรู้สึกของความคิดที่ซับซ้อนและนามธรรมที่จะเรียนรู้ที่จะสื่อสารกับคนอื่น ๆ เพื่อตอบสนองความต้องการและความต้องการของเราเช่นเดียวกับการสร้างกฎระเบียบและรักษาวัฒนธรรมของเรา. ภาษาสามารถกำหนดเป็นวาจา ทางกายภาพโดยธรรมชาติทางชีวภาพและเป็นรูปแบบพื้นฐานของการสื่อสาร. Behaviourists มักจะกำหนดภาษาเป็นพฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นเศรษฐกิจและการตอบสนอง. บ่อยครั้งที่พวกเขาจะอ้างถึงภาษาเป็นพฤติกรรมทางวาจาซึ่งเป็นภาษาที่มีท่าทางและการเคลื่อนไหวร่างกายเช่นเดียวกับ คำพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราใช้ภาษาเพื่อแสดงความคิดภายใน และอารมณ์ ให้ความรู้สึกที่ซับซ้อนและเป็นนามธรรม ความคิด เรียนรู้ที่จะสื่อสารกับผู้อื่น เพื่อตอบสนองความต้องการและความต้องการ ตลอดจนเพื่อสร้างกฎ และรักษาวัฒนธรรมของเราภาษาที่สามารถกำหนดเป็นวาจา , กายภาพ , ชีวภาพตามธรรมชาติ และรูปแบบพื้นฐานของการสื่อสารbehaviourists มักจะกำหนดภาษาเป็นเรียนรู้พฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับสิ่งเร้าและการตอบสนองบ่อยครั้งที่พวกเขาจะอ้างถึงพฤติกรรมทางภาษา ซึ่งเป็นภาษาที่มีท่าทางและการเคลื่อนไหวร่างกาย ตลอดจนคำพูด