Clinical Outcomes and Management As

Clinical Outcomes and Management Associated With Major Bleeding in Patients With Atrial Fibrillation Treated With Apixaban or Warfarin
Insights From the Aristotle Trial
Claes Held; Elaine M. Hylek; John H. Alexander; Michael Hanna; Renato D. Lopes; Daniel M. Wojdyla; Laine Thomas; Hussein Al-Khalidi; Marco Alings; Dennis Xavier; Jack Ansell; Shinya Goto; Witold Ruzyllo; Ma°rten Rosenqvist; Freek W. A. Verheugt; Jun Zhu; Christopher B. Granger; Lars Wallentin
Eur Heart J. 2015;36(20):1264-1272.

Abstract and Introduction
Abstract
Aim In the Apixaban for Reduction in Stroke and Other Thromboembolic Events in Atrial Fibrillation (ARISTOTLE) trial, apixaban compared with warfarin reduced the risk of stroke, major bleed, and death in patients with atrial fibrillation. In this ancillary study, we evaluated clinical consequences of major bleeds, as well as management and treatment effects of warfarin vs. apixaban.

Methods and results Major International Society on Thrombosis and Haemostasis bleeding was defined as overt bleeding accompanied by a decrease in haemoglobin (Hb) of ≥2 g/dL or transfusion of ≥2 units of packed red cells, occurring at a critical site or resulting in death. Time to event [death, ischaemic stroke, or myocardial infarction (MI)] was evaluated by Cox regression models. The excess risk associated with bleeding was evaluated by separate time-dependent indicators for intracranial (ICH) and non-intracranial haemorrhage. Major bleeding occurred in 848 individuals (4.7%), of whom 126 (14.9%) died within 30 days. Of 176 patients with an ICH, 76 (43.2%) died, and of the 695 patients with major non-ICH, 64 (9.2%) died within 30 days of the bleeding. The risk of death, ischaemic stroke, or MI was increased roughly 12-fold after a major non-ICH bleeding event within 30 days. Corresponding risk of death following an ICH was markedly increased, with HR 121.5 (95% CI 91.3–161.8) as was stroke or MI with HR 21.95 (95% CI 9.88–48.81), respectively. Among patients with major bleeds, 20.8% received vitamin K and/or related medications (fresh frozen plasma, coagulation factors, factor VIIa) to stop bleeding within 3 days, and 37% received blood transfusion. There was no interaction between apixaban and warfarin and major bleeding on the risk of death, stroke, or MI.

Conclusion Major bleeding was associated with substantially increased risk of death, ischaemic stroke, or MI, especially following ICH, and this risk was similarly elevated regardless of treatment with apixaban or warfarin. These results underscore the importance of preventing bleeding in anti-coagulated patients.

Clinical perspective Major bleedings in patients with atrial fibrillation treated on anti-coagulation therapy was associated with substantially increased risk of death, ischaemic stroke, or MI, especially following intracranial haemorrhage. This risk was similarly elevated regardless of treatment with apixaban or warfarin. The results underscore the importance of preventing bleeding in anti-coagulated patients.

Introduction
Atrial fibrillation (AF) is an important risk factor for stroke. Anti-coagulation is highly effective for reducing thrombo-embolic complications. Bleeding complications during anti-coagulation are, however, common and associated with increased risk of subsequent death and thrombotic events. Warfarin is known to be associated with bleeding and medication related emergent hospitalizations that relate to a narrow therapeutic window and difficulties in adjusting the dose due to a variable dose response.[1,2] The direct acting oral anti-coagulants that have emerged in recent years as alternatives to warfarin are proven to reduce these events (similar to or more than warfarin) with a similar or lower risk of bleeding complications.[3–6] In the Apixaban for Reduction in Stroke and Other Thromboembolic Events in Atrial Fibrillation (ARISTOTLE) trial, apixaban compared with warfarin significantly reduced the risk of stroke, major bleeding, and death in patients with AF.[3] Bleeding among patients on anti-coagulant therapy often leads to cessation of anti-coagulant treatment, which may increase the risk of subsequent thrombotic events. Termination of warfarin after a gastrointestinal (GI) bleed was shown in one study to increase the risk of death and thrombotic events.[7] In a real-world registry, patients who experienced serious bleeding had a three-fold increase in the risk of thrombotic events even though the majority of patients did not permanently stop oral anti-coagulation.[8] We have in a recent report presented data on the location and characteristics of bleeding, and the 30-day mortality associated with the first major bleed in the ARISTOTLE trial.[9] In the present study, we evaluate the clinical consequences of major bleeds, including risk of death, ischaemic stroke, and myocardial infarction (MI) in the 30 days preceded by a major bleed. We also report the consequences of a major bleed in terms of management, such as therapeutic actions to stop the bleeding and to decrease subsequent bleeding risk, change in anti-thrombotic therapy, or study drug discontinuation and also treatment effects of apixaban vs. warfarin on clinical outcomes.

Methods
The ARISTOTLE trial design has been reported previously.[10] In summary, it was a double-blind, double-dummy, randomized clinical trial enrolling 18 201 patients with AF and at least 1 CHADS2 risk factor for stroke or systemic embolism. Patients were randomized to warfarin (n = 9081) or apixaban (n = 9120). The primary endpoint was stroke or systemic embolism. The primary safety outcome was bleeding according to the International Society on Thrombosis and Haemostasis (ISTH) criteria. The median length of follow-up was 1.8 years. Patients with AF and at least one risk factor for stroke were randomized to either dose-adjusted warfarin or apixaban 5 mg twice daily. A reduced dose of apixaban 2.5 mg twice daily was designated for participants with two or more of the following criteria: an age of at least 80 years, a body weight of no >60 kg, or a serum creatinine level of 1.5 mg/dL (133 μmol/L) or more. To enhance the quality of warfarin management, a dosing algorithm was provided and a program implemented to provide regular feedback to sites regarding their level of international normalized ratio (INR) control.

Bleeding Definitions
This study captured bleeding events occurring between randomization and efficacy censoring date, in all randomized patients. Major bleeding was defined according to the criteria of the ISTH as clinically overt bleeding accompanied by a decrease in the Hb level of at least 2 g/dL or transfusion of at least two units of packed red cells, occurring at a critical site (intra-cranial, intra-ocular, intra-spinal, intra-articular, intra-muscular with compartment syndrome, pericardial, retroperitoneal) or resulting in death. No time restrictions were applied to this definition but the Hb drop occurred most often within 24–48 h. Laboratory and transfusion data coupled with clinical event details were used to identify and adjudicate potential bleeding events. Routine collection of Hb occurred every 3 months. Location of bleeding was extracted from the case report form. Additional source documents were collected when necessary. The primary safety outcomes were adjudicated on the basis of pre-specified criteria by a clinical events committee whose members were not aware of study-group assignments.

We evaluated the consequences of recent major bleeding (within 30 days) on efficacy endpoints, including death and thrombotic events (stroke or MI). The 30-day window was selected in order to focus on efficacy events that were potentially attributable to circumstances surrounding the bleed, rather than underlying comorbidities which would dominate long-term differences. In addition, changes in anti-thrombotic therapy, study drug discontinuation, and transfusions after the bleeding were evaluated.

Statistical Analyses
Demographic and clinical characteristics were presented for patients with at least one ISTH major bleeding and patients without major bleedings. Continuous variables were summarized as medians and quartiles and categorical variables as frequencies and percentages.

In the full randomized population, multivariable Cox regression models were used to evaluate the increase in efficacy events within 30 days of ISTH major bleeding. Specifically, separate time-dependent indicators were included for non-intra-cranial and intra-cranial bleeding, taking a value of 1 during the 30-day window following a bleed and 0 otherwise. Therefore, we assessed the elevation in risk of events during the immediate 30 days after a bleed. In patients with multiple ISTH major bleedings, only the first event was evaluated. An interaction term with randomized treatment was added to evaluate whether the risk associated with recent bleeding differed in apixaban- vs. warfarin-treated patients. These models were adjusted for a pre-specified set of clinical and demographic factors including type of AF, age, sex, region, history of MI, congestive heart failure, stroke/TIA or systemic embolism, diabetes, time with AF, hypertension, history of bleeding, prior vitamin K antagonist (VKA) use, CHADS2 score, history of vascular disease, creatinine clearance, and baseline medications including aspirin, statins, ACE inhibitors/ARBs, and amiodarone. This analysis was repeated in sensitivity analyses, where ISTH major bleeding was replaced by other definitions of bleeding (i.e. any bleeding). Among patients who experienced major bleeding, information about change in anti-thrombotic therapy, study drug discontinuation and resumption, and transfusion were summarized as frequencies and percentages. Also in this subgroup, the cumulative incidence of all-cause death and thrombotic events after major bleeding events were presented as Kaplan–Meier curves. All analyses

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลทางคลินิกและการจัดการที่เกี่ยวข้องกับเลือดในผู้ป่วยที่มีหัวใจเต้นผิดจังหวะสำคัญรักษา ด้วย Apixaban หรือวาร์ฟารินความเข้าใจจากการทดลองอาริสโตเติลจับ Claes Elaine ม. Hylek จอห์นอเล็กซานเดอร์ H. Michael ฮันนา Renato D. Lopes Daniel ม. Wojdyla เลน Thomas อัล-Khalidi Hussein มาร์โค Alings เดนนิส Xavier Ansell แจ็ค Shinya ไป Witold Ruzyllo Rten ° ma Rosenqvist Freek W. A. Verheugt Jun Zhu คริสโตเฟอร์ B. นี่เกรนเจอร์ Lars WallentinEur หัวใจเจ 2015; 36 (20): 1264-1272 บทคัดย่อ และบทนำบทคัดย่อจุดมุ่งหมายใน Apixaban การลดจังหวะเหตุการณ์ Thromboembolic อื่น ๆ ในหัวใจเต้นผิดจังหวะ (อริสโตเติล) ทดลอง apixaban เปรียบเทียบกับวาร์ฟารินลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมอง บลีสำคัญ และเสียชีวิตในผู้ป่วยที่มีหัวใจเต้นผิดจังหวะ ในการศึกษาพิเศษ เราประเมินผลทางคลินิก ของ สีหลัก การจัดการและผลการรักษาของวาร์ฟารินเทียบกับ apixabanวิธีผลวิชาสังคมนานาชาติในเลือด และเลือดออก Haemostasis ถูกกำหนดเป็นเลือดแจ่มแจ้งพร้อม ด้วยลดลง haemoglobin (Hb) ≥2 g/dL หรือฉีด ≥2 หน่วยบรรจุเซลล์สีแดง เกิดขึ้นที่สำคัญ หรือเกิดตาย เวลาเหตุการณ์ [หรือเสียชีวิต โรคหลอดเลือดสมองหัวใจขาดเลือด กล้ามเนื้อหัวใจตาย (MI)] ถูกประเมิน โดยแบบจำลองถดถอยค็อกซ์ ความเสี่ยงส่วนเกินที่เกี่ยวข้องกับเลือดถูกประเมิน โดยแยกต่างหากขึ้นอยู่กับเวลาชี้ intracranial (ICH) และไม่ใช่ intracranial haemorrhage เลือดออกสำคัญเกิดขึ้นใน 848 บุคคล (4.7%), คน 126 (14.9%) ตายภายใน 30 วัน ป่วยเป็น ICH, 76 (43.2%) ตาย 176 และสำคัญไม่ใช่-ICH ป่วย 695, 64 (9.2%) ตายภายใน 30 วันของการมีเลือดออก ความเสี่ยงของการตาย หัวใจขาดเลือดโรคหลอดเลือดสมอง หรือ MI ได้เพิ่มขึ้นประมาณ 12-fold หลังจากเหตุการณ์มีเลือดออกไม่ ICH หลักภายใน 30 วัน การเสี่ยงตายต่อ ICH สอดคล้องกันอย่างเด่นชัดขึ้น มี HR 121.5 (95% CI 91.3 – 161.8) เป็นจังหวะหรือ MI กับ HR 21.95 (95% CI 9.88 – 48.81), ตามลำดับ ระหว่างผู้ป่วยกับสีหลัก 20.8% ได้รับวิตามิน K หรือที่เกี่ยวข้องกับยา (พลาสมาสดแช่แข็ง ปัจจัยการแข็งตัวของเลือด ปัจจัย VIIa) เพื่อหยุดเลือดออกภายใน 3 วัน และ 37% ได้รับโลหิต มีไม่โต้ตอบระหว่าง apixaban และวาร์ฟาริน และเลือดสำคัญบนความเสี่ยงตาย จังหวะ หรือ MIสรุปวิชาเลือดเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงเพิ่มมากขึ้น หรือเสียชีวิต หัวใจขาดเลือดโรคหลอดเลือดสมอง MI โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อ ICH และความเสี่ยงนี้ได้ยกระดับในทำนองเดียวกันว่ารักษาด้วย apixaban หรือวาร์ฟาริน ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นความสำคัญของการป้องกันไม่ให้เลือดออกในผู้ป่วย coagulated ต่อต้านมุมมองทางคลินิกหลัก bleedings ในผู้ป่วยที่มีหัวใจเต้นผิดจังหวะที่รับการรักษาบำบัดป้องกันเลือดแข็งตัวถูกเชื่อมโยงกับมากเสี่ยงตาย หัวใจขาดเลือดโรคหลอดเลือดสมอง หรือ MI โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อ intracranial haemorrhage ความเสี่ยงนี้ได้ยกระดับในทำนองเดียวกันว่ารักษาด้วย apixaban หรือวาร์ฟาริน ผลลัพธ์เน้นความสำคัญของการป้องกันไม่ให้เลือดออกในผู้ป่วย coagulated ต่อต้านแนะนำหัวใจเต้นผิดจังหวะ (AF) เป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญสำหรับโรคหลอดเลือดสมอง ป้องกันเลือดแข็งตัวจะมีประสิทธิภาพสูงในการลดภาวะแทรกซ้อน thrombo embolic ภาวะแทรกซ้อนที่มีเลือดออกในระหว่างการแข็งตัวของเลือดป้องกันได้ อย่างไรก็ตาม ร่วมกัน และสัมพันธ์กับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของการเสียชีวิตต่อมาและเหตุการณ์ thrombotic วาร์ฟารินมีชื่อเสียงที่สัมพันธ์กับเลือด และยาที่เกี่ยวข้องกับ hospitalizations โผล่ออกมาที่เกี่ยวข้องกับการรักษาหน้าต่างแคบและความยากลำบากในการปรับเปลี่ยนยาเนื่องจากยาตัวแปรตอบสนอง [1, 2] ที่ทำหน้าที่โดยตรงปากป้องกัน coagulants ที่ได้เกิดในปีที่ผ่านมาเป็นแทนวาร์ฟารินได้พิสูจน์แล้วว่าสามารถลดเหตุการณ์เหล่านี้ (คล้ายกับ หรือมากกว่าวาร์ฟาริน) ด้วยเหมือนกัน หรือต่ำกว่าความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนเลือดออก [3-6] ใน Apixaban ลดจังหวะและเหตุการณ์อื่น ๆ Thromboembolic ที่หัวใจเต้นผิดจังหวะ (อริสโตเติล) ทดลอง apixaban เปรียบเทียบกับวาร์ฟารินอย่างมีนัยสำคัญลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมอง เลือดออกสำคัญ และตายในผู้ป่วย AF Bleeding [3] ในผู้ป่วยในการป้องกันบำบัดมักจะนำไปสู่การยุติการป้องกันรักษา ซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ภายหลัง thrombotic สิ้นสุดของวาร์ฟารินหลังจากมีเลือดออก (GI) เป็นระบบที่แสดงในหนึ่งการศึกษาให้เพิ่มความเสี่ยงของการตายและเหตุการณ์ thrombotic [7] ในรีจิสทรีเป็นจริง ผู้ป่วยที่มีเลือดออกอย่างจริงจังมีการเพิ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ thrombotic three-fold แม้ว่าส่วนใหญ่ของผู้ป่วยได้อย่างถาวรหยุดปากป้องกันเลือดแข็งตัว [8] เรามีรายงานล่าสุดที่นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับตั้งและลักษณะของเลือด และการตายที่ 30 วันที่สัมพันธ์กับบลีหลักแรกในอาริสโตเติลทดลอง [9] ในปัจจุบันศึกษา เราประเมินผลทางคลินิกของสีหลัก รวมถึงความเสี่ยง ความตาย โรคหลอดเลือดสมองหัวใจขาดเลือด กล้ามเนื้อหัวใจตาย (MI) ใน 30 วันก่อนหน้าบลีหลัก เรายังรายงานผลของบลีหลักในด้านการจัดการ เช่นสรรพคุณห้ามเลือด และลดความเสี่ยงต่อมามีเลือดออก เปลี่ยนแปลงบำบัดต้าน thrombotic หรือศึกษา discontinuation ยาเสพติด และผลการรักษาของ apixaban เทียบกับวาร์ฟารินผลทางคลินิกวิธีการการออกแบบการทดลองอาริสโตเติลมีการรายงานก่อนหน้านี้ [10] ในสรุป มันสองคนตาบอด ห้องหุ่น randomized คลินิกทดลองลงทะเบียนผู้ป่วย AF และปัจจัยเสี่ยง CHADS2 น้อย 1 จังหวะหรือเครื่องระบบ 18 201 ผู้ป่วยมี randomized การวาร์ฟาริน (n = 9081) หรือ apixaban (n = 9120) ปลายทางหลักถูกจังหวะหรือเครื่องระบบ ผลความปลอดภัยหลักมีเลือดออกตามสังคมนานาชาติชุดเลือดและ Haemostasis (ISTH) ระยะติดตามมัธยฐานได้ 1.8 ปี ผู้ป่วยที่ มีปัจจัยเสี่ยงน้อยสำหรับจังหวะและ AF ได้ randomized ปรับยาวาร์ฟารินหรือ apixaban 5 mg วันละสองครั้ง ยาลดของ apixaban สอง 2.5 mg ทุกวันถูกกำหนดสำหรับผู้เข้าร่วมด้วยอย่างน้อยสองเงื่อนไขต่อไปนี้: อายุอย่างน้อย 80 ปี น้ำหนักของไม่ > 60 กิโลกรัม หรือ 1.5 mg/dL (133 μmol/L) หรือมากกว่าระดับ serum creatinine เพื่อเพิ่มคุณภาพของการจัดการวาร์ฟาริน อัลกอริทึมในการจัด และดำเนินการโปรแกรมปกติส่งความเห็นไปยังเว็บไซต์เกี่ยวกับระดับของการควบคุมอัตราส่วนมาตรฐานนานาชาติ (inr.)ข้อกำหนดที่มีเลือดออกการศึกษานี้จับเหตุการณ์มีเลือดออกที่เกิดขึ้นระหว่าง randomization และประสิทธิภาพ censoring วัน ในผู้ป่วยทั้งหมดที่ randomized เลือดใหญ่ถูกกำหนดตามเงื่อนไขของ ISTH เป็นเลือดทางคลินิกแจ่มแจ้งพร้อม ด้วยการลดระดับ Hb น้อย 2 g/dL หรือฉีดน้อยสองหน่วยบรรจุเซลล์สีแดง เกิดขึ้นที่สำคัญ (cranial ภายใน ภายในแนว สันหลังภายใน ภายในข้อ กล้ามเนื้อภายใน มีกลุ่มอาการช่อง pericardial, retroperitoneal) หรือเกิดขึ้นในชีวิต ไม่จำกัดเวลาใช้ข้อกำหนดนี้ แต่ฝาก Hb มักเกิดภายใน 24 – 48 h. ห้องปฏิบัติการ และใช้ข้อมูลฉีดควบคู่กับรายละเอียดกิจกรรมทางคลินิกเพื่อระบุ และ adjudicate เหตุการณ์อาจมีเลือดออก ชุดประจำของ Hb เกิดขึ้นทุก 3 เดือน ตำแหน่งของเลือดที่ถูกสกัดจากฟอร์มรายงานกรณี ได้มีการรวบรวมเอกสารต้นทางเพิ่มเติมเมื่อจำเป็น ผลความปลอดภัยหลักได้ adjudicated ตามเงื่อนไขที่ระบุไว้ โดยคณะกรรมการกิจกรรมทางคลินิกมีสมาชิกที่ไม่ทราบกำหนดกลุ่มศึกษาเราประเมินผลกระทบของการมีเลือดออกสำคัญล่าสุด (ภายใน 30 วัน) บนปลายทางประสิทธิภาพ รวมถึงการตายและเหตุการณ์ thrombotic (จังหวะหรือ MI) เลือกหน้าต่าง 30 วันเพื่อเน้นประสิทธิภาพเหตุการณ์ที่อาจรวมสถานการณ์รอบการ bleed มากกว่าต้น comorbidities ที่จะครองความแตกต่างในระยะยาว นอกจากนี้ ในรักษา thrombotic ต่อต้าน การเปลี่ยนแปลงศึกษายา discontinuation และถ่ายหลังจากได้ประเมินวิเคราะห์ทางสถิติลักษณะทางประชากร และทางคลินิกได้นำเสนอสำหรับผู้ป่วยที่ มีน้อย ISTH สำคัญเลือดและผู้ป่วยโดยไม่ bleedings ที่สำคัญ ตัวแปรต่อเนื่องได้สรุปเป็น medians และ quartiles และตัวแปรที่แน่ชัดเป็นความถี่และเปอร์เซ็นต์ประชากร randomized เต็ม แบบจำลองถดถอยค็อกซ์ multivariable ถูกใช้เพื่อประเมินเพิ่มประสิทธิภาพกิจกรรมภายใน 30 วันของ ISTH เลือดออกสำคัญ โดยเฉพาะ แยกต่างหากขึ้นอยู่กับเวลาตัวบ่งชี้ได้รวมการไม่อินทรา-cranial และ cranial ภายในเลือดออก มีค่า 1 ระหว่างหน้าต่าง 30 วันต่อการ bleed และ 0 อื่น ดังนั้น เราสามารถประเมินระดับในความเสี่ยงของเหตุการณ์ในระหว่าง 30 วันทันทีหลังจากการ bleed ในผู้ป่วยที่มีหลาย ISTH bleedings สำคัญ มีประเมินเฉพาะเหตุการณ์แรก มีเพิ่มระยะการโต้ตอบกับ randomized รักษาเพื่อประเมินว่าความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับเลือดล่าสุดที่แตกต่างใน apixaban-เทียบกับผู้ป่วยที่รักษาวาร์ฟาริน โมเดลเหล่านี้ถูกปรับปรุงสำหรับชุดที่กำหนดไว้ล่วงหน้าของทางคลินิก และปัจจัยทางประชากรรวมถึงชนิดของ AF อายุ เพศ ภูมิภาค ประวัติของ MI, congestive หัวใจล้มเหลว โรคหลอดเลือดสมอง/เตี้ย หรือระบบเครื่อง โรคเบาหวาน เวลา AF เดช ประวัติศาสตร์เลือด ปฏิปักษ์ก่อนวิตามิน K (VKA) ใช้ CHADS2 คะแนน ประวัติของโรคหลอดเลือด creatinine เคลียร์ และยาพื้นฐานรวมทั้งแอสไพริน statins, ACE inhibitors/ARBs และ amiodarone วิเคราะห์นี้ถูกทำซ้ำในการวิเคราะห์ความไว ISTH หลักเลือดถูกแทนที่ ด้วยข้อกำหนดอื่น ๆ ของเลือด (เช่นมีเลือดออก) ที่ ในผู้ป่วยที่มีประสบการณ์เลือดออกสำคัญ ข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในบำบัดต้าน thrombotic ศึกษายา discontinuation และคณะ และฉีดได้สรุปเป็นเปอร์เซ็นต์และความถี่ ยัง ในกลุ่มย่อยนี้ อุบัติการณ์สะสมของสาเหตุทั้งหมดเสียชีวิตและเหตุการณ์ thrombotic หลังเหตุการณ์สำคัญมีเลือดออกได้มีการนำเสนอเป็นเส้นโค้ง Kaplan – มุนเช่น วิเคราะห์ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์ทางคลินิกและการบริหารที่เกี่ยวข้องกับหลักของภาวะเลือดออกในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยยา หรือ กระตุก apixaban
ข้อมูลเชิงลึกจากการทดลอง
อริสโตเติลเคลไว้ อีเลน ม. hylek ; จอห์น เอช อเล็กซานเดอร์ ไมเคิล แฮนน่า ; Renato D . Lopes ; แดเนียล ม. wojdyla ; เลน โธมัส ; อัลฮุสเซน khalidi ; มาร์โก alings ; เดนนิส ซาเวียร์ ; แจ็ค ANSELL ; ชินยะ ข้ามไป ; witold ruzyllo ; แต่โดย rten rosenqvist ;freek W . . verheugt ; จุนซู ; คริสโตเฟอร์บีเกรนเจอร์ ; ลาร์ส wallentin
EUR หัวใจเจ 2015 ; 36 ( 20 ) : 1264-1272 .



แนะนำนามธรรมนามธรรมและจุดมุ่งหมายใน apixaban ลดในจังหวะและอื่น ๆเหตุการณ์ใน thromboembolic กระตุก ( อริสโตเติล ) ทดลอง apixaban เปรียบเทียบกับผู้ป่วย ลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมอง , เมเจอร์ เลือด และความตายในผู้ป่วยกล้ามเนื้อกระตุก .ในการศึกษาราย นี้ เรา ประเมิน ผลทางคลินิกของการเลือดออกที่สำคัญรวมทั้งการจัดการและการรักษาผลกระทบจากสารพิษกับ apixaban

วิธีการและผลการวิจัยจากนานาชาติ และ haemostasis เลือดออก เช่นเลือดออกมาพร้อมกับตัวลดลงในฮีโมโกลบิน ( Hb ) ของ≥ 2 กรัม / เดซิลิตร หรือเลือดของ≥ 2 หน่วย ของที่บรรจุเซลล์สีแดงที่เกิดขึ้นในเว็บไซต์อันตราย หรือส่งผลให้ตายได้ เวลากิจกรรม [ ความตาย ischaemic หัวใจวาย หรือกล้ามเนื้อหัวใจตาย ( MI ) ประเมินโดยแบบจำลอง Cox Regression ส่วนที่เกินความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับเลือด ประเมินตัวชี้วัดเวลาแยกทาง ( ICH ) และไม่มี intracranial ตกเลือด . สาขาเลือดออกเกิดขึ้นใน 848 ราย ( ร้อยละ 4.7 ) ที่ 126 ( 149 % ) ตายภายใน 30 วัน ของจำนวนผู้ป่วยที่มี ICH , 76 ( 90 % ) ตาย และของแต่ผู้ป่วยสาขาไม่ ICH , 64 ( 9.2% ) ตายภายใน 30 วันของเลือด ความเสี่ยงของการตาย ischaemic จังหวะ หรือมีเพิ่มขึ้นประมาณ 12 เท่า หลังจากเหตุการณ์หลักไม่ฉันเลือดออกภายใน 30 วัน ที่เสี่ยงต่อการตายต่อไปนี้ผมก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด กับ HR 121.5 ( 95% CI เพิ่มขึ้น– 161 .8 ) เป็นจังหวะ หรือมี HR 21.95 ( 95% CI 9.88 ( ช้ำ ) ตามลำดับ ระหว่างผู้ป่วยกับสาขา bleeds 20.8% ได้รับวิตามินเคและ / หรือที่เกี่ยวข้องกับโรค ( พลาสมาสดแช่แข็งการแข็งตัว , ปัจจัย , viia Factor ) เพื่อให้เลือดหยุด ภายใน 3 วัน และ 37% ที่ได้รับเลือด ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยและเลือดและ apixaban สำคัญในความเสี่ยงของการเสียชีวิต จังหวะ หรือ มิ

สรุปหลักเลือดออกที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นอย่างมากของความตาย ischaemic จังหวะ หรือ มี โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อผม และความเสี่ยงนี้เหมือนกับสูงไม่ว่าการรักษาด้วย apixaban หรือว . ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นความสำคัญของการป้องกันภาวะเลือดออกในผู้ป่วยป้องกันกัน

มุมมองทางคลินิกสาขา bleedings ผู้ป่วยกระตุกถือว่าป้องกันการรักษาที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นอย่างมากของความตาย ischaemic stroke หรือมิ โดยเฉพาะต่อไปนี้ intracranial ตกเลือด . ความเสี่ยงนี้เป็นเหมือนกับสูงไม่ว่าการรักษาด้วย apixaban หรือว .การเน้นย้ำความสำคัญของการป้องกัน ป้องกันเลือดออกในผู้ป่วยเบื้องต้นกัน


กุ้งกุลาลาย ( AF ) เป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับโรคหลอดเลือดสมอง ป้องกันการแข็งตัวของเลือดมีประสิทธิภาพสูงในการลด thrombo embolic ยุ่ง เลือดออกภาวะแทรกซ้อนระหว่างการต่อต้าน อย่างไรก็ตาม ทั่วไป และเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของความตายที่กำลังจะมาถึงและเหตุการณ์ลึก .ยาเป็นที่รู้จักกันจะเกี่ยวข้องกับเลือดและยาที่เกี่ยวข้องการอุบัติ ซึ่งที่เกี่ยวข้องกับหน้าต่างการรักษาแคบ และความยากลำบากในการปรับขนาดยา เนื่องจากตัวแปรปริมาณการตอบสนอง [ 12 ] กำกับการแสดงในช่องปาก coagulants ป้องกันที่ได้เกิดในปีที่ผ่านมาเป็นทางเลือกให้ผู้ป่วยได้รับการพิสูจน์เพื่อลดเหตุการณ์เหล่านี้ ( ใกล้เคียงหรือมากกว่ายา ) กับที่คล้ายกัน หรือลดความเสี่ยงของเลือดออกภาวะแทรกซ้อน [ 3 – 6 ] ใน apixaban ลดในจังหวะและเหตุการณ์อื่น ๆใน thromboembolic กระตุก ( อริสโตเติล ) ทดลองใช้apixaban เมื่อเทียบกับผู้ป่วยสามารถลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมองใหญ่ เลือด และความตายในผู้ป่วย AF [ 3 ] เลือดของผู้ป่วย ในการต่อต้านสารมักจะนำไปสู่การรักษาป้องกันการตกตะกอน ซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ลึกตามมาเลิกยาระบบทางเดินอาหาร ( GI ) เลือดออกหลังจากแสดงในการศึกษาหนึ่งที่เพิ่มความเสี่ยงของการเสียชีวิตและเหตุการณ์ลึก [ 7 ] ในโลกแห่งความจริงจิสทรี , ผู้ป่วยที่มีประสบการณ์ร้ายแรงเลือดออกได้สามพับเพิ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ลึกแม้ว่าส่วนใหญ่ของผู้ป่วยไม่ได้อย่างถาวรหยุดปากต้านการแข็งตัวของ[ 8 ] เราได้ในรายงานล่าสุดที่นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่และลักษณะของเลือด และ 30 วัน อัตราการตายที่เกี่ยวข้องกับหลักแรกเลือดออกในการทดลองอริสโตเติล [ 9 ] ในการศึกษาปัจจุบัน เราประเมินผลทางคลินิกของสาขาเลือดออก รวมทั้งความเสี่ยงของการตาย ischaemic อุดตัน และกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ( มิ ) ใน 30 วัน นำหน้าโดยสาขาเลือดออก