The electrolyte is intensely stirre

The electrolyte is intensely stirred and does not stagnate near
the electrode surface. Nonetheless, this surface remains in contact
with the electrolyte and there is heat transfer from the electrode to
the electrolyte and vice versa. At the oxide–electrolyte interface a
thermal boundary layer develops, in which the temperature of the
electrolyte varies from the temperature at the surface of the oxide,
that is generally different from the substrate controlled temperature,
to the considered bulk electrolyte temperature. In this way
the oxide is partly shielded from the aggressivity of the electrolyte
when the electrode temperature is lower than the electrolyte at
elevated temperatures. This, for example, explains why in an electrolyte
at 65 ◦C a normal, consistent oxide layer is formed at an
electrode temperature of 5 ◦C—cf. Fig. 5(b).
On the other hand, the opposite occurs when considering high
applied electrode temperatures in an electrolyte at low temperature.
At an electrode temperature of 65 ◦C the oxide layer is
exposed to a locally warmer and thus more aggressive electrolyte.
The observed enhanced oxide dissolution and resulting collapse
of the porous structure at the outer surface in Fig. 4(d) on an electrode
anodized at an electrolyte temperature of 5 ◦C in combinationwith an applied electrode temperature of 65 ◦C are explained in
this way.
Despite the applied electrode temperatures the influence of
the electrolyte temperature on the anodic potential responses and
formed oxide layers, see respectively Figs. 3 and 6, persists. On
one hand this indicates that even by applying the electrode temperature
the influence of the electrolyte is not eliminated. On the
other hand, it is also an indication of the adequate convection in
the electrochemical cell. Due to a sufficient replenishment near the
electrode surface, the temperature of the electrolyte only differs
from its bulk value in a thin layer near the surface. If the forced
convection would be reduced during anodizing a larger boundary
region, with a local electrolyte temperature different than in the
bulk of the solution, might develop. In this case the influence of
the electrolyte temperature on the process is possibly also further
reduced.
The average oxide thicknesses (Fig. 6) display an increased
decline when temperatures of 45 ◦C, or higher, are considered. This
observation holds for the electrode temperature, as well as for the
electrolyte temperature, and becomes more pronounced at elevated
values for both temperatures. In general, a stronger decline
of the oxide thickness as a function of the electrode temperature is
observed, than as a function of the electrolyte temperature. For the
interpretation of this fact a distinction needs to be made between
two different situations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิเล็กโทรไลความกวน และ stagnate ไม่ใกล้พื้นผิวอิเล็กโทรด กระนั้น พื้นผิวนี้ยังคงอยู่ในการติดต่อกับอิเล็กโทรไล และมีการถ่ายเทความร้อนจากไฟฟ้าการการอิเล็กโทรทางระหว่างนั้น ในอินเทอร์เฟซออกไซด์ – อิเล็กโทรการชั้นขอบเขตความร้อนพัฒนา ที่อุณหภูมิของการอิเล็กโทรตั้งแต่อุณหภูมิที่พื้นผิวของออกไซด์นั่นคือโดยทั่วไปแตกต่างจากอุณหภูมิพื้นผิวควบคุมอุณหภูมิอิเล็กโทรเป็นจำนวนมาก ในวิธีนี้ออกไซด์มีร่มบางส่วนจาก aggressivity ของอิเล็กโทรไลเมื่ออุณหภูมิไฟฟ้าจะต่ำกว่าอิเล็กโทรที่อุณหภูมิสูงขึ้น นี้ เช่น อธิบายเหตุผลในการอิเล็กโทรที่ 65 ◦C เป็นปกติ ชั้นออกไซด์ที่สอดคล้องกันมีรูปแบบที่เป็นไฟฟ้าอุณหภูมิ 5 ◦C — cf. Fig. 5(b)ในทางกลับกัน ตรงข้ามเกิดขึ้นเมื่อพิจารณาสูงอิเล็กโทรดที่ใช้อุณหภูมิในการอิเล็กโทรที่อุณหภูมิต่ำที่มีอุณหภูมิ 65 ◦C อิเล็กโทรด มีชั้นออกไซด์สัมผัสกับอิเล็กโทรการอุ่นเครื่อง และก้าวร้าวมากขึ้นดังนั้นขั้นการสังเกตออกไซด์ยุบและยุบได้ของโครงสร้างที่ผิวภายนอกใน Fig. 4(d) บนอิเล็กโทรด porousเครื่องที่เป็นอิเล็กโทรอุณหภูมิ ◦C 5 ใน combinationwith มีอธิบายในการใช้ไฟฟ้าอุณหภูมิ 65 ◦Cวิธีนี้แม้อุณหภูมิอิเล็กโทรดที่ใช้อิทธิพลของอุณหภูมิอิเล็กโทรในการตอบสนองเป็น anodic และเกิดชั้นของออกไซด์ ดูตามลำดับ Figs. 3 และ 6 ยังคงอยู่ บนมือหนึ่งนี้หมายถึง โดยใช้อุณหภูมิไฟฟ้าไม่มีตัดอิทธิพลของอิเล็กโทรไล ในการอีก ก็ยังพาเพียงพอในการบ่งชี้เซลล์ electrochemical เนื่องจากเติมพอใกล้พื้นผิวอิเล็กโทรด อุณหภูมิของอิเล็กโทรไลเท่านั้นแตกต่างกันจากค่าของกลุ่มในบางชั้นใกล้ผิว ถ้าการบังคับพาจะลดลงระหว่างการ anodizing-ขอบใหญ่พื้นที่ อุณหภูมิอิเล็กโทรในท้องถิ่นที่แตกต่างในการจำนวนมากของการแก้ปัญหา อาจพัฒนา ในกรณีที่อิทธิพลของอุณหภูมิอิเล็กโทรในกระบวนการก็อาจจะเพิ่มเติมลดลงความหนาเฉลี่ยออกไซด์ (Fig. 6) แสดงการเพิ่มขึ้นลดลงเมื่ออุณหภูมิ 45 ◦C หรือสูงก ว่า ถือว่า นี้สังเกตเก็บ สำหรับอุณหภูมิไฟฟ้า และสำหรับการอิเล็กโทรอุณหภูมิ และจะชัดเจนยิ่งขึ้นในการยกระดับค่าของอุณหภูมิทั้งสอง ในทั่วไป การปฏิเสธที่แข็งแกร่งของความหนาของออกไซด์เป็นฟังก์ชันของอิเล็กโทรดมีอุณหภูมิสังเกต กว่าเป็นฟังก์ชันของอุณหภูมิอิเล็กโทร สำหรับการตีความข้อเท็จจริงนี้พิเศษต้องทำระหว่างสถานการณ์ต่าง ๆ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อิกวนอย่างเข้มข้นและไม่ทำให้เมื่อยล้าที่อยู่ใกล้พื้นผิวอิเล็กโทรด อย่างไรก็ตามพื้นผิวนี้ยังคงอยู่ในการติดต่อกับอิเล็กโทรไลและมีการถ่ายเทความร้อนจากขั้วไฟฟ้าเพื่อแร่และในทางกลับกัน ที่อินเตอร์เฟซออกไซด์อิเล็กโทรไลชั้นขอบเขตความร้อนพัฒนาซึ่งอุณหภูมิของอิเล็กโทรไลแตกต่างจากอุณหภูมิที่พื้นผิวของออกไซด์ที่ที่มักจะแตกต่างจากพื้นผิวการควบคุมอุณหภูมิที่อุณหภูมิอิเล็กจำนวนมากถือว่าเป็น ด้วยวิธีนี้ออกไซด์เป็นเกราะป้องกันส่วนหนึ่งมาจากความหยาบของอิเล็กโทรไลที่เมื่ออุณหภูมิขั้วไฟฟ้าที่ต่ำกว่าอิเล็กโทรไลที่อุณหภูมิสูง นี้เช่นอธิบายว่าทำไมในอิเล็กโทรไลที่ 65 ◦Cปกติชั้นออกไซด์ที่สอดคล้องกันจะเกิดขึ้นที่อุณหภูมิขั้ว5 ◦C CF- รูป 5 (ข). ในทางกลับกันที่ตรงข้ามกับที่เกิดขึ้นเมื่อพิจารณาสูงอุณหภูมิอิเล็กโทรดที่ใช้ในอิเล็กโทรไลที่อุณหภูมิต่ำ. ที่อุณหภูมิขั้ว 65 ◦Cชั้นออกไซด์ที่มีการสัมผัสกับอิเล็กโทรไลอุ่นทั้งในประเทศและทำให้ก้าวร้าวมากขึ้น. การสลายตัวออกไซด์ที่เพิ่มขึ้นและการล่มสลายสังเกตผลของโครงสร้างรูพรุนที่พื้นผิวด้านนอกในรูป 4 (ง) บนขั้วเนียมที่อุณหภูมิของอิเล็กโทรไล5 ◦Cใน combinationwith อุณหภูมิขั้วไฟฟ้าใช้ 65 ◦Cมีการอธิบายในลักษณะนี้. แม้จะมีอุณหภูมิอิเล็กโทรดที่ใช้อิทธิพลของอุณหภูมิอิเล็กโทรไลในการตอบสนองที่มีศักยภาพและขั้วบวกที่เกิดขึ้นชั้นออกไซด์ให้ดูตามลำดับมะเดื่อ 3 และ 6 ยังคงมีอยู่ ในมือข้างหนึ่งนี้แสดงให้เห็นว่าแม้อุณหภูมิโดยใช้ขั้วไฟฟ้าอิทธิพลของอิเล็กจะไม่ได้ตัดออก ในทางกลับกันก็ยังเป็นข้อบ่งชี้ของการพาความร้อนที่เพียงพอในเซลล์ไฟฟ้าเคมี เนื่องจากมีการเติมเต็มเพียงพอใกล้พื้นผิวขั้วอุณหภูมิของอิเล็กโทรไลเท่านั้นแตกต่างจากมูลค่าจำนวนมากในชั้นบางๆ ที่อยู่ใกล้พื้นผิว ถ้าบังคับพาจะลดลงในช่วง anodizing ขอบเขตขนาดใหญ่ในภูมิภาคโดยมีอุณหภูมิอิเล็กโทรไลท้องถิ่นที่แตกต่างกันกว่าในกลุ่มของการแก้ปัญหาอาจจะพัฒนา ในกรณีนี้อิทธิพลของอุณหภูมิอิเล็กโทรไลในกระบวนการนี้อาจจะยังมีต่อไปลดลง. หนาออกไซด์เฉลี่ย (รูปที่. 6) แสดงเพิ่มขึ้นลดลงเมื่ออุณหภูมิ45 ◦Cหรือสูงกว่าได้รับการพิจารณา นี้สังเกตถือสำหรับอุณหภูมิขั้วเช่นเดียวกับอุณหภูมิอิเล็กโทรและกลายเป็นเด่นชัดมากขึ้นที่สูงค่าสำหรับอุณหภูมิทั้งสอง โดยทั่วไปลดลงแข็งแกร่งของความหนาออกไซด์เป็นหน้าที่ของอุณหภูมิอิเล็กโทรดที่มีการตั้งข้อสังเกตกว่าเป็นหน้าที่ของอุณหภูมิอิเล็กโทรไลที่ สำหรับความหมายของความเป็นจริงนี้ความแตกต่างจะต้องทำระหว่างสองสถานการณ์ที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิเล็กโทรไลต์เป็นอย่างเข้มข้นกวนและไม่เร่งจังหวะใกล้
พื้นผิวขั้วไฟฟ้า อย่างไรก็ตาม งานนี้ยังคงติดต่อ
กับเกลือแร่และมีการถ่ายเทความร้อนจากขั้ว

อิเล็กโทรไลต์และในทางกลับกัน ที่ออกไซด์และอิเล็กโทรไลต์อินเตอร์เฟซ
ชั้นขอบเขตความร้อนพัฒนา ซึ่งอุณหภูมิของ
อิเล็กโทรไลต์แตกต่างกันจากอุณหภูมิที่พื้นผิวของออกไซด์
นั่นคือโดยทั่วไปแตกต่างจากพื้นผิวควบคุมอุณหภูมิ ให้ถือว่าเป็นกลุ่ม
อุณหภูมิอิเล็กโทรไลต์ ในวิธีนี้
ออกไซด์เป็นเกราะป้องกันจาก aggressivity ของอิเล็กโทรไลต์
เมื่อไฟฟ้าอุณหภูมิต่ำกว่าอิเล็กโทรไลต์ที่
สูงอุณหภูมิ นี้ ตัวอย่างเช่นอธิบายว่าทำไมในอิเล็กโทรไลต์
65 ◦ C ปกติ , ชั้นออกไซด์ที่สอดคล้องกันจะเกิดขึ้นที่อุณหภูมิ 5 ◦
ขั้ว c-cf. รูปที่ 5 ( B )
บนมืออื่น ๆ , ตรงข้ามเกิดขึ้นเมื่อพิจารณาสูง
ใช้ขั้วอุณหภูมิในสารละลายอิเล็กโทรไลต์ที่อุณหภูมิต่ำ มีขั้ว
ที่อุณหภูมิ 65 ◦ C ออกไซด์เป็นชั้น
ตากภายในอุ่นจึงก้าวร้าวมากขึ้น
อิเล็กโทรไลต์และการเพิ่มออกไซด์ที่เกิดยุบ
ของโครงสร้างรูพรุนที่ผิวภายนอกในรูปที่ 4 ( D ) กับขั้ว
anodized ที่อุณหภูมิ 5 องศาเซลเซียสในสารละลายอิเล็กโทรไลต์◦ร่วมกับการประยุกต์ขั้วอุณหภูมิ 65 C มีการอธิบายใน◦

วิธีนี้ แม้จะใช้ไฟฟ้าอุณหภูมิอิทธิพลของ
อิเล็กโทรไลต์ อุณหภูมิในการเกิดและการเกิดออกไซด์
ตามลำดับชั้นดูมะเดื่อ . 3 และ 6 , ยังคงอยู่ ในมือข้างหนึ่งซึ่งระบุว่า แม้
โดยใช้ขั้วไฟฟ้าอุณหภูมิ
อิทธิพลของอิเล็กโทรไลต์ไม่ตกรอบ บน
มืออื่น ๆที่ยังเป็นข้อบ่งชี้ของการพาเพียงพอ
เซลล์ไฟฟ้าเคมี เนื่องจากเพียงพอ
) ใกล้พื้นผิวขั้วไฟฟ้า , อุณหภูมิของสารละลายอิเล็กโทรไลต์เพียงแตกต่าง
จากค่าของจํานวนมากในบางชั้นใกล้ผิว ถ้าบังคับ
การพาความร้อนจะลดลงระหว่างขั้วบวกบริเวณเขตแดน
ขนาดใหญ่ที่มีอิเล็กโทรไลต์ท้องถิ่นอุณหภูมิที่แตกต่างกันกว่าใน
เป็นกลุ่มของโซลูชั่น อาจจะพัฒนา ในกรณีนี้อิทธิพลของ
อิเล็กโทรไลต์อุณหภูมิในกระบวนการอาจจะยังเพิ่มเติม

ออกไซด์ลดลง ความหนาเฉลี่ย ( ภาพที่ 6 ) แสดงลดลงเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้น
45 ◦ C หรือสูงกว่าจะถือว่า การสังเกตนี้
ถือสำหรับขั้วไฟฟ้าอุณหภูมิรวมทั้ง
อิเล็กโทรไลต์ อุณหภูมิ และกลายเป็นเด่นชัดมากขึ้นในค่าสูง
ทั้งอุณหภูมิ โดยทั่วไปเข้มแข็งปฏิเสธ
ของออกไซด์หนาเป็นฟังก์ชันของอุณหภูมิไฟฟ้า
สังเกตว่าเป็นฟังก์ชันของอิเล็กโทรไลต์ อุณหภูมิ สำหรับ
ตีความข้อเท็จจริงนี้ความแตกต่างที่ต้องทำระหว่าง
สองสถานการณ์ที่แตกต่างกัน