Because the efficiency of the land

Because the efficiency of the land transport system of this era was poor, the overwhelming majority of trade was local in scope. Economies based on autonomy and basic subsistence could not generate much trade. Cities were located to take advantage of the defensible or commercial advantage of a location. From the perspective of regional economic organization, the provision of cities in perishable agricultural commodities was limited to a radius of about 50 kilometers, at most. The size of cities also remained unchanged in time. Since people can walk about 5 km per hour and that they are not willing to spend more than one hour per day walking, the daily space of interaction would be constrained by a 2.5 km radius, or about 20 square kilometers. Thus, most rural areas centered around a village and cities rarely exceeded a 5 km diameter. The largest cities prior to the industrial revolution, such as Rome, Beijing, Constantinople, or Venice never surpassed an area of 20 square kilometers. Large cities above 100,000 were very rare and those who exceed such a population did so because they were at the nexus of maritime and land trade networks.
Prior to the industrial revolution, it was difficult to speak of an urban system, but rather of a set of relatively self-sufficient economic systems with very limited trade. The preponderance of city-states during this period can a priori be explained by transportation, in particular the difficulties of shipping goods (therefore to trade) from one place to another. Among the most notable exceptions to this were the Roman and Chinese empires, which committed extraordinary efforts at building transportation networks and consequently maintained control over an extensive territory for a long time period.
The Roman Empire grew around an intricate network of coastal shipping and roads. Its road network supported a set of large cities around the Mediterranean basin. It also traded with India and China.
The Chinese Empire established an important fluvial transport network with several artificial canals connected together to form the Grand Canal. Some parts of it are still being used today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะประสิทธิภาพของระบบการขนส่งทางบกในยุคนี้เป็นคนยากจนส่วนใหญ่ที่ครอบงำของการค้าเป็นท้องถิ่นในขอบเขต เศรษฐกิจที่อยู่บนพื้นฐานของความเป็นอิสระและการดำรงชีวิตขั้นพื้นฐานที่ไม่สามารถสร้างการค้ามาก เมืองที่ตั้งอยู่จะใช้ประโยชน์จากความได้เปรียบยุทธศาสตร์หรือการค้าของสถานที่ตั้ง จากมุมมองขององค์กรทางเศรษฐกิจในภูมิภาคบทบัญญัติของเมืองในสินค้าเกษตรที่เน่าเสียง่ายถูก จำกัด รัศมีประมาณ 50 กิโลเมตรที่มากที่สุด ขนาดของเมืองยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในเวลา เนื่องจากคนสามารถเดินไปประมาณ 5 กิโลเมตรต่อชั่วโมงและที่พวกเขาไม่เต็มใจที่จะใช้จ่ายมากขึ้นกว่าหนึ่งชั่วโมงต่อวันเดิน, พื้นที่ชีวิตประจำวันของการทำงานร่วมกันจะถูก จำกัด โดยรัศมี 2.5 กิโลเมตรหรือประมาณ 20 ตารางกิโลเมตร ดังนั้นพื้นที่ชนบทส่วนใหญ่ศูนย์กลางรอบหมู่บ้านและเมืองไม่ค่อยเกินขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 5 กม. เมืองที่ใหญ่ที่สุดก่อนที่จะมีการปฏิวัติอุตสาหกรรมเช่นโรม, ปักกิ่ง, อิสตันบูลหรือเวนิซไม่เคยทะลุพื้นที่ 20 ตารางกิโลเมตร เมืองใหญ่ข้างต้น 100,000 เป็นสัตว์หายากมากและผู้ที่มีประชากรเกินดังกล่าวทำเช่นนั้นเพราะพวกเขาอยู่ที่การเชื่อมต่อของการเดินเรือและเครือข่ายการค้าที่ดิน.
ก่อนที่จะมีการปฏิวัติอุตสาหกรรมมันเป็นเรื่องยากที่จะพูดถึงระบบการเมือง แต่ชุด ค่อนข้างระบบเศรษฐกิจพอเพียงกับการค้า จำกัด มาก ครอบงำของเมืองรัฐในช่วงเวลานี้สามารถเบื้องต้นอธิบายได้ด้วยการขนส่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งยากลำบากในการจัดส่งสินค้า (ดังนั้นเพื่อการค้า) จากสถานที่หนึ่งไปยังอีก ท่ามกลางข้อยกเว้นที่โดดเด่นที่สุดในการนี้มีจักรวรรดิโรมันและจีนซึ่งมีความมุ่งมั่นความพยายามเป็นพิเศษในการสร้างเครือข่ายการขนส่งและการบำรุงรักษาจึงควบคุมดินแดนที่กว้างขวางสำหรับช่วงเวลาที่ยาว.
จักรวรรดิโรมันเติบโตทั่วเครือข่ายที่ซับซ้อนของการขนส่งชายฝั่งทะเลและถนน เครือข่ายถนนของมันได้รับการสนับสนุนชุดของเมืองใหญ่รอบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนอ่าง นอกจากนี้ยังมีการซื้อขายกับอินเดียและจีน.
จักรวรรดิจีนจัดตั้งเครือข่ายการขนส่งที่สำคัญของแม่น้ำคลองเทียมหลายเชื่อมต่อกันในรูปแบบแกรนด์คาแนล บางส่วนของมันยังคงถูกนำมาใช้ในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะประสิทธิภาพของระบบขนส่งของยุคนี้คือยากจน ส่วนใหญ่ที่น่าหนักใจของการค้าท้องถิ่นในขอบเขต เศรษฐกิจบนพื้นฐานของอิสระและยังชีพพื้นฐานอาจจะไม่ได้สร้างการค้ามาก เมืองที่ตั้งอยู่ในการใช้ประโยชน์จากยุทธศาสตร์ หรือเชิงพาณิชย์ ข้อดีของสถานที่ จากมุมมองขององค์กรทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาคการจัดการเมืองในสินค้าเกษตรที่เน่าเสียง่าย ( ในรัศมี 50 กิโลเมตร ในที่สุด ขนาดของเมืองยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในเวลา เนื่องจากผู้คนสามารถเดินไปได้ประมาณ 5 กม. ต่อ ชม. และว่าพวกเขาจะไม่เต็มใจที่จะใช้จ่ายมากขึ้นกว่าหนึ่งชั่วโมงต่อวันเดิน พื้นที่ ทุกวันของการปฏิสัมพันธ์จะถูก จำกัด โดยรัศมี 2.5 กิโลเมตร หรือประมาณ 20 ตารางกิโลเมตร ดังนั้นในชนบทส่วนใหญ่พื้นที่ศูนย์กลางรอบหมู่บ้านและเมืองแทบไม่เกินเส้นผ่าศูนย์กลาง 5 กิโลเมตร เมืองที่ใหญ่ที่สุดก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรม เช่นโรม , ปักกิ่ง , คอนสแตนติโนเปิล , หรือ เวนิสไม่เกินพื้นที่ 20 ตารางกิโลเมตร เมืองใหญ่ข้างต้น 100000 ได้น้อยมาก และคนที่เกินเช่นประชากรทำเช่นนั้นเพราะพวกเขาอยู่ใน Nexus ของทางทะเลและเครือข่ายการค้าที่ดิน
ก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรม มันก็ยากที่จะพูดของระบบเมือง แต่ชุดของระบบเศรษฐกิจแบบพอเพียง มีค่อนข้าง จำกัด มากค้า ความเหนือกว่าของเมืองสหรัฐอเมริกาในช่วงเวลานี้สามารถอธิบายโดยระหว่างการขนส่ง โดยเฉพาะปัญหาของการจัดส่งสินค้า ( ดังนั้นเพื่อการค้า ) จากสถานที่หนึ่งไปยังอีกในข้อยกเว้นที่โดดเด่นที่สุดจะเป็น โรมัน และจีน จักรวรรดิ , ซึ่งมุ่งมั่นความพยายามพิเศษที่สร้างและรักษาเครือข่ายการขนส่งจึงควบคุมอาณาเขตที่กว้างขวางสำหรับระยะเวลานาน .
จักรวรรดิโรมันขยายตัวรอบเครือข่ายที่ซับซ้อนของชายฝั่ง และการขนส่งทางถนนถนนเครือข่ายการสนับสนุนชุดของเมืองขนาดใหญ่รอบ ๆทะเลเมดิเตอร์เรเนียนลุ่มน้ำ ยังซื้อขายกับจีนและอินเดีย .
อาณาจักรจีนจัดตั้งโครงข่ายการขนส่งสำคัญชนิดหลายเทียมคลองที่เชื่อมต่อเข้าด้วยกันเพื่อสร้างคลองแกรนด์ บางส่วนของมันจะยังคงถูกใช้ในวันนี้