When fifty-year-old Helen Thayer de

When fifty-year-old Helen Thayer decided to ski alone to the North Pole, no woman had ever done it before. She set off on her 585-kilometre journey on 30 March 1988. For the next twenty-seven days, she skied and walked across the ice with only a dog called Charlie for company. Charlie had been taught by the local Inuit people to protect people from polar bears.
All of Helen’s supplies were in a sled, which she pulled, not Charlie! His job was to look out for bears. The first bears they met ran away when Helen fired her flare gun, but one day they met a bear that was not afraid of the gun. It ran at them. Charlie grabbed the bear’s leg and wouldn’t let go. The bear tried to bite the dog, but letting him sleep in her tent from then on.
Other dangers Helen and Charlie had to face were freezing temperatures and terrible storms. Near the end of their journey, a storm blew away almost all of Helen’s supplies. The only things left were a few nuts. When Helen finally reached the North Pole, she was weak from hunger.
When their adventure was over, Charlie went to live with Helen in the United States. Helen never forgot what she owed the dog. ’What Charlie want,’ she said,’ Charlie gets!’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อห้าสิบปีจากเฮเลนตัดสินใจสกีคนเดียวไปขั้วโลกเหนือ ผู้หญิงไม่เคยทำมาก่อน เธอตั้งปิดระหว่างทาง 585 กิโลเมตรบน 30 2531 มีนาคม ยี่สิบเจ็ดวันถัดไป เธอเล่นสกี และเดินข้ามน้ำแข็งกับเฉพาะชาร์ลีเรียกสุนัขสำหรับบริษัท ชาลีได้รับการสอน โดยชาว Inuit เพื่อปกป้องท่านจากหมีขั้วโลก ทั้งหมดของอุปกรณ์ของเฮเลนก็ในเลื่อน ซึ่งเธอดึง ชาร์ลี งานของเขาคือการ มองหาหมี หมีครั้งแรกที่พวกเขาพบหนีเมื่อเฮเลนยิงปืนแสงแฟลร์ แต่วันหนึ่งพวกเขาได้พบกับหมีที่ไม่กลัวปืน มันวิ่งที่พวกเขา ชาร์ลีคว้าขาของหมี และจะไม่ปล่อยให้ไป หมีพยายามกัดสุนัข แต่ปล่อยให้เขานอนในเต็นท์ของเธอจากนั้น เฮเลนและชาร์ลีก็ต้องเผชิญกับอันตรายอื่น ๆ ถูกแช่แข็งอุณหภูมิและพายุน่ากลัว ใกล้สิ้นสุดของการเดินทาง มีพายุพัดไปเกือบทั้งหมดของอุปกรณ์เฮ สิ่งเดียวที่เหลือมีกี่ถั่ว เมื่อเฮเลนจนถึงขั้วโลกเหนือ เธออ่อนแอจากความหิว เมื่อพวกเขาผจญภัยผ่าน ชาร์ลีไปอาศัยอยู่กับเฮเลนในสหรัฐอเมริกา เฮเลนไม่เคยลืมสิ่งที่เธอติดค้างสุนัข เธอบอก 'อะไรชาร์ลีต้อง ชาร์ลีได้!'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อห้าสิบปีเฮเลนเธเออร์ตัดสินใจที่จะเล่นสกีคนเดียวที่จะขั้วโลกเหนือไม่มีผู้หญิงคนไหนเคยทำมาก่อน เธอตั้งปิดในการเดินทาง 585 กิโลเมตรของเธอวันที่ 30 มีนาคม 1988 ยี่สิบเจ็ดวันต่อมาเธอเล่นสกีและเดินข้ามน้ำแข็งที่มีเพียงสุนัขที่เรียกว่าชาร์ลีสำหรับ บริษัท ชาร์ลีได้รับการสอนโดยคนเอสกิโมในท้องถิ่นเพื่อปกป้องประชาชนจากหมีขั้วโลก.
ทั้งหมดของวัสดุของเฮเลนอยู่ในเลื่อนซึ่งเธอดึงไม่ได้ชาร์ลี! งานของเขาคือการมองออกไปสำหรับหมี หมีแรกที่พวกเขาได้พบกับวิ่งหนีออกมาเมื่อเฮเลนยิงปืนยิงพลุเธอ แต่วันหนึ่งพวกเขาได้พบกับแม่หมีที่ไม่กลัวปืน มันวิ่งไปที่พวกเขา ชาร์ลีคว้าขาของหมีและจะไม่ปล่อยให้ไป หมีพยายามที่จะกัดสุนัข แต่ปล่อยให้เขานอนหลับอยู่ในเต็นท์ของเธอจากนั้น.
อันตรายอื่น ๆ เฮเลนและชาร์ลีต้องเผชิญถูกแช่แข็งอุณหภูมิและพายุที่น่ากลัว ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของการเดินทางของพวกเขา, พายุพัดออกไปเกือบทั้งหมดของวัสดุของเฮเลน สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ไม่กี่ถั่ว เมื่อเฮเลนที่สุดก็มาถึงขั้วโลกเหนือที่เธอกำลังอ่อนแอจากความหิว.
เมื่อการผจญภัยของพวกเขาถูกกว่าชาร์ลีไปอยู่กับเฮเลนในประเทศสหรัฐอเมริกา เฮเลนไม่เคยลืมสิ่งที่เธอเป็นหนี้สุนัข 'สิ่งที่ชาร์ลีต้องการ' เธอกล่าวว่า 'ชาร์ลีได้รับ!'