In July 1997, within days of the Th

In July 1997, within days of the Thai baht devaluation, the Malaysian ringgit was "attacked" by speculators. The overnight rate jumped from under 8% to over 40%. This led to rating downgrades and a general sell off on the stock and currency markets. By end of 1997, ratings had fallen many notches from investment grade to junk, the KLSE had lost more than 50% from above 1,200 to under 600, and the ringgit had lost 50% of its value, falling from above 2.50 to under 4.57 on (23 January 1998) to the dollar. The then prime minister, Mahathir Mohammad imposed strict capital controls and introduced a 3.80 peg against the U.S. dollar.

Malaysian moves involved fixing the local currency to the U.S. dollar, stopping the overseas trade in ringgit currency and other ringgit assets therefore making offshore use of the ringgit invalid, restricting the amount of currency and investments that residents can take abroad, and imposed for foreign portfolio funds, a minimum one-year "stay period" which since has been converted to an exit tax. The decision to make ringgit held abroad invalid has also dried up sources of ringgit held abroad that speculators borrow from to manipulate the ringgit, for example by "selling short". Those who do, have to purchase back the limited ringgit at higher prices, making it unattractive to them.[35] In addition, it also fully suspended the trading of CLOB (Central Limit Order Book) counters, indefinitely freezing approximately $4.47 billion worth of shares and affecting 172,000 investors, most of them Singaporeans.[36][37][38]

In 1998, the output of the real economy declined plunging the country into its first recession for many years. The construction sector contracted 23.5%, manufacturing shrunk 9% and the agriculture sector 5.9%. Overall, the country's gross domestic product plunged 6.2% in 1998. During that year, the ringgit plunged below 4.7 and the KLSE fell below 270 points. In September that year, various defensive measures were announced to overcome the crisis.

The principal measure taken were to move the ringgit from a free float to a fixed exchange rate regime. Bank Negara fixed the ringgit at 3.8 to the dollar. Capital controls were imposed while aid offered from the IMF was refused. Various task force agencies were formed. The Corporate Debt Restructuring Committee dealt with corporate loans. Danaharta discounted and bought bad loans from banks to facilitate orderly asset realization. Danamodal recapitalized banks.

Growth then settled at a slower but more sustainable pace. The massive current account deficit became a fairly substantial surplus. Banks were better capitalized and NPLs were realised in an orderly way. Small banks were bought out by strong ones. A large number of PLCs were unable to regulate their financial affairs and were delisted. Compared to the 1997 current account, by 2005, Malaysia was estimated to have a $14.06 billion surplus.[39] Asset values however, have not returned to their pre-crisis highs. In 2005 the last of the crisis measures were removed as taken off the fixed exchange system. But unlike the pre-crisis days, it did not appear to be a free float, but a managed float, like the Singapore dollar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเดือน 1997 กรกฎาคม วัน devaluation บาทไทย ริงกิตมาเลเซียถูก "โจมตี" นักเก็งกำไร อัตราบัตรกำนัลอย่าง 8% เพิ่มขึ้นกว่า 40% นี้นำไปจัดอันดับ downgrades และขายทั่วไปปิดในตลาดหุ้นและสกุลเงิน ปลายปี 1997 จัดอันดับได้ตกลงมากแสงจากเกรดลงทุนกับขยะ KLSE ที่ได้หายไปกว่า 50% ก 1200 ไปใต้ 600 และริงกิตที่มีหายไป 50% ของค่า ตกก 2.50 จะต่ำกว่า 4.57 (23 1998 มกราคม) เป็นเงินดอลลาร์ จากนั้นนายกรัฐมนตรี Mahathir Mohammad ทุนกำหนดเข้มงวดควบคุม และนำตรึง 3.80 ดอลลาร์สหรัฐฯมาเลเซียเลื่อนกำหนดสำหรับกองทุนต่างประเทศ อย่างน้อย 1 ปี และเกี่ยวข้องกับแก้ไขสกุลเงินท้องถิ่นดอลลาร์สหรัฐ หยุดการค้าต่างประเทศในสกุลเงินริงกิตและสินทรัพย์อื่น ๆ ริงกิตจึง ทำให้ใช้ไม่ถูกต้องริงกิต จำกัดจำนวนสกุลเงินและการลงทุนที่สามารถนำคนต่างประเทศ ทะเล "พักระยะเวลา" ที่ตั้งแต่แปลงเป็นภาษีการส่งออก การตัดสินใจให้ริงกิตจัดต่างประเทศไม่ถูกต้องได้ยังเหือดแห้งแหล่งริงกิตที่จัดขึ้นในต่างประเทศที่นักเก็งกำไรที่ยืมจากเพื่อควบคุมริงกิต เช่น "ขายสั้น" ผู้ทำ ต้องซื้อริงกิตจำกัดที่ราคาสูงขึ้น การทำว่าขี้เหร่ไปกลับ[35] นอกจากนี้ มันยังเต็มชั่วคราวค้าเคาน์เตอร์ CLOB (เซ็นทรัลจำกัดสั่งจอง) แช่แข็งประมาณ $4.47 พันล้านมูลค่าของหุ้น และผลกระทบต่อนักลงทุน 172,000 ส่วนใหญ่ของพวกเขาอย่างไม่มีกำหนดยังสิงคโปร์[36][37][38]ในปี 1998 ผลของเศรษฐกิจจริงปฏิเสธหลั่นประเทศเป็นการถดถอยครั้งแรกหลายปี ภาคการก่อสร้างสัญญา 23.5% ผลิต shrunk เกษตรภาค 5.9% และ 9% โดยรวม ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศของประเทศลดลง 6.2% ในปี 1998 ในระหว่างปี ริงกิตลดลงต่ำกว่า 4.7 และ KLSE ตกต่ำกว่า 270 จุด ในเดือนกันยายนปี มาตรการป้องกันต่าง ๆ ได้ประกาศจะเอาชนะวิกฤติวัดดำเนินการย้ายริงกิตจากลอยฟรีไประบอบอัตราแลกเปลี่ยนคงได้ เนการาธนาคารคงริงกิตที่ 3.8 เป็นเงินดอลลาร์ ควบคุมทุนถูกกำหนดในขณะที่ความช่วยเหลือจาก IMF เสนอถูกปฏิเสธ หน่วยงานหน่วยงานต่าง ๆ เกิดขึ้น กรรมการการปรับโครงสร้างหนี้ของบริษัทจัดการกับสินเชื่อของบริษัท Danaharta ส่วนลด และซื้อดีสินเชื่อจากธนาคารเพื่อความสะดวกในการรับรู้สินทรัพย์เป็นระเบียบ Danamodal recapitalized ธนาคารเจริญเติบโตแล้วที่ก้าวช้า แต่ยั่งยืนมากขึ้น ดุลบัญชีขนาดใหญ่กลายเป็น ส่วนเกินค่อนข้างพบ ธนาคารมีสินทรัพย์ดี และก่อให้เกิดได้เองก็ยังคิดในทางที่เป็นระเบียบ ธนาคารขนาดเล็กถูกซื้อออก โดยคนที่แข็งแรง PLCs จำนวนมากก็ไม่สามารถควบคุมกิจการการเงินของพวกเขา และถูก delisted เทียบกับบัญชีปัจจุบัน 1997 ปี 2005 มาเลเซียได้ประมาณการมี 14.06 ล้านดอลลาร์[39] สินทรัพย์ค่าอย่างไรก็ตาม มีไม่กลับไปหน้าก่อนเกิดวิกฤตของพวกเขา ในปี 2005 สุดท้ายมาตรการวิกฤตถูกเอาออกเนื่องมาจากระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ แต่ไม่เหมือนวันก่อนเกิดวิกฤต ไม่ปรากฏจะ ลอยฟรี แต่การจัดการเศษเงินทอน เช่นดอลลาร์สิงคโปร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเดือนกรกฎาคมปี 1997 ภายในวันของการลดค่าเงินบาทไทย, ริงกิตมาเลเซียคือ "โจมตี" โดยนักเก็งกำไร อัตราค้างคืนเพิ่มขึ้นจากอายุต่ำกว่า 8% เป็นกว่า 40% นี้นำไปสู่การปรับลดการจัดอันดับและทั่วไปขายออกในตลาดหุ้นและตลาดสกุลเงิน ในตอนท้ายของปี 1997 การจัดอันดับได้ลดลงหลายหยักจากระดับการลงทุนที่จะขยะ KLSE ได้หายไปกว่า 50% จาก 1,200 ถึงข้างต้นภายใต้ 600, และริงกิตหายไป 50% ของค่าของมันตกลงมาจากด้านบน 2.50 ต่ำกว่า 4.57 ใน (23 มกราคม 1998) กับเงินดอลลาร์ นายกรัฐมนตรีแล้ว Mahathir Mohammad กำหนดมาตรการควบคุมเงินทุนที่เข้มงวดและแนะนำหมุด 3.80 เทียบกับดอลลาร์สหรัฐ. ย้ายมาเลเซียที่เกี่ยวข้องกับการแก้ไขในสกุลเงินท้องถิ่นกับดอลลาร์สหรัฐฯหยุดการค้าต่างประเทศในสกุลเงินริงกิตและทรัพย์สินริงกิตอื่น ๆ จึงทำให้การใช้งานในต่างประเทศของ ริงกิตที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับการ จำกัด ปริมาณของสกุลเงินและการลงทุนที่ผู้อยู่อาศัยสามารถใช้ในต่างประเทศและกำหนดเงินทุนหลักทรัพย์จากต่างประเทศอย่างน้อยหนึ่งปี "อยู่ในช่วงเวลา" ซึ่งตั้งแต่ได้รับการแปลงเป็นภาษีออก การตัดสินใจที่จะทำให้ริงกิตจัดขึ้นที่ไม่ถูกต้องในต่างประเทศยังได้แห้งขึ้นแหล่งที่มาของริงกิตจัดขึ้นในต่างประเทศที่กู้ยืมเงินจากนักเก็งกำไรที่จะจัดการกับริงกิตเช่นโดยการ "ขายสั้น" บรรดาผู้ที่ทำต้องซื้อกลับริงกิต จำกัด ในราคาที่สูงทำให้ไม่สวยให้กับพวกเขา. [35] นอกจากนี้ก็ยังถูกระงับอย่างเต็มที่ซื้อขาย CLOB (เซ็นทรัล จำกัด การสั่งซื้อหนังสือ) นับไปเรื่อย ๆ แช่แข็งประมาณ $ 4470000000 มูลค่าของ หุ้นและมีผลกระทบ 172,000 นักลงทุนส่วนใหญ่ของพวกสิงคโปร์. [36] [37] [38] ในปี 1998 การส่งออกของเศรษฐกิจที่แท้จริงลดลงพรวดพราดประเทศเข้าสู่ภาวะถดถอยเป็นครั้งแรกเป็นเวลาหลายปี ภาคการก่อสร้างหดตัว 23.5%, การผลิตหดตัว 9% และภาคเกษตร 5.9% โดยรวมของประเทศผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศลดลง 6.2% ในปี 1998 ในระหว่างปีที่ริงกิตลดลงต่ำกว่า 4.7 และ KLSE ลดลงต่ำกว่า 270 จุด ในเดือนกันยายนปีที่มาตรการป้องกันต่างๆได้มีการประกาศที่จะเอาชนะวิกฤติ. วัดหลักที่นำมากำลังจะย้ายจากริงกิตลอยฟรีให้กับระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ Bank Negara ริงกิตคงที่ 3.8 ดอลลาร์ การควบคุมเงินทุนถูกกำหนดในขณะที่ความช่วยเหลือจากกองทุนการเงินระหว่างประเทศเสนอถูกปฏิเสธ หน่วยงานที่บังคับใช้งานต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น หนี้ปรับโครงสร้างคณะกรรมการจัดการกับสินเชื่อธุรกิจ Danaharta ลดราคาและซื้อหนี้เสียจากธนาคารเพื่อความสะดวกในการก่อให้เกิดความเป็นระเบียบเรียบร้อยของสินทรัพย์ Danamodal ธนาคาร recapitalized. การเจริญเติบโตแล้วตัดสินอัตราที่ชะลอลง แต่ความยั่งยืนมากขึ้น การขาดดุลบัญชีเดินสะพัดขนาดใหญ่กลายเป็นส่วนเกินมากพอสมควร ธนาคารมีเงินกองทุนที่ดีขึ้นและก่อให้เกิดรายได้ตระหนักถึงในทางที่เป็นระเบียบเรียบร้อย ธนาคารขนาดเล็กที่ถูกซื้อโดยคนที่แข็งแกร่ง จำนวนมากของ PLC ที่ไม่สามารถที่จะควบคุมกิจการทางการเงินของพวกเขาและถูกเพิกถอน เมื่อเทียบกับปี 1997 บัญชีเดินสะพัดในปี 2005 มาเลเซียเป็นที่คาดกันว่าจะมี $ 14060000000 ส่วนเกิน. [39] ค่าสินทรัพย์ แต่ยังไม่ได้กลับไปที่จุดสูงสุดก่อนวิกฤตของพวกเขา ในปี 2005 ที่ผ่านมาของมาตรการวิกฤตถูกถอดออกเป็นนำออกจากระบบการแลกเปลี่ยนคงที่ แต่แตกต่างจากวันก่อนวิกฤตก็ไม่ปรากฏว่าจะลอยฟรี แต่ลอยจัดการเช่นค่าเงินดอลลาร์สิงคโปร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2540 ภายในวันของคนไทย การลดค่าเงินบาท ริงกิตมาเลเซีย " โจมตี " โดยนักเก็งกำไร . อัตราค้างคืนกระโดดจากใต้ 8% กว่า 40 % นี้นำไปสู่การสนับสนุนและทั่วไปขายในตลาดหุ้นและสกุลเงิน . โดยการสิ้นสุดของปี 1997 บริษัทได้ลดลงมาก จากระดับการลงทุนเพื่อขยะหยัก , KLSE ได้สูญเสียมากกว่า 50 % จากข้างบน 1200 ภายใต้ 600 ,และริงกิตได้สูญเสีย 50% ของค่าของที่ตกลงมาจากด้านบน 2.50 ภายใต้ 4.57 ( 23 มกราคม 1998 ) ดอลลาร์ จากนั้นนายกรัฐมนตรี มหาธีร์ โมฮัมหมัด บังคับควบคุมเงินทุนที่เข้มงวดและแนะนำ 3.80 เมื่อเทียบกับดอลลาร์สหรัฐ

มาเลเซียย้ายที่เกี่ยวข้องแก้ไขสกุลเงินท้องถิ่นเพื่อดอลลาร์สหรัฐหยุดการค้าต่างประเทศในสกุลเงินริงกิตและทรัพย์สิน ดังนั้นการใช้ริงกิตในริงกิตที่ไม่ถูกต้อง จำกัด ปริมาณของสกุลเงินและการลงทุนที่ผู้อยู่อาศัยสามารถใช้ในต่างประเทศและกำหนดให้กองทุนการลงทุนต่างประเทศ อย่างน้อยหนึ่งปี " ระยะเวลาเข้าพัก " ซึ่งตั้งแต่ได้ถูกแปลงเป็นทางออกด้านภาษีการตัดสินใจที่จะทำให้ริงกิตจัดขึ้นในต่างประเทศไม่ถูกต้องยังแห้งแหล่งที่นักเก็งกำไรยืมจากริงกิตที่จัดขึ้นในต่างประเทศจัดการริงกิต , เช่น " การขายสั้น " ผู้ที่ทำ ต้องซื้อกลับริงกิต จำกัดในราคาที่สูงขึ้น ทำให้มันขี้เหร่กับพวกเขา . [ 3 ] นอกจากนี้ มันยังเต็มระงับการซื้อขายของ clob ( วงเงินจองกลางคำสั่ง ) เคาน์เตอร์อย่างหนาวประมาณ $ 4.47 พันล้านมูลค่าของหุ้นและมีผลต่อ 172 , 000 ล้านบาท ส่วนใหญ่ชาวสิงคโปร์ [ 36 ] [ 37 ] [ 38 ]

ในปี 1998 ผลของเศรษฐกิจที่แท้จริงลดลงพรวดพราดประเทศเข้าสู่ภาวะถดถอยครั้งแรกเป็นเวลาหลายปี ภาคการก่อสร้างหดตัว 23.5 % การผลิตหดตัวลง 9% และภาคเกษตรกรรม 5.9 % โดยรวมผลิตภัณฑ์ของประเทศมวลรวมภายในประเทศลดลง 6.2% ในปี 1998 ในช่วงปีนั้น ริงกิตร่วงต่ำกว่า 4.7 และ KLSE ลดลงต่ำกว่า 270 คะแนน ในเดือนกันยายนปีนั้น มาตรการการป้องกันต่าง ๆ ได้ประกาศที่จะเอาชนะวิกฤต

ผอ. วัดถูกย้ายไปริงกิตจากลอยฟรีระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ . ธนาคาร Negara ซ่อมริงกิตที่ 3.8 ดอลลาร์การควบคุมเงินทุนถูกบังคับในขณะที่ช่วยให้ จาก IMF ถูกปฏิเสธ หน่วยงานเฉพาะกิจต่าง ๆที่เกิดขึ้น คณะกรรมการปรับโครงสร้างหนี้ของ บริษัท จัดการกับสินเชื่อธุรกิจ danaharta ส่วนลดซื้อเงินกู้จากธนาคารเพื่อความสะดวกในการรับรู้สินทรัพย์ที่เป็นระเบียบ danamodal ธนาคาร recapitalized

การเจริญเติบโตแล้วตัดสินที่ช้าแต่ยั่งยืน ก้าวการขาดดุลบัญชีเดินสะพัดมหาศาลกลายเป็นส่วนเกินค่อนข้างมาก ธนาคารมี NPL อยู่ทั้งใหญ่และดีกว่าในลักษณะที่เป็นระเบียบ ธนาคารขนาดเล็กที่ถูกซื้อออกโดยคนแข็งแรง จํานวนมากขึ้น ไม่สามารถที่จะควบคุมกิจการทางการเงินของพวกเขาและถูกเพิกถอน . เมื่อเทียบกับปี 2540 บัญชีเดินสะพัด โดย 2005 , มาเลเซียซึ่งมีมูลค่า $ 14.06 พันล้าน[ 39 ] สินทรัพย์ค่าแต่ไม่ได้กลับถึงก่อนวิกฤตสูงสุด . ในปี 2005 สุดท้ายของวิกฤตมาตรการถูกถอดออกเป็นถอดแลกเปลี่ยนคงที่ระบบ แต่แตกต่างจากก่อนวิกฤตวัน , มันไม่ได้ปรากฏเป็นลอยฟรี แต่ลอยตัว เหมือนสิงคโปร์ดอลลาร์