In short, that the Thai economy cam

In short, that the Thai economy came through with high economic growth and
manufactured exports after the mid-1980s was associated with both external and internal
factors as mentioned above. It should be noted that during the three consecutive years (1986-
1988), foreign direct investment increased by 67 per cent in 1986, 360 per cent in 1987 and
140per cent in 1988. Notably, in 1987, Japanese investment approved by BOI exceeded the
cumulative investment in Thailand since the 1960s. The large inflow of foreign direct
investment was of course alleged to be the main contributor to the country’s economic
recovery which led in turn to the current investment boom and brought about further exportoriented
industrialization (see OECF, 1991; Yoshida, 1990). Among foreign investors, Japan
has definitely dominated in value while Taiwan comes next. It becomes somewhat evident
that Japanese foreign firms relied heavily on both natural resource-based and labourintensive
industries; electrical appliances, electronics, transportation equipment, metal
products, textile, agricultural and fishery products, etc. However, three quarters of the
applications to BOI for receiving privileges were in export-oriented industries with export
ratios ranging from 80 per cent to 100 per cent. Taiwanese investments concentrated on
labour-intensive, light manufacturing and some agro-industries for export; sports goods, toys,
shoes, bags, plastics, frozen shrimp, etc. It is important to realize that industrial relocation
from Japan and the East Asian NIEs to Thailand was undertaken for at least two main
reasons. The first was concerned with the strong Yen, while the second partly related to the
changes in comparative advantages in those countries. There was a clear trend showing that
Asian NIEs began to lose their comparative advantage in domestic production with labour
intensive manufactured products, such as textiles and clothing industries, to other countries
having low wage labour and abundant natural resources in what are classified as sun-set
industries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระยะสั้นว่าเศรษฐกิจไทยผ่านมาพร้อมกับการเติบโตทางเศรษฐกิจสูงและ
การส่งออกที่ผลิตหลังจากช่วงกลางทศวรรษ 1980 มีความสัมพันธ์กับทั้งภายนอกและภายใน
ปัจจัยดังกล่าวข้างต้น มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าในช่วงสามปีติดต่อกัน (1986-
ปี 1988) การลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 67 ในปี 1986 ร้อยละ 360 ในปี 1987 และ
ร้อย 140per ในปี 1988 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปี 1987 การลงทุนของญี่ปุ่นได้รับการอนุมัติจาก BOI เกิน
การลงทุนสะสมในประเทศไทยตั้งแต่ปี 1960 การไหลเข้ามากโดยตรงจากต่างประเทศ
ลงทุนของหลักสูตรกล่าวหาว่าเป็นผู้สนับสนุนหลักในการเศรษฐกิจของประเทศ
การกู้คืนซึ่งนำไปสู่ในทางกลับไปบูมการลงทุนในปัจจุบันและนำเกี่ยวกับการงออกต่อ
อุตสาหกรรม (ดู OECF 1991; โยชิดะ, 1990) ในหมู่นักลงทุนต่างประเทศญี่ปุ่น
ได้ครอบงำแน่นอนในมูลค่าในขณะที่ไต้หวันที่มาต่อไป มันจะกลายเป็นค่อนข้างเห็นได้ชัด
ว่า บริษัท ต่างประเทศญี่ปุ่นอาศัยอยู่บนฐานทรัพยากรและ labourintensive ทั้งธรรมชาติ
อุตสาหกรรม; เครื่องใช้ไฟฟ้า, เครื่องใช้ไฟฟ้า, อุปกรณ์การขนส่งโลหะ
ผลิตภัณฑ์, สิ่งทอ, สินค้าเกษตรและประมงเป็นต้นอย่างไรก็ตามสามในสี่ของ
การประยุกต์ใช้เพื่อการส่งเสริมการลงทุนที่ได้รับสิทธิพิเศษในการอยู่ในอุตสาหกรรมที่เน้นการส่งออกกับการส่งออก
อัตราส่วนตั้งแต่ร้อยละ 80 เป็นร้อยละ 100 . เงินลงทุนไต้หวันจดจ่ออยู่กับ
การผลิตแสงที่ใช้แรงงานเข้มข้นและบางอุตสาหกรรมเกษตรเพื่อการส่งออก; สินค้า, ของเล่น, กีฬา
รองเท้า, กระเป๋า, พลาสติก, กุ้งแช่แข็ง ฯลฯ มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องตระหนักว่าการย้ายอุตสาหกรรม
จากประเทศญี่ปุ่นและเอเชีย NIEs ตะวันออกไปประเทศไทยได้ดำเนินการอย่างน้อยสองหลัก
เหตุผล เป็นครั้งแรกที่เกี่ยวข้องกับเงินเยนที่แข็งในขณะที่สองบางส่วนที่เกี่ยวข้องกับ
การเปลี่ยนแปลงในข้อได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบในประเทศเหล่านั้น มีแนวโน้มที่ชัดเจนแสดงให้เห็นว่าเป็น
เอเชีย NIEs เริ่มสูญเสียความได้เปรียบของพวกเขาในการผลิตในประเทศที่มีการใช้แรงงาน
เข้มข้นสินค้าที่ผลิตเช่นสิ่งทอและอุตสาหกรรมเสื้อผ้าไปยังประเทศอื่น
ที่มีค่าจ้างแรงงานต่ำและทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ในสิ่งที่ถูกจัดประเภทเป็นดวงอาทิตย์ชุด
อุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สั้นๆ ว่า เศรษฐกิจไทยผ่านการเติบโตทางเศรษฐกิจสูงผลิต ส่งออก หลังจากช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 มีความสัมพันธ์กับทั้งภายนอกและภายในปัจจัยดังกล่าวข้างต้น มันควรจะสังเกตว่าในช่วงสามปีติดต่อกัน ( พ.ศ. 2529 -1988 ) , การลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศเพิ่มขึ้น 67 เปอร์เซ็นต์ ในปี 1986 , 360 ร้อยละในปี 1987 และ140per ร้อยใน 1988 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปี 1987 ญี่ปุ่นลงทุนได้รับอนุมัติจากบีโอไอ ซสะสมการลงทุนในประเทศไทยตั้งแต่ 1960 การไหลเข้าขนาดใหญ่ของโดยตรงจากต่างประเทศการลงทุนของหลักสูตรที่กล่าวหาว่าเป็นผู้สนับสนุนหลักให้เศรษฐกิจของประเทศการกู้คืนซึ่งนำในการเปิดบูมการลงทุนในปัจจุบันและนำเรื่อง exportoriented เพิ่มเติมอุตสาหกรรม ( พบกองทุนความร่วมมือทางเศรษฐกิจโพ้นทะเลแห่งญี่ปุ่น , 1991 ; Yoshida , 1990 ) ของนักลงทุนต่างชาติ ญี่ปุ่นได้แน่นอน ( ในค่าในขณะที่ไต้หวันมาต่อไป มันจะกลายเป็นที่เห็นได้ชัดค่อนข้างที่ บริษัท ต่างประเทศของญี่ปุ่นต้องอาศัยทั้งทรัพยากรธรรมชาติและ labourintensiveอุตสาหกรรม ; เครื่องใช้ไฟฟ้า , อิเล็กทรอนิกส์ , อุปกรณ์การขนส่ง , โลหะผลิตภัณฑ์ , สิ่งทอ , ผลิตภัณฑ์เกษตรและประมง ฯลฯ อย่างไรก็ตาม สามในสี่ของการรับสิทธิประโยชน์บีโอไอ เป็นอุตสาหกรรมส่งออกที่มุ่งเน้นการส่งออกอัตราส่วนตั้งแต่ร้อยละ 80 ถึง 100 เปอร์เซ็นต์ เน้นลงทุนชาวไต้หวันแรงงาน ผลิตแสงและเกษตรอุตสาหกรรมเพื่อส่งออก สินค้ากีฬา ของเล่นรองเท้า , กระเป๋า , พลาสติก , กุ้งแช่แข็ง , ฯลฯ มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องตระหนักว่าอุตสาหกรรมการรื้อย้ายจากญี่ปุ่นและเอเชียตะวันออก ประเทศไทยมีคน ( อย่างน้อยสองหลักเหตุผล ตัวแรกที่เกี่ยวข้องกับเงินเยนที่แข็ง ส่วนอีกส่วนหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในข้อได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบในประเทศเหล่านั้น มีชัดเจน แนวโน้มแสดงให้เห็นว่าเอเชีย คนเริ่มสูญเสียความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบในการผลิตในประเทศที่มีแรงงานผลิตผลิตภัณฑ์ที่เข้มข้น เช่น อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไปยังประเทศอื่น ๆที่มีค่าจ้างแรงงานต่ำและทรัพยากรที่จัดเป็นชุดอาทิตย์อุตสาหกรรม